17 Νοέμβρη. Μια μέρα που προσφέρεται για ποικίλες δραστηριότητες στην τάξη οι οποίες αποσκοπούν στο να κατανοήσουν τα παιδιά όσο το δυνατόν το νόημα αυτής της ημέρας.
Γνωρίσαμε λοιπόν τα γεγονότα μέσα από ένα βίντεο που το δανειστήκαμε από https://thaliaskinderstories.blogspot.com/
Προσπαθήσαμε να εξηγήσουμε με απλά λόγια και εικόνες τι ακριβώς συνέβη τότε και γιατί είναι τόσο σημαντικό!
Δεν μπορούσαμε να μην ακούσουμε το πάντα αγαπημένο παραμύθι της ντενεκεδούπολης
Φτιάξαμε το ραδιοφωνικό σταθμό των φοιτητών και προσπαθήσαμε να γράψουμε τα συνθήματα τους
Την ημέρα της γιορτής με ένα λουλούδι στο χέρι επισκεφτήκαμε το ηρώο που βρίσκεται στην εκκλησία του χωριού .
Το χωριό και το νησί μας γιορτάζει διπλά αυτές τις μέρες.
8 Νοεμβρίου η Εκκλησία μας τιμά τους αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ . Ο αρχάγγελος Μιχαήλ είναι προστάτης της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας. Προστατεύει επίσης και το νησί μας από κάθε κίνδυνο! Την μέρα αυτή γιορτάζουμε την απελευθέρωση του νησιού μας από τους Τούρκους.
Οι άγγελοι προστατεύουν και τα μικρά παιδιά. Κατασκευάσαμε τις δικές μας αγιογραφίες.
Στα πλαίσια προγράμματος δημιουργικής γραφής στο Νηπιαγωγείο συζητήσαμε με τα παιδιά για το τί είναι προσευχή και για ποιο λόγο οι άνθρωποι προσεύχονται. Έτσι δημιουργήσαμε μια προσευχή για τον αρχάγγελο Μιχαήλ, επιστρατεύοντας τη δημιουργικότητα και την φαντασία τους. Πειραματιζόμενα με τη γλώσσα, εμπλούτισαν τον προφορικό τους λόγο κάνοντας συνδυασμούς λέξεων, συνεργάστηκαν και επικοινώνησαν με την υπόλοιπη ομάδα. Με τον τρόπο αυτόν κατανόησαν ότι η γλώσσα μεταβάλλεται κάθε φορά που τη μιλάμε ή τη γράφουμε.
“Άγγελέ μου για μένα που είμαι πολύ μικρό
απ΄ το προσκεφάλι διώξε κάθε όνειρο κακό.
Να ΄ρθεις και συ παρέα στη Παναγιά μαζί,
γερό να με έχει πάντα, να πούμε προσευχή.
Με τα φτερά σου πέτα που είναι μαλακά
εμένα να σκεπάζεις και άλλα τα παιδιά.”
Ακούσαμε τον μύθο του Δαίδαλου και του Ίκαρου…
και κατασκευάσαμε τα δικά μας αεροπλάνα, σαν σύγχρονοι αεροναυπηγοί…
Είδαμε τον χάρτη της Ελλάδας και εντοπίσαμε το νησί μας τη Λέσβο.
Στη συνέχεια μελετήσαμε το ανάγλυφο του νησιού μας. Είδαμε τις μεγάλες πόλεις, τα βουνά, τα δάση και τους κόλπους.
Στη συνέχεια μιλήσαμε για τα γεγονότα της απελευθέρωσης του νησιού μας.
Τα ξημερώματα της 8ης Νοεμβρίου 1912 το θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ», αγκυροβόλησε έξω από το λιμάνι της Μυτιλήνης και ο Παύλος Κουντουριώτης απαίτησε από τις οθωμανικές αρχές την παράδοση της πρωτεύουσας του νησιού.
Στις 8 Δεκεμβρίου του 1912, ο στρατιωτικός διοικητής των Τουρκικών στρατευμάτων, ο οποίος είχε στρατοπεδεύσει στο στρατόπεδο του Κλαπάδου με 2000 άνδρες, υπογράφει το πρωτόκολλο παράδοσης. Η παράδοση των όπλων έγινε μέρα μεσημέρι στον Κλαπάδο μέσα στο χωριό. Ήταν η απελευθέρωση του νησιού από τον τουρκικό ζυγό( από το βιβλίο του Μύκη Αξιώτη “Περπατώντας τη Λέσβο” τόμος Α’ Έκδοση)
Μετά άρχισαν οι δικές μας μάχες και ναυμαχίες!
Χρόνια Πολλά πατρίδα μας!!!
από Δήμου Μαρία
Μια αναδρομή στα χρόνια του πολέμου του 1940, έκαναν τα παιδιά, ακούγοντας τραγούδια της εποχής και βλέποντας εικόνες από τις μέρες εκείνες.
