Άρθρα ανά μήνα: Φεβρουάριος 2024
Παράξενος-Κανισάλες
Διαβάσαμε το παραμύθι
«Ζητούνται υπάλληλοι στην καινούργια βίλα».
Ο Κλεμέντε είναι ένας φυσιολογικός τύπος και πιστεύει πως δεν θα δυσκολευτεί να πιάσει δουλειά, γιατί όλοι οι άλλοι υποψήφιοι του φαίνονται παράξενοι.
Μόνο που… τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται.
Ποιος θα προσληφθεί τελικά;
Ένα βιβλίο που μας μαθαίνει να εκτιμάμε την πραγματική μας ταυτότητα και μας κάνει να ξανασκεφτούμε τι θεωρούμε φυσιολογικό και τι παράξενο….
βρήκαμε τα βασικά στοιχεια της ιστορίας
αναρωτηθήκαμε : τι σημαίνει φυσιολογικός και τι παραξένος, τοποθετήσαμε τους ήρωες της ιστορίας στην αντίστοιχη στήλη
ανακαλύψαμε ότι οι αδυναμίες τους ήταν εκείνες που τους έκαναν ξεχωριστούς και χρήσιμους….και έτσι φτιάξαμε ένα πορτρέτο ξεχωριστό για τον καθένα
στη συνέχεια οι ήρωες μας ζωντάνεψαν, δείχνοντας ο καθένας την ξεχωριστή -μοναδική προσωπικότητα του
Χιλ
Ενέας
Κλεμέντε
Κλόι
Νταλίλα
η δράση μας ολοκληρώθηκε με τους καθρέπτες των συναισθημάτων …ο ήρωας που με άγγιξε
Ο κύκλος του νερού
Οι βροχερές μέρες και το χαλάζι μας ενθουσίασαν και είχαμε πολλές ερωτήσεις
Κυρία τι είναι το χαλάζι; που πάει το νερό της βροχής; πότε βγαίνει το ουράνιο τόξο;
Τα συζητήσαμε όλα και αποφασίσαμε να φτιάξουμε τον κύκλο του νερού για να το εμπεδώσουμε
Και φυσικά θαυμάζουμε και το ομαδικό μας έργο καθώς στεγνώνει
Ας πούμε αυτή τη λέξη
Ένας παπαγάλος ολόλευκος που χρωματίζεται μόνο με καλές, όμορφες λέξεις
Αφού είπαμε πολλές πολλές λέξεις, ήρθε η ώρα να κάνουμε τους δικούς μας παπαγάλους
Μας αρέσει πολύ να γράφουμε κι έτσι γράψαμε και την αγαπημένη μας λέξη από το παραμύθι
Και φυσικά ο παπαγάλος που ήρθε στην Παραμυθοτάξη ζωγραφίστηκε και στολίστηκε από τα παιδιά
Και ολόκληρος ο πίνακας της Παραμυθοτάξης .. έως τώρα …
Να σε κάνω μια αγκαλιά;
Το μαγικό φτερό…..Συναισθήματα
Διαβάσαμε το παραμύθι ‘Το Μαγικό Φτερό’.
Ανακαλύπτουμε τα συναισθήματά μας και γράφουμε τον φόβο μας στο φτερό ,για να προσπαθήσουμε να τον ξεπεράσουμε
Το βιβλίο μας αρέσει πολύ και το διαβάζουμε και μόνοι μας …
Το βιβλίο μας εμπνέει για να κάνουμε το γράμμα της εβδομάδας
Στον πίνακα της Παραμυθοτάξης ήρωες από βιβλία ξεπηδούν και ζωντανεύουν!
