Στις 2 Απριλίου θα ανακοινωθεί η shortlist των υποψήφιων έργων λογοτεχνίας για το βραβείο IMPAC, το μέγα έπαθλο του Δουβλίνου, που δίνει τις υψηλότερες αμοιβές στους νικητές. Είναι ένα βραβείο με διεθνή πρωτοτυπία, όχι μόνο γιατί αποτελεί προϊόν συνεργασίας της τοπικής αυτοδιοίκησης με μία μεγάλη εταιρεία ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο επιλέγεται ο νικητής (που λαμβάνει 100.000 ευρώ!). Η κριτική επιτροπή δέχεται προτάσεις από 162 βιβλιοθήκες 122 πόλεων σε 45 χώρες. Οι προτάσεις αφορούν βιβλία που γραμμένα ή μεταφρασμένα στα αγγλικά και κριτήριο είναι η υψηλή λογοτεχνική ποιότητα. Μεγάλοι συγγραφείς έχουν κερδίσει το ιρλανδικό αυτό βραβείο, όπως ο Κολμ Τόιμπιν και ο Ορχάν Παμούκ. Ανάμεσα στις 162 βιβλιοθήκες που ενδιαφέρθηκαν να συμμετέχουν στη διαδικασία επιλογής είναι και δύο ελληνικές, η Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης και η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βέροιας. Η Βιβλιοθήκη της Βέροιας, που θεωρείται πρότυπο για τον τρόπο που λειτουργεί αλλά και τη δυνατότητα προσέλκυσης κοινού, προτείνει για το φετινό βραβείο IMPAC τρία μυθιστορήματα, που έχουν όλα μεταφραστεί και στα ελληνικά: «Κλοπή» του Πίτερ Κάρεϊ (εκδ. Ελλ. Γράμματα), «Καθένας» του Φίλιπ Ροθ (εκδ. Πόλις) και «Ινές, ψυχή μου» της Ιζαμπέλ Αλιέντε (εκδ. Ωκεανίδα).

Πηγή: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_0_28/02/2008_260863

«Κλοπή» του Πίτερ Κάρεϊ

O Mπούτσερ Μπόουνς, ένας επιτυχημένος Αυστραλός ζωγράφος, αλκοολικός, χωρισμένος, με ένα γιο που δεν του επιτρέπεται να τον δει (και με έναν ελαφρώς καθυστερημένο, υπέρβαρο αδελφό που έχει υπό την ευθύνη του), εκτίει μια ποινή φυλάκισης επειδή θέλησε ύστερα από το χωρισμό του να αρπάξει ένα "γαμήλιο περιουσιακό στοιχείο", τον καλύτερό του πίνακα. Όταν αποφυλακίζεται, ένας πάμπλουτος συλλέκτης τού προσφέρει καταφύγιο για να ζει και να ζωγραφίζει, κάπου έξω από το Σίδνεϊ, με αντάλλαγμα τη ζωγραφική του. Στην αναγκαστική απομόνωση, ο ζωγράφος δημιουργεί μερικούς από τους καλύτερους πίνακές του. Μια περίεργη γυναίκα που εμφανίζεται από το πουθενά τον πείθει να του οργανώσει μια έκθεση στο Τόκιο ώστε ν’ ανέβουν ξανά οι μετοχές του στην αγορά της τέχνης. Από εδώ κι ύστερα αρχίζει μια σπαρταριστή περιπέτεια εκπληκτικών ανατροπών που ούτε ο ζωγράφος, ούτε ο αδελφός του, ούτε ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται πότε ακριβώς αποκτά τις διαστάσεις μιας ερωτικής ιστορίας και πότε χάνεται στο λαβύρινθο του εμπορίου της σύγχρονης τέχνης.
Η "Κλοπή", μια ερωτική ιστορία, είναι μια αφήγηση για τα υπαρξιακά άγχη των καλλιτεχνών στις σύγχρονες μητροπόλεις, αριστοτεχνικά μεταμφιεσμένη σε μορφή που άλλοτε γίνεται θρίλερ, άλλοτε ερωτική κομεντί και πιο συχνά μια κωμωδία γκροτέσκο.

