Στις διακοπές του Πάσχα οι μαθητές και οι μαθήτριες της Β΄γυμνασίου διάβασαν ένα μυθιστόρημα*, έγραψαν την περίληψή του, σκιαγράφησαν τα πορτρέτα των κεντρικών ηρώων του (δίνοντας βασικές πληροφορίες για τη ζωή και το χαρακτήρα τους) και σχολίασαν όλα όσα τους άρεσαν ή δεν τους άρεσαν (στην υπόθεση και την πλοκή της, τα πρόσωπα και τη γλώσσα του κειμένου). Οι εργασίες τους, οι οποίες παρουσιάστηκαν μέσα στην τάξη και έγιναν αφορμή για κουβέντα, είναι ενδιαφέρουσες και κάποιες από αυτές δημοσιεύονται εδώ…
Η διδάσκουσα
Έλενα Κελεσίδου
*Διαβάστηκαν τα βιβλία:
1) Λένα Μερίκα, Οι γιατροί του Νέου Κόσμου.
2) Ζωρζ Σαρή, Νινέτ.
3) Λένα Μαντά, Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι.
4) Μαρκ Τουέιν, Ο πρίγκιπας και ο φτωχός.
5) Τζωρτζ Όργουελ, Η φάρμα των ζώων.
- ΛΕΝΑ ΜΕΡΙΚΑ, «ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
Στο βιβλίο αυτό με τίτλο «Οι γιατροί του Νέου Κόσμου» η συγγραφέας Λένα Μερίκα μάς διηγείται την ιστορία δύο εφήβων που γνωρίζονται στη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών.
Τα δύο παιδιά, ο Στέφανος και η Μαρία, είναι από διαφορετική κοινωνική τάξη, όμως έχουν το ίδιο όνειρο. Θέλουν και οι δύο να γίνουν γιατροί και να ακολουθήσουν κάποια ανθρωπιστική οργάνωση που θα βοηθάει τους ανθρώπους στις υποανάπτυκτες χώρες. Η Μαρία είναι ”ξένη” στην Αθήνα και πήγαν εκεί για να βρει δουλειά η μητέρα της. Ζουν σε μια συνοικία όπου οι πιο πολλοί είναι από άλλες χώρες. Ο Στέφανος φοβάται να πει στους γονείς του ότι θέλει να γίνει γιατρός, γιατί ο πατέρας του θέλει να αναλάβει την επιχείρηση που με κόπο ο ίδιος έχει δημιουργήσει.
Ο Στέφανος σε μια επίσκεψή του στο σπίτι της Μαρίας γνώρισε τον Γκάγκο, ένα παιδάκι από την γειτονιά της. Όταν τον είδε, παρατήρησε κάποια σημάδια που είχε στο σώμα του και θυμήθηκε ένα ιατρικό βιβλίο όπου είχε διαβάσει για μια ασθένεια με τα ίδια συμπτώματα.
Τα δύο παιδιά πανικόβλητα μετά από λίγες μέρες πήραν τον Γκάγκο και τον πήγαν σ’ έναν γιατρό. Όμως, αντιμετώπισαν κάποια προβλήματα, γιατί ο Γκάγκο ήταν «παράνομος» στην χώρα. Όταν η κατάσταση του Γκάγκο επιδεινώθηκε, τα παιδιά δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα και τότε τους ήρθε στο μυαλό ο γιατρός στον οποίο η Μαρία μερικές φορές πήγαινε για να του κρατήσει τον σκύλο. Πήγαν σ’ αυτόν, λοιπόν, τον Γκάγκο και ο γιατρός μόλις τον είδε, τον πήρε και τον πήγε κατευθείαν στο νοσοκομείο. Οι εξετάσεις απέδειξαν τελικά ότι το παιδί είχε λευχαιμία!
