Αρχείο κατηγορίας: ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ
ΓΩΝΙΕΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ!!!
ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΤΕΧΝΗ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ!
Η Κυριακή της Ορθοδοξίας ή Θρίαμβος της Ορθοδοξίας είναι η πρώτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, και γιορτάζεται πανηγυρικά στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία και σε άλλες εκκλησίες που χρησιμοποιούν το Βυζαντινό Τελετουργικό για να τιμήσουν, αρχικά, μόνο την τελική ήττα της εικονομαχίας το 843 και αργότερα, την αντίθεση σε κάθε ετεροδοξία.
Ιστορία
Στα τέλη του 7ου και τις αρχές του 8ου αιώνα, στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, πνευματικοί άνθρωποι παρουσίασαν θεωρίες, υποστηρίζοντας ότι η προσκύνηση των ιερών εικόνων που υπήρχαν σε σπίτια και στους ναούς ήταν ειδωλολατρική πράξη. Τις θεωρίες αυτές ασπάστηκε ο αυτοκράτορας Λέων Γ´ και το 726 διέταξε την απαγόρευση ύπαρξης και προσκύνησης των εικόνων, ενώ παίρνοντας αφορμή από φαινόμενα εικονολατρίας, επέβαλε την άποψη ότι η χριστιανική πίστη παρακκλίνει στην ειδωλολατρία. Η Εικονομαχία διαίρεσε τους κατοίκους της αυτοκρατορίας σε Εικονομάχους (επίσης αναφερόμενους ως Εικονοκλάστες) και Εικονολάτρες (επίσης αναφερόμενους ως Εικονόφιλους και Εικονόδουλους.
Στο μέσο αυτής της περιόδου, το 787, η Ζ’ Οικουμενική Σύνοδος διατύπωσε τη διδασκαλία που έχει και σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία και διακηρύσσει την τιμητική προσκύνηση των εικόνων. Παρά, την διδασκαλία αυτή το 787, οι εικονομάχοι άρχισαν να προβληματίζουν ξανά την Εκκλησία. Μετά το θάνατο του τελευταίου εικονομάχου αυτοκράτορα Θεόφιλου, ο μικρός γιος του Μιχαήλ Γ΄, με τη μητέρα του την αντιβασιλέα Θεοδώρα και τον Πατριάρχη Μεθόδιο Α΄, κάλεσε Σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη το 843 για να φέρει ειρήνη στην Εκκλησία. Στο τέλος της πρώτης συνεδρίασης, όλοι έκαναν μια θριαμβευτική πομπή από το ναό της Παναγίας των Βλαχερνών στην Αγιά Σοφιά, επαναφέροντας τις εικόνες στον αυτοκρατορικό ναό. Αυτό συνέβη στις 11 Μαρτίου 843 (που εκείνο το έτος ήταν η πρώτη Κυριακή της Τεσσαρακοστής).
Η Σύνοδος αυτή, όρισε να τελείται κάθε χρόνο πανηγυρική γιορτή στην επέτειο αυτής της ημέρας και την ονόμασε «Κυριακή της Ορθοδοξίας»
Η βυζαντινή τέχνη ήταν η τέχνη και τα διάφορα προϊόντα που αναπτύχθηκαν στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Η Βυζαντινή τέχνη αναπτύχθηκε για μια χιλιετία, μεταξύ του πέμπτου και του δέκατου πέμπτου αιώνα, πρώτα στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία , στη συνέχεια στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία , η οποία συγκέντρωσε την κληρονομιά της και της οποίας η Κωνσταντινούπολη ήταν η πρωτεύουσα. την πραγματικότητα, η κύρια γεύση της βυζαντινής τέχνης ήταν να περιγράψει τις προσδοκίες του ανθρώπου προς το θείο. Ωστόσο, η βυζαντινή τέχνη είχε πολύ διαφορετικές στυλιστικές εκφράσεις μεταξύ τους στα περισσότερα από χίλια χρόνια ζωής της, αλλά στην Ανατολική Αυτοκρατορία η τέχνη παρέμεινε σχεδόν αμετάβλητη.από τον 4ο Αιώνα ως την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453, και κατ’ επέκταση η τέχνη που ακολούθησε τις ίδιες αρχές έξω από τα χωροχρονικά όρια της συγκεκριμένης κρατικής οντότητας. Διαχρονικά σημαντικότερο κέντρο της βυζαντινής τέχνης ήταν η πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας Κωνσταντινούπολη, η ακτινοβολία της βυζαντινής τέχνης όμως απλώθηκε σε μεγάλο μέρος του μεσογειακού κόσμου και στην ανατολική Ευρώπη ως τη Ρωσία και την Αρμενία.
