Οι επιμορφούμενοι του Β΄επιπέδου έφτιαξαν και γκρουπ στο Facebook. Κάλιο αργά παρά ποτέ… έχω να σημειώσω.
Οι αποφοιτήσαντες -alumni -πλέον μπορούν να συνδράμουν και να γνωριστούν αρχικά διαδικτυακά και στη συνέχεια θα κανονίσουμε κι ένα live.
Ιδού το μανιφέστο τους:
Σεναριομανείς και λογισμικοφάγοι εκπαιδευτικοί ομαδοσυνεργάζονται και αλληλεπιδρούν εποκοδομιστικά (ναι, είναι η σωστή λέξη κι οποιος έχει αμφιβολία μάλλον χρειάζεται επιμόρφωση).
Προϋποθέσεις συμμετοχής στο γκρουπ:
1) Διαπιστωμένη μανία για επιμόρφωση μέχρι τελικής πτώσης
2) Φανατική παρακολούθηση των μαθημάτων (απουσίες; τι είναι αυτό;)
3) Απέχθεια προς τα διαλείμματα
4) Συστηματική άρνηση αποχώρησης από την αίθουσα με το πέρας του μαθήματος και επιπλέον παρεμπόδιση της αποχώρησης του επιμορφωτή (λογω ανάγκης επίλυσης αποριών)
5) Αντοχή στο ξενύχτι (μπροστά στον υπολογιστή εννοείται)
6) Πίστη στη σοφή λαϊκή ρήση “ένα σενάριο την ημέρα το γιατρό τον κάνει πέρα”
7) Κόλλημα με τη διατύπωση στόχων
8) Υψηλές βλέψεις: Άντε, και στο Γ΄επίπεδο παιδιά!
Άρθρα (RSS)
‘Συ μου χάραξες πορεία …” ΄θα έλεγα αν δεν ήμουν μεγαλύτερή σου και δεν ακουγόταν παράταιρο, αφού ο χρόνος μου τελειώνει. Αν κάποιοι αναρωτιούνται, αν η διδασκαλία είναι τέχνη ή τεχνική, γνωρίζοντάς σε, θα καταλάβουν, πως είναι απαραίτητα και τα δύο. Κάποιοι από τον κλάδο μας παραμένουν ημιμαθείς και ατάλαντοι, κάποιοι άλλοι όπως εσύ, αποτελούν Αξία στο αξιακό μας σύστημα. Να είσαι καλά.
υπερβολές, απλά είστε όλες τόσο χαρούμενες που δεν πλαταγίζει πλέον το μαστίγιό μου πάνω από τα κεφάλια σας και δε νιώθετε την ανάσα μου στο σβέρκο σας οπότε και παραφέρεστε
και τι -ν- τούτο ο χρόνος μου τελειώνει; μήπως ο δικός μας μένει κολλημένος;
Αγαπητή Τερα, επειδή εγώ νοιώθω το μαστίγιό σου να πλαταγίζει πάνω απο το κεφάλι μου επι 20και πλέον έτη, και επειδή θα γίνω σαν “τα μούτρα σου” (αστεϊσμός) σου αφιερώνω το αμιγώς μαθηματικόν ρητόν: Αμες δε γεσόμεθα πολλώ κάρρονες! Με πέταξες στο τρένο, μήπως να με μαζέψεις και απο τις …ράγες;
Με πολύ αγάπη – το ξέρεις- sine η …επιμορφώτρια Β΄. (στο μέλλον …Γάμα)
Μια χαρά είσαι εκεί. Να καλωσορίσουμε το νέο αίμα στη γαλέρα της επιμόρφωσης. Τώρα τραβάτε κουπί!
Ελπίζοντας μια “second life”
Η “πρώτη” ζωή και ευκαιρία μας φαίνεται να ματαιώνεται μπροστά στα σκληρά παιγνίδια των συμφερόντων και του εγωισμού, της μετριότητας και του ανταγωνισμού. Το όραμα για ένα σχολείο που θα ενσωματώνει όχι μόνο τις ΤΠΕ αλλά και τα ιδανικά και τις αξίες της αγάπης, του αλτρουισμού και της όμορφης μαθητείας είναι μάλλον πολύ μακριά και δε θα προλάβω να το δω. Ας ελπίσουμε σε μια δεύτερη ζωή (όχι όμως εικονική)!
Όσο για σένα, Τερέζα μου είσαι ένα πρόσωπο του μέλλοντος. Οι ιδέες σου διαμορφώνουν πράγματι μια πιο ελπιδοφόρα πορεία.