Η ακτογραμμή της χώρας μας παρουσιάζει μια μεγάλη εναλλαγή απόκρημνων ακτών, αμμουδερών παραλιών, μικρών και μεγάλων χερσονήσων, μαγευτικών όρμων, κόλπων, καθώς και μικρών και μεγάλων νησιών. Άλλωστε ολόκληρη η Ελλάδα είναι ένα ακτογραφικό στοιχείο, είναι το «ακρωτήριο» της Βαλκανικής χερσονήσου (της χερσονήσου του Αίμου).

Το σύνολο των ακτογραφικών στοιχείων της χώρας μας αποτελεί τον οριζόντιο διαμελισμό της και επειδή παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία μορφών, η χώρα μας έχει πολύ μεγάλο μήκος ακτών.

Χερσόνησος, μεγάλο κομμάτι ξηράς που εισχωρεί στη θάλασσα και βρέχεται και από τις τρεις πλευρές.

(Κάνω κλικ στην εικόνα και παίζω)

Ακρωτήριο, το άκρο ενός τμήματος της ξηράς που εισχωρεί μέσα στη θάλασσα.

(Κάνω κλικ στην εικόνα και παίζω)

Κόλπος, τμήμα θάλασσας που εισχωρεί μέσα στη στεριά.

(Κάνω κλικ στην εικόνα και παίζω)

Πορθμός, ένα κομμάτι θάλασσα που χωρίζει δυο ξηρές και ενώνει δυο θάλασσες.

(Κάνω κλικ στην εικόνα και παίζω)

Ισθμός, στενή λωρίδα ξηράς που ενώνει δυο στεριές και χωρίζει δυο θάλασσες.

Διώρυγα, μεγάλο τεχνητό κανάλι που ενώνει δυο θάλασσες, δυο λίμνες, δυο ποταμούς.

Κάνω κλικ πάνω στην εικόνα και μαθαίνω περισσότερα για τον Ισθμό της Κορίνθου

Η Δίολκος (ορθό και ως αρσενικό: Ο Δίολκος) ήταν ο ειδικής κατασκευής πλακόστρωτος δρόμος που συνέδεε τις δύο άκρες του Ισθμού της Κορίνθου και πάνω στον οποίο σύρονταν κατά την αρχαιότητα από δούλους τα πλοία από τον Κορινθιακό στον Σαρωνικό Κόλπο και αντίστροφα.

Αξίσει να αφιερώσετε χρόνο για να δείτε το παρακάτω βίντεο. Είναι μια ψηφιακή αναπαράσταση της αρχαίας Διόλκου  και της ζωής των ανθρώπων της αρχαιότητας.

Θέλετε να δείτε μερικά ανθρώπινα επιτεύγματα; Μπορείτε να κάνετε κλικ στην κάτω εικόνα, για να δείτε αυτό που ετοίμασα για σας!

Τι σκέφτηκε ο άνθρωπος να κάνει για να βελτιώσει τις συγκοινωνίες του, το εμπόριο, την επικοινωνία….!!!

Δείτε την παρακάτω παρουσίαση και διαβάστε τις πληροφορίες που σας δίνει. Παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον!!!

Ακτογραφικά στοιχεία είναι οι διάφορες μορφές που παρουσιάζουν οι ακτές ενός τόπου, όπως οι κόλποι, οι χερσόνησοι, τα ακρωτήρια, οι πορθμοί, οι ισθμοί, τα νησιά κ.α.

 

 

21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ  του 1967

Στην Ελλάδα μια ομάδα στρατιωτικών (χούντα), με την απειλή των όπλων αρπάζουν την εξουσία της χώρας μας.

Συλλαμβάνουν τον τότε πρωθυπουργό, τους υπουργούς και χιλιάδες πολίτες και τους φυλακίζουν.

Η χούντα πια κυβερνά στην Ελλάδα  και αποφασίζει για οτιδήποτε χωρίς να ρωτά τον ελληνικό λαό.

