Τα ζώα είναι αγαπημένο θέμα των παιδιών . Κάποια έχουν ζωάκι στο σπίτι, κάποια θέλουν να αποκτήσουν. Ούτως ή άλλως πρέπει να γνωρίζουν πώς συμπεριφερόμαστε στα ζώα και τι χρειάζονται κι αυτά για να είναι ευτυχισμένα. Γνωρίζουμε λοιπόν πρώτα πρώτα τα δικαιώματα των ζώων.
Μαθαίνουμε για τα δικαιώματα των αδέσποτων μέσα από το παρακάτω video
Επισκεφθήκαμε τον Ιερό Ναό Πανμεγίστων Ταξιαρχών, για να κοινωνήσουμε ενόψει της γιορτής των Χριστουγέννων και θαυμάσαμε τη φάτνη στην αυλή της εκκλησίας.
Οι ετοιμασίες μας για τα Χριστούγεννα συνεχίζονται στην τάξη μας…
Διαβάσαμε την ιστορία του Ρούντολφ και μετά τον κατασκευάσαμε με κουκουνάρια, για να στολίσουμε το δέντρο μας.
Με τα κουκουνάρια κατασκευάσαμε χριστουγεννιάτικα δεντράκια
Φέτος το θεατρικό μας θα είναι : “Φον Κουραμπιές εναντίον Κόμη Μελομακαρόνη!” – Μεταίχμιο
Το παραμύθι διαβάστηκε, τα παιδιά διάλεξαν τους ρόλους τους και άρχισαν οι ετοιμασίες για τα σκηνικά..
Η τάξη μας γέμισε με αρώματα γαρύφαλλου και κανέλας. Έτσι μυρωδάτα ας είναι και τα φετινά μας Χριστούγεννα.
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ -ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΜΕ ΑΓΑΠΗ, ΥΓΕΙΑ, ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΕ ΌΛΟΝ ΤΟΝ ΚΌΣΜΟ
Το ΑΕΙΦΟΡΟ ΣΧΟΛΕΙΟ αποτελεί ένα οραματικό σχολείο που λειτουργεί ως κοινότητα. Βασίζεται στην επικοινωνία και τη συνεργασία όλων των μελών της σχολικής κοινότητας και στην καθημερινή σχολική ζωή δίνει ευκαιρίες να ασχοληθούν όλοι (μαθητές, εκπαιδευτικοί, διοίκηση, γονείς, τοπική κοινότητα) με τα κοινά και την αειφορική διαχείρισή τους μέσα σε πνεύμα ομαδικό και συμμετοχικό. Ένα αειφόρο σχολείο υπηρετεί τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, προάγει τον πολιτισμό και το περιβάλλον και διαμορφώνει ενεργούς και δημιουργικούς πολίτες.
Το Νηπιαγωγείο μας μέσα από μια πληθώρα δράσεων, που πραγματοποιήσαμε και στους 8 πυλώνες αειφορίας, βραβεύτηκε σήμερα 16/12/2024, με τη σημαία του Αειφόρου Ελληνικού Σχολείου για την δίχρονη συμμετοχή του(2022-2024) στο πρόγραμμα «ΑΕΙΦΟΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ : Όλοι Νοιαζόμαστε, όλοι συμμετέχουμε». Βραβευτήκαμε για την προσπάθειά μας να μετασχηματίσουμε το σχολείο μας σε αειφόρο σχολείο, δηλαδή σε έναν οργανισμό μάθησης μέσα στο οποίο οι μαθητές εξερευνούν τί σημαίνει αειφόρος τρόπος ζωής.
Η σημαία μας δόθηκε μετά από κρίση των δράσεών μας από τον παραπάνω φορέα που λειτουργεί στο πλαίσιο του Συμβουλίου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού.
Αισθανόμαστε ιδιαίτερη χαρά, για την αναγνώριση αυτή και δυναμικά συνεχίζουμε, εκπαιδευτικοί, μαθητές, διοίκηση, γονείς, τοπική κοινότητα και την φετινή χρονιά τις αειφόρες δράσεις μας, με τον ίδιο ενθουσιασμό… γιατί η αειφορία είναι τρόπος ζωής!
Στολίζουμε τα χριστουγεννιάτικα δέντρα μας, για την αίθουσα εκδηλώσεων και για τις τάξεις μας. Κατασκευάζουμε χριστουγεννιάτικα δέντρα.
