Στους μαθητές μου, που θα ανοίξουν τα φτερά τους σε ένα καινούριο μονοπάτι της γνώσης , αφιερώνω το ακόλουθο βίντεο, μια απόδοση του «Γλάρου Ιωνάθαν» του Ρίτσαρντ Μπαχ, με την ευχή να μάθουν να πετούν ψηλά στη ζωή τους.
Καλή συνέχεια στη σχολική ζωή, να είστε καλά και κάθε επιτυχία με όλη μου την αγάπη.
Ο δάσκαλός σας
ΠΑΤΗΣΤΕ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ
ΚΑΡΔΙΑ – ΕΝΑΣ ΑΚΟΥΡΑΣΟΣ ΜΥΣ
Η καρδιά είναι ένας μυς με μέγεθος περίπου όσο η γροθιά ενός ανθρώπου. Λειτουργεί ως αντλία χάρη στην οποία το αίμα κυκλοφορεί αδιάκοπα στον οργανισμό μας. Χωρίζεται σε τέσσερα μέρη. Τα δύο επάνω ονομάζονται κόλποι και τα δύο κάτω κοιλίες. Οι κόλποι επικοινωνούν με τις κοιλίες με τις βαλβίδες, που επιτρέπουν τη ροή του αίματος μόνο από τους κόλπους προς τις κοιλίες. Την κυκλοφορία του αίματος από την καρδιά προς τους πνεύμονες και αντίστροφα την ονομάζουμε μικρή κυκλοφορία, ενώ την κυκλοφορία από την καρδιά προς όλα τα άλλα όργανα του σώματός μας και αντίστροφα την ονομάζουμε μεγάλη κυκλοφορία. Οι δύο αυτές «διαδρομές» διακλαδίζονται σε όλο και μικρότερες, ώστε το αίμα και τα συστατικά που αυτό μεταφέρει να φτάνουν παντού στο σώμα μας. Δείτε όλα αυτά στο παρακάτω ενημερωτικό βίντεο
Παρακολουθείστε ενημερωτικά βίντεο για την ανάλυση του φωτός σε χρώματα, καθώς και τη δομή και λειτουργία του ματιού.
Πατήστε πάνω στις εικόνες
Το εσωτερικό του ματιού μας αποτελείται από την ίριδα, την κόρη και το συγκλίνοντα φακό. Οι εικόνες των αντικειμένων που βλέπουμε σχηματίζονται στον αμφιβληστροειδή χιτώνα αντεστραμμένες. Το οπτικό νεύρο, το οποίο συνδέει τον αμφιβληστροειδή χιτώνα με τον εγκέφαλο, μεταφέρει τα οπτικά ερεθίσματα από το μάτι μας στον εγκέφαλο.
Για καλύτερη κατανόηση του μαθήματος ,
δείτε το πείραμα του μαθήματος από το ΕΚΦΕ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
και την παρακάτω παρουσίαση . Πατήστε πάνω στην εικόνα !
Μορφές του Μακεδονικού αγώνα ήταν οι αξιωματικοί του ελληνικού στρατού, Παύλος Μελάς και Τέλλος Αγαπηνός (Άγρας)
Παύλος Μελάς
Ο Παύλος Μελάς γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου του 1870 στη Μασσαλία, όπου ο πατέρας του Μιχαήλ Μελάς (1833-1897) δραστηριοποιούταν ως έμπορος. Το 1886 εισήλθε στη Σχολή Ευελπίδων και εξήλθε ως ανθυπολοχαγός του Πυροβολικού στις 8 Αυγούστου του 1891. Τον επόμενο χρόνο νυμφεύτηκε τη Ναταλία Δραγούμη (1872-1973), κόρη του τραπεζίτη και πολιτικού Στέφανου Δραγούμη, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον στρατιωτικό Μιχαήλ Μελά (1894-1950) και τη χημικό Ζωή Μελά – Ιωαννίδη (1898-1996).
