Μήνας: Οκτώβριος 2017
Οι περισσότεροι έχουμε στη μνήμη μας κάποια παιδιά από το φιλικό ή συγγενικό μας περιβάλλον που ήταν αριστερόχειρες και συχνά μας φαινόταν παράξενο όταν τα βλέπαμε να γράφουν στην τάξη με το αριστερό χέρι. Αυτό το θέμα είναι επενδεδυμένο με πολλές προκαταλήψεις που είχαν οδηγήσει γονείς και παιδαγωγούς, κυρίως στο παρελθόν, σε λανθασμένους χειρισμούς σε βάρος των παιδιών που χρησιμοποιούσαν το αριστερό τους χέρι. Πολλοί ενήλικοι θυμούνται την πίεση που είχαν υποστεί, όταν ήταν παιδιά για να γράψουν με το «καλό χεράκι».
Σήμερα, οι περισσότεροι γονείς γνωρίζουν πλέον ότι η αριστεροχειρία δεν υποκρύπτει κάποια παθολογία στο παιδί τους. Παρά το γεγονός ότι η αριστεροχειρία απενοχοποιήθηκε, ο γονιός αισθάνεται αμηχανία όταν ανακαλύπτει ότι το παιδί του είναι αριστερόχειρας και αναρωτιέται σε τι διαφέρει από τα άλλα παιδιά ή μήπως αυτή η ιδιαιτερότητα κρύβει κάτι αρνητικό.
Ο Φίλιπ Πούλμαν (Philip Pullman) είναι ένας Βρετανός συγγραφέας που έχει τιμηθεί με πολυάριθμα βραβεία. Το παρακάτω κείμενο το έγραψε για τη δέκατη επέτειο του Astrid Lindgren Memorial Award το 2012.
Η μεγάλη μου κόρη ηλικίας 8 ετών δεν έχει σταματήσει ποτέ τη βραδινή ενούρηση. Πριν δύο χρόνια έκανε υπέρηχο και εξετάσεις αίματος και όλα ήταν φυσιολογικά. Την πήγα και σε ψυχολόγο και δεν εντόπισε κάποιο πρόβλημα. Δεν τη μαλώνω και σηκώνομαι κάθε βράδυ για να την πάω στην τουαλέτα επειδή κοιμάται βαριά, το πρωί όμως έχουμε πάλι ατύχημα. Μήπως υπάρχει κάτι το οποίο δεν έχω κάνει;
Ένα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο που παρατηρείται σε όλες τις οικογένειες που υπάρχουν παραπάνω από ένα παιδί, είναι ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα αδέλφια. Ο ανταγωνισμός αυτός μπορεί να εκδηλωθεί με τσακωμούς, λογομαχίες, παράπονα, κοροϊδίες, πειράγματα και αποσκοπεί συνήθως στη διεκδίκηση της προσοχής και του ενδιαφέροντος των γύρω τους (όχι απαραίτητα των γονιών τους).«Πάντα αυτόν παίρνεις μαζί σου.», «Αυτήν αγαπάς περισσότερο.», «Πάντα εγώ φταίω για όλα.», «Μου παίρνει όλα τα πράγματα.», είναι μερικές από τις φράσεις που ακούν καθημερινά οι γονείς από τα παιδιά τους.Γιατί δημιουργείται αυτός ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα αδέλφια;Η ικανότητα να γράφουμε είναι μια πιο σύνθετη ικανότητα από όσο νομίζουμε. Το γράψιμο επηρεάζεται από την ανάπτυξη της αισθησιοκινητικής, αντιληπτικής και γνωστικής ικανότητας. Ο πιο σωστός και κοινά αποδεκτός τρόπο να πιάνουμε το μολύβι είναι με τα τρία δάχτυλα (αντίχειρας – δείκτης – μέσος) τα δάχτυλα δηλαδή που κάνουμε το σταυρό μας. Παρόλα αυτά υπάρχουν και άλλοι τρόποι πιασίματος του μολυβιού που είναι το ίδιο αποτελεσματικοί σύμφωνα με τους επιστήμονες. Είναι πολύ σημαντικό να πιάνουμε σωστά το μολύβι με όσο το δυνατόν λιγότερη πίεση στους μύες.
Είναι σημαντικό το παιδί από τη στιγμή που αρχίζει να πιάνει στα χέρια του μολύβι (ξυλομπογιά, μαρκαδόρο ή οποιοδήποτε αντικείμενο γραφής) να περάσει από όλα τα στάδια πιασίματος και να μην περιμένουμε να κρατήσει σωστά το μολύβι. Και είναι σημαντικό, γιατί βοηθάει στην εξάσκηση της λεπτής κινητικότητας και της γενικότερης ικανότητας του χεριού να πιάνει. Για το λόγο αυτό δεν πρέπει να πιέζουμε τα μικρά παιδιά να πιάνουν σωστά το μολύβι και να τα ζορίζουμε να το κρατήσουν όπως θέλουμε εμείς, αλλά να τους δίνουμε το χρόνο που χρειάζονται να προσαρμόζονται στο σωστό τρόπο κρατήματος του μολυβιού. Αν το παιδί μάθει να κρατάει λάθος το μολύβι (επειδή το πιέσαμε να το κάνει νωρίτερα) το πιθανότερο είναι πως μετά δε θα μπορέσει να διορθώσει το λάθος κράτημα του μολυβιού.
