giannisTs blog

Ενιαίο Μισθολόγιο-βαθμολόγιο, συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, εργασιακή εφεδρεία και άλλες διατάξεις…-ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ:esos.gr

Κατατέθηκε απ τον υπουργό Οικονομικών Ε. Βενιζέλο, προς ψήφιση , στη Βουλή το Σχέδιο Νόμου για τις συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, ενιαίο μισθολόγιο-βαθμολόγιο, εργασιακή εφεδρεία και άλλες διατάξεις…—ΓΙΑ ΑΝ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Στα 660€ ο πρώτος μισθός των εκπαιδευτικών
Λαιμητόμο για τις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων αποτελεί το νομοσχέδιο για το νέο μισθολόγιο – βαθμολόγιο. Οι περικοπές στις μηνιαίες απολαβές κυμαίνονται από 50 έως 1.500 ευρώ. Ειδικά για τους εκπαιδευτικούς, οι θεσπιζόμενες ρυθμίσεις κατεβάζουν τον καθαρό μισθό των νεοδιοριζόμενων στο επίπεδο των 660 ευρώ.

Στα 660€ ο πρώτος μισθός των εκπαιδευτικών
Στα όρια της πείνας οδηγεί η κυβέρνηση τους περίπου 200.000 εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης οι οποίοι απασχολούνται στα δημόσια σχολεία με τη νέα μείωση στις ήδη πενιχρές απολαβές τους.

“Οι εκπαιδευτικοί -οι χειρότερα αμειβόμενοι δημόσιοι υπάλληλοι- βλέπουν με τρόμο τις καθαρές αποδοχές τους να μετατρέπονται σε φιλοδώρημα (660 € τον μήνα για τον πρωτοδιόριστο από 1.020 € τον Ιούνιο του 2011, ενώ ο μισθός του νεοεισερχόμενου χωρίς προηγούμενη προϋπηρεσία γίνεται 575 € τον μήνα!!)”, υπογραμμίζουν δάσκαλοι και καθηγητές δηλώνοντας εξοργισμένοι με τις επιλογές της κυβέρνησης.

Η Διδασκαλική Ομοσπονδία αναφέρει ότι οι εκπαιδευτικοί τα τελευταία δύο χρόνια με την εφαρμογή του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου έχουν ήδη απολέσει 4 μισθούς και προσθέτουν πως “σε συνδυασμό με την πρωτοφανή ακρίβεια έχουν ήδη οδηγηθεί στην εξαθλίωση”.

Οι εκπαιδευτικοί καταγγέλλουν ότι είναι οι χειρότερα αμειβόμενοι δημόσιοι υπάλληλοι μετά τους διοικητικούς στα υπουργεία Εθνικής Αμυνας και Παιδείας. Αντίστοιχη είναι η μείωση και για τους καθηγητές, όπως τονίζει στο “Εθνος”, ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ Νικόλαος Παπαχρήστος. “Εχουμε χάσει περίπου 4 μισθούς, αν σκεφτούμε την περικοπή που έχει γίνει στα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και στο επίδομα αδείας.

Στα 660€ ο πρώτος μισθός των εκπαιδευτικών
Οσον αφορά στο νέο μισθολόγιο, μία πρώτη εκτίμηση είναι ότι θα βρεθούμε σε χειρότερη θέση, και αυτό έχει να κάνει και με μία κρυφή μείωση όπου επανακατατάσσει τους δημόσιους υπαλλήλους και τους εκπαιδευτικούς σε νέους βαθμούς”.

Από την πλευρά των δασκάλων ο πρόεδρος της ΔΟΕ, Κομνηνός Μαντάς, συμπληρώνει: “To προεκλογικό σύνθημα της κυβέρνησης ”σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα” απαντήθηκε. Βρισκόμαστε στο μάτι του κυκλώνα της πιο βάρβαρης επίθεσης που βρέθηκαν ποτέ εργαζόμενοι. Η μείωση κατά 50% των αποδοχών των χειρότερα αμειβόμενων υπαλλήλων της χώρας μετατρέπει τα 1.100 ευρώ που έπαιρναν οι εκπαιδευτικοί μέχρι πριν από δύο μήνες σε προνοιακό επίδομα της τάξης των 575 ευρώ για όσους δεν έχουν προϋπηρεσία.

