Χριστούγεννα

Οι χριστουγεννιάτικες προετοιμασίες όλων αυτών των ημερών με διάφορες υπέροχες, χειροποίητες, κατασκευές, πασπαλισμένες με χρυσόσκονη, δίνουν μια μαγική ατμόσφαιρα μέσα στο νηπιαγωγείο. Γεμίζουν με χαρά τις ψυχές των παιδιών μας. χαρίζουν λαμπερά χαμόγελα, προσφέρουν διασκέδαση.
Σήμερα φτιάξαμε με τα “Απίθανα Νηπιάκια” μας, αγιοβασιλιάτικα καλαθάκια για τις χριστουγεννιάτικες λιχουδιές και τα γλυκά μας.
Για περισσότερα πατήστε επάνω στην εικόνα

“Μύρισε” Χριστούγεννα!!! Χριστουγεννιάτικο κλίμα επικρατεί αυτόν τον καιρό σε όλα τα σπίτια, τα σχολεία, τις πόλεις και τα χωριά αφού βρισκόμαστε πολύ κοντά πλέον από την πιο όμορφη, την πιο χαρούμενη γιορτή του χρόνου, τα Χριστούγεννα!!!
“Άρωμα” Χριστουγέννων και στο νηπιαγωγείο μας!!! Η χριστουγεννιάτικη διάθεσή μας έχει χτυπήσει κόκκινο, Οι προετοιμασίες για την χριστουγεννιάτικη γιορτή μας έχουν ξεκινήσει και μετά το στολισμό του “βιβλιόδεντρου” στην πεζόδρομο, ξεσηκωθήκαμε!!! Σειρά έχει το χριστουγεννιάτικο δεντράκι της τάξης μας. Αποφασίσαμε φέτος να φτιάξουμε χειροποίητα “αστεροστολιδάκια” με αλατοζύμη για να στολίσουμε το δεντράκι μας!!! Η ιδέα μας ήρθε από τα “αστερομπισκοτάκια” που είχαμε φτιάξει για την ημέρα που στολίσαμε το δεντράκι μας στον πεζόδρομο της πόλης μας.
Η χριστουγεννιάτικη μουσική διάχυτη μέσα στην τάξη μας, όλα τα υλικά στο τραπέζι, ανασκουμπωθήκαμε, “φορέσαμε” τα πιο φωτεινά μας χαμόγελα και πιάσαμε αμέσως δουλειά…
Για περισσότερα πατήστε επάνω στην εικόνα

Τα “Απίθανα Νηπιάκια” μας, συμμετέχουν στην 5η Παραμυθούπολη, στη δράση η οποία πραγματοποιείται για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά “υιοθετούμε – στολίζουμε ένα δεντράκι στον πεζόδρομο Γιαννιτσών”.
Την περασμένη Παρασκευή ο καιρός μας τα χάλασε και λόγω βροχής δεν μπορέσαμε να πάμε να πραγματοποιήσουμε τη δράση μας αλλά τη Δευτέρα είχαμε σύμμαχο τον λαμπερό ήλιο και ξεκινήσαμε με φωτεινά χαμόγελα για τον Πεζόδρομο, να “υιοθετήσουμε” και να στολίσουμε το δεντράκι μας με όμορφες, τρυφερές και γλυκές παιδικές ευχές.
Τα βιβλία των ευχών είναι έτοιμα στο καλαθάκι και περιμένουν για να στολιστούν.
Για περισσότερα πατήστε επάνω στην εικόνα

