Στα πλαίσια της μονόωρης δράσης την εβδομάδα μέσα στη τάξη αφιερωμένη στη φιλαναγνωσία οι μαθητές/τριες της Ε2, διάβασαν αφού επέλεξαν μόνοι/ες  τους βιβλία και κατόπιν προχώρησαν σε παρουσίαση. Το αποτέλεσμα των εργασιών τους αναρτήθηκε στο διάδρομο του σχολείου μας για να παροτρύνουν τους μαθητές των άλλων τάξεων στην φιλαναγνωσία. Το κάθε παιδί έγραψε σε χαρτί Α4 τον τίτλο του βιβλίου που διάβασε τον/την συγγραφέα, εικονογράφηση και μετάφραση αν υπάρχει, καθώς και την έκδοση. Στη συνέχεια έγραψε μια περίληψη του βιβλίου και ζωγράφισε την πιο κεντρική εικόνα που του ερχόταν στο μυαλό μετά την ανάγνωση του βιβλίου.

Τα παιδιά της Ε2΄ εύχονται πολλά φανταστικά ταξίδια μέσα από τις σελίδες των βιβλίων!

Σατσόγλου Ελισάβετ (δασκάλα Ε2΄)

Ακόμη και τα αθώα ψέματα που λένε οι γονείς κάνουν κακό στα παιδιά, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας αμερικανικής έρευνας. Ακόμη και οι γονείς που λένε ψέματα «για καλό», χάνουν την εμπιστοσύνη των παιδιών τους.

«Αν δεν πλένεις τα αυτιά σου, θα φυτρώσει σπανάκι»· «αν δεν αφήσεις την πιπίλα, θά ΄ρθει να σε πάρει ο Μπαμπούλας»: ο κόσμος των παιδιών στα πρώτα χρόνια της ζωής τους είναι αρκετά σουρεαλιστικός και γεμάτος φανταστικά πλάσματα. Είναι η πραγματικότητα που δημιουργούν τα ψέματα των γονιών που λένε ολοένα και περισσότερο ψέματα στα παιδιά, όπως έδειξε μια έρευνα του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο και του Πανεπιστημίου του Τορόντο.

Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Journal of Μoral Εducation» και, σύμφωνα με την Αμερικανίδα ψυχολόγο Γκέιλ Χέιμαν που την υπογράφει, όταν τα παιδιά καταλαβαίνουν τα ψέματα αυτά, χάνουν την εμπιστοσύνη τους στη μαμά και στον μπαμπά. Όμως υπάρχουν και θετικές επιπτώσεις.

Η τάξη της Β2΄ δημιούργησε το πρώτο της βιβλίο με ιστορίες που έγραψαν τα παιδιά, με λέξεις από το βιβλίο (τεύχος Α).

Ντούβελου Ελένη (δασκάλα Β1΄)

[slideboom id=713761&w=425&h=370]

Για τη σχολική βία μίλησαν οι μαθητές της Γ2΄ με τη δασκάλα τους κα. Λαζαρέλη Ευφροσύνη με αφορμή την χθεσινή Ημέρα κατά της σχολικής βίας. Στη συνέχεια οι μαθητές δημιούργησαν τις δικές τους αφίσες κατά της σχολικής βίας.

Στα πλαίσια του μαθήματος της Θεατρικής Αγωγής τα παιδιά της Ε΄ και Στ΄ τάξης του σχολείου μας καταπιάστηκαν με αυτό που ονομάζουμε δημιουργική γραφή. Κλήθηκαν δηλαδή χωρισμένα σε ομάδες να γράψουν τη δική τους φανταστική ιστορία. Τρεις με τέσσερις λέξεις που δόθηκαν σε κάθε ομάδα αποτέλεσαν την αφετηρία για τη γέννηση αρκετών ιστοριών που είχαν έντονο το στοιχείο του διαλόγου, ανάμεσα στους πρωταγωνιστές τους.

Επειδή όμως το θέατρο είναι μια τέχνη που «κλέβει» ή αν θέλετε «περιέχει» στοιχεία και από άλλες τέχνες, στη συνέχεια αυτή η δραστηριότητα προχώρησε και ένα βήμα παρακάτω. Τα παιδιά επέλεξαν και μετέφεραν στο χαρτί είτε ολόκληρες τις ιστορίες τους με την τεχνική του κόμικ είτε κομμάτια τους που  θεώρησαν πιο αντιπροσωπευτικά και άρα ενδιαφέροντα να αποδοθούν με μια μεγάλη ζωγραφική παράσταση. Μαρκαδόροι, υφάσματα, περιοδικά κτλ αλλά και αρκετή όρεξη…. επιστρατεύτηκαν για να πετύχουμε το σκοπό μας. Στη συνέχεια, διάφοροι χαρακτήρες των ιστοριών όπως ζώα, κατάσκοποι, νεράιδες κ.α χρησιμοποιήθηκαν σε διάφορα παιχνίδια που πραγματοποιήθηκαν μέσα στην τάξη.

Αναλυτικότερα οι ιστορίες που προέκυψαν είναι οι εξής:

Στ1΄

Το καυμένο ποντικάκι,

Ένα κρύο βροχερό βράδυ, μια οικογένεια ποντικών, ο πεινασμένος Τομ, και μια σκούπα…