Η κυβέρνηση αποδεικνύει ότι η εκπαίδευση δεν είναι στις προτεραιότητές της. Οι εκπαιδευτικοί θα αγωνιστούν με όλες τους τις δυνάμεις να μην περάσουν αυτές οι ρυθμίσεις”.

ΝΙΚΟΛ. ΤΡΙΓΚΑ – Μ. ΝΙΒΟΛΙΑΝΙΤΗΣ / ΕΘΝΟΣ

Στο άρθρο 15 του προσχεδίου νόμου για το νέο μισθολόγιο και βαθμολόγιο υπάρχει η παρακάτω αναφορά στα επιδόματα Θέσης ευθύνης

Άρθρο 15

Επιδόματα Θέσης Ευθύνης
β) Προϊστάμενοι Εκπαίδευσης:
αα) Περιφερειακοί $ιευθυντές επτακόσια ευρώ (700 €)

ββ) Σχολικοί Σύμβουλοι προσχολικής αγωγής, δημοτικής εκπαίδευσης, ειδικής αγωγής και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, Προϊστάμενοι Διευθύνσεων Πρωτοβάθμιας και $ευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, τετρακόσια ευρώ (€400)

γγ) Προϊστάμενοι Γραφείων Πρωτοβάθμιας και $ευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, Φυσικής Αγωγής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, τριακόσια εβδομήντα ευρώ (€370)

δδ) Διευθυντές Ενιαίων Λυκείων, Επαγγελματικών Λυκείων, ΚΕ.Δ.Δ.Υ και Ε.Ε.Ε.Ε.Κ., τριακόσια πενήντα ευρώ (€350)

εε) Διευθυντές Γυμνασίων, Επαγγελματικών Σχολών, Τετραθέσιων και άνω $ημοτικών Σχολείων και Σχολικών Εργαστηριακών Κέντρων, διακόσια πενήντα ευρώ (€250)

ς’) Υποδιευθυντές Σχολικών Μονάδων, Υπεύθυνοι Τομέων Σχολικών Εργαστηριακών Κέντρων, Προϊστάμενοι Τμημάτων Επιστημονικής και Παιδαγωγικής Καθοδήγησης και Προϊστάμενοι Τμημάτων Εκπαιδευτικών Θεμάτων των Διευθύνσεων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, εκατόν πενήντα ευρώ (€150)

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Πως μπορείτε να διοριστείτε στο δημόσιο – Πως μπορείτε να αποφύγετε την μετάταξη και την εργασιακή εφεδρεία: ΑΛΗΘΕΙΑ!

ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ*

Δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε τους κυρίαρχους σχεδιασμούς στην εκπαίδευση αν δεν κατανοήσουμε τους κυρίαρχους σχεδιασμούς στην οικονομία. Τα εκπαιδευτικά ζητήματα είναι πρωτίστως οικονομικά και στο πλαίσιο αυτό οφείλουμε ορισμένες παρατηρήσεις:

α. Πρώτα πρώτα για τη θέση της χώρας μας στην Ευρώπη, στον κόσμο, εντός του διεθνούς καπιταλιστικού καταμερισμού εργασίας. Η χώρα μας είναι μια χώρα εξαρτημένη οικονομικά και πολιτικά από τα ισχυρά ιμπεριαλιστικά σύνολα, Ε.Ε. και ΗΠΑ. Η συντριβή του πρωτογενούς τομέα και η αποβιομηχάνιση καθώς και ο προσανατολισμός στον τομέα των υπηρεσιών, κατά βάση στον τουρισμό, συνδέεται με ένα νήμα, ακριβώς με την εξάρτηση. Στο πλαίσιο αυτό ο μόνος στρατηγικός στόχος που μπορεί να αλλάξει τα πράγματα στη χώρα και τη ζωή μας δεν είναι άλλος από την αποτίναξη της διπλής κυριαρχίας, της αστικής τάξης και των ιμπεριαλιστικών δεσμών. Δύσκολα πράγματα, αλλά αναγκαία.

