Άρθρα ανά μήνα: Νοέμβριος 2020

ΩΡΟΛΟΓΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ

Σας ανακοινώνουμε το ωρολόγιο πρόγραμμα έτσι όπως θα ισχύσει από Τετάρτη 18/11/2020

Θα ενημερωθείτε με μήνυμα στο ηλεκτρονικό σας ταχυδρομείο για τα μαθήματα που θα διδάσκονται τις ώρες αυτές

Εκ της Διευθύνσεως

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ

Ο Σύλλογος διδασκόντων, η Διευθύντρια και οι μαθητές του 17ου Δημοτικού σχολείου Καλαμάτας, εκφράζουμε τις θερμές τους ευχαριστίες προς τον Πρόεδρο και τα Μέλη του ΔΣ του Ιδρύματος Ωνάση για τη Δωρεά ηλεκτρονικού υλικού προς το σχολείο μας και για την ευαισθησία που επιδείξατε στο αίτημά μας .

Η άμεση και ανιδιοτελής ανταπόκρισή σας, απέδειξε την αγάπη σας για τα παιδιά. Είναι πολύ σημαντικές αυτού του είδους οι πρωτοβουλίες που αναδεικνύουν την κοινωνική ευαισθησία και την έννοια της προσφοράς, ενώ παράλληλα δημιουργούν συνθήκες αισιοδοξίας στους μαθητές μας και βοηθούν στην συνειδητοποίηση του ρόλου της ενσυναίσθησης και της εθελοντικής προσφοράς.

Σας ευχαριστούμε για τη δωρεάν 5 ηλεκτρονικών Υπολογιστών για την κάλυψη των εκπαιδευτικών αναγκών του σχολείου μας .

Ευχόμαστε σε όλους σας Υγεία και Τύχη Αγαθή.

Με εκτίμηση,

εκ μέρους του Συλλόγου διδασκόντων

και των μαθητών του 17ου Δημοτικού σχολείου Καλαμάτας

Η Δ/ντρια του σχολείου

Ευγενία θ. Βαμβακά

 

 

 

Περιβαλλοντική εκπαίδευση

Τώρα εσείς τα παιδιά συνεργαστείτε δημιουργώντας πιο ανθρώπινο χώρο για να ζούμε. Συμμετέχουμε όλοι στην ανακύκλωση. Γιατί το περιβάλλον είναι υπόθεση όλων μας.

Αγαπητοί γονείς και μαθητές

Το σχολείο μας, προσπαθώντας πάντα να προάγει την ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος με την ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση υλικών και να ευαισθητοποιήσει όλους μας να συμμετέχουν σε αυτήν συμβάλλοντας έτσι στην προστασία του πλανήτη μας, φέτος αποφάσισε να ξεκινήσει μία διαφορετική μορφή της ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης υλικών, όχι τόσο συχνή στους χώρους των σχολείων. Αυτή είναι η ανακύκλωση χρησιμοποιημένων ελαιόλαδων. Το λάδι δηλαδή με το οποίο τηγανίζουμε στο σπίτι μας και στην συνέχεια το πετάμε (συνήθως), μολύνοντας έτσι σοβαρά το περιβάλλον.

Στο σχολείο μας, θα τοποθετηθεί ένα μεγάλο δοχείο συλλογής των χρησιμοποιημένων ελαιόλαδων, στο οποίο θα μπορούν οι μαθητές μας, εμείς οι εκπαιδευτικοί, αλλά και οι φίλοι μας, να ρίχνουμε τα καμένα μαγειρικά λάδια.

Η εταιρεία που έχει αναλάβει την συλλογή των ελαίων και στη συνέχεια την ανακύκλωσή τους, θα παρέχει στο σχολείο μας ανταποδοτικά, προϊόντα όπως καθαριστικά, κρεμοσάπουνο, σακούλες απορριμμάτων, χαρτί κουζίνας κλπ. Κάτι που θα είναι εξαιρετικά χρήσιμο και βοηθητικό για εμάς.

Θα θέλαμε να σας παρακαλέσουμε να συμμετέχετε και εσείς στην ανακύκλωση των τηγανέλαιων, φέρνοντάς τα στο σχολείο όταν έχετε συλλέξει μία ικανοποιητική ποσότητα, την οποία πρέπει να αποθηκεύεται προσωρινά σε πλαστικά μπουκάλια νερού κλπ, καλά κλεισμένα.

Γιατί πρέπει να ανακυκλώνουμε τα μαγειρικά λάδια

 

  • Γιατί θα καταλήξουν στα επιφανειακά νερά και στις αποχετεύσεις και μετά στον υδροφόρο ορίζοντα.
  • Γιατί μεγάλο ποσοστό των προβλημάτων που συναντάμε στις αποχετεύσεις οφείλεται στα χρησιμοποιημένα βρώσιμα λάδια!
  • Γιατί 1 λίτρο τηγανέλαιων μπορεί να μολύνει 1.000.000 λίτρα νερού!!!!!!!!Όλοι μαζί για ένα καλύτερο αύριο!Για ένα υγιή πλανήτη!