Ο γιατρός ευχαρίστησε τα παιδιά λέγοντάς τους ότι αν δεν ήταν αυτοί οι δύο θα ήταν πολύ πιο δύσκολο για τον Γκάγκο να ξεπεράσει την αρρώστια του. Επίσης, τους είπε να μην σταματήσουν ποτέ να κυνηγούν το όνειρό τους. Τοπούζη Σωτηρία, Β2
ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΟΠΩΣ ΤΟΥΣ “ΕΙΔΑΝ” ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ & ΟΙ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ – ΤΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ & ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ
Ο Στέφανος είναι ένα έφηβο αγόρι που ζει σε μια οικογένεια με οικονομική ευχέρεια και δεν τους λείπει τίποτα. Από μικρός ήθελε πολύ να γίνει γιατρός και να πάει στους «Γιατρούς χωρίς σύνορα». Ήταν το όνειρό του. Βέβαια ο πατέρας του διαφωνεί με την απόφασή του αυτή και έχει άλλα μελλοντικά επαγγελματικά σχέδια για τον γιο του. Παρ’ όλα αυτά ο Στέφανος είναι ένα πολύ τολμηρό αγόρι, διότι θυσιάζεται και αγνοεί τα πάντα για να σώσει ένα μικρό αγοράκι που έπασχε από λευχαιμία και ευτυχώς κατάφερε να το σώσει. Όμως, για να τα καταφέρει όλα αυτά είχε την βοήθεια της Μαρίας.
Η Μαρία -μια όμορφη κοπέλα με ψιλόλιγνη σιλουέτα, γκριζοπράσινα μάτια και πυρόξανθα μαλλιά- έχει επίσης το ίδιο όνειρο με τον Στέφανο (να γίνει γιατρός) και θέλει να το πραγματοποιήσει. Είναι ένα ευγενικό και πρόθυμο κορίτσι που συχνά προσφέρει φαγητό στους γείτονές της. Είναι Βορειοηπειρώτισσα και ζει με την μητέρα της, η οποία δουλεύει σε ένα ξενοδοχείο και μένουν σε μια παλιά πολυκατοικία. Κάποιες μέρες πηγαίνει στο τεράστιο σπίτι ενός γιατρού και φροντίζει τον κήπο και το σκύλο όσο αυτοί λείπουν. Ανησυχεί πολύ για το μικρό Γκάγκο, όμως δεν το βάζει κάτω και μαζί με τον Στέφανο κάνουν τα πάντα για να τον σώσουν. Κατερίνα Τσιτσάνη, Β4
Οι δύο κεντρικοί ήρωες του μυθιστορήματος είναι η Μαρία και ο Στέφανος, δύο δεκατετράχρονα παιδιά που έχουν ως όνειρο να γίνουν γιατροί.
Η Μαρία μένει στον Νέο Κόσμο σε μία πολυκατοικία. Η γειτονιά εκεί έχει ερειπωμένα και μισογκρεμισμένα σπίτια. Έχει έρθει από την Αλβανία μαζί με τη μαμά της, η οποία δουλεύει σκληρά σε ένα ξενοδοχείο. Η Μαρία φέρνοντας φαγητό από εκεί πολλές φορές βοηθάει τους γείτονές της που οι πιο πολλοί είναι ξένοι. Το μεγάλο της όνειρο είναι να γίνει «Γιατρός χωρίς σύνορα» -γι’ αυτό και συνεχώς διαβάζει φυλλάδια της οργάνωσης των «Γιατρών χωρίς σύνορα»-, να ταξιδεύει σε διάφορες χώρες και να θεραπεύει ανθρώπους που την έχουν ανάγκη. Εκεί οι άνθρωποι θα την αγαπούν και θα τη χρειάζονται, δεν θα νιώθει «ξένη», όπως πιθανόν εδώ.