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν… η πιο όμορφη, πιο μαγική, πιο χαρούμενη και γεμάτη αγάπη γιορτή του χρόνου βρίσκεται πολύ κοντά… η πόλη μας, τα όμορφα Γιαννιτσά μας, σε ρυθμούς γιορτινούς, προετοιμάζεται για την 5η παραμυθούπολη. Τα «Απίθανα Νηπιάκια» μας, συμμετέχουν στην 5η Παραμυθούπολη, στη δράση η οποία πραγματοποιείται για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά «Στολίζουμε – υιοθετούμε ένα δεντράκι στον πεζόδρομο Γιαννιτσών». Την Παρασκευή, “υιοθετούμε” και στολίζουμε το «Βιβλιόδεντρο των Ευχών» γιατί Χριστούγεννα χωρίς ευχές, χαρά, δώρα, ελπίδα και ζεστασιά μέσα στην ψυχή δε γίνεται.
Στα πλαίσια του Εκπαιδευτικού μας Προγράμματος με τίτλο: «Ένα βιβλίο μου δίνει φτερά και ταξιδεύω στον μαγικό κόσμο του βιβλίου και της γνώσης»…
φτιάξαμε βιβλία – στολίδια… γράψαμε και ζωγραφίσαμε μέσα όμορφες, τρυφερές ευχές…
Για περισσότερα πατήστε επάνω στην εικόνα

Χίλιοι μύριοι καλογέροι σ’  ένα ράσο τυλιγμένοι.

Τι είναι;

Το ρόδι είναι σύμβολο αφθονίας, γονιμότητας και καλής τύχης. Σε πολλά μέρη της Ελλάδας κρεμούν στο κάθε σπίτι, από το φθινόπωρο, ένα ρόδι. Την ώρα που αλλάζει ο χρόνος, στην εξώπορτα του σπιτιού πετάνε και σπάνε το ρόδι και μπαίνουν μέσα στο σπίτι με το δεξί πόδι κάνοντας το ποδαρικό, ώστε ο καινούργιος χρόνος να τα φέρει όλα δεξιά, καλότυχα.

Έτσι κι εμείς για το καλό της χρονιάς σπάσαμε το ρόδι μας…

κάνοντας ευχές  για μια καλή και δημιουργική χρονιά… ευχές τρυφερές βγαλμένες από τα γλυκά στοματάκια των παιδιών

Εύχομαι:

Να έχουν όλα τα παιδάκια …

1. φαγητό…  Ζωή

2. σπίτι… Ειρήνη

3. οικογένεια… Κωνσταντίνος

4. σχολείο… Δέσποινα

5. παιχνίδια… Μαρία

6. αγάπη… Σκέρντι

7. μαμά… Στέφανος

8. Να μας προστατεύουν οι γονείς μας… Μανούσος

9. Να έχουμε υγεία και να είμαστε ευτυχισμένοι… Κυριακή

10. Υγεία κι ευτυχία σε όλες τις οικογένειες… Στέλλα

11. Να αγαπάνε όλα τα παιδάκια τη μαμά τους… Χριστίνα

12. Να είναι όλοι χαρούμενοι… Θωμάς

13. Να κάνω καινούριους φίλους… Μιχαήλ

14. Να είναι ο κόσμος χαρούμενος

15. Να υπάρχει αγάπη στην οικογένεια… Νικόλας

Επιστροφή στην τάξη… γράψαμε τις ευχές μας  επάνω σε αστεράρακια και απομονώνοντας τους στίχους “το ρόδι που έσπασε ήταν γεμάτο αστέρια” από το ποίημα «Τρία χαϊκού» του Γιώργου Σεφέρη κάναμε δραματοποίηση

“το ρόδι που έσπασε ήταν γεμάτο αστέρια… ήταν γεμάτο ευχές γλυκές, τρυφερές, ρόδινες… γεμάτο παιδικές ευχές”

Σ’ έναν κήπο μαγικό υπήρχε μια πανέμορφη ροδιά γεμάτη κόκκινα γυαλιστερά ρόδια. Ψηλά στη ροδιά υπήρχε ένα ρόδι διαφορετικό από τα υπόλοιπα. Ήταν μεγάλο κατακκόκινο, γλυκό και ζουμερό. Την πρώτη μέρα του χρόνου πέρασε από κει η  νεράιδα Ζαχαρένια… είδε το ρόδι, το πλησίασε και το χάιδεψε. Στη στιγμή το ρόδι σπάει και αμέσως πετάχτηκαν από μέσα χιλιάδες λαμπερά αστέρια… αστέρια που είχαν γραμμένες ευχές… ευχές γλυκές, τρυφερές, ρόδινες… 

