Το 1ο βήμα για την υλοποίηση του παρόντος θέματος, στο πλαίσιο των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων, ήταν η οργάνωση της τάξης μας.

Οργανώσαμε τον τρόπο επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ των μαθητών, ώστε να υπάρχει κλίμα σεβασμού από όλους για όλους.

Τα μικρά παιδιά μπορεί να δυσκολεύονται να χειριστούν και να κατανοήσουν αφηρημένες έννοιες όπως δικαιώματα, ελευθερία, δημοκρατία αλλά μαθαίνουν πολύ περισσότερο από την εμπειρία και το πλαίσιο. Οι δραστηριότητες, το κλίμα, η οργάνωση της τάξης, οι σχέσεις και ο τρόπος επικοινωνίας παίζουν μεγάλο ρόλο στην ανάπτυξη κουλτούρας σεβασμού των δικαιωμάτων. Η διδασκαλία στα ανθρώπινα δικαιώματα στο νηπιαγωγείο  στοχεύει περισσότερο στην ανάπτυξη στάσεων και δεξιοτήτων, στην υιοθέτηση αξιών και προτύπων σεβασμού και συνεργασίας και λιγότερο σε γνωστικούς στόχους.

Αρχικά, παρουσιάσαμε την Οικουμενική Διακύρηξη των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων με απλή μορφή και λόγο. Παράλληλα, αναφέραμε και τα Δικαιώματα των Παιδιών και τα συγκρίνουμε μεταξύ τους, σημειώνοντας τα κοινά τους στοιχεία.

Παίξαμε ένα γλωσσικό παιχνίδι αναγνώρισης των δικαιωμάτων των παιδιών και αντιστοίχισής της τκατάλληλης λέξης με τον πίνακα αναφοράς.

Συζητήσαμε για την σημαντικόττητα των δικαιωμάτων μας και αναγνωρίσαμε ποιά δικαιώματα στερούνται οι άνθρωποι των φωτογραφιών (υλικό από τη Διεθνή Αμνηστία). Τα καταγράψαμε.

Μιλήσαμε για την παραβίαση των δικαιώματων και αναγνωρίσαμε ποιό άρθρο της Οικ. Διακ. των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων αντιστοιχεί σε κάθε περίπτωση, στο ακόλουθο φύλλο εργασίας (υλικό από τη Διεθνή Αμνηστία).

Επιλέξαμε τρία δικαιώματα που θεωρούμε, ο καθένας ξεχωριστά, απαραίτητα στη ζωή μας. Τα καταγράψαμε και τα εικονογραφήσαμε.

Ψηφίσαμε το αγαπημένο μας δικαίωμα και η “αγάπη”, έλαβε τις περισσότερες ψήφους. Δημιουργήσαμε μία αφίσα με έμπνευση την προσφορά, την αλληλεγύη, την φίλια, την αποδοχή, την ισότητα και φυσικά την αγάπη μας για όλα τα παραπάνω.

Μιλήσαμε για το όραμα του Μ. Λ. Κίνγκ σε ό,τι αφορά τον κόσμο μας και “πλάσαμε” κι εμείς ένα δικό μας δικαίωμα. Πραγματικό ή φανταστικό. Εκφράσαμε τα όνειρά μας και τις “απολαύσεις” μας.

Συζητήσαμε περαιτέρω για τα δικαιώματα των παιδιών. Παρακολουθήσαμε σχετικά βίντεο, είδαμε φωτογραφίες και διαβάσαμε ιστορίες εστιάζοντας στο γεγονός ότι όλα τα παιδιά ανεξαιρέτως πρέπει να μεγαλώνουν σε ένα υγιές οικογενειακό περιβάλλον με αγάπη και ασφάλεια.

Δημιουργήσαμε το δικό μας σουπλά (ομαδική κατασκευή), με θέμα τον “Μικρόκοσμο” των δικαιωμάτων μας, εμπνευόμενοι από τα λόγια της Ε. Ρούσβελτ.

