Παγκόσμια Εβδομάδα Δράσης για την Εκπαίδευση 2015 “Η εκπαίδευση στον στόχο ξανά!”.
Το μικρό πειρατικό καράβι αρμένιζε για μέρες στον ωκεανό. Οι 4 πειρατές, ο Τζόσουα, η Κόνα, η Σεφαγιάτ και η Μαλάλα, μελετούσαν τον χάρτη του χαμένου θησαυρού αλλά ακόμα δεν είχαν καταφέρει να εντοπίσουν που ήταν κρυμμένο το σεντούκι, στο οποίο ήταν φυλακισμένες όλες οι λέξεις του κόσμου.
Όλες ή μήπως είχαν ξεφύγει κάποιες;
Έπρεπε οπωσδήποτε να το βρουν…
Ακούγεται μπερδεμένο αλλά, αν δεν υπάρχουν λέξεις, που θα διδάσκονται τα παιδιά στα σχολεία, πώς θα μάθουν να γράφουν και να διαβάζουν;
Όχι όχι, οι λέξεις δεν είχαν κρυφτεί, ούτε είχαν θυμώσει, ο κύριος Αναλφάβητος τις είχε αρπάξει από τα σχολεία, τα βιβλία και τα τετράδια των παιδιών. Πολλοί λέγανε ότι ήταν ένας πολύ κακός άνθρωπος, που μισούσε τα γράμματα και γι’ αυτό τα έκανε αυτά.
Ήταν όμως πράγματι έτσι;
Ένα μικρό πειρατικό καράβι γιατί πως αλλιώς θα έστελναν τη λέξη που θα ταξιδέψει, για να μάθουν τα παιδιά να λένε και να γράφουν λέξεις.
Ένα πρωινό η Κόνα πήρε το καλάμι της και ξεκίνησε το ψάρεμα. Είχε βυθιστεί στις σκέψεις της, όταν ξαφνικά το καλάμι της βάρυνε απότομα. Η Κόνα κρατήθηκε από την κουπαστή του καραβιού για να μην πέσει στη θάλασσα και άρχισε να φωνάζει τον Τζόσουα, τη Σεφαγιάτ και την Μαλάλα για να την βοηθήσουν. Φανταστείτε την έκπληξή τους, όταν μετά από λίγη ώρα έβγαλαν από το βυθό μια μουσκεμένη και αρκετά ταλαιπωρημένη λέξη. Η λέξη πήρε μια ανάσα και εξήγησε στην παρέα των πειρατών την περιπέτειά της. Είχε καταφέρει να δραπετεύσει από τα δίχτυά του κυρίου Αναλφάβητου και τώρα έψαχνε βοήθεια για να απελευθερώσει και τις υπόλοιπες λέξεις. Οι 4 πειρατές δεν δίστασαν ούτε μια στιγμή. Δέχτηκαν αμέσως να βοηθήσουν τις λέξεις. Η Μαλάλα τότε πρότεινε να πάνε κόντρα στο ρεύμα γιατί αυτό ήταν που έφερε τη λέξη μέχρι εδώ. Πάλευαν μέρες κόντρα στο ρεύμα, ώσπου κάποτε φτάσανε σε μια στεριά και τα πρώτα πράγματα που αντίκρισαν ήταν ψηλά κτίρια, ουρανοξύστες, πολλά αυτοκίνητα και ένα τεράααααααστιο άγαλμα. Δεν έχασαν καιρό, κρύψανε τη λέξη στην τσέπη τους και άρχισαν να ψάχνουν λέξεις σε όλη την πόλη. Μα λέξεις δεν υπήρχαν πουθενά! Οι ταμπέλες ήταν άδειες, τα βιβλιοπωλεία πουλούσαν άδεια βιβλία, τα σχολεία ήταν κλειστά. Ξαφνικά ακούστηκαν περίεργες και παράξενες φωνές και κάτι χρατς-χρουτς. Οι 4 πειρατές κοιτάξαν ολόγυρα μα δεν είδαν κανέναν. Οι φωνές όμως επέμειναν! Τέντωσαν τότε τα αυτιά τους και μετά από λίγο κατάλαβαν ότι οι φωνές και οι ήχοι έρχονταν από το καπάκι του υπονόμου. Το σήκωσαν με προσοχή και είδαν, μα δεν πίστευαν στα μάτια τους, είδαν 2 μικρές λαχανιασμένες λέξεις. Οι λέξεις εξήγησαν ότι το είχαν σκάσει από κλειδωμένο σεντούκι του κύριου Αναλφάβητου και έψαχναν για βοήθεια. Οι πειρατές έκρυψαν τις καινούργιες λέξεις στις τσέπες τους, χώθηκαν στον υπόνομο και αφού περπάτησαν για αρκετή ώρα έφτασαν στο υπόγειο ενός κτηρίου. Οι λέξεις τους οδήγησαν στο σεντούκι και εκεί με 2-3, μπορεί και περισσότερα, χτυπήματα οι πειρατές άνοιξαν το σεντούκι. Οι λέξεις πετάχτηκαν από μέσα και ευθύς αμέσως άρχισαν να τραγουδάνε, να χορεύουνε και όλες μαζί φτιάξανε ένα ωραίο παραμύθι και άρχισαν να το διηγούνται. Κάνεις, μα κάνεις δεν πρόσεξε ότι ο κύριος Αναλφάβητος ήταν κρυμμένος σε μια γωνιά και τους κοιτούσε όλη αυτή την ώρα. Όταν τελικά τον είδαν τους κόπηκε η ανάσα. Αδίκως βέβαια, γιατί, αν τον παρατηρούσαν καλύτερα, θα έβλεπαν ότι από τα μάτια του κυλούσε ένα δάκρυ. Ποτέ στη ζωή του δεν είχε ακούσει ή διαβάσει ένα παραμύθι. Και ένιωσε τόσο ωραία τώρα που το άκουγε από τις λέξεις! Όταν τον ρώτησαν οι πειρατές και οι λέξεις γιατί κλαίει, εκείνος απάντησε ότι κλαίει για όλα τα παραμύθια που ποτέ κανείς δεν του έμαθε να διαβάζει, γιατί πότε του δεν πήγε σχολείο. Ο κύριος Αναλφάβητος ήταν πολύ χαρούμενος που θα μάθαινε να γράφει και να διαβάζει λέξεις και από την πολύ χαρά του ήρθε και μια φανταστική ιδέα! Εξήγησε σε όλους ότι βρίσκονταν στη Νέα Υόρκη και μάλιστα στο κτήριο, όπου σε λίγους μήνες οι Υπουργοί του κόσμου θα συζητούσαν πώς θα τα καταφέρουμε όλα τα παιδιά να πηγαίνουν σχολείο. Σκέφτηκε λοιπόν να μιλήσει και αυτός στους Υπουργούς για το σχολείο!
– Ποτέ δεν είναι αργά, φώναξε μια λέξη! – Ναι, ναι, φώναξαν όλες μαζί και άρχισαν να ανακατεύονται όλες μαζί και να φτιάχνουν καινούργιες λέξεις!
http://education.actionaid.gr/files/File/GAW/GAW%202015/Card%201.pdf