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΟΛΛΑΕΙ

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΟΛΛΑΕΙ :
-γιατί οι μάσκες κοντεύουν να πάρουν το σχήμα του προσώπου μας, τις φοράμε πάνω από αφτιά, από γυαλιά, κάτω από στέκες, κοκαλάκια και φιογκάκια και γελάμε μ’ αυτές ????,
-γιατί οι μάσκες ακόμα κι αν δεν ακούγονται καλά, το γέλιο το μεταφέρουν και το διαδίδουν δυνατά , ????,
-γιατί ακόμα κι όταν οι μάσκες πέφτουν, υπάρχει δεύτερη και τρίτη στη σειρά που περιμένουν και τα παιδιά που πρόθυμα τις αντικαθιστούν και νοιάζονται προτού τους πεις κουβέντα ????,
-γιατί είναι τόση η ανάγκη των παιδιών να συνυπάρχουν μαζί, υπομένουν τις δυσκολίες και τις αποστάσεις διαλέγοντας το μαζί και όχι το χωρίς,
-γιατί όπως είπε ένα κορίτσι μου «Τώρα που αρχίζει να χαλάει ο καιρός, με τη μάσκα τουλάχιστον δεν κρυώνει η μύτη μου»????,
-γιατί ένα αγόρι με ρώτησε τι συμπτώματα έχει ο κορωνοϊός κι όταν του είπα την απώλεια γεύσης , άρπαξε το τσουρέκι του, έφαγε μια δαγκωνιά και βγήκε στην αυλή φωνάζοντας «Έχω γεύσηηηηη…!»????,
-γιατί ακόμα και στριμωγμένοι μέσα στην τάξη μαθαίνει το κάθε παιδί να έχει τον χώρο, τη θέση, τον εαυτό και την προσωπικότητά του μέσα από την αλληλεπίδραση????,
-γιατί συνηθίσαμε τον θόρυβο, τα παράθυρα που δεν κλείνουν, τα πολλά διαλείμματα και κάνουμε τον δικό μας θόρυβο, τις δικές μας κουβέντες και τα γέλια,
-γιατί τα χέρια μας δε μένουν καθαρά, τα παιδιά τρέχουν, παίζουν, αγγίζουν και πιάνουν το ένα το άλλο, αλλά το κάνουν κι ύστερα τρέχουν και τα πλένουν, προσπαθώντας να συνδυάσουν το παιχνίδι με τις απαγορεύσεις του ⚽️,
-γιατί τα πλένουμε πάλι και πάλι, κι ύστερα έρχονται και με αγκαλιάζουν κι εγώ αυτά και δένω τα κορδόνια, κουμπώνω τα σακάκια, τις ζακέτες και γαργαλάω τη διάθεσή τους ????,
-γιατί μπορούμε να είμαστε μαζί ζωντανά κι όχι σε live streaming, δημιουργικοί κι όχι αγχωμένοι, ομάδα κι όχι οθόνες κινητών , υπολογιστών και φωτοτυπίες εκτυπωμένες ????,
-γιατί το να κλείσουν τα σχολεία δεν είναι μόνο μια πολιτική απόφαση, είναι και μια παραδοχή ότι στέκουμε ανυπεράσπιστοι μπροστά στη ζωή, ενώ εμείς παλεύουμε να δείξουμε ότι έχουμε τη ζωή στα χέρια μας ,
-γιατί τα παιδιά προσπαθούν τόσο πολύ, απογοητεύονται και κουράζονται και την ίδια στιγμή φορούν τη μάσκα και λένε ο ένας στον άλλον να κάνει το ίδιο «για το καλό μας»????,
-γιατί ποτέ ξανά δε συνεργάστηκαν τόσο καλά γονείς και κηδεμόνες, προσέχοντας, φροντίζοντας, ρωτώντας, κρατώντας σπίτι αδιάθετα παιδιά, φοβούμενοι μην ταλαιπωρήσουν τους άλλους, στηρίζοντας όλοι όλους, στη δύσκολη αυτή συγκυρία που ξέρουμε πως η μόνη μας βοήθεια είμαστε εμείς , που τα δύσκολα δεν είναι πρωτόγνωρα, ούτε πιο δυνατά από μας ????????,
-γιατί όσα κρούσματα κι αν είχαμε, όσα τμήματα κι αν έκλεισαν, η κοινωνία γύρω από το σχολείο λειτούργησε υποστηρικτικά , με αλληλεγγύη και ενδιαφέρον και δίχως να στοχοποιήσει παιδιά, γονείς ή δασκάλους ????,
Μπήκαμε στον τρίτο μήνα μαθημάτων, σε μια αίθουσα που για μας είναι σαν καταφύγιο, κρυμμένοι από τον έξω κόσμο, πιο ασφαλείς, πιο αγαπημένοι, κι έτσι ανάμεσα σε τόσα μέτρα που μας κρατούν σε απόσταση νιώθω ότι ερχόμαστε κοντά, όπως δε θα μπορούσαμε ποτέ πριν να έρθουμε. Είμαστε το λουλούδι που ΑΝΘΙΖΕΙ στο τσιμέντο κι αυτό θα το θυμάμαι πάντα. ❤️
Μάριος Μάζαρης
*Σήμερα ανακοίνωσα στα παιδιά μου ότι η χώρα μπαίνει σε νέο lock down, πως το σχολείο θα μείνει ανοικτό και νιώσαμε όλοι τυχεροί : που θα βλέπουμε ο ένας τον άλλον, που θα παίζουμε στην ίδια αυλή, κάτω από τον ίδιο ουρανό και σε μια μεγάλη ΑΓΚΑΛΙΑ, όπως είναι πάντα το Δημοτικό.
Μάριος Μάζαρης, εκπαιδευτικός Αθμιας

Ομορφαίνοντας το χώρο μας

Επειδή οι μέρες που έρχονται είναι δύσκολες για όλους και η ψυχολογία μας πρέπει να ναι τέλεια, είπαμε πριν αρχίσουν όλοι αυτοί οι περιορισμοί, να δώσουμε λίγο ζωντάνια στο προαύλιο του σχολείου μας ,ώστε τα παιδάκια μας νιώθουν πιο όμορφα τις ώρες που περνούν σ ΄αυτό..
Γεμίσαμε τις ζαρντινιέρες με πολύχρωμα λουλούδια, ανανεώσαμε τα παγκάκια μας δίνοντας χρώμα και ελπίδα …