«Πού, λοιπόν, αρχίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα;»

«Τα Ανθρώπινα Δικαιώματα βρίσκονται στα πιο μικρά πράγματα…»

Σε πολύ μικρά πράγματα, μέσα στο σπίτι – τόσο κοντά μας και τόσο μικρά που δεν μπορούμε να τα ανιχνεύσουμε σε κανέναν χάρτη. Όμως τα μικρά αυτά πράγματα και τα άγνωστα αυτά μέρη είναι ο κόσμος της καθεμίας και του καθένα μας, όπως η γειτονιά στην οποία ζούμε, το σχολείο ή το πανεπιστήμιο στο οποίο φοιτούμε, το εργοστάσιο, το αγρόκτημα ή το γραφείο όπου εργαζόμαστε. Αυτός είναι ο μικρόκοσμος στον οποίο ο κάθε άνδρας, η κάθε γυναίκα και όλα τα παιδία έχουν ανάγκη από ισότητα, ελευθερία, ίσες ευκαιρίες και αξιοπρέπεια χωρίς καμία διάκριση. Αν αυτά τα δικαιώματα δεν υπάρχουν εκεί, δεν υπάρχουν πουθενά αλλού. Χωρίς τη δράση όλων των πολιτών ώστε να εφαρμόζονται τα δικαιώματα στο ίδιο μας το σπίτι, δεν θα υπάρξει καμία πρόοδος στον υπόλοιπο κόσμο (πηγή: Amnesty UK)

Με αφορμή το Πολυτεχνείο μπήκαμε σε μία χρονομηχανή και ταξιδέψαμε κάποιες δεκαετίες πίσω. Βρεθήκαμε στο Νοέμβρη εκείνο του 1973 για να ζήσουμε από κοντά τα γεγονότα.
Είδαμε πολλά βίντεο και φωτογραφικό υλικό στο διαδίκτυο, που μας βοηθήσουν να κάνουμε αυτή την αναδρομή στο παρελθόν. Σκεφτήκαμε λοιπόν και αναρωτηθήκαμε: “Ποια ήταν η ζωή των Ελλήνων στα χρόνια που προηγήθηκαν;” “Και οι δικτάτορες; Ποια ήταν η συμπεριφορά τους;”

Διαβάσαμε το παραμύθι ¨Ο κύριος Δήμος και ο κύριος Τυρράνης”

Το Πολυτεχνείο

Τα παιδιά φαντάστηκαν, περιέγραψαν και εκφράστηκαν.

Συνεχίσαμε την διερεύνησή μας, που μας δημιούργησε κι άλλες απορίες: “Αν η κυρία Δικτατορία επισκεπτόταν τη χώρα μας πώς θα ήταν η ζωή μας; Τι θα άλλαζε; Θα ήμασταν το ίδιο μέσα στην τάξη; στο σπίτι; στη βόλτα; στις διακοπές; Στο πάρκο; Τι θα έκαναν οι ίδιοι αν θα ήταν στην ηλικία των φοιτητών του ’73;” “Τι μας προσφέρει λοιπόν η Δημοκρατία;”
Ελευθερία…

Συνθέσαμε την ημερομηνία και το έτος 1973.

Βρήκαμε και γράψαμε τη λέξη «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»

Αντιστοιχήσαμε ποσότητες με αριθμούς.

Φιλλοτεχνήσαμε τον δικό μας “τοίχο” και γίναμε κι εμείς μικροί αγωνιστές.

Φτιάξαμε τα δικά μας πανό με το σύνθημα «ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»

Τραγουδήσαμε σχετικά τραγούδια, όπως «Ο δρόμος», «Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο» και το «Ένα το χελιδόνι» και φυσικά, κάναμε τη δική μας διαδήλωση κατά της Δικτατορίας!

Η άτακτη η ψείρα ήρθε στο σχολείο μας για να μας γαργαλήσει και να μας διασκεδάσει. Αφού φτιάξαμε δαχτυλίδια με την εικόνα της ψείρας για πετράδι άρχισε να μας δίνει εντολές. Έπρεπε να γαργαλίσουμε το σώμα μας όπου εκείνη έλεγε. Με αυτό το τρόπο  μάθαμε την μασχάλη, τον αγκώνα, την πατούσα , τον αυχένα , τον καρπό και ενισχύσαμε τις ήδη υπάρχουσες  γνώσεις για τα μέρη του σώματος.