Ο Στέφανος είναι πλουσιόπαιδο διαφορετικό από κάτι άλλα. Είναι σοβαρός, ώριμος και θέλει να γίνει και εκείνος γιατρός. Πιστεύει ότι έχει κάποιο πρόγονο γιατρό και έτσι εξηγείται και η επιθυμία του από τότε που ήταν τριών χρονών και κατάλαβε ότι ήταν γεννημένος γι’ αυτό το επάγγελμα! Ασχολείται, λοιπόν, ενημερώνεται και μαθαίνει πράγματα για την ιατρική. Έτσι και εκείνος περιμένει την ημέρα που θα εξετάσει κάποιον, ως «αληθινός» γιατρός πλέον… Φρόσω Ζαφειράκη, Β2
ΤΑ ΚΡΙΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΣΧΟΛΙΑ…
ΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ « Οι Γιατροί του Νέου Κόσμου»
Στο βιβλίο με τίτλο «Γιατροί του νέου κόσμου» μου άρεσε ιδιαίτερα η πλοκή των γεγονότων. Στην αρχή σου παρουσιάζονται δύο τελείως διαφορετικοί δρόμοι από δύο τελείως διαφορετικά πρόσωπα που δεν είχαν καμία σχέση μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να μην καταλαβαίνεις πολύ καλά τι γίνεται. Όσο όμως προχωρά το βιβλίο, τα δυο πρόσωπα συναντιούνται, γίνονται φίλοι και αφοσιώνονται μαζί σε έναν κοινό σκοπό. Ταυτόχρονα, η υπόθεση γίνεται πιο ξεκάθαρη και καταλαβαίνεις την αρχή του βιβλίου που πριν σου φαινόταν μπερδεμένη, καθώς και τη ροή των γεγονότων.
Επίσης, μου άρεσε η γλώσσα του κειμένου. Είναι περιγραφική και υπάρχουν πολλά επίθετα, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν είναι «επίσημη» και την νιώθεις οικεία. Στα σημεία που μιλάει ο γιατρός, η συγγραφέας δίνει σκόπιμα επίσημο ύφος, με αποτέλεσμα το κείμενο να γίνεται λίγο κωμικό και να σπάει η μονοτονία του.
Τέλος, μου άρεσε πολύ η προσωπικότητα των ηρώων. Είναι δύο παιδιά που αντιμετωπίζουν όλες τις δυσκολίες που του παρουσιάζονται σαν ενήλικες, με θάρρος, τόλμη και αποφασιστικότητα, χωρίς να δειλιάσουν πουθενά, στοχεύοντας πάντα να βοηθήσουν ένα μικρό φίλο. Νίκος Μαργωμένος, Β3
Το εφηβικό μυθιστόρημα της Λένας Μερίκας ‘’Οι γιατροί του Νέου κόσμου‘’ είναι εξαιρετικό. Μου άρεσε πολύ, γιατί μας παρουσιάζει δύο έφηβους της ηλικίας μας που έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα και μοιάζουμε πολύ! Ο Στέφανος και η Μαρία γνωρίζονται και γίνονται δύο πολύ καλοί φίλοι. Μάλιστα, έχουν και οι δύο το ίδιο όνειρο, ’’ να γίνουν γιατροί’’ στο μέλλον. Τελικά, με προσπάθεια και με τις πολλές τους γνώσεις ‘’πάνω’’ σε θέματα ιατρικά καταφέρνουν να σώσουν ένα παιδάκι από λευχαιμία. Αυτό είναι που με συγκλόνισε περισσότερο! Επίσης, η γλώσσα του βιβλίου είναι απλή και λιτή και αυτό με βοήθησε στο να μπορέσω να καταλάβω την υπόθεσή του αλλά ταυτόχρονα να το ευχαριστηθώ! Κατερίνα Παπαβασιλείου, Β3
