Ο David Edward Williams (γεννημένος στις 20 Αυγούστου 1971), γνωστός ως David Walliams είναι ένας άγγλος κωμικός, ηθοποιός, συγγραφέας, παρουσιαστής τηλεόρασης και ακτιβιστής.
Από το 2012, ο Walliams είναι κριτής σε γνωστή τηλεοπτική εκπομπή στην Βρετανία «ΒΡΕΤΑΝΙΑ ΕΧΕΙΣ ΤΑΛΕΝΤΟ» . Έγραψε και πρωταγωνίστησε σε δύο σειρές του BBC One sitcom και Big School , παίζοντας το ρόλο του καθηγητή χημείας Keith Church.
Ο Walliams είναι επίσης συγγραφέας παιδικών βιβλίων. Άρχισε να γράφει παιδικά μυθιστορήματα το 2008, έχοντας ήδη πουλήσει περισσότερα από 25 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως .Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε 53 γλώσσες και έχει περιγραφεί ως “ο ταχύτερα αναπτυσσόμενος συγγραφέας των παιδιών στο Ηνωμένο Βασίλειο”, με λογοτεχνικό ύφος. Επτά από τα βιβλία του έχουν προσαρμοστεί σε τηλεοπτικές ταινίες.
.Ο Walliams γεννήθηκε ως David Edward Williams στο Merton του Λονδίνου. Ήταν ο γιος του Peter, μηχανικού στο Λονδίνο και της Kathleen Ellis, τεχνικού εργαστηρίου και μεγάλωσε στο Banstead, Surrey.
Ο Walliams εκπαιδεύτηκε στο σχολείο του Collingwood Boys ‘School στο Wallington και στην σχολή Reigate Grammar School. Αλλάζει το όνομα του σε David Walliams όταν γίνεται μέλος στην ένωση των ηθοποιών, καθώς υπήρχε ήδη ένα μέλος που ονομάζεται David Williams.
Ο Walliams τιμήθηκε για τις υπηρεσίες του για φιλανθρωπικούς σκοπούς και τις τέχνες, το 2017 . Η φιλανθρωπική του δουλειά περιλαμβάνει την κολύμβηση της Μάγχης , των στενών του Γιβραλτάρ και του ποταμού Τάμεση , που συγκεντρώνει εκατομμύρια λίρες για φιλανθρωπία.
Βιβλιογραφία:
(2019) Το παγοτέρας, Ψυχογιός
(2019) Το παγοτέρας, Ψυχογιός
(2018) Η συμμορία του μεσονυκτίου, Ψυχογιός
(2018) Η συμμορία του μεσονυκτίου, Ψυχογιός
(2018) Τα χειρότερα παιδιά του κόσμου, Ψυχογιός
(2017) Ένα φίδι στο σχολείο μου!, Ψυχογιός
(2017) Η θεία μου η απαισιότατη, Ψυχογιός
(2017) Η θεία μου η απαισιότατη, Ψυχογιός
(2017) Η μεγάλη απόδραση του παππού, Ψυχογιός
(2017) Η μεγάλη απόδραση του παππού, Ψυχογιός
(2016) Η ξεδοντίατρος, Ψυχογιός
(2014) Δισεκατομμυριούχος ετών 12, Ψυχογιός
(2014) Δισεκατομμυριούχος ετών 12, Ψυχογιός
(2013) Ο κύριος Βρομύλος, Ψυχογιός
(2013) Ο κύριος Βρομύλος, Ψυχογιός

ΠΗΓΗ: WIKIPEDIA
ΕΙΚΟΝΕΣ : PINTEREST
ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
ΝΙΚΟΛΑΟΣ Κ. ,ΣΤ1
ΜΑΡΙΑ Γκ., ΣΤ1
ΜΑΡΙΑ Π.,ΣΤ1
ΜΑΡΚΕΛΛΑ Π., ΣΤ1

Ο Ιούλιος Βερν ήταν ένας ποιητής, αλλά και συγγραφέας μυθιστορημάτων και θεατρικών έργων. Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους δημιουργούς φανταστικών ιστοριών του 20ου αιώνα. Διακρινόταν για τη φαντασία του που είχε να δημιουργεί ιστορίες για το μέλλον.
Γεννήθηκε στη Ναντ στις 8 Αυγούστου 1828. Όταν ήταν μικρός υπέφερε από τους περιορισμούς και την καταπίεση του δικηγόρου πατέρα του. Ο Ιούλιος Βερν ήταν τόσο γοητευμένος με την περιπέτεια και τόσο απογοητευμένος από τον πατέρα του, ώστε σε ηλικία 11 ετών προσπάθησε στα κρυφά να μπει ως μούτσος στο πλήρωμα ενός εμπορικού πλοίου που θα ταξίδευε στις Δυτικές Ινδίες. Όμως κάποιος από τους ναύτες του πλοίου ειδοποίησε τον πατέρα του κι έτσι το ταξίδι του τελείωσε πρόωρα.
Ο Ιούλιος πικραμένος έπεσε στην αγκαλιά της μάνας του και της είπε: «Από τώρα θα ταξιδεύω πια μοναχά με τη φαντασία μου».
Η δίψα του για διάβασμα ήταν ακόρεστη και ρουφούσε οτιδήποτε βιβλίο μπορούσε να αγοράσει ή να δανειστεί.
Ο Βερν μετά τις σπουδές του αναγκάστηκε να εργαστεί ως χρηματιστής, επάγγελμα που μισούσε παρά το γεγονός ότι ήταν πετυχημένος σε αυτό.
Τα γνωστότερα έργα του είναι:
«Ταξίδι στο κέντρο της γης» (1864)
«Από τη Γη στη Σελήνη» (1865)
«20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα» (1869)
«Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες» (1873)

Το 1863, ο Ιούλιος Βερν έγραψε ένα μυθιστόρημα με τίτλο Το Παρίσι στον 20ό αιώνα, όπου ένας νεαρός άνδρας ζει σ’ έναν κόσμο με γυάλινους ουρανοξύστες, τρένα υψηλής ταχύτητας, αυτοκίνητα που κινούνται με φυσικό αέριο, αριθμομηχανές κι ένα παγκόσμιο δίκτυο επικοινωνιών, αλλά δεν μπορεί να βρει την ευτυχία και καταλήγει σ’ ένα τραγικό τέλος. Ο εκδότης του σκέφτηκε ότι η απαισιοδοξία του μυθιστορήματος θα έβλαπτε την ακμάζουσα καριέρα του Βερν και πρότεινε να περιμένει 20 χρόνια για να το δημοσιεύσει. Ο Βερν έβαλε το χειρόγραφο σ’ ένα ασφαλές σημείο, όπου ανακαλύφθηκε το 1989. Δημοσιεύθηκε το 1994.