Όποιος μιλάει ή έστω σκέφτεται ελεύθερα, βασανίζεται, φυλακίζεται, εξευτελίζεται. Τη θέση της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ παίρνει η δικτατορία.

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ του 1973.

Έχουν περάσει 6 ½  ακριβώς χρόνια από τον Απρίλη του 1967.

Χρόνια σκλαβιάς και βασανιστηρίων που όπλισαν το λαό με θάρρος και μαχητικότητα.

Τώρα όμως τίποτε δεν μπορεί να τους συγκρατήσει. Ούτε δακρυγόνα, ούτε βασανισμοί, ούτε συλλήψεις.

Ένα καινούριο ΟΧΙ ακούγεται για τους φασίστες και τους δολοφόνους και μια νέα ελπίδα γεννιέται για μια πολιτεία με ανθρώπινο πρόσωπο, με Δημοκρατία.

Έφτασε η αρχή του τέλους!

Οι ημέρες που ακολουθούν είναι τραγικές, συγκλονιστικές, ορόσημο μιας καινούριας ζωής.

14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1973

Οι φοιτητές συνεδριάζουν και αποφασίζουν αποχή από τα μαθήματα και παραμονή στο χώρο του Πολυτεχνείου.

Η αυλή γεμίζει από παιδιά αποφασισμένα να μιλήσουν και να παλέψουν ανοιχτά για τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Συνθήματα όπως: «Κάτω η χούντα!», «Δεν περνάει ο φασισμός!», ακούγονται παντού.

Συνθήματα: Ηχητικά ντοκουμέντα

 

ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ η 15η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Η οργάνωση των φοιτητών γίνεται τελειότερη. Ομάδες μοιράζουν προκηρύξεις, ενημερώνουν, ξεσηκώνουν τον ελληνικό λαό.

Οι φωνές των φοιτητών έχουν απλωθεί σε όλη την Αθήνα. Αρχίζουν όλοι να φωνάζουν μαζί τους:

Λαέ, λαέ ή τώρα ή ποτέ!»                      «Δεν περνάει ο φασισμός!»

Αυτά που μέχρι τώρα τα ψιθύριζαν, τώρα τα βροντοφωνάζουν:

«Κάτω η Δικτατορία!»                                «Ζήτω η Δημοκρατία!»

Στη γύρω περιοχή για πρώτη φορά στις 15 Νοεμβρίου ακούγεται ο ραδιοφωνικός σταθμός των φοιτητών.

«Εδώ Πολυτεχνείο, σας μιλάει ο ραδιοφωνικός σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων. Εδώ Πολυτεχνείο».

 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 16 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Με μάτια άυπνα, γεμάτα αγωνία οι φοιτητές βρίσκονται σκαρφαλωμένοι στα κάγκελα, στα παράθυρα του Πολυτεχνείου βροντοφωνάζουν τα συνθήματά τους.

Εφτά η ώρα το βράδυ αρχίζουν οι συμπλοκές. Οι δρόμοι γεμίζουν κυνηγημένους, ματωμένους, πληγωμένους. Οι τραυματίες μεταφέρονται. Ο σταθμός καλεί ασθενοφόρα και γιατρούς. Οι φοιτητές από τις αίθουσες κατεβαίνουν στο προαύλιο.

Ένας πυροβολισμός πέφτει απάνω στα κουρασμένα, αλλά αλύγιστα κορμιά τους.

«Είμαστε αδέρφια», φωνάζουν στους φαντάρους των τανκ.

Οι φαντάροι μένουν ανέκφραστοι, σίγουρα δεν θέλουν να προχωρήσουν. Εκτελούν όμως διαταγές.

Οι φοιτητές ψύχραιμοι ελπίζουν πως δε θα τους χτυπήσουν.

«Είμαστε άοπλοι, είμαστε άοπλοι».

Ξαφνικά όμως χωρίς προειδοποίηση ένα τανκ συντρίβει την πόρτα και όσους βρίσκονται πίσω από αυτήν.