Μετά ζωγραφίσαμε το μέρος του σώματος που το κάθε παιδί γαργαλιέται περισσότερο

Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν την λειτουργία και την χρήση του online προγράμματος Colorillo. Διαπίστωσαν ότι μπορούν να δημιουργήσουν μια ζωγραφιά μαζί με παιδιά τα οποία δεν βρίσκονται μαζί στον ίδιο χώρο.  Στην συγκεκριμένη ζωγραφιά το θέμα ήταν “Το ανθρώπινο σώμα” και τα παιδιά του νηπιαγωγείου μας συνεργάστηκαν με τα παιδιά του Νηπιαγωγείου Βατερού Κοζάνης

Στα πλαίσια του etwinning προγράμματος συμμετείχαμε στην εβδομάδα προγραμματισμού codeweek με την δραστηριότητα “Χαρωπά παίζω με τους κώδικες εγώ”. Γνωρίσαμε την  Βeebot και την οδηγήσαμε να μάθει τα μέρη του σώματος που αναφέρονται στο παιδικό τραγούδι “Χαρωπά τα δύο μου χέρια τα χτυπώ”. Το αποτέλεσμα των δράσεων αποτυπώνεται στο παρακάτω βίντεο.

Την φετινή χρονιά το νηπιαγωγείο μας συμμετέχει στο πρόγραμμα STEM…μικρούτσικοι βιολόγοι ανακαλύπτουν το ανθρώπινο σώμα.  Το πρόγραμμα υλοποιείται από 21 Νηπιαγωγεία της Ελλάδας και 1 της Κύπρου. Σε μια πρώτη γνωριμία των παιδιών μεταξύ των σχολείων δημιουργήθηκε βίντεο με την παρουσίαση του κάθε παιδιού.

Στο νηπιαγωγείο ήρθε το πρώτο γράμμα από την Ζωή την Βιολόγο η οποία μας ανέθεσε την πρώτη αποστολή.

Να συμμετέχουμε στην δημιουργία του λογότυπου του προγράμματος και να δημιουργήσουμε την δική μας Βιολόγο όπως την φανταζόμαστε εμείς.

Στον απόηχο του Φθινοπώρου, παίξαμε με τα φύλλα και τα χρώματά τους. Τα κρύψαμε μέσα στην τάξη μας, τα συλλέξαμε και τα μετρήσαμε. Δημιουργήσαμε σύνολα σύμφωνα με το χρώμα, το μέγεθος και το είδος τους. Θυμηθήκαμε τα χρώματα του Φθινοπώρου και χρωματίσαμε τα αντίστοιχα φύλλα αναλόγως.

Στη συνέχεια, ακούσαμε κλασική μουσική (τις 4 εποχές του Α. Βιβάλντι). Αντιστοιχίσαμε κάθε μουσικό κομμάτι με την κατάλληλη εποχή. Μιλήσαμε για τα συναισθήματα που μας προκαλεί η μουσική και έπειτα φιλοτεχνήσαμε το δικό μας τοπίο, ακούγοντας το “ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ” του Βιβάλντι.

Ακόμη, δημιουργήσαμε το δικό μας φθινοπωρινό δέντρο (ομαδική εργασία) με τις παλάμες των χεριών μας. Συζητήσαμε για τα χρώματα που γνωρίζουμε ήδη, ενώ παράλληλα κάναμε μίξεις χρωμάτων για να συνθέσουμε νέα χρώματα (πχ. καφέ).

Φυσικά, δε παραλείψαμε να μιλήσουμε και για τα καιρικά φαινόμενα που παρατηρούμε συχνά το Φθινόπωρο. Ψηφίσαμε το αγαπημένο μας “ουράνιο τόξο” και το αποτυπώσαμε σε χαρτί με διάφορα υλικά.