Personalize a photo slideshow

Γευτήκαμε δοκιμάζοντας τα υπέροχα κατακόκκινα σποράκια και φτιάξαμε χυμό, ενώ ακολούθησαν δραστηριότητες στη γλώσσα και στα μαθηματικά.

Personalize your own free slideshow

Τέλος φτιάξαμε γούρια και τα πήραμε στο σπίτι

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ

Μέσα σε ένα κλίμα μαγικό, κλίμα χαράς και ενθουσιασμού, πραγματοποιήθηκε σήμερα η χριστουγεννιάτικη παράσταση του νηπιαγωγείου μας. Τα «Απίθανα Νηπιάκια» μας, μας ταξίδεψαν στο χριστουγεννιάτικο πνεύμα, μέσα από τις καταπληκτικές ερμηνείες τους στη μουσικοχορευτική παράσταση «Στο σπίτι του Αη Βασίλη» σε διασκευή – μουσική επιμέλεια της κ. Στέλλας Μπάρμπα, και σκόρπισαν, χαρά, συγκίνηση, γέλιο και ενθουσιασμό, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στους παρευρισκόμενους να μπουν στο πνεύμα των ημερών.

Ενδεικτικές φωτογραφίες από τη σημερινή παράσταση

Personalize your own free digital slideshow

Το δέντρο των ευχών!!!

Πριν πολλά, πολλά χρόνια στη Χώρα του Παραμυθιού, υπήρχε μια πόλη που τ’  όνομα της δεν θυμάμαι, είχε όμως κάτι που την έκανε να ξεχωρίζει από όλες τις άλλες. Αυτό που την έκανε τόσο ξεχωριστή ήταν ότι σ’  αυτή  κατοικούσαν δέντρα. Πραγματικά παράξενο, αλλά στη Χώρα του Παραμυθιού όλα είναι εφικτά. Θα μπορούσε να τη λένε Δεντρούπολη και ίσως έτσι να την έλεγαν, όμως αυτό δεν έχει και πολύ σημασία, αν όμως θέλετε, θα τη λέω έτσι, Δεντρούπολη.

Σ’ αυτή την πόλη λοιπόν υπήρχε κάθε λογής δέντρο, άλλα μικρά, άλλα μεγάλα, δέντρα με παράξενα ονόματα και κορμούς, αλλά όλα πράσινα και γεμάτα ζωή. Οι άνθρωποι, γιατί ναι υπήρχαν και άνθρωποι, οι οποίοι ζούσαν στη διπλανή πολιτεία, όχι πολύ μακριά από τη Δεντρούπολη, την επισκέπτονταν τακτικά για να θαυμάσουν τα δέντρα και να παίξουν με αυτά τα παιδιά.

Λίγο παραπέρα, σε ένα απόμερο σημείο της Δεντρούπολης, που δεν το έπιανε το μάτι σου, μακριά και απομονωμένο από όλα τα υπόλοιπα δέντρα, υπήρχε ένα δεντράκι που ζούσε μόνο του. Δεν είχε φύλλωμα στα κλαδιά, ο κορμός του ήταν λιγάκι γυρτός και καχεκτικός και κανένας μα κανένας δεν του έδινε σημασία. Ούτε οι άνθρωποι, αλλά ούτε και τα υπόλοιπα δέντρα από την πόλη.