Με την επικράτηση του Χριστιανισμού και την εδραίωση της χριστιανικής αυτοκρατορικής εξουσίας στο Βυζάντιο, η βυζαντινή τέχνη έγινε το κατεξοχήν μέσο για την οπτικοποίηση του υπερβατικού κόσμου και τη διάδοση των μηνυμάτων της νέας θρησκείας και της νέας κονωνικοπολιτικής ιδεολογίας. Για τον σκοπό αυτό, η βυζαντινή τέχνη συνέχισε, αφενός, την αρχαία ελληνική παράδοση της ιδιαίτερης προτίμησης στην ανθρώπινη μορφή και στράφηκε, αφετέρου, προς τον μυστικισμό και την εσωτερικότητα της Ανατολής. Τελικά όμως δημιούργησε τη δική της, ιδιαίτερη φυσιογνωμία που της επέτρεψε να κυριαρχήσει στην ορθόδοξη χριστιανική Ανατολή για σχεδόν μιάμιση χιλιετία εκφράζοντας την πνευματικότητα και τη θρησκευτική συγκίνηση πλατειών στρωμάτων του πληθυσμού της.
Στα νεότερα χρόνια, η βυζαντινή τέχνη εκτιμήθηκε με καθυστέρηση, καθώς ο θαυμασμός της ιταλικής Αναγέννησης για την αρχαιότητα και του γαλλικού Διαφωτισμού για τον ορθολογισμό προκάλεσαν γενικότερη αποστροφή για τον Μεσαίωνα και το Βυζάντιο. Με «μούμιες» έμοιαζαν οι «ασκητικές και με γεροντικά χαρακτηριστικά προσώπου μορφές» της βυζαντινής τέχνης για τον θεωρητικό την τέχνης Friedrich Theodor Vischer[1]. «Απίστευτο πείσμα στη συνεχή επανάληψη απαρχαιωμένων μοτίβων» διέκρινε τη βυζαντινή τέχνη και λογοτεχνία κατά τον ιστορικό της αναγεννησιακής τέχνης Jacob Burckhardt [2]. Ακόμα και στην Ελλάδα το κλίμα άρχισε να αλλάζει μόλις στα τέλη του 19ου αι. με την ίδρυση της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας (1884). Ακολούθησαν η σύσταση θέσης ειδικού Εφόρου Χριστιανικών Μνημείων στην Αρχαιολογική Υπηρεσία (1910) και η ίδρυση του Βυζαντινού Μουσείου στην Αθήνα (1914).
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ : 3ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΜΑΣ!!!!
ΔΡΑΣΕΙΣ…. ΜΕ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΝΟΗΜΑ !!! ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ…
Δράσεις με νόημα, με κέφι, με μήνυμα…
Διαφορετικές προσεγγίσεις της πραγματικότητας που ζούμε , με σκοπό την καλλιέργεια ήθους, αξιών, καλής συμπεριφοράς, κουλτούρας , σεβασμού, συνείδησης, αποδοχής…
Η ομάδα μας προσπαθεί.. οι δάσκαλοι προτείνουν, δημιουργούν με τους μαθητές μας με ένα στόχο κοινό: να γίνουμε όλοι καλύτεροι άνθρωποι!!! Να μπορούμε να διαχειριστούμε τις προκλήσεις, τις προσκλήσεις, τις κρίσεις, τις κριτικές, τη διαφορετικότητα!!!
