Η Νέα Ερυθραία ιδρύθηκε από Έλληνες πρόσφυγες από την περιοχή της Ερυθραίας χερσονήσου της Μικράς Ασίας και συγκεκριμένα από τα χωριά Λυθρί, Βουρλά , Αλάτσατα, Τσεσμέ, Σιβρισάρι, Καράμπουρνα, Μελί, Ντεμετζιλί, Γιατζιλάρι, Σεούτι, Μουρνόβα κ.α., οι οποίοι κατέφυγαν προσωρινά στην Κηφισιά μετά την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 .
Οι πρώτες κινήσεις για τη δημιουργία της Νέας Ερυθραίας άρχισαν με την ίδρυση του Σωματείου Προσφύγων Κηφισιάς (1923) που είχε ως μέλημα την αστική αποκατάσταση. Τα πρώτα οικήματα εμφανίζονται το 1925 όταν το Υπουργείο Πρόνοιας απαλλοτριώνει 152 στρέμματα τα οποία μοιράζονται σε 364 οικογένειες μέλη του Συλλόγου. Ακολουθούν κι άλλες απαλλοτριώσεις περίπου 900 στρεμμάτων.
Έτσι ο δήμος Νέας Ερυθραίας αρχίζει να λειτουργεί κατ’ αρχήν ως οικισμός του δήμου Αθηναίων το 1925. Το Σεπτέμβριο του 1927 θεμελιώνεται ο ιερός ναός της Ευαγγελίστριας και το κτίριο του 1ου Δημοτικού Σχολείου. Το 1928 η εκκλησία της Ευαγγελίστριας ήταν μια μεγάλη ξύλινη παράγκα. Στο προαύλιό της, αριστερά, υπήρχε το «σχολείο»: μια παράγκα με τρεις μικρές αίθουσες κι ένα δωμάτιο για το δάσκαλο. Το σχολείο ήταν τριτάξιο, με δύο δασκάλους , μία δασκάλα (Στάσα Πετρακίδου-Πίττα ) και με 350 μαθητές . Σ΄αυτόν το χώρο , το σχολείο λειτούργησε ως το 1931
Η πρώτη δασκάλα η κυρά Στάσα Πετρακίδου-Πίττα
Η ίδρυση και ανέγερση του Σχολικού Συγκροτήματος της Νέας Ερυθραίας εντάσσεται σε ένα ευρύτερο κυβερνητικό πρόγραμμα ενίσχυσης της Παιδείας, στο πλαίσιο της τρίτης κυβέρνησης Ελευθερίου Βενιζέλου(1928-1932), στο οποίο περιλαμβανόταν η κατασκευή 3.000 χιλιάδων σχολικών κτιρίων.
«…κατά την ισχύουσαν [?] νομοθεσίαν οι Δήμοι και αι Κοινότητες [ήταν υποχρεωμένες] να προσφέρουν δωρεάν εις το Δημόσιον το οικόπεδον διά την ανέγερσιν διδακτηρίων ως και ορισμένον χρηματικόν ποσόν εκ της δαπάνης ανοικοδομήσεως αυτών».
Πρόκειται για μια πρωτοβουλία «ευρύτατων διαστάσεων και μοναδική για τα ευρωπαϊκά δεδομένα».
Τα νέα σχολικά κτίρια αποτελούσαν τη προϋπόθεση για την εφαρμογή μιας σειράς εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων προκειμένου να καταπολεμηθεί το υψηλό ποσοστό αναλφαβητισμού στη χώρα.
Ένα μεγάλο μέρος αυτού του προγράμματος ανατέθηκε σε εκπροσώπους της μοντέρνας αρχιτεκτονικής όπως ήταν και ο αρχιτέκτονας του σχολείου μας Σπύρος Λέγγερης (1902-1976) .
Τη δεκαετία του ΄70 το συγκρότημα μεγάλωσε με προσθήκη περισσότερων αιθουσών . Η προσθήκη είναι τυπικό δείγμα της αρχιτεκτονικής του ΄70.
Με τα χρόνια αρχίζουν να παρουσιάζονται σοβαρά προβλήματα γήρανσης του συγκροτήματος . Παρά ταύτα όμως άντεξε τον μεγάλο σεισμό της Πάρνηθας του 1999 , με ελάχιστες ζημιές .