Στο βιβλίο δεν υπάρχει κάτι που να μην μου άρεσε! Όλα, κατά την γνώμη μου, ήταν εξαιρετικά, η πλοκή, τα πρόσωπα, οι ενέργειες τους, όλα! Αυτό όμως που μου άρεσε ιδιαίτερα ήταν η λιτή, καθημερινή και εφηβική γλώσσα που σε μεταφέρει κατευθείαν στο κέντρο της υπόθεσης. Η γλώσσα μαζί με τον τρόπο εξιστόρησης των γεγονότων, δηλαδή το γεγονός ότι στο πρώτο κεφάλαιο μας αφηγείται ο Στέφανος και μετά στο δεύτερο η Μαρία…, μας δίνουν μία εικόνα και από τις δύο πλευρές, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα η ιστορία να μας συναρπάζει και να μας εκπλήσσει συχνά, διότι μερικές φορές έχουμε ελλιπείς πληροφορίες που συμπληρώνονται σταδιακά. Μόσχου Γιάννης, Β3
Στο βιβλίο μου άρεσαν οι δύο ήρωες, γιατί είναι θαρραλέοι, κυνηγάνε το όνειρό τους και δεν σταματάνε σε κανένα εμπόδιο. Αυτό μας το αποδεικνύουν με τη βοήθεια που προσφέρουν για να σωθεί ο Γκάγκο, ένα φτωχό τετράχρονο αγοράκι που έχει έρθει στην Ελλάδα χωρίς «χαρτιά». Αυτό το παιδί είχε λευχαιμία και ο Στέφανος με τη Μαρία αψηφώντας το κίνδυνο και τα χρήματα που θα χρειαζόταν γι’ αυτή την ιστορία έσωσαν μια ζωή. Για εμένα αυτή η καλή πράξη τούς κάνει ήρωες!!! Μαρία Τοπουζάκη, Β4
Στο βιβλίο αυτό μου άρεσε πολύ η γλώσσα του κειμένου, διότι ήταν απλή, κατανοητή και είχε πολλές φράσεις και λέξεις που χρησιμοποιούμε εμείς οι νέοι και αυτό μου τράβηξε το ενδιαφέρον, καθώς δεν είχε δύσκολες λογοτεχνικές φράσεις που θα ήταν αδύνατον να τις κατανοήσουμε. Ακόμα, μου άρεσε η υπόθεση, γιατί ήταν διασκεδαστική, αλλά ταυτόχρονα και αγωνιώδης για το τι θα συμβεί με τον μικρό Γκάγκο και πώς θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα και τα εμπόδια που δεν τους άφηναν να συνεχίσουν. Οι χαρακτήρες των ηρώων ήταν επίσης υπέροχοι, γιατί ήταν παιδιά τολμηρά και φέρθηκαν ώριμα και ψύχραιμα -σε σχέση με άλλα παιδιά της ηλικίας τους- για την αντιμετώπιση της ασθένειας του μικρού. Κατερίνα Τσιτσάνη, Β4
- ΖΩΡΖ ΣΑΡΗ, «ΝΙΝΕΤ»
TΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΗΡΩΙΔΑΣ
Η Ζωρζ Σαρή στο βιβλίο της ”Νινέτ” μας περιγράφει τη ζωή και τις περιπέτειες της αδερφής της. Η Νινέτ γεννιέται στην Κων/πολη το 1911, λίγο πριν τη Ρωσική Επανάσταση. Η μητέρα της είναι Γαλλίδα και ο πατέρας της Έλληνας, καθηγητής γαλλικών. Η οικογένεια για επαγγελματικούς λόγους αναγκάζεται να μεταναστεύσει στην Οδησσό της Ρωσίας. Λόγω της επανάστασης, επιστρέφουν στην Αθήνα.
Η Νινέτ από μικρή φαίνεται να έχει επαναστατικό χαρακτήρα. Συμπεριφέρεται σαν αγοροκόριτσο, αφού της αρέσει να παίζει πετροπόλεμο και να δέρνεται με τα αγόρια. Είναι πολύ έξυπνη, ανεξάρτητη αλλά και πεισματάρα και απείθαρχη προς τους γονείς της.