Στις αρχές του 20ου αιώνα τον απασχολεί έντονα η κατάσταση στην τουρκοκρατούμενη Μακεδονία και τον ανησυχεί η δράση των κομιτατζήδων, που επιδιώκουν την προσάρτηση της Μακεδονίας στη Βουλγαρία. Τον επηρεάζει έντονα ο Μακεδόνας πεθερός του Στέφανος Δραγούμης, ενώ έχει πληροφόρηση από πρώτο χέρι από τον αδελφό της γυναίκας του Ίωνα Δραγούμη που υπηρετεί ως υποπρόξενος στο Μοναστήρι (σημερινή Μπίτολα ).
Τον Φεβρουάριο του 1904, μαζί με άλλους τρεις αξιωματικούς, τους λογαχούς Αλέξανδρο Κοντούλη και Αναστάσιο Παπούλα και τον ανθυπολοχαγό Γεώργιο Κολοκοτρώνη, συμμετέχει σε μυστική αποστολή στη Μακεδονία με το ψευδώνυμο Μίκης Ζέζας (Μίκης, από το όνομα του γιου του Μιχαήλ, που τον φωνάζουν χαϊδευτικά Μίκη και Ζέζας, από το όνομα της κόρης του Ζωής, που τη φωνάζουν χαϊδευτικά Ζέζα). Η ομάδα των τεσσάρων αξιωματικών, συνοδευόμενη από μακεδόνες αγωνιστές, δραστηριοποιήθηκε στη δυτική Μακεδονία, αλλά οι κινήσεις της έγιναν αντιληπτές από τους Τούρκους, οι οποίοι ζήτησαν από την ελληνική κυβέρνηση την ανάκλησή τους. Έτσι, ο Μελάς μαζί με τους τρεις άλλους αξιωματικούς επέστρεψαν στην Αθήνα
Τον Ιούλιο, ενώ υπηρετούσε στη Σχολή Ευελπίδων, ζήτησε 20 ήμερη άδεια και έκανε ένα δεύτερο ταξίδι στη Μακεδονία. Στο πλαστό διαβατήριό του αναγραφόταν το όνομα Πέτρος Δέδες και ως επάγγελμα δήλωνε ζωέμπορος. Μόλις έφθασε στην Κοζάνη συναντήθηκε με το ντόπιο ελληνικό στοιχείο και αποφασίστηκε η συγκρότηση ενόπλων σωμάτων με τη στρατολόγηση ανδρών από τις γύρω περιοχές και η ανάληψη άμεσης δράσης στη Δυτική Μακεδονία. Επέστρεψε στην Αθήνα γεμάτος αισιοδοξία για την έκβαση του Αγώνα. Στις 28 Αυγούστου ο Καπετάν Μίκης Ζέζας διέβη τα σύνορα, συνοδευόμενος από αρκετούς Μακεδόνες, Λάκωνες και Κρήτες, και στα μέσα Σεπτεμβρίου στρατοπέδευσε στην περιοχή της Καστοριάς. Στις 13 Οκτωβρίου του 1904 εισήλθε στο χωριό Στάτιστα για να αναπαυτεί αυτός και οι άνδρες του. Όμως, ο Βούλγαρος αρχικομιτατζής Μήτρος Βλάχος, προκειμένου να τον βγάλει από τη μέση, ειδοποίησε τις οθωμανικές αρχές. Επί τόπου κατέφθασε ισχυρό στρατιωτικό απόσπασμα, αποτελούμενο από 150 άνδρες και στη συμπλοκή που ακολούθησε, ο Παύλος Μελάς τραυματίστηκε σοβαρά στην οσφυϊκή χώρα και μετά από μισή ώρα άφησε την τελευταία του πνοή.
Υπήρξε μια από τις πιο εμβληματικές μορφές του Μακεδονικού Αγώνα. Ο θάνατός του στη Στάτιστα στις 13 Οκτωβρίου 1904 από σφαίρα Τούρκου ανέδειξε τον Μελά σε σύμβολο πατριωτισμού. Δεν ήταν όμως ο θάνατος, αλλά οι ταφές του Παύλου Μελά εκείνες που αποτέλεσαν την κορύφωση του ιστορικού δράματος….