Αναζητούμε στο διαδίκτυο, γιατί στολίζουμε έλατο τα Χριστούγεννα.
Κατασκευάζουμε τα δικά μας ημερολόγια αντίστροφης μέτρησης
Χριστουγεννιάτικα δέντρα με πον- πον και αστεράκια με μακαρόνια φάκες και ρύζι
Ζωγραφίζοντας μικρά δέντρα, φτιάξαμε ένα μεγαλύτερο και διακοσμήσαμε μία από τις αίθουσές μας
Όλοι ξέρουμε ότι ο άγιος Βασίλης, ταξιδεύει από ήπειρο σε ήπειρο και μοιράζει τα δώρα του στα παιδιά. Φαντάζεστε πόσο θα κουράζεται στο μεγάλο του αυτό ταξίδι. Εμείς ζωγραφίσαμε σουπλά και δεν θα ξεχάσουμε να του βάλουμε πάνω ένα γλυκάκι και ένα ποτήρι γάλα για να ξεκουραστεί και να συνεχίσει το ταξίδι του με περισσότερο κέφι! Φυσικά δε θα ξεχάσουμε να αφήσουμε και για τους ταράνδους του κανένα καροτάκι.
Κατασκευάσαμε κάρτες με κεράκια και γράψαμε πίσω τις ευχές μας για τα παιδιά του κόσμου, μετά διαβάσαμε τις ευχές μας στην παρεούλα.
.
Αναζητήσαμε το χωριό του Αι- Βασίλη στο διαδίκτυο
“Όταν ο Αι-Βασίλης συνάντησε το ξωτικό και ένα χιονάνθρωπο…”
Τα παιδιά έφτιαξαν δικές τους ιστορίες, τις δραματοποίησαν, αυτοσχεδίασαν και γέλασαν πολύ!
Η ελιά ένα δέντρο ιερό που για αιώνες καλύπτει κάθε γωνιά του νησιού μας, είναι στενά συνδεδεμένο με τους ανθρώπους του τόπου τούτου, προσφέροντας απλόχερα τα πολύτιμα αγαθά του, που παίζουν σημαντικό ρόλο στη διατροφή μας, στον πολιτισμό μας, στη ζωή μας!
Τα περισσότερα γνωρίζουν τα στάδια συγκομιδής γιατί οι γονείς τους έχουν χωράφια και αυτή την περίοδο ασχολούνται με το μάζεμα του καρπού.
Στην αυλή του σχολείου μας υπάρχουν μερικές ελιές και αποφασίσαμε να τις παρατηρήσουμε από κοντά, να ραβδίσουμε και να μαζέψουμε ελιές.
Ομάδα έτοιμη για δράση…
Γερά, θαρρείς κολλημένος ο καρπός πάνω στα κλαδιά, αλλά η δική μας επιμονή ήταν μεγαλύτερη!
Με γεμάτες τις τσέπες και τα χέρια μας με ελιές γυρίσαμε στην τάξη μας.
Εκεί παίξαμε με ελιές και αριθμούς από το 1 μέχρι το 5
Γνωρίσαμε τα φρούτα και τους καρπούς του Φθινόπωρου, τους γευτήκαμε, τους ζωγραφίσαμε, κάναμε κατασκευές και παίξαμε.
Γνωρίσαμε την έννοια του “μισού”και κάναμε μια πρώτη επαφή με τα κλάσματα
Φτιάξαμε μια λαχταριστή και υγιεινή φρουτοσαλάτα
Ψήσαμε κυδώνια και τα απολαύσαμε…
Ζωγραφιές φρουτιέρας με φρούτα, “εκ του φυσικού”
An apple tree –παιχνίδια και με τα μήλα και στα αγγλικά
Πουλιά μου διαβατάρικα
Το Φθινόπωρο τα πουλιά φεύγουν για πιο ζεστές χώρες. Στα αποδημητικά πουλιά ανήκουν και τα χελιδόνια. Πολλά από αυτά τα συναντούμε στον υδροβιότοπο του κόλπου της Καλλονής, να ξαποστάσουν πριν συνεχίσουν το μεγάλο τους ταξίδι.
Μόνο τα σπουργιτάκια μένουν για να περάσουν τον χειμώνα μαζί μας
Δεν χάσαμε και εμείς την ευκαιρία να χορέψουμε το τραγούδι…
Ένας περίπατος στο χωριό μας έδωσε την αφορμή να ασχοληθούμε με έννοιες μαθηματικών.