17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ σαν σήμερα ακριβώς

Μιλούμε όλοι σήμερα για το Πολυτεχνείο και είναι παρήγορο αυτό, το ότι εξακολουθούμε να τιμούμε εκείνους που έδωσαν τον αγώνα τους για κάτι ανώτερο: για την ελευθερία, για τη  δημοκρατία, για την ισοπολιτεία, για την αξιοκρατία, για την εθνική μας υπερηφάνεια.

Η τιμή τους πρέπει να είναι καθημερινή στο χώρο που ζούμε και εργαζόμαστε.

Γιατί το Πολυτεχνείο πέρα απ’ ότι υπήρξε η αρχή της πτώσης της Δικτατορίας ήταν και η αφετηρία αγώνων για κοινωνικές αλλαγές.

Αν το Πολυτεχνείο ζει –και θα ζει πάντα στη μνήμη μας- είναι γιατί υπήρξε μια κορυφαία στιγμή των αγώνων αυτού του λαού.

Μια στιγμή που οι απλοί άνθρωποι και κυρίως οι φοιτητές της εποχής σε μια αυθόρμητη και ατόφια λαϊκή εκδήλωση, πήραν στα χέρια τους την υπόθεση της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας και της Αξιοπρέπειας και προκάλεσαν έτσι ανοιχτά και με λεβεντιά τη χούντα, τον τύπο, τη διεθνή κοινή γνώμη και το θάνατο.

Γιατί ακόμα κάθε 17 Νοεμβρίου, ο Έλληνας παίρνει μια ένεση ανθρωπισμού και εθνικής περηφάνιας.

Γιατί τα νιάτα ξέρουν να υπερασπίζονται «αυτό το χώμα που είναι δικό τους και δικό μας».

Γιατί το νιώθουνε περισσότερο δικό τους και δικό μας, όταν η ζωή τραβάει την ανηφόρα.

Ζήτω η Δημοκρατία !

Μια πρωτότυπη προσέγγιση στα γεγονότα του ’73. Μέσα από τα µάτια μιας γάτας «περνά» η εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου κατά της δικτατορίας των συνταγματαρχών στην ταινία.

 

 

Ο Αίσωπος ήταν αρχαίος Έλληνας μυθοποιός. Θεωρείται ιδρυτής του λογοτεχνικού είδους που σήμερα ονομάζεται παραβολή ή αλληγορία. Για τη ζωή του δεν υπάρχουν ακριβείς και συγκεκριμένες πληροφορίες, από πολλούς μάλιστα αμφισβητείται ακόμη και η ύπαρξή του.
Είναι ο διασημότερος από τους αρχαίους μυθοποιούς, αναμφισβήτητος πατέρας του αρχαίου μύθου. Θεωρείται επίσης ο κορυφαίος της λεγόμενης διδακτικής μυθολογίας. Αξίζει επίσης να σημειωθεί, ότι δεν έγραψε μήτε μια λέξη, αλλά όλους τους μύθους τους διηγιόταν προφορικά.
Οι μύθοι του Αισώπου ήταν 359. Οι γνωστοί μύθοι γιατί πολλοί λένε οτι είναι περισσότεροι. Ήταν άσχημος και καμπούρης. Ταξίδεψε πολύ στην ανατολή και στην Αίγυπτο. Πιθανόν να είχε επαφές με τους επτά σοφούς. Υπήρξε γνωστός στον αρχαίο κόσμο. Aναφέρεται από τoν Ηρόδοτο, τον Πλάτωνα και άλλους και χωρίς αμφιβολία ήταν ένας φιλόσοφος και παρατηρητής της ανθρώπινης φύσης και της κοινωνίας.
Θεωρήθηκε πατέρας της μυθογραφίας. Ο Αίσωπος διατύπωνε – με τρόπο προσιτό στη λαϊκή νοημοσύνη – ηθικές, πολιτικές και κοινωνικές εμπειρίες. Τους ρόλους των πρωταγωνιστών του παίζουν ανθρώπινοι χαρακτήρες και, κυρίως, ζώα που στην εποχή που διαδραματίζονται οι μύθοι είχαν λαλιά.
Πολλές παροιμίες που θεωρούνται αποστάγματα της λαϊκής σοφίας οφείλονται στους μύθους του Αισώπου.