Μια λάθος πληροφορία ότι είναι παιδί τσιγγάνων την έχει κάνει να συμπεριφέρεται αντιδραστικά προς τους γονείς της γιατί αμφιβάλλει για την αγάπη τους. Πολλές φορές μιλά με κακία και περιφρόνηση, κυρίως προς τον πατέρα της. Κατά βάθος όμως είναι καλόψυχη και συμπονετική, γιατί βοηθά όποιον έχει ανάγκη.
Ζηλεύει πολύ τις δυο μικρότερες αδερφές της και αυτός είναι ο λόγος που οι γονείς της την στέλνουν εσωτερική σε σχολείο στην Γαλλία. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού η Νινέτ κρυφακούει τη μητέρα της να ομολογεί ότι την αγαπά περισσότερο από τα άλλα δυο αδέρφια της. Από τότε αλλάζει η συμπεριφορά της και γίνεται υπάκουη, ιδιαίτερα προς τη μητέρα της.
Όταν τελειώσει τις σπουδές της, γνωρίζει και ερωτεύεται έναν νεαρό νέγρο, τον Πωλ, πράγμα αδιανόητο για την εποχή εκείνη. Τελικά, όμως, ανακαλύπτει πως αγαπά αληθινά τον παιδικό της φίλο Κόλια, τον οποίο και παντρεύεται.
ΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Η Ζωρζ Σαρή, η αδελφή της Νινέτ, αφηγείται μια ενδιαφέρουσα και ρομαντική ιστορία. Δεν είναι μια περιπετειώδης αφήγηση που μας κόβει την ανάσα, έχει όμως πολύ ενδιαφέρον, γιατί πέρα από την αφήγηση της προσωπικής ιστορίας της Νινέτ παίρνουμε πληροφορίες για την κοινωνική και πολιτική κατάσταση στη Ρωσία και την Ελλάδα την εποχή εκείνη. Παρακολουθούμε τη ζωή των Ελλήνων, μαθαίνουμε τις αντιλήψεις για την ανατροφή των κοριτσιών και γενικότερα για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία. Οι γονείς της Νινέτ, σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε στην εποχή τους, φροντίζουν να μορφώσουν την κόρη τους. Ωστόσο, δυσκολεύονται πολύ να δεχτούν το γάμο της μ’ ένα μαύρο, κάτι που ήταν αδιανόητο για την τότε κοινωνία.
Η γλώσσα είναι απλή και πολλές φορές η συγγραφέας χρησιμοποιεί γαλλικές λέξεις και εκφράσεις.
Βιγγοπούλου Κρυσταλλένια, Β1
- ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ, «ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ»
ΤΑ ΠΟΡΤΡΕΤΑ ΤΩΝ 6 ΗΡΩΙΔΩΝ
Στο μυθιστόρημα της Λένας Μαντά «Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι» οι πρωταγωνίστριες είναι έξι γυναίκες: η Θεοδώρα (η οποία είναι και η μητέρα των υπόλοιπων γυναικών), η Μελισσάνθη, η Ιουλία, η Ασπασία, η Πολυξένη και η Μαγδαληνή. Όλες μαζί μένουν σ’ ένα χωριό στον Όλυμπο, όπου ξετυλίγεται η ιστορία τους.
Η Θεοδώρα είναι μια δυναμική γυναίκα, η οποία από μικρή έχει συνηθίσει να ζει μέσα στις δυσκολίες. Αγαπάει πολύ τις κόρες της χωρίς εξαιρέσεις και το σύζυγό της. Είναι συμπονετική, συγχωρεί χωρίς δεύτερη σκέψη και δίνει αγάπη και φροντίδα σ’ όποιον τη χρειάζεται. Όλες οι κόρες έχουν όνειρο να φύγουν από το χωριό τους και τελικά το καταφέρνουν.
Η Μελισσάνθη είναι ευαίσθητη, φιλόδοξη και κάπως άβουλη∙ ο τρόπος που επιλέγει να φύγει από το χωριό δείχνει μια ιδιαίτερη αγάπη στα χρήματα και όπως συνεχίζεται η ζωή της φαίνεται πως ούτε πιστή είναι στον άντρα που παντρεύτηκε, αλλά παρασύρεται εύκολα.
