Γράφει ο Α. Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

[…] «μένουμε με τη διαπίστωση πως πολλά μπορεί να άλλαξαν στη νεοελληνική εκπαίδευση, αλλά το πνεύμα και η ουσία της μένουν εκεί που ήταν στα χρόνια του Όθωνα: η μεταρρύθμιση δεν έγινε ακόμη».

Με αυτή τη βασική διαπίστωση, στα 1984, ο Αλέξης Δημαράς τελειώνει το εισαγωγικό του σημείωμα, στο δεύτερο τόμο τού μνημειώδους πια έργο του, Η μεταρρύθμιση που δεν έγινε: Τεκμήρια Ιστορίας (1895 – 1965), Αθήνα: Ερμής, σ. ξδ΄. Και μόνον αυτή η διαπίστωση, με αφορμή το θόρυβο που έχει προκαλέσει η απόφαση του ΣτΕ για τα Νέα Προγράμματα Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών (μτΘ), μπορεί να ζωντανέψει τη συζήτηση για τα ποια θρησκευτική παιδεία θέλουμε σήμερα, μακριά βέβαια, από φονταμενταλιστικές νοοτροπίες, που όλο και περισσότερο γιγαντώνονται στο θεολογικό και εκκλησιαστικό χώρο.

Θα επανέλθω, εν ευθέτω χρόνω, αφού πρώτα κοπάσουν οι πανηγυρισμοί και οι κραυγές κάποιων από το θεολογικό σινάφι, οι οποίοι νομίζουν ότι η απόφαση του ΣτΕ – όποτε αυτή επισήμως ανακοινωθεί – δικαιώνει το μτΘ, μεταφέροντας έτσι τη συζήτηση από καθαρά παιδαγωγική και θεολογική που πρωτίστως οφείλει να είναι, σε πολιτική και νομική.

Και μιας αύριο γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, νομίζω πως το παρακάτω έργο τού σκηνογράφου και ζωγράφου Βασίλη Φωτόπουλου, αντλημένο από το ενδιαφέρον ιστολόγιο του συναδέλφου κ. Παναγιώτη. Αντ. Ανδριόπουλου, Ιδιωτική Οδός ταιριάζει απόλυτα με το περιρρέον κλίμα, που τις τελευταίες ημέρες έχει διαμορφωθεί γύρω από το μτΘ.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ· “Ευαγγελισμός”, όπου η Παναγία παριστάνεται μαυροντυμένη.