β. Για τις ρυθμίσεις της κυβέρνησης για το «νέο σχολείο», με τις οποίες συνεχίζεται η επιχείρηση για αλλαγές στη δομή και στο περιεχόμενο της σχολικής εκπαίδευσης. Το όλο πλαίσιο δένεται με ένα νήμα τόσο με εξυπηρέτηση των κατευθύνσεων του Δ’ κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης (ΕΣΠΑ) όσο, βεβαίως, και με τις γενικότερες αλλαγές που προωθούνται στην οικονομία και στις εργασιακές σχέσεις στο πλαίσιο της καπιταλιστικής κρίσης. Όλες τις αλλαγές μπορεί να τις βρει κανείς στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Αρχικής Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΕΠΕΑΕΚ) 2007-2013 (το οποίο έχει μονταριστεί με βάση το ΕΣΠΑ). Είναι σαφές ότι η εκπαιδευτική πολιτική της σημερινής κυβέρνησης είναι δεμένη με την εκπαιδευτική πολιτική της προηγούμενης, καθώς έχουν την ίδια κατευθυντήρια γραμμή.

γ. Οφείλουμε μια απάντηση σε ένα ερώτημα που μπαίνει συχνά: Τα μέτρα, οι ρυθμίσεις, οι αλλαγές στην εκπαίδευση ποια σχέση έχουν με την οικονομική κρίση; Θέλουμε να είμαστε ξεκάθαροι. Τα μέτρα και οι εκπαιδευτικές πολιτικές που «τρέχουν» σήμερα από το υπουργείο Παιδείας είναι επιδιώξεις, κατευθύνσεις, προσδοκίες και όνειρα των στρατηγών του κεφαλαίου, του Ευρωπαϊκού Διευθυντηρίου, του ΟΟΣΑ, των δύο αστικών κομμάτων, πολλά χρόνια πριν από την κρίση. Απλώς τώρα γίνεται προσπάθεια να υλοποιηθούν με την ευκαιρία της οικονομικής κρίσης. Αυτή η «ιερή συμμαχία» βρίσκει ευκαιρία να κάνει πραγματικότητα τα πιο νεοφιλελεύθερα όνειρά της, τα οποία προβάλλει άλλοτε ως μέτρα σωτηρίας για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και άλλοτε σαν συνέπεια της οικονομικής κρίσης.

δ. Παρ’ όλη την υπερκατανάλωση εύηχων λέξεων και επιδέξιων λόγων, για να θολώσουν τις πραγματικές τους στοχεύσεις, οι κατευθύνσεις του κειμένου του υπουργείου Παιδείας είναι φανερές. Στοχεύουν στο βάθεμα του ιδιωτικοποιημένου, πειθαρχημένου, ευέλικτου και αποδοτικού στα κυρίαρχα συμφέροντα σχολείου, που θα παράγει εργατικό δυναμικό φτηνό, χωρίς δικαιώματα, αλλά καταρτισμένο με εκείνες τις χρηστικές δεξιότητες που απαιτεί το κεφάλαιο για αύξηση της κερδοφορίας του.

ε. Αν υπήρχε διαγωνισμός για εκείνους που άλλαζαν με την πιο μεγάλη μαεστρία το νόημα των λέξεων και των εννοιών, τότε το πρώτο βραβείο θα έπρεπε να απονεμηθεί στην ηγεσία του υπουργείου Παιδείας. Αυτή η ηγεσία, βαδίζοντας στα χνάρια της επικοινωνιακής πολιτικής της κυβέρνησης, ονομάζει τη συγχώνευση των σχολείων παιδαγωγικό μέτρο, τη διάλυση των αναλυτικών προγραμμάτων σπουδών εκσυγχρονισμό, την προσαρμογή του σχολείου στη λογική των δεξιοτήτων πρόοδο, την ιδιωτικοποίηση του πανεπιστημίου φυσικό φαινόμενο, όπως λίγο πριν βάφτισε τη μείωση των μισθών αποτελεσματική διαχείριση, τη μείωση των προσλήψεων εξορθολογισμό, την απόλυση εξυγίανση, τον φόρο αλληλεγγύη.

