Παίζω και μαθαίνω το όνομα μου
Σε όλα τα μικρά παιδιά αρέσει να ασχολούνται με το όνομά τους, τη μικρή αυτή λέξη που είναι η ταυτότητα τους από την ώρα που γεννιούνται. Το όνομα τους είναι η πρώτη “λέξη- κλειδί” η οποία αποτελεί κίνητρο για πολλές δραστηριότητες στο νηπιαγωγείο μέσα από τις οποίες μαθαίνουν να αναγνωρίζουν τόσο το δικό τους όνομα όσο και των φίλων και συμμαθητών τους. Μια καθημερινή τέτοια δραστηριότητα είναι όταν υπογράφουμε τις εργασίες μας κατά την ολοκλήρωσή τους. Με το όνομά μας παίξαμε πολλά παιχνίδια!
Η εκμάθηση του ονόματος αποτελεί ένα από τα πρώτα και πιο ουσιαστικά βήματα στον γραμματισμό. Λειτουργεί ως γέφυρα για την κατανόηση της σχέσης γραπτού και προφορικού λόγου. Πειραματίζεται με τις πρώτες γραμμούλες που το απαρτίζουν γι’αυτό και ήταν το επόμενο μας βήμα μετά την ενασχόληση μας με την τελεία και τα είδη των γραμμών.
Με αφορμή το παραπάνω τραγούδι μιλήσαμε για το όνομα μας . Είπαμε από ποιόν το έχουμε πάρει , ποιος είναι ο νονός μας και εξηγήσαμε ότι είναι μοναδικό. Διαβάσαμε και το παραμύθι της Μαριανίνας Κριεζή:
Είμαι ένας βάτραχος μικρούλης ο Εμμανούλ Α. Μπακακούλης
Ξεκινήσαμε από το αρχικό μας το οποίο το φτιάξαμε με πλαστελίνη, γλωσσοπίεστρα και σύρματα πίπας . Παίξαμε και το αναγνωρίσαμε.
Έπειτα ανεβάσαμε μανίκια, μπήκαμε στην κουζίνα και φτιάξαμε αλατοζύμαρο. Αφού το μετρήσαμε τα υλικά, τα ανακατέψαμε και τα ζυμώσαμε καλά πήραμε ο καθένας ένα κομμάτι και αποτυπώσαμε το αρχικό μας με διάφορους τρόπους. Οι δημιουργίες μας ψήθηκαν και φτιάξαμε κονκάρδες.
Το αρχικό μας έγινε επίσης καπελάκι.
Οι δραστηριότητες συνεχίστηκαν με ολόκληρο το όνομα. Αφού το γράψαμε , μετρήσαμε τα γράμματα του, τις συλλαβές του, φτιάξαμε ομάδες με παιδιά που είχαν ίδιο αριθμό γραμμάτων ή συλλαβών στο όνομα τους, ακολούθως συνθέσαμε το όνομα μας με χάντρες και φτιάξαμε βραχιολάκια που θα μας συντροφεύουν στις δραστηριότητες μας.
Με τα ονόματα μας φτιάξαμε συννεφόλεξο και παίξαμε προσπαθώντας να αναγνωρίσουμε το δικό μας.
Από Ζουμπουλή-Ματέλη Μυρσίνη.