Μουσική, χορός, θέατρο, παπούτσια διαφορετικά, μαγειρικές, ζωγραφιές… δράσεις μοναδικές , βιωματικές…
Ένα μικρό δείγμα ..
- Μια διαφορετική, εναλλακτική προσέγγιση διδασκαλίας με τη χρήση της ραπ μουσικής, μιας μουσικής παρεξηγημένης, ως εργαλείο μάθησης της προπαίδειας σε μαθητή με εκπαιδευτικές ιδιαιτερότητες!!!
-
Δράση με θέμα την κλιματική αλλαγή..Πιλοτικά στο σχολείο μας …
Workshop στο 9ο Δημοτικό Σχολείο Πειραιά
- https://www.climatepiraeus.gr/post/workshop
Συνεχίζουμε..
Συνεχίζουμε…
ΟΜΟΡΦΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ!!!
Όμορφες στιγμές με κατασκευές, γενέθλια , δράσεις..
Τα ζουζούνια δημιουργούν στα εργαστήρια δεξιοτήτων στο μάθημα των αγγλικών με ζυμαρικά και διάφορα υλικά και μαθαίνουν την αξία της σωστής διατροφής… Α΄ τάξη…
Τα εκτάκια κάνουν πάρτι έκπληξη στην δασκάλα τους ..στιγμές μοναδικές που μας δίνουν χαρά…
Μαθητές δημιουργούν και χαλαρώνουν στο τμήμα ένταξης …
Διασκεδάζουν.. με χρώματα…
και συνεχίζουμε…
γιατί τα παιδιά έχουν όνειρα…
Με αγάπη!
Η Δ/ντρια
ΤΡΕΛΟΖΟΥΖΟΥΝΙΑ ΣΕ …ΔΡΑΣΗ!!!
Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2021!!! Ώρα ….μαθήματος! Γλώσσα …μαθηματικά!!!
Και ξαφνικά μέσα από μία χάρτινη σακούλα βγαίνει ένα κατάμαυρο μεγάλο τηγάνι!!!
ΩΩΩΩΩΩΩ ! γούρλωσαν τα μάτια τους τα παιδιά!!!
— Τι είναι αυτό , κυρία; ρώτησαν τα τρελοζουζούνια…
— Είναι…ένα μαγικό τηγάνι. .θα φτιάξουμε αυγά μάτια!!!, είπε η κυρία της Α΄ τάξης…
— Αυγά; χαχαχααχ!!!
Χαρτόνια, κόλες, ψαλίδια μπήκαν στον χορό!!! και οι μικροί σεφ ξεκίνησαν …αυγά μάτια!!!
Βγήκαν και πλαστελίνες!!! συλλαβές σχηματίστηκαν και έγιναν λέξεις… ΠΑ..ΠΙ…ΤΑ…ΤΟ...!!!
Χαμόγελα ξεχύθηκαν στην αίθουσα … Τι ωραία χαμόγελα ακόμη και κάτω από την μάσκα!!!
Πόσα πράγματα μαθαίνουμε στα παιδιά μέσα από το παιχνίδι!!!
«…το παιχνίδι είναι αρχαιότερο από τον πολιτισμό, διότι ο πολιτισμός προϋποθέτει πάντα την ανθρώπινη κοινωνία, και τα ζώα δεν περίμεναν να έρθει ο άνθρωπος για να μάθουν να παίζουν…»
Αγαπητοί γονείς,
παρατηρώντας καθημερινά τα παιδιά στο διάλειμμα και όχι μόνο, βλέπουμε πως το “παιχνίδι” τους δυσκολεύει… δεν μπορούν να το διαχειριστούν…Αυτή την αυθόρμητη…με κανόνες πολλές φορές δραστηριότητα δεν την ευχαριστιούνται…
Γιατί άραγε; Μεγάλη συζήτηση και ευελπιστώ να μας δοθεί η ευκαιρία να ανταλλάξουμε ιδέες και σκέψεις από κοντά..