Για να μπορέσει ένα παιδί να πιάσει σωστά το μολύβι θα πρέπει να αναπτυχθούν οι μύες του στους ώμους και στα χέρια. Για να επιτευχθεί αυτό προτρέπουμε τα μικρά παιδιά να παίρνουν μέρος σε μια σειρά από δραστηριότητες αδρής κινητικότητας, όπως μπουσούλισμα, σκαρφάλωμα, σπρώξιμο, ώστε οι μύες στους ώμους και τα χέρια να δυναμώσουν , να γίνουν πιο σταθεροί και κατ’ επέκταση το πιάσιμο του μολυβιού να γίνει με πιο σωστό και ώριμο τρόπο.
Αν πιέσουμε το παιδί να κρατήσει το μολύβι «σωστά» πριν να είναι οργανικά έτοιμο, τότε το πιθανότερο είναι να το δούμε να πιάνει το μολύβι με περίεργους τρόπους, να μην μπορεί να κατευθύνει το μολύβι ή το μαρκαδόρο και έτσι να μην μένει ευχαριστημένο με το αποτέλεσμα που φέρνει. Απόρροια αυτής της δυσάρεστης κατάστασης είναι σταδιακά το παιδί να αποφεύγει να ασχολείται με ανάλογες δραστηριότητες και σε πολλές περιπτώσεις να φτάνει σε σημείο να τις αποστρέφεται.
ΤΑ ΣΥΝΗΘΕΣΤΕΡΑ ΣΤΑΔΙΑ:
Οι παιδίατροι συνήθως προτείνουν στους γονείς να διαβάζουν παραμύθια στα παιδιά τους από πολύ μικρή ηλικία.
Για πρώτη φορά, η επιστήμη έχει βάσιμες αποδείξεις ότι το διάβασμα παραμυθιών σε παιδιά προσχολικής ηλικίας ενεργοποιεί μέρη του εγκεφάλου τους που βοηθούν στην ανάπτυξη της φαντασίας και της κατανόησης μιας αφήγησης -δεξιότητες που αποτελούν κλειδί στην ανάπτυξη της γλωσσικής ικανότητας, αλλά και των ικανοτήτων στη γραφή και την ανάγνωση.
«Υπάρχουν πολλές έρευνες που βρήκαν εμπειρικές ενδείξεις ότι η ανάγνωση στα παιδιά έχει αντίκτυπο στην παιδεία και την προφορική γλωσσική ετοιμότητα» λέει ο Dr. Thomas DeWitt, διευθυντής του τμήματος γενικής και της κοινότητας Παιδιατρικής στο Νοσοκομείο Παίδων του Cincinnati.
«Αλλά πριν από την εν λόγω μελέτη, πραγματικά δεν ήμασταν σε θέση να απαντήσουμε στο ερώτημα «Μήπως υπάρχει βιολογικός αντίκτυπος στη λειτουργία του εγκεφάλου;»
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Pediatrics και οι ερευνητές μελέτησαν τους εγκεφάλους 19 παιδιών ηλικίας από 3 έως 5 ετών, χρησιμοποιώντας μαγνητικό τομογράφο.
Πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 2017 στις 6μ.μ στην αίθουσα εκδηλώσεων του 3ου Νηπιαγωγείου Λάρισας η πρώτη συνάντηση με τους γονείς των νηπίων που φοιτούν στο Νηπιαγωγείο.Στην πρόσκλησή μας ανταποκρίθηκε η πλειοψηφία του συνόλου ,γεγονός πολύ ενθαρρυντικό καθώς πιστεύουμε στην απαραίτητη συνεργασία σχολείου και οικογένειας προκειμένου να διευκολυνθούν τα παιδιά στην ολόπλευρη ανάπτυξή τους και στην ομαλή ένταξή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία .Στην συγκέντρωση αναπτύχθηκαν από την Σχολική Σύμβουλο της περιφέρειάς μας ,την Διευθύντρια και τις Νηπιαγωγούς οι στόχοι του νηπιαγωγείου, ο προγραμματισμός και οι δράσεις της νέας σχολικής περιόδου καθώς και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.Με πρωτοβουλία των γονέων συγκροτήθηκε το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Γονέων-Κηδεμόνων του 3ου Νηπιαγωγείου ως εξής:
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ζουναλής Χρήστος
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παραλικούδη Κων/να
ΤΑΜΙΑΣ: Παπαδημητρίου Βάσω
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: Τσιρονίκου Τριανταφυλλιά
ΜΕΛΗ: 1.Βαφειάδη Πηνελόπη
2.Μητράκου Αγγελική
3.Καγκά Χρύσα
Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω, τα έμαθα στο νηπιαγωγείο…
«… Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο.
Η σοφία δε βρισκόταν στην κορυφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί, στα βουναλάκια από άμμο, στο νηπιαγωγείο.
Αυτά είναι τα πράγματα που έμαθα:
-Να μοιράζεσαι τα πάντα.
-Να παίζεις τίμια.
-Να μη χτυπάς τους άλλους.
-Να βάζεις τα πράγματα εκεί που τα βρήκες.
-Να καθαρίζεις τις τσαπατσουλιές σου.
-Να μην παίρνεις τα πράγματα που δεν είναι δικά σου.
-Να λες συγγνώμη, όταν πληγώνεις κάποιον.
-Να πλένεις τα χέρια σου πριν από το φαγητό.
-Να κοκκινίζεις.
