«Ο Τσέστερ το ρακούν καθόταν στην άκρη του δάσους κι έκλαιγε.
«Δε θέλω να πάω σχολείο» είπε στη μαμά του. «Θέλω να μείνω σπίτι μαζί σου. Θέλω να παίξω με τους φίλους μου. Και να παίξω με τα παιχνίδια μου. Και να διαβάσω τα βιβλία μου. Και να κουνηθώ στην κούνια μου. Σε παρακαλώ, μπορώ να μείνω σπίτι μαζί σου;»
Η μαμά ρακούν, πήρε τον Τσέστερ από το χέρι και έκλεισε στην αγκαλιά της.
«Μερικές φορές όλοι πρέπει να κάνουμε πράγματα που δεν θέλουμε» του είπε γλυκά. «Ακόμα κι αν μας φαίνονται παράξενα και τρομακτικά στην αρχή. Είμαι σίγουρη ότι θα αγαπήσεις το σχολείο μόλις ξεκινήσεις. Θα κάνεις καινούριους φίλους. Θα παίξεις καινούρια παιχνίδια.Θα διαβάσεις καινούρια βιβλία. Θα κουνηθείς σε άλλες κούνιες. Κι έπειτα ξέρω ένα καταπληκτικό μυστικό που θα κάνει τις ώρες σου στο σχολείο τό ίδιο ζεστές με αυτές στο σπίτι.»
Ο Τσέστερ σκούπισε τα μάτια του και έδειξε ενδιαφέρον. «Μυστικό; Τι είδους μυστικό;»
«Ενα πολύ παλιό μυστικό » απάντησε η μαμά του, «που το έμαθα από τη μαμά μου κι εκείνη από τη δική της μαμά. Λέγεται το «Φιλάκι στο χεράκι».
«Φιλάκι στο χεράκι; Τι είναι αυτό;»
«Θα σου δείξω». Η μαμά ρακούν πήρε το αριστερό χέρι του Τσέστερ και άνοιξε τα μικροσκοπικά δακτυλάκια του . Σκύβοντας μπροστά άφησε ένα φιλάκι στο κέντρο της παλάμης του.
Ο Τσέστερ ένιωσε τη ζεστασιά από το φιλί της μαμά του να φτάνει μέχρι την καρδιά του!
Η μαμά χαμογέλασε. «Τώρα κάθε φορά που νιώθεις μόνος και σου λείπει το σπίτι, απλά πίεσε το χεράκι σου στο μάγουλό σου και σκέψου «Η μαμά σ’αγαπάει, η μαμά σ’ αγαπάει». Και το φιλάκι θα πηδήξει στο πρόσωπό σου και θα σε γεμίσει όμορφες σκέψεις». Η μαμά πήρε το χέρι του Τσέστερ και έσφιξε τα δάχτυλα γύρω από το φιλάκι. «Και τώρα πρόσεχε μην το χάσεις. Και μην ανησυχείς! Σου υπόσχομαι ότι όταν πλύνεις τα χέρια σου για το φαγητό δε θα φύγει.»
Ο Τσέστερ λάτρεψε το μυστικό του. Τώρα ξέρει πως η αγάπη της μαμάς του θα τον ακολουθούσε όπου κι αν πήγαινε. Ακόμα και σχολείο.
Την πρώτη μέρα του σχολείου ο Τσέστερ στάθηκε μπροστά στην πόρτα του σχολείου σκεφτικός. Ξαφνικά γύρισε στη μαμά του και της είπε: «Δώσε μου το χέρι σου».
Ο Τσέστερ πήρε το χέρι της μαμάς του στο δικό του και άνοιξε τα μεγάλα δάχτυλα. Επειτα έσκυψε μπροστά κι άφησε ένα φιλί στο κέντρο της παλάμης.
«Τώρα έχεις κι εσύ «ένα φιλάκι στο χεράκι». Και με ένα «Γειά σου μαμά, σ’αγαπώ», γύρισε την πλάτη του και μπήκε στο σχολείο.
Η μαμά ρακούν παρακολουθούσε τον Τσέστερ να μπάινει στο σχολείο. Κι όταν η δασκάλα χτύπησε το πρώτο κουδούνι της νέας χρονιάς, πίεσε το χέρι της στο μάγουλό της και χαμογέλασε. Η ζεστασιά του φιλιού του παιδιού της γέμισε την καρδιά της με αγαπημένες λέξεις.
«Ο Τσέστερ σ’ αγαπάει, ο Τσέστερ σ’ αγαπάει».
