Ξεκινήσαμε την ενότητα για την επέτειο της 25ης Μαρτίου από το γνωστό παραμύθι της Ευγενίας Φακίνου.

Στο παραμύθι παρουσιάζεται η καθημερινότητα και ο τρόπος ζωής δυο νέων στην περίοδο Τουρκοκρατίας.

Η εικονογράφηση του παραμυθιού είναι μοναδική! Είναι εμπνευσμένη από κεντήματα, λιθόγλυπτα και υφαντά της ελληνικής λαϊκής τέχνης.

Σαν και αυτά που είδαμε στο Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης που επισκεφτήκαμε την Πέμπτη.   Αλλά να μην αλλάζουμε θέμα!

Το πιο ξεχωριστό σε αυτό το παραμύθι ήταν ότι δε μας το διάβασε η κυρία μας … αλλά τα μεγάλααααα παιδιά του τμήματος Ε2 της Πέμπτης Δημοτικού!

Συμμετέχουν μας είπαν σε ένα πρόγραμμα “Φιλαγνωσίας”. Δεν πολυκαταλάβαμε τι είναι αυτό αλλά μας άρεσε πολύ!

Τα μεγάλα παιδιά είχαν χωρίσει το παραμύθι σε σκηνές και ο καθένας τους μας διάβαζε το κομμάτι του. Στο τέλος είδαμε τις εικόνες, τις σχολιάσαμε, συζητήσαμε και μετά γίναμε ζευγάρια: ένας μαθητής της πέμπτης με ένα νήπιο με σκοπό να εικονογραφήσουμε με το δικό μας τρόπο, το παραμύθι.

Ας μας συγχωρέσει η κυρία Φακίνου – η δική της εικονογράφηση είναι μοναδική,  αλλά κι η δική μας είναι ….τέλεια!

Και ξέρετε μάθαμε πολλά!

Συζητήσαμε, προτείναμε, αποφασίσαμε και συνεργαστήκαμε. Επίσης τα μεγάλα παιδιά με μεγάλη υπευθυνότητα μας διάβασαν την ιστορία. Ακόμα μας έμαθαν τι είναι “μοτίβο” αλλά και μεις τους θυμίζαμε πως να ζωγραφίζουν και να εικονογραφούν όποια ιστορία θέλουν!

Επειδή όμως τα λόγια είναι περιττά δε θα σας πούμε τίποτα άλλο, δείτε το αποτέλεσμα μόνοι σας…

Ελπίζουμε να σας άρεσε και αν θέλετε μπορείτε να μας πείτε τη γνώμη σας..

Εμάς μας άρεσε πολύ γιατί …

“Η φιλία και η συνεργασία μας ενώνει εμάς τα παιδιά”

… και νιώθουμε πολύ όμορφα!!

Και οι δασκάλες μας είχαν μείνει άφωνες που 40 παιδιά “ζουζούνιζαν” με ζήλο σε μια μικρή αίθουσα και κανείς δεν παραπονιόταν γιατί δεν είχε χώρο.