«Την Άνοιξη αν δεν τη βρεις την ψάχνεις.» Οδυσσέας Ελύτης

Μπορεί το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού στον κόσμο να βρίσκετε κλεισμένο στο σπίτι του, ωστόσο η φύση γύρω μας δεν είναι σίγουρα σε καραντίνα. Ο Μάρτιος έφυγε αφού πρώτα μας έφερε την Άνοιξη. Μια διαφορετική Άνοιξη για τους Ανθρώπους όχι όμως για τη φύση. Τα ανοιξολούλουδα έδωσαν χρώμα στις γειτονιές και σκόρπισαν στον αέρα το  άρωμά τους.

Κάθε χρόνο βιώναμε την αναγέννηση της φύσης μαζί με τα παιδιά του νηπιαγωγείου. Φέτος ο καθένας μας τη βίωνε με το δικό του τρόπο μέσα στο σπίτι.  Εγώ όμως, ήρθε ο Απρίλιος και ακόμη την έψαχνα. Δεν ένιωσα τον ερχομό της άνοιξης μέσα στο άδειο σχολείο μας όπως κάθε χρόνο. Δε μίλησα με τα παιδιά για την Άνοιξη, δεν είδαμε μαζί τα χελιδόνια έξω από το παράθυρό μας, δεν μυρίσαμε μαζί ανοιξολούλουδα από τον κήπο της γιαγιάς και δεν προλάβαμε να απολαύσουμε τις ανοιξιάτικες λιακάδες στο προαύλιό μας!

Αυτά και άλλα πολλά δεν προλάβαμε να κάνουμε μαζί με τα παιδιά . Άρχισα λοιπόν να ψάχνω την Άνοιξη και ζήτησα τη βοήθειά τους . Τους ζήτησα να μου ζωγραφίσουν με τα μαγικά χεράκια τους  για  να μου βρούνε την Άνοιξη. Τα παιδιά  με άκουσαν και με χαρά το έκαναν. Μου έστειλαν τις ζωγραφιές τους  κι εγώ βρήκα μέσα σε αυτές την χαμένη μου Άνοιξη. Τώρα την απολαμβάνω μέσα από τα δικά τους μάτια!!!!!

Σας ευχαριστώ παιδιά μου,

είστε  η Άνοιξη” της καρδιάς μου!