Εάν ο έφηβος δέχεται ενδιαφέρον, αγάπη, στοργή, σεβασμό και τρυφερότητα, τότε η αυτοεκτίμησή του αυξάνεται, η εικόνα για τον εαυτό του βελτιώνεται, γίνεται πιο χαρούμενος, συνεργάσιμος και έχει παράλληλα ενδιαφέρον για τα μαθήματά του.
Όταν όμως δέχεται βία, εκρήξεις θυμού, υπερβολική ζήλεια, έλεγχο και απιστία, τότε συρρικνώνεται, νοιώθει ότι δεν είναι αρκετά επαρκής και φοβάται να είναι επινοητικός και αυθόρμητος. Θεωρεί ότι μάλλον έτσι είναι όλοι οι άνθρωποι και ότι όποιον και εάν βρει θα του συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο.
Αν οι γονείς χωρίσουν ο έφηβος πρέπει να ξέρει όλα τα αίτια του χωρισμού, να έχει μια μεγάλη ψυχολογική υποστήριξη από όλο το οικογενειακό περιβάλλον και από τους φίλους του. Πρέπει να κάνει χόμπι που τον ευχαριστούν για να ανεβεί το ηθικό του. Οι σχέσεις του έφηβου- γονιών δεν πρέπει να διαταραχθούν μετά τον χωρισμό. Το παιδί δεν πρέπει να αλλάξει σχολικό περιβάλλον, αλλά να προσπαθήσει να ζήσει την ζωή του όπως ήταν και πριν το χωρισμό.
Καλό είναι οι γονείς να βρίσκονται συνοδοιπόροι με τα παιδιά τους, αλλά από απόσταση με διακριτικότητα και υπομονή, για να αισθάνονται τα ίδια άνετα να τους ανοίγονται και να τους μιλάνε κι εκείνοι να τους συμβουλεύουν ανάλογα.
2 Comment(s)
By ΣΤΑΥΡΟΥ ΑΡΓΥΡΩ on Μαρ 12, 2013 | Reply
Σαφώς για να δημιουργηθεί ένα ευχάριστο κλίμα μεταξύ γονέων και εφήβων, θα πρέπει οι τελευταίοι να δέχονται ένα κλίμα στοργής και τρυφερότητας από την πλευρά των γονιών τους. Από την άλλη πλευρά, πιστεύω πως και οι έφηβοι θα πρέπει να σέβονται τους γονείς τους και όχι να τους φέρονται επιθετικά και να απαιτούν την υπομονή τους, με το πρόσχημα ότι βρίσκονται στην κρισιμότερη στιγμή της ζωής τους: την εφηβεία. Επομένως για να δημιουργηθεί ένα κλίμα αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ γονέων και παιδιών θα πρέπει να βοηθήσουν και οι δύο όσο μπορεί ο καθένας, με τον τρόπο του !
By ΣΑΚΕΛΛΙΟΥ ΣΩΤΗΡΙΑ on Απρ 10, 2013 | Reply
Οι καιροί αλλάζουν, και μαζί τους και τα πρότυπα συμπεριφοράς τα οποία πρέπει να υιοθετηθούν τόσο από τους γονείς, όσο και από τα παιδιά. Είναι αδιανόητο να περιμένουν οι γονείς από τα παιδιά τους να συμφωνούν πάντα μαζί τους καθώς τα αυτά πλέον ακολουθούν μια εντελώς διαφορετική νοοτροπία σχετικά με το ποιά πρέπει να είναι η συμπεριφορά τους. Από την άλλη και τα παιδιά πρέπει να αρχίσουν να κατανοούν πως δεν έχουν πάντα αυτά δίκιο και πως οι γονείς τους ότι τους λένε είναι για το καλό τους και δεν θα τους κάνει κακό να τους ακούνε καμιά φορά και να ακολουθούν τις συμβουλές τους.