στ. Η εφαρμογή μέτρων όπως η αναμόρφωση και η διαφοροποίηση των αναλυτικών προγραμμάτων, η υποβάθμιση βασικών μαθημάτων και ο προσανατολισμός σε δεξιότητες θα εντείνουν σύγχρονα φαινόμενα αναλφαβητισμού και ημιμάθειας. Παράλληλα εξελίσσεται η επιχείρηση αφενός να προσαρμοστεί η εκπαίδευση και η εργατική δύναμη στις «νέες συνθήκες», κοντολογίς στην ευελιξία, την αποδοτικότητα, την ανταγωνιστικότητα, την επιχειρηματικότητα, την απασχολησιμότητα, στο κόστος, κ.λπ., αλλά και να τις αναπτύξει, να τις τυποποιήσει περισσότερο, να τις μετρήσει και να τις ελέγξει, ώστε να διαμορφώσει τον σημερινό εργαζόμενο με εργασιακές προδιαγραφές 19ου αιώνα και παραγωγικές δυνάμεις 21ου αιώνα!

* Η Ελ. Νικολαΐδου είναι εκπαιδευτικός, μέλος της συντονιστικής επιτροπής του εκπαιδευτικού ενημερωτικού δικτύου alfavita.gr

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ! Μπράβο στη γυναίκα που το έγραψε.
(Την απάντηση θα την διαβάσετε μετά από τα πιστεύω του κ. Ξανθούλη)
Η φτώχεια του Γιάννη και η απάντηση της Ελευθερίας … (αξίζει να σπαταλήστε 3 λεπτά)

Του Γιάννη Ξανθούλη

Να ξαναγίνουμε φτωχοί. Όπως ήμασταν πάντα. Όπως οι ήρωες των παλιών
αναγνωστικών που οι γιαγιάδες έμοιαζαν με γιαγιάδες κι όχι με συνταξιούχες
πόρνες. Όπου οι μπαμπάδες επέστρεφαν το μεσημέρι για να καθίσει ΟΛΗ η
ελληνική οικογένεια στο τραπέζι και να φάει το σεμνό φαγητό -όσπρια
πεντανόστιμα και ζαρζαβατικά με μαύρο ψωμί μοσχοβολιστό- ενώ η γάτα και ο
σκύλος περίμεναν στωικά να ‘ρθει η σειρά τους … Να ξαναγίνουμε φτωχοί
όπως ήμασταν πριν σαράντα και πενήντα χρόνια. Τότε που ονειρευόμασταν εν
μέσω γκρι, μπλε και μπεζ χρωμάτων, τότε που καμιά Ελληνίδα δεν φιλοδοξούσε
να γίνει ψευδοξανθιά, τότε που η λάσπη κολλούσε συμπαθητικά στα παπούτσια
μας και οι αυθεντικοί ζήτου λες βρίσκονταν έξω απ’ τις εκκλησιές
περιμένοντας το τέλος της λειτουργίας και του μνημόσυνου.

Να ξαναγίνουμε φτωχοί πλην τίμιοι, χωρίς κινδύνους να ξεστρατίσουν οι
αρχιμανδρίτες προς την ψηφιακή παιδοφιλία. Να βρούμε ξανά τις σωστές μας
κλίμακες χωρίς αγωνία παρκαρίσματος και παχυσαρκίας. Να ξαναβρούμε τη
γεύση του «μπατιρόσπορου», των ελαχιστοποιημένων α ναγκών, να ανακαλύψουμε
εκ νέου τον ποδαρόδρομο και το συγκινητικό μοντέλο της «γυναίκας της
Πίνδου». Μόνο με τέτοιες ηρωι κές διαδρομές ενδεχομένως να ακυρώσουμε το
κόμπλεξ μας έναντι του Μ πραντ Πιτ και της Ναόμι Κάμπελ.

Να ξαναβρούμε -γιατί όχι- και τους παλιούς καλούς εχθρούς (κυρίως από τα
βόρεια) που σήμερα τους έχουμε σκλάβους στα παβιγιόν μας. Να ξετρελαθούμε
από την επικοινωνιακή μας υστερία με τα σιχαμένα κινητά τηλέφωνα που
κατάργησαν κάθε έννοια ιδιωτικής ζωής. Να σκάψουμε στις αυλές -όσοι έχουν
& nbsp;αυλές- και να κάνουμε παραδοσιακούς ασβεστόλακκους για να ασπρίζουμε τα
δέντρα έτσι για καλαισθησία και υγεία. Να βρούμε πάλι τη σημασία του
χώματος καταργώντας το καυσαέριο του επάρατ ου τρέχοντος πολιτισμού. Να
εφεύρουμε τις παλιές νοσοκόμες που σέρνονταν από σπίτι σε σπίτι ρίχνοντας
ενέσεις πενικιλίνης στα οπίσθια ολόκληρου του Έθνους.