Μια μέρα είχαν γιορτή στη Δεντρούπολη και είχαν έρθει πολλοί άνθρωποι από τη διπλανή πόλη για να γιορτάσουν όλοι μαζί. Μια οικογένεια με 2 παιδάκια κατέφθασε από νωρίς. Το αγοράκι το έλεγαν Νικόλα και το κοριτσάκι Ευτυχία. Όπως όλοι, έτσι και αυτοί πήγαν εκεί που ήταν όλα τα όμορφα δέντρα. Τα παιδιά άρχισαν να παίζουν και να περιεργάζονται τους κορμούς και κάθε τόσο ρωτούσαν τους γονείς τους για τα ονόματα των δέντρων. Κάποια στιγμή όμως την προσοχή τους τράβηξε εκείνο το μικρό καχεκτικό δεντράκι που ζούσε μόνο του. Η Ευτυχία και ο Νικόλας πλησίασαν λυπημένοι το δεντράκι και δεν μπορούσαν παρά να αναρωτηθούν γιατί ήταν ξεκομμένο από τα άλλα. Η Ευτυχία του χαμογέλασε διστακτικά και το ρώτησε.

-Καλημέρα, πως σε λένε?

Το δεντράκι δεν μπορούσε να  πιστέψει ότι κάποιος του είχε δώσει σημασία και αποκρίθηκε αμέσως.

-Είμαι το Δέντρο των Ευχών! είπε με καμάρι.

-Το Δέντρο των Ευχών? απόρησε ο Νικόλας. Δηλαδή τι κάνεις? ξαναρώτησε.

-Πραγματοποιώ παιδικές ευχές, είπε ξανά το δενδράκι προσπαθώντας  να ισιώσει τον στραβό κορμό του.

-Και γιατί είσαι μόνο σου? ρώτησε η Ευτυχία.

-Δεν ξέρω, μάλλον επειδή δεν είμαι όμορφο, είπε και τα κλαδάκια του ακούμπησαν σχεδόν στο έδαφος.

-Ναι, αλλά αυτό είναι άδικο, δεν είναι σωστό είπε, η Ευτυχία. Εμάς δεν μας ενοχλεί καθόλου που δεν έχεις φύλλα και άνθη. Μας αρκεί που μπορούμε να ακουμπήσουμε επάνω σου και να παίξουμε κρυφτό.

-Ω!!! Το δεντράκι αναθάρρησε. Σας ευχαριστώ πολύ για αυτό και  χαμογέλασε πλατιά. Με κάνετε πολύ χαρούμενο, γι΄αυτό θα σας επιτρέψω να κάνετε μια ευχή.

-Λες αλήθεια? είπε ο Νικόλας.

-Μα ναι, βέβαια, ζητήστε ότι θέλετε!

-Εντάξει, ας το κάνουμε, θέλω…θέλω να γίνω γιατρός, είπε βιαστικά ο Νικόλας.

-Θέλω αγάπη και υγεία για την οικογένεια μου, βροντοφώναξε η Ευτυχία.

Και τότε συνέβη κάτι μαγικό, που μόνο στη Χώρα του Παραμυθιού θα μπορούσε να γίνει. Το καχεκτικό δεντράκι άρχισε να βγάζει λουλουδάκια και ο κορμός του δεν ήταν πια τόσο στραβός. Μόλις το είδαν αυτό τα άλλα παιδιά που ήταν τριγύρω,  μαζεύτηκαν όλα εκεί και άρχισε το καθένα να κάνει την δική του ευχή.

Θέλω να γίνω πειρατής…, θέλω να μη με μαλώνουν…, θέλω ένα ποδήλατο…, θέλω  να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο…, θέλω να κάνω βόλτα με ένα άλογο…θέλω να με σέβονται και να με αγαπούν…θέλω να γίνω καλά… θέλω…θέλω…θέλω…

και το δεντράκι που αυτή ήταν η δουλειά του, πραγματοποιούσε όλων των παιδιών τις ευχές και κάθε φορά που γινόταν αυτό, ολοένα και άνθιζε, ολοένα και μεγάλωνε, μέχρι που στο τέλος είχε μεταμορφωθεί σε ένα πανέμορφο δέντρο με άνθη τόσο όμορφα που όμοια του δεν είχες ξαναδεί.