Παρατηρήσαμε τη μεγάλη εκκλησία των Ταξιαρχών και τις χαριτωμένες μινιατούρες σπιτιών στην είσοδο καφετέριας στην πλατεία της εκκλησίας (έννοια του μεγάλου και του μικρού).
Στη συνέχεια, όταν επισκεφθήκαμε την καφετέρια είχαμε την ευκαιρία να πάρουμε παραγγελίες, καταγράφοντας και καταμετρώντας τις προτιμήσεις μας σε χυμούς.
και επιστροφή στην τάξη…
Ταξινόμηση φύλλων με κοινό χαρακτηριστικό το χρώμα. (Δημιουργία συνόλων)
Καταμέτρηση και καταγραφή
“Όλα για το φύλλο μου”(ιδέα από All About My Leaf Worksheet – Twinkl .pinterest.)
Στα παιδιά δόθηκε εργασία για το σπίτι, να βρουν ένα φύλλο που τους αρέσει, να αιτιολογήσουν την επιλογή τους, να πουν τί χρώμα έχει, να καταγράψουν το μέγεθός του και να μετρήσουν με χάρακα το μήκος του, με τη βοήθεια της μαμάς και του μπαμπά.
Κάθε παιδί παρουσίασε το φύλλο του στην τάξη και στη συνέχεια τα κατατάξαμε ανάλογα με τη μέτρηση του μήκους τους.
Δημιουργία συνόλων με βάση το μέγεθος των φύλλων : μεγάλο, μεσαίο, μικρό
Δημιουργία μοτίβων:
Οι εντολές των μοτίβων δόθηκαν από τα ίδια τα παιδιά.
Στην τάξη μας σήμερα με χαρά υποδεχτήκαμε τον Βill. Ο Βill, ένα Βελγικό Μαλινουά, είναι ένας από τους ανιχνευτές σκύλους που διαθέτει το Τελωνείο Μυτιλήνη και είναι ειδικά εκπαιδευμένος να μυρίζει μια ομάδα αντικειμένων τελωνειακού ενδιαφέροντος που περιλαμβάνει ναρκωτικά, χαρτονομίσματα, καπνικά προϊόντα κ.α
.
Η βασική του εκπαίδευση διήρκησε αρκετούς μήνες, μέχρι να είναι σε θέση να μπορεί να εργαστεί κανονικά για τις ανάγκες του Τελωνείου.
Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν γιατί είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά και να χαϊδέψουν ένα ανιχνευτή σκύλο που σίγουρα θα είχε αποκαλύψει αρκετά παράνομα λαθραία αντικείμενα!
Μαζί του ήταν και ο συνοδός του, που όπως μας είπε, ο Bill, είναι πια μέλος της οικογένειάς του. Όλο το χρόνο είναι μαζί, ακόμα και στις διακοπές! Απάντησε στις ερωτήσεις των παιδιών εξηγώντας ότι πρόκειται για ένα πολύ φιλικό, αλλά ταυτόχρονα ενεργητικό και δραστήριο σκυλί, κάτι που είχαν την ευκαιρία να διαπιστώσουμε παρακολουθώντας την επίδειξη, στην οποία συμμετείχε!
Το σκυλί έχει κάποιες δυνατότητες με την όσφρησή του οι οποίες υπερβαίνουν τις ανθρώπινες δυνατότητες και υποβοηθούν σημαντικά στην ανίχνευση ύποπτων αντικειμένων τελωνειακού ενδιαφέροντος.
Κρύψαμε ένα τσαντάκι μέσης, το οποίο περιείχε χαρτονομίσματα, μέσα στην μπλούζα ενός παιδιού, αλλά και πίσω από τις καρέκλες που κάθονταν τα παιδιά, και εκείνος με “οδηγό” τη δυνατή όσφρησή του και μια σειρά από άλλες δεξιότητες που έχει αναπτύξει κατά την εκπαίδευσή του, κατάφερε να εντοπίσει τελικά το “ύποπτο” αντικείμενο και να πάρει την επιβράβευση από τον συνοδό του.
Ευχαριστούμε τη Δ/νση του Τελωνείου Μυτιλήνης που επέτρεψε την επίσκεψη αυτή, τον συνοδό για το κέφι του και την υπομονή του και φυσικά τον Bill, που τον αγαπήσαμε!