Δείτε τα … Με τις δασκάλες τους δημιούργησαν , έπαιξαν , έμαθαν… Πολλές φορές ακούμε:” τι έκαναν σήμερα στο σχολείο…τίποτε …τηγάνισαν αυγά, έφτιαξαν ψωμί, κουραμπιέδες…έχασαν μάθημα πάλι!!! ΤΙ ΛΑΘΟΣ ΣΚΕΨΗ!!!
Υπάρχει καλύτερος τρόπος να διδάξεις συλλαβές , προστακτική, κανόνες, συμβουλές, συνήθειες;
Υπάρχει καλύτερος τρόπος να δεις συναισθήματα;;;
Δείτε τα προσωπάκια τους…
Το παιχνίδι είναι ούτως ή άλλως μια δραστηριότητα αυθόρμητη, μια βιολογική ανάγκη και τάση κάθε ανθρώπου μέσα από την οποία το άτομο πειραματίζεται, ανακαλύπτει, αλληλεπιδρά κι επικοινωνεί.
Φυσικά, όταν γίνεται λόγος για το παιχνίδι ως εκπαιδευτικό εργαλείο, αυτό σημαίνει ότι το παιχνίδι προσαρμόζεται στην εκάστοτε εκπαιδευτική κατάσταση, υπακούοντας σε ορισμένους κανόνες και αποσκοπώντας σε σαφείς στόχους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι χάνει το στοιχείο της ευθυμίας.
Κάθε εκπαιδευτικός που υιοθετεί ως μέρος της διδακτικής του μεθόδου δραστηριότητες παιχνιδιού, οφείλει να ελέγχει την καταλληλότητά τους κατά περίπτωση, προκειμένου αυτές να αποβούν εποικοδομητικές.
Το παιχνίδι
Παιδί, παίζω, παιχνίδι, παιδεία… παιχνίδι…τι πλούσια γλώσσα!!!! Επιβεβαιώνεται η στενή σχέση του παιχνιδιού με το παιδί, η χαρά της δράσης και η πνευματική καλλιέργεια.
Τα παιδιά από πολύ μικρή ηλικία ό,τι μαθαίνουν, το μαθαίνουν μέσα από το παιχνίδι.
Εκφράζονται, εξελίσσονται σε κοινωνικό, συναισθηματικό, σωματικό επίπεδο, ερευνούν, πειραματίζονται, δημιουργούν, συνεργάζονται και επικοινωνούν μέσω μιας κοινής «παγκόσμιας» γλώσσας, δηλαδή το παιχνίδι.
Το παιχνίδι εξ ορισμού του διαθέτει και μια διάσταση εκπαιδευτική. Οι παιδαγωγοί που παρατηρούν τα παιδιά την ώρα που παίζουν αναγνωρίζουν σε αυτή τη δραστηριότητα μια εκδοχή ή καλύτερα διάσταση εκπαιδευτική, αφού μέσα από το παιχνίδι τα παιδιά αναπτύσσονται σε πολλά επίπεδα.
Το παιχνίδι καλλιεργεί στάσεις, αποτελεί τρόπο έκφρασης, πηγή πληροφοριών και μέσον κοινωνικοποίησης.
Επίσης, είναι ουσιώδης ο ρόλος του στην αισθητηριακή και νοητική ανάπτυξη καθώς τη μάθηση των παιδιών αφού προσφέρει άφθονα ερεθίσματα για παρατήρηση, πειραματισμό, σχεδιασμό, ερμηνεία γεγονότων, κατανόηση αυτών, επίλυση προβληματικών καταστάσεων, ανάπτυξη δεξιοτήτων προσανατολισμού και κίνησης. Όλες οι παραπάνω επιδράσεις λειτουργούν σφαιρικά και συμβάλλουν στην μάθηση και στην ολιστική ανάπτυξη του παιδιού.