«Καθένας» του Φίλιπ Ροθ

Το τελευταίο μυθιστόρημα του Φίλιπ Ροθ είναι μια προσωπική, εξομολογητική, αλλά και, ταυτόχρονα, οικουμενική ιστορία που πραγματεύεται το φόβο του θανάτου, την απώλεια, τις τύψεις, τη στωικότητα. Ο συγγραφέας της "Συνωμοσίας κατά της Αμερικής" στρέφει τώρα την προσοχή του από την "οδυνηρή συνάντηση μιας οικογένειας με την ιστορία" ("The New York Times") στην ισόβια αψιμαχία ενός ανθρώπου με τη θνητότητα.
Η μοίρα αυτού του καθημερινού ανθρώπου τού Ροθ ιχνηλατείται από την πρώτη, συγκλονιστική φορά που έρχεται αντιμέτωπος με το θάνατο, στην ειδυλλιακή ακρογιαλιά των παιδικών καλοκαιριών του, και, περνώντας μέσα από οικογενειακά προβλήματα και επαγγελματικές επιτυχίες της ακμαίας του ωριμότητας, φτάνει ώς τα γηρατειά του, ώς τη σπαραχτική μαρτυρία της φθοράς των συνομηλίκων του και της δικής του σωματικής κατάπτωσης.
Είναι ένας επιτυχημένος διαφημιστής της Νέας Υόρκης, πατέρας δύο αγοριών από τον πρώτο του γάμο που τον περιφρονούν, και μιας κόρης από τον δεύτερο που τον λατρεύει. Είναι πολυαγαπημένος αδελφός ενός καλού ανθρώπου που η σωματική του ευεξία τού προκαλεί πικρό φθόνο, και τέως σύζυγος τριών πολύ διαφορετικών γυναικών που, αφού τα ‘κανε ο ίδιος θάλασσα με τους γάμους του, τον έχουν αφήσει ολομόναχο. Στο τέλος, είναι ο άντρας που έγινε αυτό που ποτέ δεν ήθελε να γίνει.
Κεντρικός άξονας αυτού του συγκλονιστικού μυθιστορήματος -είναι το εικοστό έβδομο του Ροθ και το πέμπτο που εκδίδεται στον 21ο αιώνα- είναι το ανθρώπινο σώμα. Θέμα του, η κοινή εμπειρία που μας τρομοκρατεί όλους.
Ο τίτλος είναι παρμένος από το αγγλικό αλληγορικό δράμα ανωνύμου (τέλη 15ου αιώνα) "Everyman" ή "The Summoning of Everyman" ("Καθένας" ή "Η κλήτευση του Καθένα"), ο κεντρικός ήρωας του οποίου, Καθένας, καλείται από τον Θάνατο να εκθέσει τα πεπραγμένα του σ’ αυτόν τον κόσμο.

«Ινές, ψυχή μου» της Ιζαμπέλ Αλιέντε

H Iνές Σουάρεθ, μια φτωχή νεαρή ράφτρα από την Εξτρεμαδούρα της Iσπανίας, ξεκινάει για το Νέο Κόσμο να βρει τον άντρα της, που χάθηκε κυνηγώντας τη δόξα και το χρυσάφι. Άνθρωπος δυναμικός, λαχταράει και μια περιπετειώδη ζωή, απαγορευμένη για τις γυναίκες στη συντηρητική κοινωνία του 16ου αιώνα. Στην Aμερική όμως η Iνές δεν συναντάει τον άντρα της, αλλά ένα μεγάλο έρωτα, τον αξιωματικό Πέδρο ντε Bαλδιβία. Θα δεθούν με μια αγάπη που θα σφραγίσει τη μοίρα τους, ένας ιδεαλιστής στρατιωτικός και μια παθιασμένη γυναίκα που δεν τη χωράει ο τόπος – σιδερένιο χέρι, μεταξωτό γάντι. Θα ζήσουν ανεπανάληπτα γεγονότα, θ’ αντιμετωπίσουν θανάσιμους κινδύνους και θα καταφέρουν να κατακτήσουν και να ιδρύσουν μαζί το Βασίλειο της Xιλής.
Σ’ αυτό το επικό μυθιστόρημα, η ανάσα του έρωτα κάνει να πάψουν για λίγο η βία κι η αγριότητα που χαρακτηρίζουν εκείνη την εποχή. Και η μαγική πένα της Iζαμπέλ Aλιέντε μας δείχνει πως η πραγματικότητα μπορεί να ξεπερνάει καμιά φορά και την πιο οργιώδη φαντασία και να μας αφήνει κατάπληκτους.