Με την ευκαιρία της επίσκεψης στο Μυκηναϊκό νεκροταφείο απολαύσαμε την ανοιξιάτικη φύση της ορεινής Ζακύνθου:
Κάναμε πικ-νικ στους ίσκιους των δέντρων…
Περπατήσαμε στο βουνό…
Επισκεφθήκαμε τον επιβλητικότατο Σταυρό…
Θαυμάσαμε το απέραντο γαλάζιο…
Συντάκτης: ΤΣΙΡΟΥ ΕΛΕΝΗ Σελίδα 13 από 14
Στο μάθημα της Ιστορίας και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο “Η τέχνη των Κυκλαδιτών” δημιουργήσαμε με πηλό τα δικά μας αντίγραφα κυκλαδίτικων ειδωλίων. 
Με αφορμή το κείμενο της Γλώσσας “Ο Καραγκιόζης φούρναρης” μάθαμε για την ιστορία του Θεάτρου Σκιών από τη γέννησή του στην Άπω Ανατολή, στο πέρασμά του στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και στην προσαρμογή του στα Βαλκάνια και στον ελλαδικό χώρο. Στο τέλος τα παιδιά έφτιαξαν τις δικές τους φιγούρες, αυτοσχεδίασαν και διασκέδασαν παίζοντας Θέατρο Σκιών στην τάξη μας.
ΗΡΘΕ Ο ΛΑΖΑΡΟΣ…
Ένα έθιμο που δε συναντάται στον τόπο μας, αλλά συνεχίζει ζει σε πολλά άλλα μέρη της Ελλάδας, αναπαρέστησαν με μεγάλη επιτυχία οι μαθητές/τριες της Γ΄ τάξης. Πρόκειται για τον «Λάζαρο» τα κάλαντα, θα λέγαμε, του Λαζάρου.
Τα παιδιά ετοιμάζονται για τον Λάζαρο από την προηγούμενη μέρα. Διαλέγουν τα ομορφότερα λουλούδια και στολίζουν με ιδιαίτερο ζήλο το καλαθάκι τους, σε κάποιες περιοχές μάλιστα, διαγωνίζονται για το πιο όμορφο καλαθάκι. Αλλού, εκτός από το καλάθι, φτιάχνουν με ξύλα, χαρτιά και υφάσματα μια κούκλα, τον “Λάζαρο”. Η κούκλα “Λάζαρος” είναι το ομοίωμα του Λαζάρου και τον σχεδιάζουν πάντα θλιμμένο και σκυθρωπό, λόγω των φοβερών θεαμάτων που αντίκρισε κατά την τετραήμερη παραμονή του στον Άδη.
Το Σάββατο του Λαζάρου τα παιδιά κρατώντας το καλαθάκι τους επισκέπτονται τα σπίτια της γειτονιάς και τραγουδούν τα κάλαντα του Λαζάρου. Οι νοικοκυρές ρίχνουν στο καλαθάκι αβγά, κουλουράκια και, τώρα πια, και χρήματα. Υπάρχουν πολλά τραγούδια του Λαζάρου και σχεδόν κάθε περιοχή έχει το δικό της μελοποιημένο με το ιδιαίτερο μουσικό χρώμα κάθε τόπου.
Η τάξη μας επέλεξε να τραγουδήσει το, “Λάζαρο” από την Ικαρία. Οι στίχοι έχουν ως εξής:
Λάζαρος στην πόρτα σου να σου ψοφήσει η κότα σου,
κι αν δε μου δώσεις ένα αβγό, να σου ψοφήσουνε κι οι δυο.
κι αν δε μου δώσεις ένα αβγό, να σου ψοφήσουνε κι οι δυο.
Λάζαρος απελυτρώθη, ανεστήθη και σηκώθη.
