Σύμφωνα με τη σχολική γραμματική, ακολουθείται η αρχή της απλογράφησης στη γραφή λέξεων που έχει δανειστεί η ελληνική από άλλες γλώσσες. Δηλαδή τα δάνεια της ελληνικής απλοποιούνται ορθογραφικά. Συγκεκριμένα, στη γραπτή απόδοση των λέξεων αυτών χρησιμοποιούμε το ι και όχι τα η, υ κτλ. το ε και όχι το αι, το ο και όχι το ω, το β και όχι το υ, τα απλά σύμφωνα κ, λ, π, τ κτλ. και όχι τα διπλά κκ, λλ, ππ, ττ αντίστοιχα. Επίσης, το γκ και όχι το γγ. Η αρχή της απλογράφησης βασίζεται στο εξής σκεπτικό: για τη γραπτή παράσταση δανείου, δηλ. λέξης που ανήκει πλέον στην ελληνική γλώσσα και αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του λεξιλογίου της, δεν απαιτείται να γνωρίζει κανείς την αντίστοιχη δανείστρια γλώσσα και τη γραφή της.

Η λέξη καβγάς είναι δάνειο από τα τουρκικά (kavga). Γράφεται όπως προφέρεται, με τον απλούστερο δυνατό τρόπο, άρα με β. Κλίνεται ακολουθώντας τους κανόνες της νεοελληνικής γραμματικής (πληθυντικός: οι καβγάδες) αντίθετα από άλλα, νεότερα δάνεια, που παραμένουν άκλιτα. Στην ίδια οικογένεια ανήκουν: καβγαδίζω, ο καβγατζής, η καβγατζού.

Παρόμοιας σημασίας ελληνικές λέξεις: φιλονικία, τσακωμός, μάλωμα, διαπληκτισμός, λογομαχία, έριδα.

www.asprilexi.com