“Μα πού πήγαν τα φύλλα μου;” Αναρωτήθηκε ο σκίουρος. Εμείς σαν τέλειοι ντετέκτιβ που είμαστε, θα ανακαλύψουμε ποιος είναι ο κλέφτης των φύλλων…
Και το σκιουράκι μας με τα φύλλα του, έγινε στεφανάκι.
Φθινόπωρο, μια εποχή με πολλά χρώματα, που ξυπνά τις αισθήσεις και μας δίνει την ευκαιρία για ποικίλες δραστηριότητες! Ας ζωγραφίσουμε, ας τραγουδήσουμε, ας χορέψουμε!
Το φθινόπωρο είναι… τα φύλλα των δέντρων που πέφτουν
Έτοιμο το δάσος μας το φθινόπωρο. Κάπου εκεί θα κρύβεται και το σκιουράκι μας.
Το χωριό και το νησί μας γιορτάζει διπλά αυτές τις μέρες.
8 Νοεμβρίου η Εκκλησία μας τιμά τους αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ . Ο αρχάγγελος Μιχαήλ είναι προστάτης της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας. Προστατεύει επίσης και το νησί μας από κάθε κίνδυνο! Την μέρα αυτή γιορτάζουμε την απελευθέρωση του νησιού μας από τους Τούρκους.
Οι άγγελοι προστατεύουν και τα μικρά παιδιά. Κατασκευάσαμε τις δικές μας αγιογραφίες.
Στα πλαίσια προγράμματος δημιουργικής γραφής στο Νηπιαγωγείο συζητήσαμε με τα παιδιά για το τί είναι προσευχή και για ποιο λόγο οι άνθρωποι προσεύχονται. Έτσι δημιουργήσαμε μια προσευχή για τον αρχάγγελο Μιχαήλ, επιστρατεύοντας τη δημιουργικότητα και την φαντασία τους. Πειραματιζόμενα με τη γλώσσα, εμπλούτισαν τον προφορικό τους λόγο κάνοντας συνδυασμούς λέξεων, συνεργάστηκαν και επικοινώνησαν με την υπόλοιπη ομάδα. Με τον τρόπο αυτόν κατανόησαν ότι η γλώσσα μεταβάλλεται κάθε φορά που τη μιλάμε ή τη γράφουμε.
“Άγγελέ μου για μένα που είμαι πολύ μικρό
απ΄ το προσκεφάλι διώξε κάθε όνειρο κακό.
Να ΄ρθεις και συ παρέα στη Παναγιά μαζί,
γερό να με έχει πάντα, να πούμε προσευχή.
Με τα φτερά σου πέτα που είναι μαλακά
εμένα να σκεπάζεις και άλλα τα παιδιά.”
Ακούσαμε τον μύθο του Δαίδαλου και του Ίκαρου…
και κατασκευάσαμε τα δικά μας αεροπλάνα, σαν σύγχρονοι αεροναυπηγοί…
Είδαμε τον χάρτη της Ελλάδας και εντοπίσαμε το νησί μας τη Λέσβο.
Στη συνέχεια μελετήσαμε το ανάγλυφο του νησιού μας. Είδαμε τις μεγάλες πόλεις, τα βουνά, τα δάση και τους κόλπους.
Στη συνέχεια μιλήσαμε για τα γεγονότα της απελευθέρωσης του νησιού μας.
Τα ξημερώματα της 8ης Νοεμβρίου 1912 το θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ», αγκυροβόλησε έξω από το λιμάνι της Μυτιλήνης και ο Παύλος Κουντουριώτης απαίτησε από τις οθωμανικές αρχές την παράδοση της πρωτεύουσας του νησιού.
Στις 8 Δεκεμβρίου του 1912, ο στρατιωτικός διοικητής των Τουρκικών στρατευμάτων, ο οποίος είχε στρατοπεδεύσει στο στρατόπεδο του Κλαπάδου με 2000 άνδρες, υπογράφει το πρωτόκολλο παράδοσης. Η παράδοση των όπλων έγινε μέρα μεσημέρι στον Κλαπάδο μέσα στο χωριό. Ήταν η απελευθέρωση του νησιού από τον τουρκικό ζυγό( από το βιβλίο του Μύκη Αξιώτη “Περπατώντας τη Λέσβο” τόμος Α’ Έκδοση)
Την έννοια της αποταμίευσης προσπαθήσαμε να κατανοήσουμε μέσα από το γνωστό παραμύθι του Αισώπου “Τζίτζικας και μέρμηγκας” .
