1 ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΣΚΟΥΤΑΡΕΩΣ

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν μαζική εκδήλωση λαϊκής αντίθεσης απέναντι στη στρατιωτική δικτατορία, που έλαβε χώρα στην ελληνική επικράτεια μεταξύ 14 και 17 Νοεμβρίου του 1973. Ξεκίνησε στις 14 Νοεμβρίου με την κατάληψη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου από σπουδαστές και κατεστάλη αιματηρά το πρωί της 17ης Νοεμβρίου, με την είσοδο άρματος μάχης στον χώρο του πολυτεχνείου.

Ξεκινήσαμε παρακολουθώντας τα γεγονότα της εποχής μέσα από ένα εκπαιδευτικό βίντεο με απλό και κατανοητό τρόπο και συζητήσαμε σχετικά με τις έννοιες Δημοκρατία και Δικτατορία. Σκεφτήκαμε ένα κόσμο που θα ζούσε μόνο η μία ή η άλλη και επιχειρηματολογήσαμε για το πού θα επιλέγαμε εμείς να βρισκόμαστε. Δημιουργήσαμε ένα ουράνιο τόξο όπου στη μια μεριά του βρίσκεται η Δημοκρατία και στην άλλη η Δικτατορία. Άραγε πώς θα ήταν;

Έπειτα, διαβάσαμε το βιβλίο “στο δάσος” και αναφερθήκαμε στη διαδικασία των εκλογών και τη σημασία της. Φυσικά, ψηφίσαμε κι εμείς το ζώο που θα θέλαμε να έχουμε για κυβερνήτη.

Στη συνέχεια γράψαμε τη λέξη ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, αφού συζητήσαμε τη διάσταση που έχει πάρει αυτή η λέξη στην ιστορία μας.

Έπειτα, ασχοληθήκαμε εκτενέστερα με την έννοια της Δημοκρατίας. Μέσα από δραστηριότητες coding, μιλήσαμε για το συμβολισμό των γραμμάτων, μυστικούς κώδικες ενώ συνθέσαμε και τη δική μας “Δημοκρατρία” αλλά με κωδικοποίηση.

Παρατηρώντας πίνακες ζωγραφικής, χαρακτικής και γλυπτά που σχετίζονται με το Πολυτεχνείο δημιουργήσαμε τα δικά μας έργα ατομικά και συλλογικά για να τιμήσουμε τους αγωνιστές εκείνης της περιόδου.

Μιλήσαμε για τα συνθήματα των φοιτητών και τη σημασία τους. Τα αναγνωρίσαμε, τα ανασυνθέσαμε και τα γράψαμε.

Ετοιμάσαμε ένα αναμνηστικό καδράκι, προσφέροντας κι εμείς από ένα γαρύφαλλο σε όλα εκείνα τα παιδιά που έσβησαν εκείνη τη μοιραία μέρα.

Τέλος, οργανώσαμε και παίξαμε τη ¨Ντενεκεδούπολη”, παρέα με τους φίλους μας στο 2ο Νηπιαγωγείο Σκουτάρεως και κλείσαμε τη μικρή μας εκδήλωση χορεύοντας το θεματικό τραγούδι του παραπάνω θεατρικού.

Γνωρίσαμε την ιστορία και τα γεγονότα του 1940 μέσα από αφίσες, χάρτες, βιβλία και βίντεο. Μιλήσαμε για το πόσο πολύτιμη είναι η Ειρήνη αλλά και την ανάγκη να υπερασπιζόμαστε την πατρίδα μας όταν κάποιος εχθρός θέλει να μας την πάρει.

Μιλήσαμε για το μεγάλο “ΌΧΙ” που είπαμε στους Ιταλούς. Μια λέξη που μάθαμε όλοι να γράφουμε και να λέμε, σε ό,τι μας θλίβει και μας στεναχωρεί. Σε ό,τι είναι άδικο! Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες, επέλεξαν υλικά της αρεσκείας τους και δημιουργήσαν τη λέξη “ΟΧΙ”.

