Είμαστε μεγάλοι καλλιτέχνες!!
Αγαπητοί μας, έχουνε περάσει πολλές μέρες όπου ο Λύκος ο Ζαχαρίας έψαχνε να βρει απεγνωσμένα ποιο χρώμα του ταιριάζει!
Ψάξαμε κι εμείς μαζί του και μας ακολούθησε κι η κυρά Μάρω η Αλεπού. Μπερδευτήκαμε πολύ αλλά στο τέλος γνωρίσαμε και ξεχωρίσαμε τα χρώματα.
Μια φθινοπωρινή μέρα …γέμισε το πάτωμα με φύλλα.
Βάζουμε μουσική και κινούμαστε στο χώρο χορεύοντας. Όταν σταματήσει η μουσική παίρνω ένα φύλλο και κάθομαι. Αφού το παρατηρήσω κι έχω το λόγο το περιγράφω:
Σε συνέχεια της ενότητας της προηγούμενης βδομάδας και για αφόρμηση για την γιορτή μητέρας η κυρία μας αφηγήθηκε το λαϊκό παραμύθι “Η χελώνα, ο σκαντζόχοιρος, η αράχνη, το μερμήγκι, το τζιτζίκι και η μέλισσα” το οποίο έχει στο αρχείο της κι εσείς μπορείτε να το βρείτε στο διαδίκτυο.
Μετά την αφήγηση προβληματιστήκαμε λίγο για την συμπεριφορά των ηρώων
Στο σχολείο μας αποτελεί πια θεσμό, κάθε χρόνο να ανοίγουμε την πόρτα τις γιορτές με μια παράσταση! Μια θεατρική παράσταση από εμάς … για εμάς, τους γονείς μας, φίλους και συγγενείς!
Φέτος η χριστουγεννιάτικη παράστασή μας ξεκίνησε από το παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά «Φρικαντέλα, η μάγισσα που μισούσε τα κάλαντα».
Θυμάμαι … τα παλιά χρόνια
κάποια Χριστούγεννα λευκά
με σωρό χιόνια, στα γύρο κλώνια
με κάλαντα κι όνειρα γλυκά
Χριστούγεννα λευκά πάλι
και σαν να είμαστε παιδιά
σε γιορτή μεγάλη, χαρά
πάλι ας πλημμυρίσει την καρδιά
Τη νύχτα αυτή που τυλίγει
τη γειτονιά λευκή αγκαλιά
Ξανά στην αρχή, ο χρόνος γυρνά
το έλκηθρο εκεί, τα αστέρια περνά.
Ο Αι-Βασίλης πάλι θα ’ρθει.
Ο σάκος βαρύς κι αν ήσουν καλός,
τα δώρα θα βρεις στο τζάκι σου εμπρός.
ο Αι-Βασίλης πάλι θα’ ρθεί.
Τι κοινό έχουν οι δεινόσαυροι κι οι δράκοι;
Επίσης είναι γιγάντιοι και τρομεροί και μας φοβίζουν … στη στιγμή!
Μα, ας πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή.
Υπάρχουν δεινόσαυροι και δράκοι σε τούτη τη ζωή;
Οι δεινόσαυροι ζήσανε στην Παγγαία γη
και σήμερα υπάρχουνε … μόνο ζωγραφιστοί:
Δράκοι, γοργόνες, μονόκεροι,
» (συνέχεια…)
» (συνέχεια…)