Να προσδιορίσουμε ξανά την ντροπή και τον «σεβασμό» προσέχοντας το
βλακώδες λεξιλόγιο των τέκν ων μας. Επιτέλους, όποιο τέρας βρίζει ή
χρησιμοποιεί την πάνδημη και πολυμορφική λέξη «ΜΑΛΑΚΑΣ» πάνω από εκατό
φορές την ημέρα να το μπουκώνουμε με «κόκκινο πιπέρι εξόχως καυτερό», όπως
τον καιρό της εξαίρετης φτώχειας μας .

Να μάθουμε να χρησιμοποιούμε τα κουλά μας χέρια σε δουλειές που σήμερα
δίνουμε του κόσμου τα λεφτά, όπως μεταποίηση ρούχων, αλλαγές γιακάδων στα
πουκάμισα, καρικώματα στις κάλτσες, υδραυλικές και σχετικές εργα σίες. Να
απαγορευτεί διά ροπάλου το γκαζόν που για μας τους πρώην φτωχούς δεν
σημαίνει απολύτως τίποτα. Στη θέση του να φυτευτούν λαχανικά ή και
οπωροφόρα για να μην καλοσυνηθίζουμε την κάστα των μανάβηδων. Κάποτε ο
μαϊντανός, τα κρεμμύδια και τα σκόρδ α ήταν τα βασικά καλλωπιστικά των
κήπων μας .

Να επανακτήσου με το κύρος μας, χρησιμοποιώντας βέργες κι ό,τι τέλος πάντων
απαιτούσε ο βασικός σωφρονιστικός κώδικας τα χρόνια της περήφανης
ανέχειας … Σταματήστε τις ψυχολογίες και τις παραφιλολογίες γι α τα
«τραύματα» των παιδιών. Μόνο λύσεις γήινες και πρακτικές -χωρί ς ενστάσεις
από τον Ρομπέν της ευαισθησίας, τον ΣΥΡΙΖΑ- θα αποκαταστήσουν την τρέλα
και το χάος που υπαινίσσονται οι στατιστικές.

Να θυμηθούν οι Νεοέλληνες πως προέρχονται απ’ τον Μεγαλέξανδρο, από τον
Μιλτιάδη, τον Αριστείδη και προφανώς απ’ τον… Αλκιβιάδη, πράγμα που
σημαίνει ότι μπορούν να βάλουν σε ενέργεια τον «δίκαιο θυμό» αν συμπέσουν
με ληστές τραπεζών, περιπτέρων, σούπερ μάρκετ και κοσμηματοπωλείων.
Κανένας δισταγμός. Τα παλιά χρόνια για ψύλλου πήδημα σε μπαγλάρωναν.
Θυμήσου και κόψ’ τους τα χέρια ή και τα αχαμνά. Επιτέλους ας σταματήσουμε
την ευρωπαϊκή μας ψυχοπάθεια …

ΠΟΤΕ κανένας Έλληνας δεν έγινε σωστός Ευρωπαίος. Ούτε καν ο Αβραμόπουλος
ούτε καν ο Σημίτ ης και άλλοι τέτοιοι που μου διαφεύγουν. Απ’ τον καιρό που
σταματήσαμε να θυμώνουμε σωστά, την πατήσαμε. Σταματήστε το «ντόπινγκ» με
το τσουλαριό των λαϊκών ασματομουλάρων. ΠΟΣΟΥΣ ΠΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ ΧΩΡΑ Η
ΕΛΛΑΣ, κύριοι καναλάρχες της πλάκας; Δεν είναι καιρός να ξεβρωμίσει ο
τόπος απ’ τους εκφραστές του τραγουδιστικού Κάμα Σούτρα; ΠΟΙΟΣ θα μαζέψει
τις ελιές στα περιβόλια όταν ο κάθε πικραμένος ονειρεύεται να γίνει αφίσα
στη Συγγρού; Ποιος θα καθαρίσει τη Συγγρού απ’ το αίσχος της καψουρικής
ταπετσαρίας, κύριοι δήμαρχοι; Οι τραβεστί; Οι καημένες οι τραβεστί έχουν
άλλες υποχρεώσεις …