Έπειτα, ασχοληθήκαμε με το γράμμα “Ο” με αφορμή το “ΟΧΙ”. Παρακολουθήσαμε βίντεο σχετικά με το παραπάνω γράμμα. Βρήκαμε και γράψαμε λέξεις που αρχίζουν από “Ο” και συμπληρώσαμε το αντίστοιχο φύλλο εργασίας.

Αναφερθήκαμε στον αγώνα των ανδρών και των γυναικών της εποχής. Μιλήσαμε για τα συνθήματα που φώναζαν οι στρατιώτες καθώς ρίχνοντας στην μάχη. Ζωγραφίσαμε τις δικές μας εκδοχές των αγωνιστών της Ελλάδας, με τη χρήση της λέξης “ΟΧΙ”.

Μάθαμε για την ελληνική σημαία, τους συμβολισμούς της (χρώματα, αριθμός λωρίδων) και φυσικά δημιουργήσαμε, ελεύθερα, τις δικές μας απεικονίσεις.

Ονειρευτήκαμε μαχητικά αεροπλάνα… άλλα όχι αυτά που προκαλούν πόνο. Τα δικά μας θέλουμε να “ρίχνουν” ειρήνη και να ομορφαίνουν τη ζωή μας.

Μιλήσαμε για τον πόλεμο και όλα τα δεινά που τον ακολουθούν. Διαβάσαμε την ιστορία του Ε. Τριβιζά “Η Φάλαινα που τρώει τον Πόλεμο” και συζητήσαμε για το τί θα θέλαμε εμείς να καταβροχθίσει ώστε ο κόσμο μας να είναι καλύτερος. Συζητήσαμε για την ΕΙΡΗΝΗ. Σκεφτήκαμε πώς την απεικόνισαν μεγάλοι ζωγράφοι στα έργα τους και πώς μπορούμε να το κάνουμε κι εμείς.

Είδαμε το ” το κανόνι της ειρήνης” και αποφασίσαμε να φτιάξουμε μια ομαδική εργασία

Είδαμε τον γεωγραφικό χάρτη της Ελλάδας και συζητήσαμε για τα χρώματα και το σε τι αντιστοιχούν (βουνά, πεδιάδες, οδικό δίκτυο, θάλασσα-λίμνες-ποτάμια). Κάναμε μια πρώτη απόπειρα να αναγνωρίσουμε διάφορα σημεία στον χάρτη μας και να αποδώσουμε με εικόνες το νόημά τους.

Μιλήσαμε για τα συνθήματα που φώναζαν οι Έλληνες στρατιώτες πριν ριχτούν στη μάχη. Εντύπωση μας έκανε το “ΑΕΡΑ”, το οποίο και αποδώσαμε εικαστικά και προβήκαμε στη σύνθεση της λέξης.

Κάναμε πρόβες για την παρέλασή μας, ακούγοντας εμβατήρια και μαθαίνοντας τον αντίστοιχο βηματισμό.

Ετοιμάσαμε όλοι μαζί τα ποιήματα της γιορτής μας

φτιάξαμε τις σημαίες για την παρέλαση

και φιλοτεχνήσαμε το σκηνικό για τη σπουδαία αυτή μέρα.

Μετά το τέλος της γιορτής ακολούθησε παρέλαση  με μουσική υπόκρουση εμβατηρίων.

Χρόνια Πολλά Ελλάδα!

Οι δραστηριότητες της  Ευρωπαϊκής Εβδομάδας προγραμματισμού  αρχίζουν κάθε χρόνο τον Οκτώβριο. Σκοπό έχουν την επαφή των παιδιών όλων των ηλικιών με τον προγραμματισμό. Στην δραστηριότητα Ηealty Foods  που συμμετείχαμε φέτος  τα παιδιά   ζωγράφισαν   υγιεινά φρούτα και λαχανικά , με την χρήση κώδικα.