Άρθρα

Άρθρα λέγονται οι μικρές λέξεις που μπαίνουν μπροστά από άλλες λέξεις για να μας δείξουν το γένος τους. Έχουμε δύο ειδών άρθρα, το οριστικό και το αόριστο. Τα γένη είναι τρία:

  • Το αρσενικό γένος και μας το δείχνει το άρθρο ο
  • Το θηλυκό γένος και μας το δείχνει το άρθρο η
  • Το ουδέτερο γένος και μας το δείχνει το άρθρο το

Εξασκούμαι στις παρακάτω ασκήσεις:

43

Ευχαριστούμε πολύ τον εκπαιδευτικό Αρβανιτίδη Θεόδωρο για το εξαιρετικό εκπαιδευτικό υλικό.

Στόμα: Εδώ δημιουργείται η μπουκιά για μάσηση.

Στομάχι: Εδώ η τροφή αναμειγνύεται η τροφή με τα στομαχικά υγρά και γίνεται παχύρρευστο υγρό.

Συκώτι: Εδώ παράγεται η χολή που αποθηκεύεται στη χοληδόχο κύστη και εκκρίνεται στο δωδεκαδάχτυλο που είναι το αρχικό τμήμα του λεπτού εντέρου.

Πάγκρεας: Εδώ παράγονται χημικές ουσίες που εκκρίνονται στο δωδεκαδάχτυλο και είναι απαραίτητες για τη διάσπαση υδατανθράκων και πρωτεϊνών.

Λεπτό έντερο: Με τα εντερικά υγρά το παχύρρευστο υγρό διασπάται ακόμη περισσότερο. Τα χρήσιμα θρεπτικά στοιχεία περνάνε στο αίμα.

Παχύ έντερο: Τα άχρηστα υπολείμματα της τροφής γίνονται παχύρρευστα και τελικά αποβάλλονται από τον πρωκτό.

 