Η Ιουλία είναι και αυτή φιλόδοξη, δεν φοβάται να μιλήσει και να πει τη γνώμη της, σέβεται τους άλλους και τις απόψεις τους. Σε αντίθεση με τη Μελισσάνθη η Ιουλία είναι τόσο αφοσιωμένη στο σύζυγό της που δέχεται να φύγει και να πάει στην Αφρική, όπου θα μείνει είκοσι χρόνια περίπου.
Η Ασπασία ήθελε πάντα να ασχοληθεί με το τραγούδι και καταφέρνει και αυτή -όπως και οι υπόλοιπες- να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα, μόνο που σ’ αυτή τη γυναίκα στοίχησε πολλά, την οικογένειά της, τον άντρα της και τη μία της κόρη η οποία πέθανε από καρκίνο στα δεκατέσσερά της χρόνια. Η Πολυξένη αν και «ψηλομύτα» κατάφερε από έναν απλό θίασο να γίνει μεγάλη και σπουδαία ηθοποιός. Βέβαια, αυτή δεν κατάφερε να γνωρίσει την αγάπη, γιατί σαν άνθρωπος ήταν ψυχρή, αλλά ένιωσε την πραγματική και αληθινή φιλία.
Τελευταία κόρη είναι η Μαγδαληνή, η οποία είχε κλίση στα γράμματα και ταξίδεψε μέχρι την Αμερική για να σπουδάσει. Εκείνη ήταν πιστή, ερωτευμένη με τη ζωή και πάρα πολύ ευαίσθητη, χωρίς όμως να φοβάται να πει αυτά που αισθάνεται. Αυτές ήταν οι γυναίκες-ηρωίδες του βιβλίου που διάβασα το Πάσχα.
ΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Στο βιβλίο της Λένας Μαντά «Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι» μου άρεσαν όλα. Η υπόθεση που αναφέρεται σε γυναίκες και τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν κατά τη διάρκεια της ζωής τους η κάθε μία. Το πώς πλήρωσαν όλα τα λάθη και όλες τις λάθος επιλογές που έκαναν δίνει ένα μάθημα ζωής ότι όλα όσα κάνουμε -είτε καλά είτε άσχημα- κάποια στιγμή θα τα βρούμε μπροστά μας. Οι εναλλαγές στα συναισθήματα που μας κυριεύουν, εμάς τους αναγνώστες, είναι πολλές και γίνονται συνέχεια σε όλο το βιβλίο. Αυτό μας κάνει να αισθανόμαστε μέρος του και εξετάζουμε τις συγκυρίες και τις καταστάσεις από τη δικιά μας οπτική γωνία. Ζαρταλούδη Άννα, Β 1
- ΜΑΡΚ ΤΟΥΕΪΝ, «Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ Ο ΦΤΩΧΟΣ»
ΤΑ ΠΟΡΤΡΕΤΑ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΗΡΩΩΝ
Οι δυο βασικοί ήρωες του «παραμυθιού» μας είναι ο μικρός πρίγκιπας και το φτωχό παιδί, ο Τομ, που του μοιάζει καταπληκτικά. Η ιστορία αρχίζει με την ζωή του μικρού Τομ, ο οποίος καταπιέζεται πολύ από τον πατέρα του που τον στέλνει συνεχώς να ζητιανεύει. Όμως, ο Τομ δεν αντέχει άλλο και μια μέρα θυμώνει τόσο πολύ με τον πατέρα του που φεύγει από το σπίτι. Νιώθει καταπιεσμένος και θύμα εκμετάλλευσης, παλεύει για το δικό του αύριο και ψάχνει το καινούργιο. Ψάχνει να βρει πώς ζούνε τα αλλά παιδιά στην ηλικία του, πού πάνε σχολείο, πώς διασκεδάζουν κλπ. Με λίγα λόγια δεν αντέχει άλλο την καθημερινότητα του και προσπαθεί να ξεφύγει από αυτήν.