Ωστόσο δεν χάσαμε την ευκαιρία να ζωγραφίσουμε  με κώδικα και  φύλλα, μιας και το θέμα αυτό είναι κυρίαρχο τις ημέρες αυτές  λόγω της εποχής. Τα προνήπια ασχολήθηκαν με πιο απλή μορφή κώδικα

ενώ τα νήπια με πιο σύνθετη μορφή, δουλεύοντας σε ζευγάρια. Ο ένας διάβαζε τον κώδικα μιας γραμμής και ο άλλος ζωγράφιζε τα κουτάκια σύμφωνα με αυτόν. Στην επόμενη γραμμή οι ρόλοι άλλαζαν.

Φέτος το θέμα της Ανταρκτικής προσεγγίζεται μέσα από το πρόγραμμα  etwinning στο οποίο συμμετέχουμε.Αρχικά τα παιδιά συμμετέχουν στην πρώτη έρευνα προκειμένου να δώσουν πληροφορίες για το τι γνωρίζουν για την Ανταρκτική , αν έχουν ξανασυμμετάσχει σε πρόγραμμα etwinning  και πως αισθάνονται που συμμετέχουν στο συγκεκριμένο.

Δημιουργούμε  την δική μας  σημαία της Ανταρκτικής  , συμμετέχοντας στο διαγωνισμό του προγράμματος. Η σημαία από το σχολείο που θα είναι νικητής, θα φωτογραφηθεί  από τους επιστήμονες που βρίσκονται στην Ανταρκτική για ερευνητικούς σκοπούς και θα δημοσιοποιηθεί.

Μια άλλη σημαντική δραστηριότητα είναι η δημιουργία του logo  του προγράμματος. Τα παιδιά αφού πρώτα είδαν τα logo που δημιούργησαν τα  παιδιά των άλλων σχολείων  και έλαβαν πληροφορίες για την Ανταρκτική και το περιβάλλον της, ξεκίνησαν να δημιουργήσουν την δική τους πρόταση για το  logo. Το logo το οποίο επιλέχθηκε από τα παιδιά  για να μας αντιπροσωπεύσει στο πρόγραμμα είναι:

Αγαπημένη εποχή των παιδιών, το “Φθινόπωρο”. Έτσι λοιπόν, σας παρουσιάζουμε μερικές από τις δραστηριότητές μας που μας βοήθησαν να απολαύσουμε καλύτερα τα δώρα αυτής της εποχής.

Ξεκινήσαμε παρατηρώντας τη φύση γύρω μας και τις αλλαγές της. Μαζέψαμε φύλλα και ετοιμάσαμε καδράκια με φυσικά υλικά.

Μιλήσαμε για τα χρώματα του φθινοπώρου και παίξαμε το παιχνίδι των χαμένων φύλλων. Έπειτα, τα ταξινομήσαμε ανά χρώμα, σχήμα και μέγεθος.

Στη συνέχεια, είδαμε πίνακες ζωγραφικής με θέμα το φθινόπωρο. Σημειώσαμε τα κυρίαρχα χρώματα και παίξαμε ένα παιχνίδι γρίφων, όπου κάθε παιδί έπρεπε να ανακαλύψει σε ποιον πίνακα αναφέρονταν ο αντίστοιχος γρίφος και να επιχειρηματολογήσει για την επιλογή του. Μιλήσαμε για τα συναισθήματα που μας προκαλούν οι εικόνες και γιατί.

Έπειτα, οργανώσαμε  unplugged coding δραστηριότητες. Στην πρώτη   τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες των δυο και έπρεπε το ένα παιδί να δώσει κατευθυντήριες οδηγίες στο άλλο, ώστε να μετακινηθεί και να μαζέψει το φύλλο που έπεσε από το δέντρο.

Στην δεύτερη τα παιδιά δίνοντας οδηγίες κατεύθυνσης, πήγαιναν κάθε φορά  στα φύλλα που είχαν τα γράμματα της λέξη ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ.  Αφού βάλαμε στα τετράγωνα όλα τα γράμματα το παιχνίδι ξεκίνησε. Ποιο γράμμα είναι πρώτο;

Στην συνέχεια  συνθέσαμε και γράψαμε το μήνα Σεπτέμβριο.