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ , ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΜΕΛΑ
Τέλλος Άγρας
Ο Σαράντος Αγαπηνός, όπως είναι το πραγματικό όνομα του Τέλλου Άγρα, γεννήθηκε το 1880 στους Γαργαλιάνους της Μεσσηνίας, όπου υπηρετούσε ως εφέτης ο πατέρας του. Ο Σαράντος έζησε τα παιδικά του χρόνια στο Ναύπλιο. Όμως, όταν ήταν 10 ετών, ο πατέρας του πέθανε και η οικογένειά του μετακόμισε σε συγγενείς στην Αθήνα. Σε ηλικία 15 ετών τελείωσε το Γυμνάσιο και μπήκε στη Σχολή Ευελπίδων και έξι χρόνια αργότερα, το 1901, μετά την αποφοίτηση του, τοποθετήθηκε στη φρουρά Αθηνών. Όμως, ο νεαρός πνιγόταν στην Αθήνα και ζήτησε μετάθεση στο μέτωπο του Μακεδονικού Αγώνα. Εξαιτίας της απειρίας του, το αίτημα απορρίφθηκε. Ο Αγαπηνός παράκουσε τις εντολές κι ενώ το 1902 είχε μετατεθεί στον Τύρναβο, πήγε εθελοντικά στη Μακεδονία, με έδρα και ορμητήριο τη Λίμνη των Γιαννιτσών….
Η δράση του Άγρα στον Μακεδονικό Αγώνα
Ο Τέλλος Άγρας, όπως ήταν πλέον το ψευδώνυμό του, ανέλαβε να διώξει τους Βούλγαρους Κομιτατζήδες από τη Λίμνη των Γιαννιτσών, ώστε να σταματήσουν να τρομοκρατούν τον ελληνικό πληθυσμό. Σήμερα η λίμνη έχει αποξηρανθεί, αλλά εκείνη την εποχή λόγω της βλάστησης, των κουνουπιών και των φυσικών καταφυγίων, ήταν ιδανικός τόπος για ανταρτοπόλεμο. Οι Βούλγαροι είχαν βρει στη λίμνη καταφύγιο από τα τουρκικά αποσπάσματα. Με τον καιρό επιβλήθηκαν στα γύρω χωριά, πραγματοποιούσαν συχνά επιδρομές και ασκούσαν βία σε βάρος των Ελλήνων χωρικών. Ο Άγρας με περίπου 20 άνδρες ανέλαβε δράση. Το 1906 έκανε έφοδο σε κεντρική βουλγαρική «καλύβα», δηλαδή βάση των ανταρτών. Οι δυνάμεις του, όμως, υστερούσαν. Ο ίδιος τραυματίστηκε σοβαρά στον δεξί ώμο και στο δεξί χέρι, ενώ σκοτώθηκαν 4 σύντροφοι του. Υποχρεωτικά μεταφέρθηκε στην Θεσσαλονίκη για να περιποιηθούν καλύτερα τις πληγές του και να αναρρώσει. Μέσα σε λιγότερο από μία εβδομάδα γύρισε με δική του πρωτοβουλία στον Βάλτο, παρά τις αντιρρήσεις των γιατρών. Η υγεία του όμως χειροτέρευε. Προσβλήθηκε κι από ελονοσία και τελικά το 1907 μετατέθηκε στη Νάουσα.
Στις 3 Ιουνίου 1907, ο Τέλλος Άγρας με τον συναγωνιστή του Τώνη Μίγγα, συναντήθηκαν για τελευταία φορά με τους Ζλατάν και Κασάπτσε, Βοεβόδες του Βουλγαρικού Κομιτάτου Παρά τις συμφωνίες και τις προηγούμενες συναντήσεις τους, οι βοεβόδες συνέλαβαν τους δύο Έλληνες. Αντίθετα με όσα πίστευε ο Τέλλος Άγρας δεν έδειξαν μπέσα και τους έστησαν παγίδα. Δεν έμειναν όμως εκεί. Για 4 μέρες τους διαπόμπευαν στις πλατείες των βουλγαρικών χωριών. Τους έσερναν δεμένους, ξυπόλητους και τους κακοποιούσαν. Στις 7 Ιουνίου του 1907, αργά το βράδυ οι δύο αντάρτες βρέθηκαν κρεμασμένοι σε μια καρυδιά. Ο θάνατος των δύο αγωνιστών έγινε γνωστός, ύστερα από μία εβδομάδα και ξεσήκωσε τους Έλληνες. Η θυσία τους δημιούργησε μια δίψα για εκδίκηση και δυνάμωσε τον αγώνα για την απελευθέρωση της Μακεδονίας. Οι δύο Βούλγαροι που πρόδωσαν την εμπιστοσύνη του μετά από λίγο καιρό σκοτώθηκαν από Έλληνες αντάρτες. Τα χωριά Τέχοβο και Βλάβοδο, το μέρος δηλαδή που άφησαν την τελευταία τους πνοή ο Άγρας και ο Μίγγος, μετονομάστηκαν σε Καρυδιά και Άγρας αντίστοιχα.
