Μπορεί , άραγε , το νερό να χωρέσει σε ένα μουσείο; 
Και ποια να είναι η πόλη με τις 550 βρύσες;
Οι απαντήσεις βρίσκονται στο μουσείο ύδρευσης που επισκεφτήκαμε , την Τρίτη 20 Νοεμβρίου. Σε ένα χώρο ιδιαίτερο, που αποτελούσε το παλιό κεντρικό αντλιοστάσιο, κατασκευασμένο το 1890-94, γνωρίσαμε την ιστορία του νερού και της ύδρευσης της Θεσσαλονίκης.
Από τον νερουλά και τις κρήνες που ξεδιψούσαν κατοίκους και διαβάτες μέχρι τις αντλίες
νερού και τους ατμολέβητες ξεδιπλώθηκε στα μάτια μας μια τόσο γοητευτική ιστορία που μας ξάφνιασε. Το νεράκι, το πιο απλό και πολύτιμο αγαθό κρύβει στην διάφανη ύλη του ένα μαγευτικό ταξίδι, μια διαδρομή όχι μόνο στο χρόνο αλλά και στο χώρο και στους ανθρώπους που το υπηρετούσαν ή το απολάμβαναν.
Κι όταν ολοκληρώθηκε το εκπαιδευτικό μας πρόγραμμα, η δράση συνεχίστηκε έξω. Η αυλή του μουσείου έγινε για μας τόπος αναψυχής και εξερεύνησης. Στο πάρκο νερού ανεβοκατεβάσαμε τον κουβά στο πηγάδι, βγάλαμε νερό με την χειροκίνητη υδραντλία και παίξαμε ασταμάτητα με τη βίδα του Αρχιμήδη.
Κι αν βραχήκαμε λίγο, δεν πειράζει…
Ξεδιψάσαμε!!!