Ασχοληθήκαμε με το ζωάκι εκείνο που αγαπά πολύ το Φθινόπωρο, το σαλιγκάρι. Μιλήσαμε για την ανατομία του, τις συνήθειές τους, την μοναδική κατοικία του και τους εχθρούς του. Φυσικά, συμπληρώσαμε και το αντίστοιχο φύλλο εργασίας, αφού τα μάθαμε όλα!

Ακούσαμε την ιστορία του Άρη, ενός σαλιγκαριού που μπλέχτηκε σε μεγάλες περιπέτειες όταν βρέθηκε έξω από την αυλή όπου έμενε η οικογένειά του και μάθαμε το τραγούδι “Σαλιγκάρι, σαλιγκάρι”.

Έπειτα, φτιάξαμε το δικό μας χρωματιστό σαλιγκάρι, σαν το σαλιγκάρι του “Ματίς”.

Δημιουργήσαμε τις δικές μας ιστορίες με ήρωα ένα σαλιγκάρι και τις εικονογραφήσαμε.

Και για το τέλος… οργανώσαμε “σαλιγκαροδρομίες”, με μεγάλη επιτυχία.

Στα πλαίσια της Πανελλήνιας Ημέρας Σχολικού Αθλητισμού οργανώσαμε στον αύλειο χώρο του σχολείου, από κοινού με το 2ο Νηπιαγωγείο Σκουτάρεως, αθλητικές  δράσεις οι οποίες εντάσσονταν στο πρόγραμμα #BE ACTIVE το οποίο φέτος είχε ως σύνθημα τρέχω για το ΣΥΝ. Τα παιδιά συμμετείχαν ποικίλα ομαδικά παιχνίδια έξω στην αυλή του σχολείο αποδεικνύοντας ότι το ΣΥΝπαίζω είναι η καλύτερη απόδειξη της συνεργασίας μεταξύ των παιδιών.

Φυσικά, προηγήθηκαν πολλά συνεργατικά παιχνίδια στην τάξη μας, όπως: “Χρωματοδρομίες”, “Αυγουλοδρομίες”, “Οι καρέκλες της φιλίας”, “Ένας ήχος μας ενώνει”, “Το σχοινάκι των φίλων”, όπου τα παιδιά κλήθηκαν να συνεργαστούν ως ομάδες για να συν-αγωνιστούν.

Φυσικά, τα παιδιά έμαθαν και για το “Σπάρταθλον” και τις αρετές που πρεσβεύει. Για την προετοιμασία του συγκεκριμένου αγώνα δρόμου και πως είναι ένα δρώμενο που προσελκύει πολίτες από όλο τον κόσμο. Παρακολουθήσαμε σχετικά βίντεο και συζητήσαμε για τα συναισθήματα των συμμετεχόντων μετά την ολοκλήρωση του αγώνα, είτε ως νικητές, είτε όχι. Γιατί άραγε, όλοι αξίζουν το χειροκρότημα του κοινού; Γιατί εμψυχώνουμε τους άλλους; Πώς ένας αγώνας δρόμου μπορεί να ενώσει τόσους ανθρώπους;

Τέλος τα παιδιά του 1ου  και του 2ου  νηπιαγωγείου ζωγράφισαν ομαδικά αθλήματα με σκοπό την δημιουργία αφίσας όπου θα αποτυπωθεί το motto που θα έχουμε όλη την σχολική χρονιά.

Έπειτα, τα παιδιά φιλοτέχνησαν τα δικά τους μετάλλια, εμπνευσμένα από το “Σπάρταθλον”, τα οποία και έλαβαν μετά το πέρας του προγράμματος.

Η συναισθηματική φόρτιση που επιδεικνύουν παιδιά και γονείς λόγω του ερχομό τους στο νηπιαγωγείο είναι κάτι που δύσκολα το αποφεύγουμε τις πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο. Όλα τα παιδιά και όλοι οι γονείς δεν είναι έτοιμοι συναισθηματικά να αποχωριστούν ο ένας τον άλλον. Το παραμύθι ” The kissing hand”  το οποίο έχει μεταφραστεί και στη ελληνικά δείχνει ένα πολύ ωραίο να χειριστούμε την όλη κατάσταση. Ένα φιλί από την μαμά  στο χέρι του παιδιού  το πρωί, θα του θυμίζει ότι η μαμά είναι μαζί του όταν την σκέφτεται αν το ακουμπήσει στο μάγουλό του. Το ίδιο ισχύει για την μαμά. Ένα φιλάκι του παιδιού στο χέρι της μαμάς το πρωί και όταν σκέφτεται το παιδί της ας το βάζει στο μάγουλο της για να το αισθάνεται κοντά της.