Ασκήσεις επανάληψης

Στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, κοντά σε μια πλούσια ελληνική οικογένεια, των αρχών του αιώνα μας ζει ο Μάγκας, ένα σκυλάκι ράτσας, πολύ καλομαθημένο. Κάποια στιγμή αποφασίζει να το σκάσει από το σπίτι των ιδιοκτητών του, αλλά αντιμετωπίζει τις δυσκολίες της νέας του ζωής. Εκεί θα τον συντροφέψει ένα άλλο σκυλί που ζει αδέσποτο στους δρόμους. Ο Μάγκας όμως δεν αντέχει για πολύ αυτή τη ζωή και έτσι αποφασίζει να επιστρέψει κοντά στους δικούς του. Αργότερα, θα συντροφέψει το νεαρό κύριό του στην Ελλάδα και μαζί του θα λάβει μέρος στο Μακεδονικό Αγώνα. 
Η Πηνελόπη Δέλτα γεννήθηκε το 1874 στην Αλεξάνδρεια και έδωσε τέλος στη ζωή της στις 2 Μαΐου 1941. Ήταν κόρη του εθνικού ευεργέτη Εμμανουήλ Μπενάκη και είχε γνωρίσει εξέχουσες προσωπικότητες όπως ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Νικόλαος Πλαστήρας.
Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα σε νεαρή ηλικία δημοσιεύοντας έργα της στο περιοδικό της Αλεξάνδρειας Έσο Έτοιμος. Το 1909 εκδίδεται το μυθιστόρημά της Για την Πατρίδα, την επόμενη χρονιά το Παραμύθι χωρίς όνομα και ένα χρόνο αργότερα το ιστορικό μυθιστόρημα Τον καιρό του Βουλγαροκτόνου. Το 1915 εξέδωσε στην Αθήνα  τα Παραμύθια και άλλα. Λίγο μετά την οριστική δημοσιεύονται τα διηγήματα για ενήλικες Τ’ ανεύθυνα (1921) και Η Ζωή του Χριστού (1925).
Το 1925 παρουσιάστηκαν τα πρώτα συμπτώματα της ασθένειας που την κράτησε καθηλωμένη στο σπίτι για την υπόλοιπη ζωή της. Το 1935  εκδίδεται Ο Μάγκας και δύο χρόνια αργότερα το ιστορικό μυθιστόρημα Στα μυστικά του βάλτου. Ήδη είχε εκδοθεί ο Τρελαντώνης (1932), στο οποίο περιγράφει τις περιπέτειες των παιδικών χρόνων του μικρότερου αδερφού της. Εμπνέεται από τη θρησκευτική παράδοση, τη βυζαντινή ιστορία και το μακεδονικό αγώνα. Το έργο της ήρθε να καλύψει ένα μεγάλο κενό στο χώρο της παιδικής λογοτεχνίας.
Ο Τεντέν και ο Μιλού
Χάρτινος ήρωας που «γεννήθηκε» στις 10 Ιανουαρίου 1929 από το πενάκι του Βέλγου κομίστα Ζορζ Ρεμί (1907-1983), γνωστότερου ως Ερζέ. Οι πρώτες του ιστορίες δημοσιεύτηκαν στο νεανικό ένθετο της εφημερίδας των Βρυξελλών «20ος αιώνας».
Ο Τεντέν (Tintin) είναι ο ξανθομάλλης νεαρός με το χαρακτηριστικό τσουλούφι, που δουλεύει ως ρεπόρτερ και μπλέκεται σε απίθανες περιπέτειες μυστηρίου σε κάθε γωνιά του πλανήτη, μαζί με τον πιστό του σκύλο Μιλού, ένα λευκότριχο φοξ τεριέ.
Ο Μιλού είναι ταυτισμένος με τον Τεντέν και για πολλά χρόνια η σειρά είχε τίτλο «Οι περιπέτειες του Τεντέν και του Μιλού». Σε αυτές τις ιστορίες, ο ρόλος του είναι πολύ σημαντικός, αφού είναι και ο μοναδικός σύντροφος του ήρωα. Συνομιλεί κανονικά με τον Τεντέν, λέει τη γνώμη του, διαφωνεί και συμβουλεύει. Το ουσιαστικό τους δέσιμο, όμως, δεν παραβλέπει διαφορές στο χαρακτήρα και τάσεις ανεξαρτησίας. Ο Μιλού πατάει πιο σταθερά στα πόδια του, ενώ ο Τεντέν δεν σκέφτεται τίποτα άλλο από την επιτυχία της αποστολής του.
Τα επίθετα περιγράφουν ένα χαρακτηριστικό των ουσιαστικών που συνοδεύουν. Έχουν τρία γένη (αρσενικό θηλυκό, ουδέτερο), κλίνονται όπως τα ουσιαστικά και είναι πάντα στο ίδιο γένος, στον ίδιο αριθμό και στην ίδια πτώση με τα ουσιαστικά που συνοδεύουν.
Χρησιμοποιούμε στο λόγο μας τα επίθετα για να περιγράψουμε τα προτερήματα και τα ελαττώματα κάποιου.

Πολλές φορές οι μετοχές χρησιμοποιούνται ως επίθετα. Μια μετοχή όταν έχει θέση επιθέτου, είναι δίπλα από το ουσιαστικό που συνοδεύει. Αν βρίσκεται σε οποιαδήποτε άλλη θέση μέσα σε μια πρόταση δεν θεωρείται επίθετο.
Παράδειγμα: 

  • Οι φυλακισμένοι ληστές εξεγέρθηκαν. (Σε αυτό το παράδειγμα η μετοχή είναι σε θέση επιθέτου)
  • Οι ληστές έμειναν φυλακισμένοι ισόβια. ( Η μετοχή δεν θεωρείται επίθετο)