Η δημοτική παράδοση, επίσης, δεν ξεχνά την αγωνιστικότητα του εθνομάρτυρα. Ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου έγραψε γι αυτόν:
Τα περιστέρια ένα πρωί
δεν είχανε χαρά ήταν στην στέγη ενός σπιτιού
και κλαίγανε και στο διαβάτη λέγανε:
Αλίμονο που χάσαμε δύο ανήσυχα φτερά!
Να μην τα πήρε ο άνεμος;
Μην ξαποσταίνουν κάπου; Μην έπεσαν στη γης;
Τ’ αδέρφι μας δεν φαίνεται και τώρα πως θα πάμε;
Άσπρο καράβι, όλα μαζί, στον αέρα της αυγής;
Κι ένας μικρός κορυδαλλός τραγούδησε απ’ το ύψος.
Να μην το περιμένετε, τι δεν θα ξαναρθή .
Πολύν καιρό εχάρηκεν αξένοιαστο μαζί σας,
μα ήρθεν η ώρα της οργής, η ώρα να υψωθή.
Περιστεράκι μια βραδυά κοιμήθηκ’ αυτού κάτου,
και την αυγή εξύπνησε αητός. Έχετε γειά !
Πήγε ψηλά κι ευφραίνει τα ματωμένα του φτερά στη βρύση του φωτός….
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ : Μια ταινία των μαθητών του 6ου Δημοτικού Σχολείου Νάουσας, αφιερωμένη στην ιστορία του ήρωα του Μακεδονικού Αγώνα, ανθυπολοχαγού Τέλλου Άγρα .
ΠΗΓΕΣ : https://www.mixanitouxronou.gr/
https://www.sansimera.gr/biographies
Μετά την ήττα στον πόλεμο με την Τουρκία, το 1897, το ελληνικό κράτος απασχόλησαν τα ζητήματα της Κρήτης και της Μακεδονίας.
Μακεδονικός Αγώνας ονομάζεται η ένοπλη σύγκρουση Ελλήνων και Βουλγάρων ανταρτών στο χώρο της Μακεδονίας την περίοδο 1904-1908.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ , ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ
Ένα ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο του Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα, για τον απελευθερωτικό αγώνα στη Μακεδονία . Πατήστε στην εικόνα !
Ένας από τους σπουδαιότερους ποιητές της Ελλάδας
Ο Κωστής Παλαμάς ήταν ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας, ιστορικός, δημοσιογράφος και κριτικός της λογοτεχνίας. Ο Παλαμάς συγκαταλέγεται ανάμεσα στους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές με σημαντική συνεισφορά στην εξέλιξη της νεοελληνικής ποίησης. Αποτέλεσε κεντρική μορφή της αποκαλούμενης «Νέας Αθηναϊκής Σχολής». Δημοσίευσε συνολικά 40 ποιητικές συλλογές, καθώς και θεατρικά έργα, κριτικά και ιστορικά δοκίμια, συγκριτικές μελέτες και βιβλιοκριτικές.
Ο Παλαμάς γεννήθηκε στις 13 Ιανουαρίου το 1859 στην Πάτρα και είχε καταγωγή από το Μεσολόγγι. Σε ηλικία έξι ετών έχασε τους γονείς του. Μετά το θάνατο των γονιών του, ο ποιητής μαζί με τα αδέρφια του πήγαν να ζήσουν στο Μεσολόγγι. Έζησε εκεί από το 1867 έως και το 1875.
Μόλις ολοκλήρωσε τις μαθητικές του υποχρεώσεις, πήγε στην Αθήνα προκειμένου να σπουδάσει στη Νομική Σχολή. Σύντομα όμως εγκατέλειψε τις σπουδές του αποφασισμένος να ασχοληθεί με την ποίηση.