Και αν καμιά φορά μαμάδες ξεχάσετε να φιλήσετε το χεράκι του παιδιού σας το πρωί , τα παιδιά  σας ετοιμάσανε μια κατασκευή .

Μια θεματική ενότητα που ξεκινάει πάντα το Σεπτέμβριο και ολοκληρώνεται με το τέλος του διδακτικού έτους, είναι “Ο Εαυτός μου”. Αν και κάθε φορά καταπιανόμαστε με κάτι διαφορετικό σχετικά με το “εγώ” του κάθε παιδιού, είναι γνωστό πως στα μικρά παιδιά αρέσει να παρουσιάζουν τον εαυτό τους και φυσικά να γράφουν παντού το όνομά τους.

Έτσι λοιπόν, μια από τις πρώτες μας δραστηριότητες ήταν η απεικόνιση του εαυτού μας με τη τεχνική της ζωγραφικής και φυσικά συζητήσαμε για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μας, τις συνήθειές μας, τί μας αρέσει σε εμάς (εξωτερικά χαρακτηριστικά και εμείς ως χαρακτήρες) και τί θεωρούμε ότι κάνει αντίστοιχα ξεχωριστούς και τους φίλους μας.

Έπειτα, παίξαμε πολλά παιχνίδια με το όνομά μας. Το κρύψαμε σε διαφορετικά σημεία μέσα στην τάξη και κληθήκαμε να το ανακαλύψουμε και να δείξουμε σε όλους. Σημειώσαμε πού μέσα στην τάξη το βλέπουμε και το αναγνωρίσαμε. Το ανακατέψαμε ανάμεσα σε άλλα ονόματα και το βρήκαμε.

Φυσικά, πέρα από το καρτελάκι που έχουμε στο σχολείο, κάναμε και την πρώτη μας προσπάθεια να φτιάξουμε τη δική μας καρτέλα με το όνομά μας και για το σπίτι.

 Στο πλαίσιο της εισαγωγής των ΝΤ στο Νηπιαγωγείο, είδαμε τα βασικά μέρη του Η/Υ και συζητήσαμε για το τί μπορούμε να κάνουμε σε αυτό το εργαλείο. Το πρώτο πράγμα που ανέφεραν οι μικροί μαθητές/τριές μας ήταν η γραφή του ονόματός μας. Έτσι λοιπόν, εμπλουτίζοντας τη σχετική δραστηριότητα, τους παρουσιάσαμε το όνομά τους γραμμένο με διαφορετικές γραμματοσειρές και μορφή. Έπειτα, έπρεπε να το βρουν και να το κολλήσουν στο αντίστοιχο φύλλο εργασίας. Με τον τρόπο αυτό ξεκινήσαμε δειλά δειλά να τους εισάγουμε σε γλωσσικές έννοιες (ανάγνωση, γραφή).

Τα γράμματα που απαρτίζουν το όνομά μας είναι μια αγαπημένη δραστηριότητα των παιδιών. Δημιουργήσαμε μαζί τα σύννεφο-ονόματα. Αφού διακόσμησαν το σύννεφο  έβαλαν τα γράμματα στην σειρά για να δημιουργήσουν το δικό τους όνομα. Παράλληλα διακόσμησαν το αρχικό  γράμμα του ονόματός τους με την τεχνική του ψηφιδωτού, επιλέγοντας τις χρωματιστές ψηφίδες  που θέλουμε να βάλουμε.

Από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνουμε στο Νηπιαγωγείο, είναι τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις μας. Κάθε παιδί είναι αποδεκτό στο σχολείο μας και θέλουμε να αισθάνεται ασφάλεια ώστε να ξεδιπλώσει τον καλύτερο δυνατό εαυτό του. Για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητος ο αμοιβαίος σεβασμός, κάτι που δουλεύουμε συστηματικά όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς.

