1922- 2022
100 Χρόνια από την Καταστροφή της Σμύρνης!!!
100 Χρόνια ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ!!!
100 Χρόνια Πρόσφυγες !!!
100 Χρόνια μετά δεν υπάρχει κανείς επιζών..
Πριν 25 χρόνια περίπου είχα την τιμή να συνεργαστώ με επιζώντες πρόσφυγες της Μ. Ασίας από την Σμύρνη, το Αϊβαλί , την Προύσα, τον Πόντο και άλλα μέρη για ένα αφιέρωμα που ήθελα να κάνω με μαθητές μου… Βρήκα αρκετούς και στην Δραπετσώνα και στο Κερατσίνι και στη Νέα Σμύρνη, στην Ν. Ιωνία και στην Πτολεμαΐδα.
…Είδα στο βλέμμα τους την προσφυγιά, τον ΔΙΩΓΜΟ , την θλίψη, τον πόνο, αλλά και την αγάπη, τη νοσταλγία, την ελπίδα, την επιθυμία, είδα το γαλάζιο της θάλασσας, αλλά και τον καπνό της φωτιάς, άκουσα το κλάμα μαζί με ένα αμανέ που έμεινε για πάντα στο μυαλό μου…
Μεγάλωσα σε μια πόλη που κατοικήθηκε κυρίως από Πρόσφυγες ,από 66 διαφορετικά μέρη της Μ. Ασίας, που άφησαν πίσω τους Πατρίδα, οικογένεια, σπίτια, άφησαν τη ζωή τους , ξεριζώθηκαν για να επιζήσουν… Άκουγα από μικρή ιστορίες και τραγούδια και γεύτηκα πολλές μικρασιάτικες γεύσεις από την Σμυρνιά γιαγιά μου… Άκουγα τον αναστεναγμό για αυτούς που χάσανε… εκεί στην Πατρίδα!!!
Μαζευόμαστε στις αυλές και οι γιαγιάδες τραγουδούσαν ακόμη και τούρκικα τραγούδια , γιατί όπως έλεγαν “αυτοί ήταν φίλοι μας, δεν είχαμε να χωρίσουμε τίποτες…” Αναμνήσεις!!!
Φέτος , με αφορμή τα 100 ΧΡΟΝΙΑ από τότε που κάηκε η πιο Κοσμοπολίτισσα Σμύρνη, ετοιμάσαμε με τους μαθητές της ΣΤ΄ τάξης και τους δασκάλους ένα μικρό αφιέρωμα …
ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΧΩΜΑΤΑ της Διδώς Σωτηρίου : Αποσπάσματα και Δρώμενα από τους μαθητές του ΣΤ1…
Το Χρονικό της Μικρασιάτικης Καταστροφής …
Μικρασιάτικος Γάμος και ….ΦΩΤΙΑ! ΦΩΤΙΑ!
ΜΑΝΑ Η ΣΜΥΡΝΗ ΚΑΙΓΕΤΑΙ!!!!
Με τους μαθητές του ΣΤ1 και ΣΤ2 …
Χορός , τραγούδι, μουσικές, αφήγηση, ήθη και έθιμα…
“Κάποιοι που την έζησαν υπάρχουν ακόμα. Τα παιδιά και τα εγγόνια τους την έχουν κάνει βίωμά τους μέσα από τις αφηγήσεις. Αυτές τις αφηγήσεις συλλέξαμε από διάφορα βιβλία. Ενώσαμε τα κομμάτια της ζωντανής ιστορίας για να κρατήσουμε τη μνήμη ζωντανή”.
Όπως αναφέρει και στον πρόλογο του βιβλίου της “Ματωμένα Χώματα”, η συγγραφέας Διδώ Σωτηρίου:
«…με μοναδική έγνοια να συμβάλλω στην ανάπλαση ενός κόσμου που χάθηκε για πάντα, να μην ξεχνούν οι παλιοί, να βγάλουν σωστή κρίση οι νέοι.»
Τότε έβρεξε, τώρα covid-19..
Με την ευχή να μην ξεχάσουμε ποτέ την καταγωγή μας … τον πολιτισμό μας… τις ρίζες μας!
Δεν ήταν συνωστισμός … ήταν σφαγή!!!
Η Δ/ντρια