Τον Φεβρουάριο του 2015 αποκολλήθηκε από το ταβάνι αίθουσας ένα πολύ μεγάλο και βαρύ κομμάτι σοβά . Το περιστατικό αυτό αποτέλεσε την αφορμή προκειμένου να διενεργηθεί αυστηρός έλεγχος στατικής επάρκειας.
Με απόφαση της Διεύθυνσης Υπηρεσίας Δόμησης -Τμήμα Αυθαιρέτων και Επικίνδυνων – Νέας Ιωνίας (αριθμ. 9467/4-11-2015) και σύμφωνα με το άρθρο 5 του κτιριολογικού κανονισμού , το σχολικό συγκρότημα τέθηκε σε αχρησία ( κτίριο και περιβάλλον χώρος) , για την αποφυγή πρόκλησης ατυχήματος η απώλειας ανθρώπινης ζωής, σε περίπτωση τυχηματικού γεγονότος (σεισμός).
Αρχικά τοποθετήθηκαν προκατασκευασμένες αίθουσες στον προαύλιο χώρο του σχολείου. Κατά το σχολικό έτος 2018 – 2019 , μεταφέρθηκε όλο το σχολείο στις εγκαταστάσεις του Ι.Ε.Κ. Κηφισιάς ( Κορίνθου 12 – Ν. Κηφισιά ) , αφού προηγουμένως διαμορφώθηκε ανάλογα για τις ανάγκες μαθητών δημοτικού σχολείου.
Αρχές Δεκεμβρίου 2020 , ξεκίνησε η κατασκευή για την στερέωση και αποκατάσταση του διατηρητέου κτιρίου καθώς και η προσθήκη του στατικώς ανεξάρτητου συγκροτήματος.
Το έργο αφορά την αποκατάσταση δύο διατηρητέων κτιρίων (ΚΤ Ι και ΚΤ ΙΙ), και την προσθήκη νέου τριώροφου κτιρίου(ΚΤ ΙΙΙ) για την λειτουργία ενός Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου, δυναμικότητος 300 μαθητών.
Η σύνδεση επιτυγχάνεται, λειτουργικά και μορφολογικά, μέσω ενός τριώροφου μεταλλικού “λαιμού”, σε διακριτή υποχώρηση, με γυάλινες επιφάνειες, οι οποίες καλύπτονται στο νότο με μεταλλικές πολύχρωμες περσίδες στα χρώματα του ουράνιου τόξου.
Βασική αρχή του σχεδιασμού υπήρξε η δημιουργία ενός λειτουργικά, ενιαίου κτιριακού συγκροτήματος με στοιχεία που τονίζουν την ενότητά του, ταυτόχρονα με διακριτή την χρονικότητα των φάσεων της την αρχιτεκτονικής του φυσιογνωμίας.
-
- Εσωτερικά το νέο κτίριο έχει στοιχεία με ζωηρά χρώματα (κουφώματα, περσίδες, στηθαία εσωτερικού αιθρίου και κλιμακοστασίου) με περιβάλλον ελκυστικό και φιλικό στους νεαρούς χρήστες του.
- Έχει σχεδιαστεί με τις αρχές βιοκλιματικού σχεδιασμού (περσίδες, διπλό – αεριζόμενο εξωτερικό κέλυφος κλπ.)
Ο περιβάλλων χώρος ανασχεδιάστηκε ώστε να είναι ευχάριστος, φιλικός για τα παιχνίδια των παιδιών και προσπελάσιμος από άτομα με ειδικές ανάγκες. - Διαμορφώθηκαν ζώνες πρασίνου με χαμηλά ανάγλυφα λοφάκια, πολύχρωμες πέργκολες – κιόσκια, καθιστικά.
- Λουλούδια και οπωροφόρα δένδρα προστέθηκαν στην υπάρχουσα πλούσια δενδροφύτευση των πεύκων.
ΕΚΤΑΣΗ ΟΙΚΟΠΕΔΟΥ: 6625 μ2
ΔΟΜΗΣΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΟΣ: 3135μ2 (ΚΤ ΙΙΙ 1460μ2)