Αρχικά, συζητήσαμε για τις θετικές και αρνητικές συμπεριφορές που μπορεί να παρατηρηθούν στο σχολείο και όχι μόνο. Τις κατατάξαμε σε ένα επιδαπέδιο παιχνίδι και προσφέραμε στα παιδιά παραδείγματα προβληματικών συνθηκών, όπου κλήθηκαν να προτείνουν λύσεις.

Έπειτα, διαβάσαμε το αστείο βιβλίο “20 κανόνες για να τα πας καλά στο σχολείο σου χωρίς να τρελάνεις τη δασκάλα σου” και αποτυπώσαμε εκείνον τον κανόνα που μας έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση.

Στη συνέχεια, δώσαμε στα παιδιά μία λέξη και τους ζητήσαμε να συνθέσουν τον δικό τους κανόνα. Καταγράψαμε τις προτάσεις τους και η παρακάτω σύνθεση αποτέλεσε και το συμβόλαιο της τάξης, όπου όλοι συμφωνήσαμε να τηρούμε.

 Ετοιμάσαμε κι ένα ατομικό παιχνίδι για το σπίτι. Τα παιδιά, μπορούν να παίξουν με τα άλλα μέλη της οικογένειάς τους ένα επιτραπέζιο παιχνίδι όπου πρέπει να αναγνωρίσουν τις θετικές από τις αρνητικές συμπεριφορές και να τις τοποθετήσουν κάτω από το αντίστοιχο smiley (χαρούμενο ή λυπημένο).

Ένας σημαντικός κανόνας στο νηπιαγωγείο είναι και ο σεβασμός στη χρήση των υλικών. Το τραγούδι “ένας μαρκαδόρος μια φορά” τους διδάσκει στην χρήση του μαρκαδόρου. Ακούσαμε το τραγούδι και προσπαθήσαμε να ο το μάθουμε αντιστοιχίζοντας μια κίνηση σε κάποιες λέξεις

Στην συνέχεια ζωγραφίσαμε ακολουθώντας τον κανόνα που μας έμαθε το τραγούδι την πρώτη μας ζωγραφιά στο νηπιαγωγείο για το νέο σχολικό έτος.

Νέα σχολική χρονιά και φέτος για το Νηπιαγωγείο μας, με πολλά νέα παιδιά αλλά και παλιά γνώριμα πρόσωπα. Ξεκινώντας το πρόγραμμά μας, θελήσαμε να βάλουμε τα θεμέλια για μια καλή συνεργασία μεταξύ των μελών της ομάδας μας. Παίξαμε διάφορα παιχνίδια γνωριμίας, όπως “Ο ιστός της αράχνης” και το “Το μυστικό της κουβερτούλας”, όπου τα παιδιά έπρεπε να πουν το όνομά τους και να προσθέτουν κάτι που αγαπούν (χρώμα, τραγούδι, φαγητό κ.λπ.)

Ακόμη, καθώς προσφέραμε στα παιδιά ως δώρο για το καλώς ορίσατε στο σχολείο μας, ένα τάνγκραμ, τους ζητήσαμε να δημιουργήσουν κάτι και να μας το παρουσιάσουν. Τα ίδια πήραν το ρόλο του παρουσιαστή και μας ενθουσίασαν με τις συνθέσεις τους.

Επιπλέον, παίξαμε ένα κινητικό παιχνίδι με το γιγάντιο ζάρι της τάξης μας, όπου τα παιδιά έπρεπε να κάνουν συγκεκριμένες κινήσεις όλα μαζί και μάλιστα να συνεργαστούν και να βοηθήσουν το ένα το άλλο σε ορισμένες εντολές του παιχνιδιού.

Τέλος, δημιουργήσαμε τα πρώτα μας ομαδικά κολλάζ με το σύνθημα “Είμαστε ομάδα” και το “Χαλί της Φιλίας”, καθώς σε αυτό το σχολείο όλοι είμαστε φίλοι.