-Πες μας, Λάζαρε, τι είδες εις τον Άδη που επήγες;
-Πες μας, Λάζαρε, τι είδες εις τον Άδη που επήγες;
-Είδα φόβους, είδα τρόμους, είδα βάσανα και πόνους,
δώστε μου λίγο νεράκι, να ξεπλύνω το φαρμάκι,
της καρδιάς και των χειλέων, γιατί δεν αντέχω πλέον.
δώστε μου λίγο νεράκι, να ξεπλύνω το φαρμάκι,
της καρδιάς και των χειλέων, γιατί δεν αντέχω πλέον.
Λύστε μού και τα χεράκια, βγάλτε μου και τα κεράκια,
για να δω να ξαποστάσω τον Θεό μου να φωνάξω.
για να δω να ξαποστάσω τον Θεό μου να φωνάξω.
-Λάζαρέ μου, Λάζαρέ μου, φίλε μου και αδερφέ μου,
τη Μαρία να φωνάξεις και τη Μάρθα για να κράξεις.
τη Μαρία να φωνάξεις και τη Μάρθα για να κράξεις.
Άνοιξε, καλέ κυρά, του Λαζάρου μια φορά,
και τ’ αβγό μέσ’ το καλάθι με τον Λάζαρο ετάφη!
Μετά τα κάλαντα φτιάξαμε και “Λαζαράκια”, που είναι ημίγλυκα νηστίσιμα ψωμάκια με το σχήμα του σαβανωμένου Λαζάρου και τα …. απολαύσαμε!!
Για να τιμήσουμε την επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821, φτιάξαμε δάφνινο στεφάνι και το καταθέσαμε στη σημαία του σχολείου μας ψάλλοντας τον Εθνικό Ύμνο.
Σε πολλές περιοχές της χώρας μας, την πρώτη Μαρτίου ή στις 21 Μαρτίου, ημέρα της εαρινής ισημερίας, τα παιδιά γυρνάνε στα σπίτια κρατώντας ένα αρθρωτό ομοίωμα χελιδονιού, τη «χελιδόνα», και τραγουδούν τα χελιδονίσματα.
Τα χελιδονίσματα είναι τα κάλαντα της άνοιξης και τα χελιδόνια με τα λουλούδια είναι τα πρώτα σημάδια του ερχομού της όμορφης αυτής εποχής.
Το έθιμο της χελιδόνας, έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα, και επιβιώνει μέχρι τις μέρες μας σε πολλά μέρη της Ελλάδας όπως Ήπειρο, Μακεδονία, Θράκη και Δωδεκάνησα.
Τα παιδιά της τάξης μας τραγουδούν τα κάλαντα του Μάρτη.
Στο μάθημα της Ιστορίας τα παιδιά κατασκεύασαν μοντέλα της σχεδίας του Οδυσσέα με διάφορα υλικά και την έβαλαν να ταξιδέψει.
Στο εργαστήριο δεξιοτήτων της Γ΄τάξης “Γνωρίζω το σώμα μου” τα παιδιά απεικόνισαν ομαδικά σε χαρτί του μέτρου το στηρικτικό σύστημα
το κυκλοφορικό σύστημα
καθώς και τα εσωτερικά όργανα του ανθρώπινου σώματος.
Τις εργασίες τους τις ανάρτησαν στους εκθεσιακούς χώρους του σχολείου.
Τα παιδιά στο πρώτο εργαστήρι δεξιοτήτων “Γνωρίζω το σώμα μου” δημιούργησαν ένα ρομποτικό χεράκι.
Υλικά
χαρτόνι
χάρτινα καλαμάκια
σπάγκος
κόλλα
Στις εικόνες που ακολουθούν βλέπετε μέρος του τρόπου εργασίας των παιδιών.
Αυτοσχεδιασμός στο μάθημα της Θεατρικής Αγωγής
Ευχές από τα παιδιά
Ο Άγιος Βασίλης στην τάξη μας
Κοπή χριστουγεννιάτικης κουλούρας απ΄τον Σύλλογο γονέων