Μαζεύτηκαν τότε όλοι,  άνθρωποι και  δέντρα και όλοι ήταν πολύ χαρούμενοι και ολόκληρη η Δεντρούπολη περήφανη που είχαν ένα τέτοιο δέντρο στην πόλη τους. Και από τότε το Δέντρο των Ευχών δεν έμεινε ποτέ ξανά μόνο του, γιατί επάνω του ήταν οι ευχές και τα όνειρα των παιδιών όλου του κόσμου,  αγνές και χωρίς κακία.

ΠΗΓΗ:http://www.eimaipaidi.gr/2012/07/blog-post_27.html

Φτιάξαμε κι εμείς λοιπόν ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο γεμάτο ευχές!!!

“Για να έχουν χαμόγελα όλα τα παιδιά, δίνουμε ευχές απ’ την καρδιά”

Βάψαμε μεγάλα σπιρτόκουτα με διάφορα χρώματα και τα πασπαλίσαμε με ασημόσκονη… Ζωγραφίσαμε τις ευχές μας και τις τοποθετήσαμε μέσα στα σπιρτόκουτα… ΑΓΑΠΗ, ΧΑΡΑ, ΕΥΤΥΧΙΑ, ΓΕΛΙΟ, ΧΑΜΟΓΕΛΟ, ΚΑΛΟΣΥΝΗ, ΕΙΡΗΝΗ, ΖΕΣΤΑΣΙΆ, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΠΑΙΧΝΙΔΙ, ΦΑΓΗΤΟ, ΣΠΙΤΙ… Βάλαμε και κορδελίτσα και τα κρεμάσαμε στο δέντρο… ένα δέντρο γεμάτο ευχές από καρδιάς…

Personalize a free photo slideshow

Είμαστε μια ανάσα από τις γιορτές των Χριστουγέννων και Χριστούγεννα χωρίς γλυκά δε γίνεται.

Όλα τα σπίτια έχουν στολιστεί και σε λίγο θα γεμίσουν από όμορφες μυρωδιές από τα χριστουγεννιάτικα γλυκίσματα. Ανάμεσα στα πατροπαράδοτα χριστουγεννιάτικα γλυκά κατατάσσονται και οι κουραμπιέδες Το όνομά τους οφείλεται εκ του τουρκικού “Kurabiye” γλύκισμα από αλεύρι, βούτυρο και άχνη ζάχαρης.

Βάση της επιτυχίας του είναι το αγνό βούτυρο και το επιμελημένο χτύπημα.

Έτσι κι εμείς σήμερα με τα παιδάκια μας και με τη βοήθεια της κ. Δέσποινας φτιάξαμε λαχταριστούς πεντανόστιμους σπιτικούς κουραμπιέδες!!!

                Ένας  ζαχαροπλάστης όλο γλύκα!!!

Βάλαμε τους αγιοβασιλιάτικους σκούφους, πήραμε αλεύρι, άχνη, βούτυρο και αμύγδαλα και ξεκινήσαμε. Τα παιδιά με μεγάλη χαρά γνώρισαν και γεύτηκαν τα υλικά, ζύμωσαν, έπλασαν και πασαλείφτηκαν με άχνη.

Make your own free slideshow design

Γράψαμε τη συνταγή και ζωγραφίσαμε τις εντυπώσεις μας από όλη τη διαδικασία εκτέλεσης της συνταγής

Create your own photo slideshow

Αφού τους φάγαμε με όρεξη, αυτούς που περίσσεψαν τους  βάλαμε σε πιατάκια, τους τυλίξαμε με σελοφάν και όμορφη κορδελίτσα και τους πήραμε στο σπίτι δωράκι για τη μαμά. Και του χρόνου!!!