ΧΕΙΜΕΡΙΑ ΝΑΡΚΗ
Λέσχη Ανάγνωσης
΄Ενα ευχάριστο και δημιουργικό μεσημέρι, περάσαμε σήμερα με τη μαμά της Χριστίνας την κ. Χαρά Γιαννακοπούλου
μας διάβασε το παραμύθι
«Είμαι τόσο κουρασμένο!» χασμουρήθηκε το αρκουδάκι. Αλλά δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Οι παράξενοι θόρυβοι που έρχονταν από τα δέντρα το κρατούσαν άυπνο. «Οοο!» φώναξε κλαίγοντας, όταν μια τεράστια σκιά εμφανίστηκε ξαφνικά μπροστά του…
Το βιβλίο προσεγγίζει το θέμα της ανησυχίας των μικρών παιδιών, όταν το βράδυ ξαπλώνουν στο κρεβάτι τους για να κοιμηθούν.
Με όμορφη εικονογράφηση και κατανοητό λεξιλόγιο, οι ιστορίες αυτές ενθαρρύνουν τα μικρά παιδιά να αισθάνονται σιγουριά για τον εαυτό τους, να μην απογοητεύονται εύκολα και να αντιμετωπίζουν τις φοβίες τους.
μετά την ανάγνωση, είπαμε τι κάνουμε ,όταν δεν μπορούμε να κοιμηθούμε….και θυμηθήκαμε το αγαπημένο μας όνειρο….
στην ιστορία μας το μικρό αρκουδάκι ..πέφτει σε ένα σωρό από φύλλα ……παρόμοια φύλλα ,τα οποί αμάζεωε η Χριστίνα μας μαζί με τη μαμά της , χρησιμοποιήσαμε για να φτιάξουμε τη δική μας φωλίτσα …τη δική μας γωνιά για να ξαπλώσουμε
ευχαριστούμε πολύ κ. Χαρά για το όμορφο μεσημέρι που μας χαρίσατε, για το χρόνο που αφιερώσατε ,ώστε να είστε μαζί μας….
Παιχνίδια με ανακυκλώσιμα υλικά
Το αγόρι, ο τυφλοπόντικας, η αλεπού και το άλογο
«Παντού μπορείς να νιώσεις σαν στο σπίτι σου, σωστά;»
Ένα τρυφερό, οικουμενικό παραμύθι, που μιλάει στην καρδιά μικρών και μεγάλων.
Αφηγείται μια ιστορία φιλίας ανάμεσα σ’ ένα μικρό παιδί με περίσσια περιέργεια για τον κόσμο γύρω του, έναν τυφλοπόντικα λαίμαργο και γεμάτο ζωή, μια αλεπού κουρασμένη από τις κακουχίες, κι ένα σοφό και ευγενικό άλογο. Οι τέσσερις μαζί εξερευνούν τον απέραντο κόσμο. Θέτουν ερωτήσεις ο ένας στον άλλον. Υπομένουν και ξεπερνούν καταιγίδες. Μαθαίνουν ν’ αγαπούν.
Μια ωδή στην αθωότητα και την καλοσύνη!
Μάθαμε διαβάζοντας το παραμύθι .
Γειά σου …
Βρήκαμε τα βασικά στοιχεία τς ιστορίας
Μπήκαμε στη θέση του ήρωα
Αναρωτηθήκαμε τι συζητούν οι ήρωες μας
Υπάρχει σχολείο να ξεμάθεις; Άραγε εσύ τι θα ήθελες να μάθεις;
Τι θέλω να προστατέψω…
Τι θέλω να έχει ο δρόμος που θα διανύσω;
Τι συνάντησα στο δρόμο μου…
Μέχρι που έχω φτάσει…
Κλείνω στο βαλιτσάκι μου ,ότι θεωρώ πιο σημαντικό
Όταν ραγίσει η καρδιά μας την τυλίγουμε με ότι έχουμε μοιραστεί…φιλία ,δάκρυα ,χρόνο και ξαναβρίσκει την ελπίδα και τη χαρά
Όταν έρχονται τα μαύρα σύννεφα, εσύ να προχωράς…
Μοιράζομαι τις σκέψεις μου …δεν έχει σημασία να είμαστε οι ίδιοι, αλλά να αγαπάμε ο ένας τον άλλον