Την έννοια της αποταμίευσης προσπαθήσαμε να κατανοήσουμε μέσα από το γνωστό παραμύθι του Αισώπου “Τζίτζικας και  μέρμηγκας” .

“Κάποτε ήταν ένα τζιτζίκι που είχε φτιάξει την φωλιά του στα κλαδιά ενός δέντρου και όλη τη μέρα, έπιανε το τραγούδι που μερικές φορές το συνέχιζε ακόμα και μετά τα μεσάνυκτα. Εκτός από το να τρώει και να τραγουδάει δεν έκανε τίποτα άλλο.

Στη ρίζα του δέντρου  είχαν τη φωλιά τους κάτι μυρμήγκια  Πριν ακόμα ο ήλιος βγει ξεκινούσαν την εργασία τους. Έβγαιναν από την φωλιά τους και έψαχναν να βρουν διάφορους σπόρους . Εργαζόταν από την ανατολή μέχρι την δύση του ηλίου.

Έτσι περνούσαν οι μέρες η μία μετά την άλλη και ήρθε ο καιρός που έφυγε το καλοκαίρι και έδωσε την θέση του στο φθινόπωρο. Ο ουρανός συννέφιασε, ψιλή βροχή άρχισε να πέφτει και τα φύλλα τον δέντρων ένα ένα ξεράθηκαν και έπεσαν στην γη.

Το μυρμήγκι έχοντας αρκετές προμήθειες για να περάσει μέχρι την άνοιξη, καθόταν και απολάμβανε τον ήχο που έκαναν οι σταγόνες της βροχής καθώς έπεφταν πάνω στα ξερά φύλλα.

Από την άλλη μεριά, το τζιτζίκι έψαχνε απεγνωσμένα να βρει κάτι να φάει αλλά δεν υπήρχε τίποτα αφού όλα τα φύλλα, όπως είπαμε, είχαν ξεραθεί. Μην αντέχοντας άλλο την πείνα, πήγε στον γείτονα του, το μυρμήγκι, και του είπε:

– Καλέ μου γείτονα, σε παρακαλώ, δώσε μου κάτι να φάω γιατί όλα τα φύλλα έχουν ξεραθεί και δεν υπάρχει τροφή πουθενά.

– Καλά, όλο το καλοκαίρι τι έκανες;

…ρώτησαν  τα μυρμήγκια.

– Α! Το καλοκαίρι δεν πρόλαβα να μαζέψω τροφές γιατί είχα πολύ κέφι και τραγούδαγα όλη μέρα.

– Ε! Ας το σκεφτόσουνα αυτό τότε. Τώρα χοροπήδα από την πείνα.”

Τι θα κάνουν τελικά τα μυρμήγκια; Θα τον πάρουν στη φωλιά τους ή θα τον αφήσουν να πεθάνει;

Εδώ οι ομάδες των μερμηγκιών διχάστηκαν…

Κάποια ομάδα αποφάσισε αμέσως να τον φιλοξενήσει και να τον αφήσει να περάσει τον χειμώνα μαζί τους.

Κάποια άλλη ομάδα όμως τον μάλωσε για τα καλά…

και ο τζίτζικας χρειάστηκε να παρακαλέσει αρκετά για να τους πείσει!

Σε κάθε περίπτωση ο τζίτζικας μας, θα περάσει τον χειμώνα στη ζεστή φωλιά των μυρμηγκιών και εμείς το διασκεδάσαμε πολύ!!!

Επίσης ακούσαμε το παραμύθι : “Ένα σκουληκάκι την ημέρα…”της Sarah Yang,

Μετά κατασκευάσαμε τους δικούς μας κουμπαράδες.

Σήμερα 31 Οκτωβρίου γιορτάζεται  το  Χάλογουιν.  Στο Χάλογουιν, τα παιδιά ντύνονται σε κάτι «τρομακτικό» και επισκέπτονται σπίτια μαζεύοντας πολλά γλυκά, γνωστό ως «trick or treat» και στα ελληνικά «φάρσα ή κέρασμα». Επίσης, η κολοκύθα αποτελεί σύμβολο της εορτής. Ακόμη, οι άνθρωποι κάνουν πλάκες, ανάβουν φωτιές, βλέπουν ταινίες με σχετική θεματολογία ή επισκέπτονται “στοιχειωμένα” αξιοθέατα, .

Έτσι και εμείς μελετώντας τα ήθη και έθιμα της Αγγλίας,  που μαθαίνουμε τη γλώσσα της, κάναμε κάποιες κατασκευές.

από Δήμου Μαρία