28^η Οκτωβρίου 1940

  Μια μέρα φθινοπωρινή

κρύα χωρίς λιακάδα

οι Ιταλοί θελήσανε

να πάρουν την Ελλάδα.

 Μα οι Έλληνες απάντησαν

ΟΧΙ με ένα στόμα

εχθρού ποδάρι δεν πατά

στο Ελληνικό το χώμα.

 Γιατί είναι χώμα ιερό

με αίμα ποτισμένο

κι από τα χρόνια τα παλιά

δάφνες μυρτιές, σπαρμένο.

Εθνικός Ύμνος

Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή,
σε γνωρίζω από την όψη που με βία μετράει τη γη.

Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά,
και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Διονύσιος Σολωμός

Νικόλαο Μάντζαρος (Μελοποίηση)

Και του χρόνου!

Εθνική γιορτή 

Γιορτάζει η Πατρίδα
μεγάλη χαρά
σιμά η δόξα
μ’ ολάσπρα φτερά.

 Γιορτάζει η Πατρίδα
σε κάθε μεριά
μυρίζουν οι δάφνες
γελά η Λευτεριά.

Το παιδί με το περιστέρι

Pablo Picasso

Φαντάροι και Νοσοκόμες

Σημαία

Της πατρίδας η σημαία
έχει χρώμα γαλανό
και στη μέση χαραγμένο
έναν κάτασπρο σταυρό.

 Κυματίζει με καμάρι
Δεν φοβάται τον εχθρό
σαν τη θάλασσα είναι γαλάζια
και λευκή σαν τον αφρό.

Χρόνια πολλά ΕΛΛΑΔΑ!