Από το 1875 δημοσίευε σε εφημερίδες και περιοδικά διάφορα ποιήματα του. Το 1886 δημοσιεύτηκε η πρώτη του ποιητική συλλογή υπό τον τίτλο «Τραγούδια της Πατρίδος μου» στη δημοτική γλώσσα.
Ο Παλαμάς έγραψε τους στίχους του Ύμνου των Ολυμπιακών Αγώνων το 1896. ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΥΜΝΟ ΕΔΩ
Το ποιητικό του έργο είναι μεγάλο και με τεράστια απήχηση. Μερικά από τα πιο γνωστά του ποιήματα είναι τα ακόλουθα: «Ίαμβοι και ανάπαιστοι» (1897), «Η ασάλευτη ζωή» (1904), «Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου» (1907) και « Η φλογέρα του Βασιλιά» (1910).
Το 1918 του απονεμήθηκε το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών, ενώ από το 1926 αποτέλεσε βασικό μέλος της Ακαδημίας των Αθηνών, της οποίας και έγινε πρόεδρος το 1930.
Το 1897 διορίστηκε γραμματέας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έμεινε σε αυτή τη θέση έως και το 1928.
Ο Παλαμάς «έφυγε» από τη ζωή στις 27 Φεβρουαρίου το 1943 κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και της γερμανικής κατοχής. Η κηδεία του αποτέλεσε σημαντικό γεγονός της εποχής. Έγινε λαϊκό προσκύνημα και μπροστά σε έκπληκτους Γερμανούς κατακτητές, χιλιάδες άνθρωποι τον συνόδευσαν στην τελευταία του κατοικία, στο Α΄ νεκροταφείο Αθηνών, ψάλλοντας τον εθνικό ύμνο.
ΔΕΙΤΕ ΕΝΑ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ Κ. ΠΑΛΑΜΑ ΕΔΩ
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΤΕ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΕΔΩ
ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΤΕ ΕΝΑ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ “ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ” ΕΔΩ
Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα η Ελλάδα κατέβαλλε προσπάθειες για να πλησιάσει το επίπεδο οργάνωσης των ανεπτυγμένων κρατών. Ωστόσο, πολλά εσωτερικά προβλήματα, όπως η ληστεία αλλά και η οικονομική κρίση, δημιουργούσαν εμπόδια. Ο 19ος αιώνας τελείωσε με τον ατυχή Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ , ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ
Μια ακόμα «χρυσή σελίδα» στην ιστορία της Ελλάδας, γράφτηκε το 1866, αφού συνέβη το ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου, στο Ρέθυμνο της Κρήτης.
Ο Τουρκικός στρατός, υπό τις οδηγίες του Μουσταφά Ναϊλή Πασά προσπάθησε να μπει στη Μονή Αρκαδίου, σε μια πολιορκία που ξεκίνησε στις 8 Νοεμβρίου του και τελείωσε με ένδοξο για τους Κρητικούς τρόπο, μια ημέρα νωρίτερα.
Τη Μονή υπερασπίζονταν μόλις 300 περίπου πολεμιστές, ενώ οι Τούρκοι αριθμούσαν πάνω από 7.000 πεζούς, 200 ιππείς και τριάντα κανόνια.
Όταν η πρώτη αμυντική γραμμή έσπασε και οι Τούρκοι μπήκαν στον περίβολο της Μονής, ο Κωνσταντίνος Γιαμπουδάκης από το χωριό Άδελε του Ρεθύμνου κλείστηκε μαζί με άλλους πολεμιστές και γυναικόπαιδα στην πυριτιδαποθήκη και όταν οι Τούρκοι προσπάθησαν να τους προσεγγίσουν, άναψε το φιτίλι και πυροδότησε τα βαρέλια με τα πυρομαχικά, παίρνοντας μαζί του στο θάνατο όσους πιο πολλούς Τούρκους μπορούσε και γράφοντας άλλη μια ένδοξη σελίδα στην πλούσια Ελληνική ιστορία.
Δείτε το βίντεο με την ιστορία της Μονής που κάνει ακόμα και σήμερα υπερήφανο κάθε Έλληνα! Πάτησε πάνω στην εικόνα !