Παράλληλα ο μικρός μας πρίγκιπας, που είναι γεννημένος μες τα πλούτη και στα καλούδια που του προσφέρει η ζωή στο παλάτι, χάνει τον πατέρα του και την κηδεμονία του αναλαμβάνει ένας πολύ καλός πατρικός φίλος, ο οποίος θέλει να του πάρει τον θρόνο. Ο πρίγκιπας θέλει να ξεφύγει από την ζωή στο παλάτι, θέλει δράση, περιπέτεια, μια καινούργια ζωή χωρίς καθήκοντα, χωρίς υπηρέτες, υπηκόους και σοφέρ… Ο μικρός πρίγκιπας το σκάει από το παλάτι με τη βοήθεια του κολλητού του (ο οποίος είναι υπηρέτης του) την ίδια μέρα που το σκάει και ο Τομ από το σπίτι του. Ο πατέρας του Τομ, καθώς ψάχνει να τον βρει, βρίσκει τον μικρό πρίγκιπα και τον παίρνει στο σπίτι του, ενώ οι στρατιώτες, καθώς ψάχνουν για τον πρίγκιπα, βρίσκουν τον Τομ και τον παίρνουν στο παλάτι!
Κάπως έτσι κυλούν τα πράγματα και γεννιέται μια αξέχαστη ιστορία γεμάτη δράση, περιπέτεια και δράμα.
ΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Στο βιβλίο «Ο πρίγκιπας και ο φτωχός» μου άρεσαν τα πάντα! Μπορώ να πω πως είναι ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία. Η υπόθεση ήταν ενδιαφέρουσα και με έκανε να θέλω να το διαβάσω. Διαβάζοντας το είναι σαν να παίρνεις μέρος σ’ όλα αυτά που γίνονται στην ιστορία. Αυτό επίσης που μου άρεσε ήταν η πλοκή του, το πόσο δηλαδή έτσι ξαφνικά αλλάζουν οι ζωές των ηρώων και από την μια μέρα στην άλλη γίνονται κυριολεκτικά άλλοι άνθρωποι. Επίσης, η γλώσσα ήταν γεμάτη εικόνες κάτι που με έκανε, όπως είπα και πριν, να συμμετέχω σε όλα τα γεγονότα! Είναι πολύ ωραίο και σας προτείνω να το διαβάσετε!
Αγγελική Ζαρταλούδη, Β1
ΤΖΩΡΤΖ ΟΡΓΟΥΕΛ, “Η ΦΑΡΜΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ”
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΑ
Στο βιβλίο του Τζωρτζ ‘Οργουελ βλέπουμε τον ξεσηκωμό, το «επαναστατικό κίνημα» των ζώων μιας φάρμας στην Αγγλία, καθώς δεν αντέχουν άλλο την καταπίεση του ιδιοκτήτη της κ. Τζόουνς. Ο κ. Τζόουνς είναι ένας μεθύστακας που κακομεταχειρίζεται και παραμελεί τα ζώα. Έτσι, αυτά αναγκάζονται να πάρουν την απόφαση να διώξουν το αφεντικό τους (με…βάρβαρο τρόπο είναι η αλήθεια) για να είναι ανεξάρτητα. Το καταφέρνουν, η ζωή τους όμως τώρα γίνεται όλο και χειρότερη, σχεδόν αβάσταχτη, γιατί πλέον τα ζώα έχουν συνεχώς καινούργιες υποχρεώσεις αλλά και νέα αφεντικά, τα γουρούνια!
