17 Νηπιαγωγείο Κοζάνης

Αγαπητοί γονείς, τα παιδιά σας εδώ στο νηπιαγωγείο που ήρθανε, θα μάθουν:

• τι σημαίνει φιλία.
• να σέβονται ο ένας τον άλλον, αλλά και τον εαυτό τους.
• να βοηθάνε ο ένας τον άλλον.
• ότι δεν είναι ‘‘το κέντρο του κόσμου’’, αλλά ότι είναι μέρος του.
• να αποδέχονται τον άλλον με τις ιδιαιτερότητές του, τα ελαττώματά του και τα προτερήματά του.
• να είναι μοναδικοί, αλλά όχι με εγωιστικό τρόπο
• ότι έχουν δικαιώματα, αλλά και υποχρεώσεις
• να αυτοεξυπηρετούνται.
• να ‘‘παίρνουν ’’ και να ‘‘δίνουν ‘’
• να προστατεύουν, να εκτιμούν και να σέβονται κάθε ζωντανό πλάσμα στη γη
• να σέβονται το περιβάλλον και τη φύση και να την προστατεύουν
• να ανακαλύπτουν και να κατανοούν σιγά – σιγά τον κόσμο, που τους περιβάλει.

Θα μάθουν πολλά – πολλά πράγματα ακόμα!!!

Και ξέρετε ποιο είναι το μυστικό;

Όλα  αυτά θα τα μάθουν παίζοντας!

Τουλάχιστον εμείς θα προσπαθήσουμε!

Και ελπίζουμε με τη δική σας βοήθεια να τα καταφέρουμε!!!

ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ ΛΟΙΠΟΝ!!!

Σας ενημερώνουμε ότι ο 

Αγιασμός του 17^ου Νηπιαγωγείου Κοζάνης

 θα πραγματοποιηθεί την 

Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2023,

ώρα 08.45 π.μ.

  στην αυλή του Νηπιαγωγείου μας.

Καλή Σχολική Χρονιά σε όλους!!!!

Σας ευχόμαστε να περάσετε ένα όμορφο

και ξέγνοιαστο καλοκαίρι!!!

Οι εκπαιδευτικοί του 17^ου Νηπιαγωγείου 

Άσπρα καράβια τα όνειρά μας!!!

ΠΩΣ ΓΡΑΦΕΤΑΙ Η ΜΗΤΕΡΑ    (Αγγελική Βαρελά)

Μόλις έμεναν οι δυο τους μόνοι, κάθονταν στον καναπέ δίπλα δίπλα, πατέρας και κόρη και τα έλεγαν ψιθυριστά

-Ψουψουψού , ο ένας.

-Ψουψουψού , η άλλη.

Γιόρταζε η μητέρα κι έψαχναν να βρουν ένα δώρο μα τι δώρο. Κάτι που να μην το είχε σκεφτεί κανένας άλλος πριν απ αυτούς.

-Αυτό είναι μεγαλείο έτσι έλεγε ο μπαμπάς.

-Το κακό είναι που είσαι μικρή και δεν ξέρεις να γράφεις, της είπε.

-Να μάθω, προθυμοποιήθηκε η Φιλιώ.

-Αλήθεια το λες;

-Αλήθεια.

-Φέρε λοιπόν χαρτιά να αρχίσουμε. Θα σε μάθω να γράφεις τη λέξη ΜΗΤΕΡΑ.

Κι άρχισαν οι πρόβες. Πρώτα έπρεπε να μάθει να γράφει το Μ. Της έπιανε το χέρι ο πατέρας και της το πήγαινε περίπατο πάνω στο χαρτί , ζιγκ-ζαγκ. Ούτε σκάλα να ήταν το Μ. Πόσες φορές ανεβοκατέβηκε αυτή τη σκάλα η Φιλιώ ούτε το θυμάται. Μα έκανε υπομονή.

Αφού από Μι αρχίζει η λέξη μητέρα, έπρεπε οπωσδήποτε να μάθει να το γράφει.

Και να οι  κόλλες  και να τα γράμματα.

Κόλλες ατέλειωτες με Η, με Τ, με Ρ, με Ε, με Α.

Στα κρυφά. Να μην πάρει μυρωδιά η μάνα της. Να είναι πραγματική έκπληξη.

Στο τέλος μια λέξη που έμοιαζε πολύ στη λέξη μητέρα ζωγραφίστηκε πάνω σε μια κάρτα. Ο πατέρας ζωγράφισε δίπλα λουλούδια.

Όταν ήρθε η μέρα της γιορτής της μαμάς στήθηκαν μπροστά της και οι δυο και η παράσταση άρχισε. Γιατί δεν ήταν μόνο η κάρτα που της έδωσαν, ήταν και το θέατρο που της έπαιξαν. Βέβαια!

Η μάνα άνοιξε την κάρτα και διάβασε: «ΜΗΤΕΡΑ».

-Η Φιλιώ μου το έγραψε αυτό; Αν είναι δυνατόν, είπε και γούρλωσε τα μάτια της. Πριν προλάβει να πει κάτι άλλο, ο πατέρας άρχισε να ρωτάει τη Φιλιώ:

-Για να γράψουμε τη λέξη  μητέρα, από πού πήραμε το Μι  Φιλιώ μου;

-Από το Μέλι, απάντησε το πιτσιρίκι.

-Και ποιος μας έδωσε το Ήτα του;

-Ο Ήλιος.

-Και ποιος μας δάνεισε το Ταφ;

-Το Τραγούδι.

-Και από πού αρπάξαμε το Έψιλον;

-Από το Ευχαριστώ.

-Και ποιος μας χάρισε το Ρο;

-Το Ρόδο.

-Κι από πού πήραμε το Άλφα;

-Από την Αγάπη.

Αυλαία! τελειώσαμε φώναξε ο μπαμπάς και χειροκρότησε την κόρη του.

-Όχι δεν τελειώσαμε ακόμα, είπε η μαμά συγκινημένη κι έσκυψε και φίλησε τη Φιλιώ.

Χρόνια πολλά στις μανούλες όλου του κόσμου!!!