Επάγγελμα είναι η κύρια και μόνιμη εργασία που επιτελεί κάποιος και από την οποία εξασφαλίζει τα απαραίτητα για τη ζωή του αγαθά.
Εργασία είναι η σκόπιμη και συνειδητή προσπάθεια του ανθρώπου (σωματική ή πνευματική) να παράγει έργο για την ικανοποίηση των αναγκών του (υλικών, πνευματικών κ.α.).
Απασχόληση είναι η ευκαιριακή εργασία και όχι η μόνιμη.
ΕΙΔΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ
α) εξαρτημένα : υπάρχει άμεση εξάρτηση εργασιακή και οικονομική ανάμεσα στον εργαζόμενο και στον εργοδότη ( εργάτης, υπάλληλος, εργοδότης),
β) ελεύθερα : δεν υπάρχει άμεση εξάρτηση, αφού δεν υπάρχει εργοδότης. Τα ελεύθερα επαγγέλματα ασκούνται από τεχνίτες, επιστήμονες, εμπόρους κ.α., δηλ. Από πρόσωπα που παρέχουν υπηρεσίες αμειβόμενες από τους πελάτες τους ή που παράγουν, διακινούν ή πωλούν αγαθά (ελεύθερος επαγγελματίας, τεχνίτης, έμπορος).
α) χειρωνακτικά, που στηρίζονται κυρίως στη μυϊκή λειτουργία
β) πνευματικά, που στηρίζονται κυρίως στη λειτουργία της νόησης.
Σε διάφορες εποχές, κάθε κοινωνία διαμορφώνει τα επαγγέλματα της σύμφωνα με τις ανάγκες της. Με το πέρασμα του χρόνου και την τεχνολογική εξέλιξη, πολλά επαγγέλματα χάθηκαν ή ασκούνται πλέον από ελάχιστους.
Τα κυριότερες αιτίες εξαφάνισης κάποιων επαγγελμάτων είναι
Ας γνωρίσουμε μερικά από τα ΠΑΛΙΑ επαγγέλματα που σήμερα τείνουν να εξαφανιστούν !
Time for Nature
Η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, που εορτάζεται κάθε χρόνο στις 5 Ιουνίου, είναι η ημέρα ευαισθητοποίησης της παγκόσμιας κοινής γνώμης και την εμπνευσμένη δράση για την προστασία του περιβάλλοντός μας. Από τότε που ξεκίνησε το 1974, η Ημέρα αυτή εορτάζεται σε περισσότερες από 100 χώρες. Σύμφωνα με το Νόμο 1650 του 1986, ο οποίος αποτελεί το βασικό πλαίσιο της περιβαλλοντικής νομοθεσίας στη χώρα μας, ως περιβάλλον ορίζεται: «το σύνολο των φυσικών και ανθρωπογενών παραγόντων που βρίσκονται σε αλληλεπίδραση και επηρεάζουν την οικολογική ισορροπία, την ποιότητα της ζωής, την υγεία των κατοίκων, την ιστορική και πολιτιστική παράδοση και τις αισθητικές αξίες». Περιβάλλον λοιπόν, είναι τα πάντα γύρω μας, ολόκληρος ο κόσμος που μας περιβάλλει. Το φυσικό περιβάλλον μας προσφέρει το «σπίτι», στο οποίο κατοικεί ολόκληρη η σημερινή ανθρωπότητα. Η ιστορία όμως της φύσης είναι αλληλένδετη με την ιστορία του ανθρώπου . Και υπάρχουν πολλές απειλές που καταστρέφουν αυτή τη σχέση !
Τα περιβαλλοντικά προβλήματα σήμερα είναι:
1 . Το Φαινόμενο του θερμοκηπίου
2 . Η Τρύπα του όζοντος
3 . Η Ατμοσφαιρική ρύπανση
4 . Η Ρύπανση των νερών
5 . Τα Απορρίμματα
6 . Η Μείωση της βιοποικιλότητας.
Το Περιβάλλον όμως είναι υπόθεση όλων μας! Είμαστε όλοι εμείς! Πρέπει να το προστατέψουμε, το αξίζει!
ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
ΔΕΙΤΕ 2 ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