ΤΑ ΠΟΡΤΡΕΤΑ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ «ΗΡΩΩΝ»
Πρωτοστάτες της επανάστασης είναι τα μεγάλα μυαλά της Φάρμας…τα γουρούνια, τα οποία επιπλέον παίρνουν την πρωτοβουλία να γίνουν και οι νέοι αρχηγοί της Φάρμας, καθώς είναι τα πιο έξυπνα ζώα (έτσι δηλαδή πιστεύουν)! Οι δύο κύριοι αρχηγοί είναι ο Σνόουμπολ (Χιονόμπαλας ή Χιονής) και ο Ναπολέων:
Ο Σνόουμπολ, είναι ένα γενναίο γουρούνι που καθοδήγησε τα υπόλοιπα ζώα να φέρουν σε πέρας την επανάσταση και να ελευθερωθούν από τον ανθρώπινο ζυγό. Επίσης, είναι ένα γουρούνι πολύ αισιόδοξο, επινοητικό (σχεδιάζει καινοτομίες και βελτιώσεις), νοιάζεται για το αύριο της Φάρμας και βοηθάει όλα τα ζώα σε ό,τι πρόβλημα έχουν. Με την πάροδο του καιρού, όμως, ο Σνόουμπολ (μαζί και τα άλλα γουρούνια) αποδεικνύεται και εγωιστής, καθώς το γάλα από τις αγελάδες και τα μήλα τα έπαιρνε αυτός μαζί με τα άλλα γουρούνια και τα κατανάλωναν μόνοι τους, με τη δικαιολογία πως επιτελούσαν δύσκολο πνευματικό έργο!
Πολύ γρήγορα, ο πολιτικός του αντίπαλος, ο Ναπολέων, τον εκδιώκει από τη φάρμα και κατασκευάζει εναντίον του διάφορες ψεύτικες κατηγορίες για να πείσει τα άλλα ζώα ότι ο Σνόουμπολ δεν ήταν τόσο καλός όσο φαινόταν: 3 κότες παρουσιάστηκαν «αυθόρμητα» και αποκάλυψαν ότι ο Σνόουμπολ σχεδίαζε να δολοφονήσει τον Ναπολέοντα και 4 γουρούνια ότι είχε ύποπτες επαφές με το αφεντικό του διπλανού αγροκτήματος…
Ο Ναπολέων είναι το άκρως αντίθετο του Σνόουμπολ και πάντοτε αντίθετος με τις απόψεις του (διαφωνούν σε όλα, εκτός βέβαια στο γιατί τα γουρούνια να έχουν το περισσότερο φαγητό). Αυτός φέρνει την ανατροπή. Έχει την ιδέα ότι είναι «κάποιος» και δεν κουνά ούτε το μικρό του δαχτυλάκι για να βοηθήσει σε δύσκολες καταστάσεις τα ζώα. Αναθεωρεί τους 7 νόμους για τη λειτουργία της Φάρμας, κάνοντας έτσι τη ζωή των ζώων αφόρητη. Καθιερώνει και την Κυριακή ως ημέρα εργασίας αλλά «προαιρετική», όποιος όμως δεν δούλευε του μειωνόταν το φαγητό. Σφετερίζεται τα σχέδια του Σνόουμπολ για την ανέγερση ενός ανεμόμυλου, ένα κτίσμα το οποίο χρειάστηκε πολύ καιρό και κόπο για να ολοκληρωθεί. Σιγά-σιγά συγκεντρώνει όλες τις εξουσίες και γίνεται ένας νέος και χειρότερος “κ. Τζόουνς”.
ΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Η πλοκή του βιβλίου είναι που εντυπωσιάζει, καθώς ο συγγραφέας χρησιμοποιεί έναν κωμικό τρόπο για να αφηγηθεί την ιστορία του παρουσιάζοντας τα ζώα με επαναστατικές και πολιτικές απόψεις. Ασκεί έτσι κριτική, με τρόπο αλληγορικό και σατιρικό, στη ανθρώπινη δίψα για εξουσία και γενικότερα στην άνιση κοινωνική και πολιτική οργάνωση των ανθρώπινων κοινωνιών. Δημήτρης Κωνσταντάρας, Β2
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ !!!
