Με αφορμή το πρόγραμμα  «Από τις προσωπικές ιστορίες στη συλλογική μνήμη»  που εκπονείται στα πλαίσια του μαθήματος της Θεατρικής Αγωγής  καλέσαμε στο σχολείο μας την κ. Αναστασία Πολυδώρου παλιά μαθήτρια του σχολείου μας στη διάρκεια της δεκαετίας του ’60.

Με  το πρόγραμμα αυτό προσπαθούμε να προσδιορίσουμε την έννοια της πολιτισμικής ταυτότητας μέσα από το διάλογο των γενεών και τις αφηγήσεις  ζωής  ηλικιωμένων ατόμων από βιωμένες εμπειρίες.

Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε παρουσία των τμημάτων Γ2 και Δ1 και διήρκησε δυο διδακτικές ώρες.  Το περιεχόμενο της αφήγησης της επισκέπτριάς μας  κέντρισε το ενδιαφέρον των μαθητών, οι  οποίοι με τις ερωτήσεις  και τις παρατηρήσεις τους  θέλησαν  να μάθουν περισσότερα πράγματα γύρω από τον τρόπο της σχολικής  και γενικότερα της καθημερινής ζωής  εκείνης της εποχής.

Ευχαριστούμε θερμά την κυρία Αναστασία  Πολυδώρου για την ευγενική και γενναιόδωρη ανταπόκρισή της στο κάλεσμά μας .

Και βέβαια η πρόσκληση ισχύει για όποιον παππού ή γιαγιά μαθητών του σχολείου μας θα ήθελε να συμμετάσχει στο πρόγραμμά μας .

Τα παιδιά αποτύπωσαν  τις εντυπώσεις τους:

”Μου άρεσε που έμαθα για το πώς ήταν το σχολείο μου αρκετό καιρό πριν γεννηθώ»

«Μεγαλύτερη εντύπωση από όλα αυτά που άκουσα ήταν ότι το έδαφος ήταν χωμάτινο»

«Μου έκανε πολύ εντύπωση που παλιά τα παιδιά  πήγαιναν κάθε μέρα στο σχολείο μόνα τους, από την πρώτη δημοτικού»

«Μου έκανε εντύπωση που δεν είχαν τηλεόραση και πήγαιναν κάθε Σάββατο στον κινηματογράφο»