Το παιχνίδι σύμφωνα με έρευνες:
- προσφέρει γνωστικά, συναισθηματικά και κοινωνικά ερεθίσματα
- δημιουργεί σχέσεις ζωής
- αναπτύσσει δεξιότητες και ικανότητες
- παρέχει το νόημα για την πρόσληψη νέων συνδέσεων και σχέσεων μεταξύ ιδεών, εμπειριών, ικανοτήτων και γνώσεων
- διευκολύνει τη μάθηση
- προσφέρει εμπειρίες στις οποίες θα βασιστεί η επόμενη γνώση
- οικοδομεί… την σκέψη και το συναίσθημα…
Δεν τελειώνουν τα θετικά στοιχεία ενός καλού παιχνιδιού …
Αφιερώστε 15 λεπτά ποιοτικό χρόνο παιχνιδιού με τα παιδιά σας… χωρίς δίκτυα… 15 ΄αρκούν … να μάθουν να μοιράζονται, να διεκδικούν με ευγένεια, να σκέφτονται, να συν…αισθάνονται!!!
Δώστε τους την ευκαιρία να αποκτήσουν εμπειρίες μοναδικές…… με νοσταλγία θυμάμαι τα ατελείωτα παιχνίδια στις αυλές και στους δρόμους…
Άλλη εποχή, αλλά και σήμερα τα παιδιά δεν έχουν ανάγκη για λίγο παιχνίδι… έστω στην αυλή του Σχολείου, στην τάξη τους… να μοιραστούν πράγματα και συναισθήματα;;;
Εύχομαι σύντομα να ξαναπαίξουν όπως παλιά!!!
Αυγοθύελλα και Διατροφή…κάνουν την Α΄ τάξη ζωηρή!!!
… έχει και συνέχεια!
Με πολλά χαμόγελα!
Η Δ/ντρια!
ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΥΠΕΡΟΧΗ ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ
Άλλη μια υπέροχη ζωγραφιά με θέμα: ” ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ” από την Μαρία Μουστάκα , μαθήτρια της Α2 τάξης του Σχολείου μας…
Μια εικόνα χίλιες λέξεις …και τα παιδιά ευτυχώς είναι παιδιά ακόμη αθώα και νιώθουν την αγάπη μας!!!
Μπράβο παιδιά που ανταποκρίνεστε στο κάλεσμά μας.. Μας λείπετε… θα σας περιμένω για τις λαμπάδες ….
Ετοιμαστείτε …
Με αγάπη!
Η Δ/ντρια
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΓΙΑ ΤΑ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 1821
Αγαπητά μας παιδιά,
Φέτος , τιμήσαμε με έναν διαφορετικό τρόπο τα 200 χρόνια , με τρόπο πρωτόγνωρο μέσα από τις ψηφιακές πλατφόρμες, χωρίς την ζωντανή παρουσία μας, χωρίς παρελάσεις, τύμπανα, παραδοσιακούς χορούς και χορωδίες…
Σήμερα, τιμήσαμε με τον δικό μας τρόπο τα 200 χρόνια από την έναρξη της Επανάστασης του 1821, που αποτελεί το μεγαλύτερο ιστορικό γεγονός της νεότερης ιστορίας μας, αφού με αυτήν το έθνος μας κατόρθωσε να αποκτήσει κρατική υπόσταση.
Ας μην ξεχνάμε πως μαζί με την εθνική μας επέτειο γιορτάζουμε και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, που συμβολικά ταυτίστηκε με την επανάσταση του λαού για να υποδηλώσει ότι το ευαγγέλιο της σωτηρίας του ανθρώπου εξομοιώνεται με τη λύτρωση του έθνους από τη σκλαβιά…………………..
Ο Κολοκοτρώνης, αυτή η ηγετική μορφή του αγώνα, γράφει στα απομνημονεύματά του: «Ο κόσμος μάς έλεγε τρελούς. Ημείς, αν δεν είμεθα τρελοί δεν εκάναμε την Επανάσταση, διότι ηθέλαμε συλλογισθεί δια πολεμοφόδια, καβαλαρία και ̟πυροβολικό». Επιπλέον, η Ευρώπη, οι Μεγάλες Δυνάμεις της Ιερής Συμμαχίας ήταν εχθρικές απέναντι στην Επανάσταση.