Προβληματίστηκαν για τις καταστροφικές συνέπειες του πολέμου και μίλησαν για οφέλη που έχουν οι λαοί από την ειρήνη.
Συζητήσαμε για την φρίκη του πολέμου μελετώντας ο αντιπολεμικό έργο του Πάμπλο Πικάσο “Γκουέρνικα”. Το έργο εμπνεύστηκε από τον βομβαρδισμό της ισπανικής πόλης Γκουέρνικα, όπου σκοτώθηκαν εκατοντάδες αθώοι πολίτες.
Τα παιδιά γνώρισαν μεμονωμένα κομμάτια του πίνακα, τις κυρίαρχες φιγούρες του έργου: ένα ταύρο, ένα άλογο, μια γυναίκα με το παιδί στα χέρια, ένα πουλί, τον ήλιο και έκαναν αποθέσεις για το τι απεικόνιζαν τα σχέδια αυτά και τι συναισθήματα τους γεννούσαν.
Στη συνέχεια παρουσιάστηκε ολόκληρος ο πίνακας.
Μικρή ανάλυση του έργου Η μητέρα που θρηνεί αριστερά: παρατηρούμε το πρόσωπο και το στόμα της μητέρας. Γιατί είναι σηκωμένο προς τα επάνω (θρηνεί, κλαίει). Καταλαβαίνουμε ότι το μωρό της είναι νεκρό καθώς το βάρος του γέρνει προς τα κάτω τα άκρα του.
Ο ταύρος πάνω από το κεφάλι της μητέρας: συμβολίζει τον φασισμό, τη βιαιότητα. Στέκει πάνω από το κεφάλι της μητέρας, υπενθυμίζει την παρουσία του, φοβίζει, ενώ στέκει ατάραχος παρακολουθώντας.
Το πουλί δίπλα στον ταύρο φωνάζει και προειδοποιεί για ό,τι συμβαίνει.
Κάτω από τη γυναίκα και τον ταύρο κείτεται νεκρός άνδρας πολεμιστής (κατ’ άλλους άγαλμα). Η μοναδική ανδρική φιγούρα συμβολίζει όλο τον ισπανικό λαό και τους νεκρούς του πολέμου. Τα ανοιχτά χέρια του θυμίζουν τη σταύρωση.
Στο κέντρο του πίνακα δεσπόζει το πληγωμένο από τη λόγχη άλογο που χλιμιντρίζει και φωνάζει από τον πόνο. Συμβολίζει τον λαό που υποφέρει. Τα πίσω άκρα του δείχνουν την ανημποριά του, το κεφάλι του σηκώνεται δίνοντας ελπίδα.
Πάνω δεξιά βλέπουμε μια γυναίκα με ορθάνοιχτα τα χέρια. Προσπαθεί να γλιτώσει από τον βομβαρδισμό. Απόγνωση.
Τα λευκά και ημίλευκα τρίγωνα στα δεξιά του πίνακα υποδηλώνουν ότι ο χώρος φλέγεται. Ο πόλεμος υπονοείται και με αυτόν τον τρόπο.
Η γυναίκα με τη λάμπα είναι η μόνη μορφή που φαίνεται να μην έχει τραυματιστεί. Αυτή η γυναίκα είναι η τέχνη και η δύναμή της, η ελπίδα και το φως που μπορεί να δώσει στον κόσμο. (https://www.elniplex.com/)
Παρακολουθήσαμε σχετικό βίντεο animation
Μέσα από φωτοτυπία του πίνακα, εντόπισαν μέρη του (ενδεικτικές δράσεις)
Μιλήσαμε για τη σημαία μας, τα χρώματά της και μετρήσαμε τις γραμμές της. Μάθαμε τον εθνικό μας ύμνο.
Είναι μεγάλη χαρά και τιμή μας, να ανήκουμε στην μεγάλη οικογένεια των ΑΕΙΦΟΡΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ!
Το ΑΕΙΦΟΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ: Όλοι νοιαζόμαστε, όλοι συμμετέχουμε αποτελεί ένα οραματικό σχολείο που λειτουργεί ως Κοινότητα. Στην καθημερινή σχολική ζωή δίνει ευκαιρίες να ασχοληθούν όλοι (μαθητές, εκπαιδευτικοί, διοίκηση, γονείς, τοπική κοινότητα) με τα κοινά και τη διαχείρισή τους, μέσα σε πνεύμα ομαδικό και συνεργασίας. Είναι ένα σχολείο που υπηρετεί τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, προάγει την αειφορία και τον πολιτισμό και διαμορφώνει ενεργούς και δημιουργικούς πολίτες.
Το Νηπιαγωγείο μας πήρε μέρος στην 1η Παιχνιδιάδα Νηπιαγωγείων του Δήμου Μυτιλήνης, που διοργάνωσε, η Περιφερειακή Δ/νση Εκπαίδευσης Β. Αιγαίου, σε συνεργασία με το Δήμο Μυτιλήνης και την Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Δήμου Μυτιλήνης, πιλοτικά, για τα Νηπιαγωγεία της πόλης της Μυτιλήνης.