Μη φοβάστε τη φτώχεια. Η πατρίδα μας είναι ευλογημένη έστω κι αν δεν
παράγει λαμαρίνες αυτοκινήτων ή καλής ποιότητας νάρκες και όπλα για
τριτοκοσμικούς. Θυμηθείτε την ευλογία του ελαιόλαδου, της κορινθιακής
σταφίδας, του χαλβά Φαρσάλων, των εσπεριδοειδών, της σαρδέλας και των
λατρεμένων ραδικιών. Λάδι, χόρτα, ελίτσες, λίγο τυρί και ψωμί ζεστό, να
φρεσ κάρουμε στο μνημονικό μας το παλιό αναγνωστικό του Δημοτικού. Το ξέρω
πως είναι ζόρι να κόψουμε το σούσι απότομα, όμως ήρθε ο καιρός να
αναβιώσουμε την όπερα της πεντάρας, της δεκάρας και των άλλων χρηστικών
μας αξεσουάρ. Μια δοκιμή νομίζω πως θα μας πείσει .. .

ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ και ο θεός των μικρών πραγμάτων μαζί μας.

Μια απάντηση στον Ξανθούλη…

Της Eλευθερίας Τσακιροπούλου

Να ξαναγίνετε φτωχοί χωρίς εμένα. Η δική μου γιαγιά ήρθε από απέναντι
μόνο με το φουστάνι που φόραγε και κατάφερε δουλεύοντας σκληρά να
μεγαλώσει τα παιδιά της, να προκόψει (έτσι το λέγαμε τότε) να δει τα
εγγόνια της να σπουδάζουν χωρίς να χρειάζονται ακριβοπληρωμένα
φροντιστήρια και μια φορά το χρόνο γριά πια να επιφυλλάσει στον εαυτό της
τη μέγιστη πολυτέλεια ενός ζευγαριού παπουτσίων από τον Σκλιά.

Εμένα δεν μου άρεσε η λάσπη που κολλούσε στα παπούτσ ια μου. Μου άρεσαν οι
πικροδάφνες στην Διονυσίου Αρεοπαγί του, η μυρωδιά στα Αναφιώτικα, οι
νερατζιές στη Πανεπιστημίου, η θέα της Ακρόπολης από τη Πατησίων. Μου
άρεσε να διαβάζω στο Θέτρο του Διονύσου Σοφοκλή, Αισχύλο και Ευριπίδη, να
βλέπω παραστάσεις στο υπόγειο του Κουν και στο Ηρώδειο. Μου άρεσε ο
Χατζηδάκης και ο Τσαρούχης. Αυτά ήταν η πατρίδα μου και αυτά με έκαναν να
την ονειρεύομαι χωρίς λασπόδρομους, ζήτουλες και ψευδοξανθιές.

Τίμια ήμουν ανέκαθεν και το ίδιο έμαθα και στο παιδί μου. Δουλέυω από την
ημέρα που τελείωσα το λύκειο. Δούλευα και σπούδαζα χωρίς φοιτητική άδεια
γιατί ο τότε διευθυντής μου έλεγε το αμίμητο «Δεσποινίς μου πρέπει να
διαλέξετε ή φοιτήτρια θα είστε ή εργαζόμενη». Και διάλεξα και τα δύο. Και
τα κατάφερα και στα δύο. Και παράλληλα έμαθα και τρεις ξένες γλώσσες. Και
πλήρωνα και πληρώνω σκληρούς φόρους, χωρίς ποτέ μα ποτέ να έχω κρύψει
ούτε δραχμή των εισοδημάτων μου.

Ναι λοιπόν δουλεύω 10 ώρες την ημέρα επί 24 συναπτά έτη και κάπ οια στιγμή
τα κατάφερα και έβγαλα λεφτά. Πρέπει να ντρέπομ αι; Ούτε επιδοτήσεις για
ανύπαρκτες καλλιέργειες πήρα ποτέ, ούτε καμμία απευθείας ανάθεση, ούτε σε
επιτροπή ή Δ.Σ. ή οργανισμό του δημοσίου ήμουν μέλος, ούτε προαγωγή πήρα
μετά από τηλέφωνο πολιτικού προσώπου. Ότι έκανα το έκανα μόνη μου. Και
τα Μanolo που φοράω μόνη μου τα πήρα. Και κάθε φορά που ανεβαίνω πάνω
τους θυμάμαι τη γιαγιά μου και τη χαρά της όταν έφερνε στο σπίτι το
περίφημο κουτί από το salon sklia και τη περηφάνεια της όταν τα φόραγε και
μας έλεγε τι πέρασε στη ζωή της και πως τα κατάφερε να «προκόψει».