“Κάποτε ήταν ένα τζιτζίκι που είχε φτιάξει την φωλιά του στα κλαδιά ενός δέντρου και όλη τη μέρα, έπιανε το τραγούδι που μερικές φορές το συνέχιζε ακόμα και μετά τα μεσάνυκτα. Εκτός από το να τρώει και να τραγουδάει δεν έκανε τίποτα άλλο.
Στη ρίζα του δέντρου είχαν τη φωλιά τους κάτι μυρμήγκια Πριν ακόμα ο ήλιος βγει ξεκινούσαν την εργασία τους. Έβγαιναν από την φωλιά τους και έψαχναν να βρουν διάφορους σπόρους . Εργαζόταν από την ανατολή μέχρι την δύση του ηλίου.
Έτσι περνούσαν οι μέρες η μία μετά την άλλη και ήρθε ο καιρός που έφυγε το καλοκαίρι και έδωσε την θέση του στο φθινόπωρο. Ο ουρανός συννέφιασε, ψιλή βροχή άρχισε να πέφτει και τα φύλλα τον δέντρων ένα ένα ξεράθηκαν και έπεσαν στην γη.
Το μυρμήγκι έχοντας αρκετές προμήθειες για να περάσει μέχρι την άνοιξη, καθόταν και απολάμβανε τον ήχο που έκαναν οι σταγόνες της βροχής καθώς έπεφταν πάνω στα ξερά φύλλα.
Από την άλλη μεριά, το τζιτζίκι έψαχνε απεγνωσμένα να βρει κάτι να φάει αλλά δεν υπήρχε τίποτα αφού όλα τα φύλλα, όπως είπαμε, είχαν ξεραθεί. Μην αντέχοντας άλλο την πείνα, πήγε στον γείτονα του, το μυρμήγκι, και του είπε:
– Καλέ μου γείτονα, σε παρακαλώ, δώσε μου κάτι να φάω γιατί όλα τα φύλλα έχουν ξεραθεί και δεν υπάρχει τροφή πουθενά.
– Καλά, όλο το καλοκαίρι τι έκανες;
…ρώτησαν τα μυρμήγκια.
– Α! Το καλοκαίρι δεν πρόλαβα να μαζέψω τροφές γιατί είχα πολύ κέφι και τραγούδαγα όλη μέρα.
– Ε! Ας το σκεφτόσουνα αυτό τότε. Τώρα χοροπήδα από την πείνα.”
Τι θα κάνουν τελικά τα μυρμήγκια; Θα τον πάρουν στη φωλιά τους ή θα τον αφήσουν να πεθάνει;
Εδώ οι ομάδες των μερμηγκιών διχάστηκαν…
Κάποια ομάδα αποφάσισε αμέσως να τον φιλοξενήσει και να τον αφήσει να περάσει τον χειμώνα μαζί τους.
Κάποια άλλη ομάδα όμως τον μάλωσε για τα καλά…
και ο τζίτζικας χρειάστηκε να παρακαλέσει αρκετά για να τους πείσει!
Σε κάθε περίπτωση ο τζίτζικας μας, θα περάσει τον χειμώνα στη ζεστή φωλιά των μυρμηγκιών και εμείς το διασκεδάσαμε πολύ!!!
Επίσης ακούσαμε το παραμύθι : “Ένα σκουληκάκι την ημέρα…”της Sarah Yang,
Μετά κατασκευάσαμε τους δικούς μας κουμπαράδες.
Σήμερα 31 Οκτωβρίου γιορτάζεται το Χάλογουιν. Στο Χάλογουιν, τα παιδιά ντύνονται σε κάτι «τρομακτικό» και επισκέπτονται σπίτια μαζεύοντας πολλά γλυκά, γνωστό ως «trick or treat» και στα ελληνικά «φάρσα ή κέρασμα». Επίσης, η κολοκύθα αποτελεί σύμβολο της εορτής. Ακόμη, οι άνθρωποι κάνουν πλάκες, ανάβουν φωτιές, βλέπουν ταινίες με σχετική θεματολογία ή επισκέπτονται “στοιχειωμένα” αξιοθέατα, .
Έτσι και εμείς μελετώντας τα ήθη και έθιμα της Αγγλίας, που μαθαίνουμε τη γλώσσα της, κάναμε κάποιες κατασκευές.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