Στα τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς, που ακολούθησαν την Άλωση της Πόλης, οι Έλληνες πίστευαν ακράδαντα ότι είναι οι συνεχιστές όχι μόνο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας αλλά και της Αρχαίας Ελλάδας κι έτσι απέκτησαν συνείδηση της ιστορικής τους συνέχειας.
Επιπλέον, ο λαός μας κατόρθωσε να μην αφομοιωθεί, αλλά να διατηρήσει την εθνική του ταυτότητα, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τη γλώσσα του και τη θρησκεία του……………………………………………
Διαβάστε περισσότερα…
Όλοι οι μαθητές μαζί με τους δασκάλους τους ετοίμασαν μικρά αφιερώματα για να γιορτάσουμε έστω και διαδικτυακά τη μεγάλη επέτειο..
Ζωγράφισαν, τραγούδησαν, είπαν ποιήματα, ένωσαν τις φωνές τους και έψαλλαν τον Εθνικό Ύμνο…
Ένα μικρό δείγμα…από όσα μου στείλατε…
Ακόμη ….
Ας μην ξεχνάμε τους στίχους από τον Εθνικό Ύμνο που αποτελείται από 158 στροφές που έγραψε ο Διονύσιος Σολωμός το 1823, σε ηλικία μόλις 25 ετών… Από αυτούς ξέρουμε μόνο τους 2 πρώτους που ψάλλουμε σε μελοποίηση του Νικόλαου Μάντζαρου.
- Σε γνωρίζω από την κόψη
Του σπαθιού την τρομερή,
Σε γνωρίζω από την όψη
Που με βία μετρά τη γη. - Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη
Των Ελλήνων τα ιερά,
Και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά! - Εκεί μέσα εκατοικούσες
Πικραμένη, εντροπαλή,
Κι ένα στόμα ακαρτερούσες,
Έλα πάλι, να σου πη. - Άργειε νά ‘λθη εκείνη η μέρα,
Και ήταν όλα σιωπηλά,
Γιατί τά ‘σκιαζε η φοβέρα
Και τα πλάκωνε η σκλαβιά. - Δυστυχής! Παρηγορία
Μόνη σου έμενε να λες
Περασμένα μεγαλεία
Και διηγώντας τα να κλαις. - Η Διχόνοια που βαστάει
Ενα σκήπτρο η δολερή
Καθενός χαμογελάει,
Πάρ’ το, λέγοντας, και συ. - » Κειό το σκήπτρο που σας δείχνει
Έχει αλήθεια ωραία θωριά
Μην το πιάστε, γιατί ρίχνει
Εισέ δάκρυα θλιβερά. - Από στόμα οπού φθονάει,
Παλληκάρια, ας μην ‘πωθή,
Πως το χέρι σας κτυπάει
Του αδελφού την κεφαλή. - Μην ειπούν στο στοχασμό τους
Τα ξένα έθνη αληθινά:
Εάν μισούνται ανάμεσό τους
Δεν τους πρέπει ελευθεριά.
1821-2021 : 200 ΧΡΟΝΙΑ … Τα παιδιά μαθαίνουν… πως η ιστορία επαναλαμβάνεται… Ιστορία όμως σημαίνει ΓΝΩΣΗ!!! και αν την γνωρίσουμε σωστά ίσως αποφύγουμε στο μέλλον τα μεγάλα λάθη…
Ας ελπίσουμε, πως κάποτε, ίσως συνειδητοποιήσουμε την αξία της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ που δεν θα καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα των άλλων…
Η Δ/ντρια
Ελένη Σαββάκη

























































































































