Όλα όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο.

Η σοφία δεν βρίσκεται στην κορυφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί στα λοφάκια από άμμο, στο Νηπιαγωγείο. Αυτά είναι τα πράγματα που μαθαίνεις:

Να μοιράζεσαι τα πάντα.
Να παίζεις τίμια.
Να μη χτυπάς τους άλλους.
Να δίνεις και να παίρνεις.
Να λες συγνώμη, όταν πληγώνεις κάποιον.
Να μαθαίνεις, να σκέπτεσαι, να σχεδιάζεις, να ζωγραφίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, να παίζεις και να εργάζεσαι.
Να βγαίνεις στο δρόμο και να κρατιέσαι χέρι με χέρι και να μένεις μαζί με τους άλλους.
Να αντιλαμβάνεσαι τα θαύματα. Να θυμάσαι το μικρό σπόρο μέσα στο δοχείο από φελιζόλ – οι ρίζες πάνε προς τα κάτω και το φυτό προς τα πάνω – κανείς πραγματικά δεν ξέρει πώς και γιατί, αλλά όλοι μας μοιάζουμε σ’ αυτό.
Να θυμάσαι τη λέξη “κοίτα” – παρατήρησε. Όλα όσα πρέπει να ξέρουμε βρίσκονται κάπου εδώ μέσα. Ο χρυσός κανόνας – η αγάπη, η οικολογία, η πολιτική, η ισότητα και η υγιεινή ζωή.
Πάρτε την κάθε μια από αυτές τις συμβουλές και εφαρμόστε τη στην οικογενειακή σας ζωή, στην εργασία σας, στην κυβέρνησή σας, στον κόσμο σας – θα παραμείνει αληθινή, ξεκάθαρη, σταθερή.
Ανεξάρτητα από την ηλικία μας, είναι καλύτερα όταν βγαίνουμε έξω στον κόσμο να κρατιόμαστε από το χέρι και να είμαστε μαζί με τους άλλους.

Robert Fulghum

Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο του με τίτλο: «Όσα πραγματικά θα έπρεπε να ξέρω τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο» Εκδόσεις: ΛΥΧΝΟΣ