Και δεν θέλω να ξαναβρώ παλιούς εχθρούς, θέλω μόνο νέους φίλους και
συμμάχους για να πραγμα τοποιήσουμε το όνειρο μιας δίκαιης, αξιοκρατικής
και προοδευτικής κοινωνίας. Δεν θέλω καμμιά νοσοκόμα να «συρθεί» στοσπίτι μου όταν αρρωστήσω. Θέλ ω να υπάρχει ένα σύστημα υγείας που θα με
περιθάλψει. Αυτό πληρώνω άλλωστε με το μισό του εισοδήματός μου. Δεν
πληρώνω για να τρώνε τα λαμόγια των νοσοκομείων και οι φαρμακευτικές
εταιρείες.

Και δεν θέλω να ράβω μόνη μου τα ρούχα μου, γιατί δεν προλαβαίνω και γιατί
δεν καταλαβαίνω το λόγο που πρέπει να σπρώξω στην ανεργία μια μοδίστρα.

Και δεν θέλω στη βεράντα μου να φυτέψω ζαρζαβατικά ( στο ρετιρέ του ο κος
Ξανθούλης ας το κάνει ), μου αρέσουν οι γαζίες μου και οι μυρτιές μου και
οι δάφνες μου. Και μου αρέσει και ο μανάβης της γειτονιάς μου. Και
μάλιστα πολύ. Γιατί αντί να δώσει το ιδιόκτητο μαγαζί γωνία που έχει στο
κέντρο της Αθήνας για να γίνει Everest ή Γερμανός, έχει το πείσμα, το
κουράγιο και τη τρ έλλα να επιμένει να πουλάει τη πραμάτεια του υπό τους
ήχους κλασσικ ής μουσικής.

Και φυσικά δεν θέλω να χρησιμoποιήσω βέργες για να σωφρονίσω τη κόρη μου.
Η κόρη μου με κάνει περήφανη και μου δίνει τη δυνατότητα να ονειρεύομαι
μια καλύτερη πατρίδα.

Μια πατρίδα που οι αγρότες της δεν τρώνε επιδοτήσεις και αποζημιώσεις στα
μπουζουκομάγαζα, οι πολιτικοί της είναι και ηθικοί και νόμιμοι, η άρχουσα
τάξη της δεν αποτελείται από λαμόγια και απατεώνες, ψευτοκουλτουριάδες και
δήθεν διανοούμενους που συναναστρέφονται με κλέφτες πολιτικούς.

Μια πατρίδα με ανθρώπους σα τη γιαγιά μου και τη κόρη μου, εμένα και τους
φίλους μου και όλους αυτούς που δεν συμμετείχαν στο πάρτυ. Ε λοιπόν όχι
δεν ήμασταν εκεί όταν τρώγανε, όταν έχτιζαν βίλλες ή αγόραζαν καγιέν.
Ούτε τώρα είμαστε με αυτούς που κρύβουν τις πισίνες τους, φυγαδεύουν τα
λεφτά τους στο εξωτερικό και αγοράζουν ακίνητα όσο-όσο στο Λονδίνο.

Και ναι προερχόμαστε από το Μεγαλέξανδρο, το Μιλτιάδη, τον Αριστείδη, τον
Αλκιβιάδη.& ; nbsp; Αλλά και από τον Πλάτωνα και τον Επίκουρο. Το Σοφοκλή και τον
Αριστοφάνη. Και ελπίζω να μην ξαναζήσουμε στην Ελλάδα εποχές που σε
μπαγλάρωναν για ψύλλου πήδημα.

Και ναι μου αρέσει το ελαιόλαδο, η κορινθιακή σταφίδα, ο χαλβάς φαρσάλων,
τα εσπεριδοειδή, οι σαρδέλες και τα ραδίκια. Η φτώχεια όμως όχι. Δεν θα
πάρω.

Να δοκιμάσετε χωρίς εμένα!

Σύγκριση αποδοχών άγαμου εκπαιδευτικού (αφορολόγητο 5.000), του Γιάννη Μπαλάγκα