Πήραν μέρος τα παρακάτω Νηπιαγωγεία: 1 ο , 2ο , 3 ο , 5ο , 6ο , 7ο , 8ο , 9ο, 10ο , 11ο , 13ο , 14ο , Αγίας Μαρίνας, Ιδιωτικό Πλάτωνος ο Παραμυθένιος Κόσμος, Συστ. Νηπιαγωγείο Μαγικός Αυλός και Ιδιωτικό Νηπιαγωγείο Κουφέλου.
Ο σκοπός της δράσης ήταν, η μύηση των μικρών μας μαθητών στα Ολυμπιακά ιδεώδη και τον κόσμο του αθλητισμού, καθώς η άθληση μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά στην ισόρροπη ψυχοσωματική ανάπτυξη και την καλλιέργεια της προσωπικότητάς τους.
Επίσης βασικός σκοπός των αθλητικών αυτών δραστηριοτήτων ήταν η χαρά, η διασκέδαση, η συμμετοχή, η συνεργασία και η απόκτηση θετικών εμπειριών επιτυχίας μέσα από τη γνωριμία των μαθητών και μαθητριών με το συναρπαστικό άθλημα του κλασικού αθλητισμού.
Σε όλα τα παιδιά δόθηκαν αναμνηστικά διπλώματα συμμετοχής και δωράκια.
Για εμάς ήταν μια ευκαιρία να μιλήσουμε στην τάξη για τους Ολυμπιακούς αγώνες ώστε οι μαθητές μας να εμπνευστούν και να ευαισθητοποιηθούν στη διαμόρφωση συμπεριφορών, δεξιοτήτων και αξιών, οι οποίες εκπορεύονται από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και την Ολυμπιακή παράδοση.
Περιμένοντας την έναρξη των αγώνων…
Προσέλευση στον χώρο του γηπέδου
Ορκωμοσία…
Έναρξη αθλημάτων…
Σημασία δίνεται στη συμμετοχή και το ευ αγωνίζεσθαι και όχι στην νίκη και στην επίτευξη επιδόσεων.
Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά που έλαβαν μέρος στην 1η Παιχνιδιάδα. Ανυπομονούμε και για την επόμενη διοργάνωση.
Η τελετή λήξης
Τα οφέλη που προσφέρει η ενασχόληση των παιδιών με το στίβο είναι πολλά.
Αποκτούν υγιείς συνήθειες, βελτιώνονται οι ικανότητές τους όπως η ευλυγισία, η δύναμη, η αντοχή, και η φυσική τους κατάσταση.
Αυξάνεται η υπομονή, η επιμονή και η φαντασία τους, για την επίτευξη των στόχων τους.
Μαθαίνουν από τα λάθη τους, αποδέχονται την εποικοδομητική κριτική, αναπτύσσοντας αίσθημα δικαίου.
Μαθαίνουν να στηρίζονται στην προσπάθειά τους και αποβάλουν τον εγωισμό τους και αποκτούν αυτοπεποίθηση.
Μαθαίνουν να στηρίζονται στις ικανότητες που και να εκτιμούν την προσπάθειά τους. Αναπτύσσουν αυτοπειθαρχία.
Λειτουργώντας με ομαδικό πνεύμα και με την επαφή τους με διάφορες ομάδες παιδιών, κοινωνικοποιούνται και μαθαίνουν να σέβονται τη διαφορετικότητα.
Μαθαίνουν να προγραμματίζουν και να διαχειρίζονται το χρόνο τους.
Αντιλαμβάνονται την αξία του «τα αγαθά κόποις κτώνται», αφού για να επιτύχουν αυτό που θέλουν θα πρέπει να προσπαθήσουν και να κουραστούν.
Η λεσβιακή φύση όμορφη όσο ποτέ, τώρα το φθινόπωρο, έφερε κάποια από τα χρώματά της μέσα στην τάξη μας. Φύλλα, κυκλάμινα, κλαδιά ελιάς, χρυσάνθεμα, έγιναν για εμάς πηγή έμπνευσης.
Γνωρίσαμε το κυκλάμινο, που είναι ένα από τα λουλούδια του Φθινοπώρου.
Διαβάσαμε το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου, ” Κυκλάμινο, κυκλάμινο”
― Κυκλάμινο, κυκλάμινο, στου βράχου τη σκισμάδα, πού βρήκες χρώματα κι ανθείς, πού μίσκο και σαλεύεις; ― Μέσα στο βράχο σύναζα το γαίμα στάλα-στάλα, μαντήλι ρόδινο έπλεξα κι ήλιο μαζεύω τώρα.
«Κουβέντα μ’ ένα λουλούδι». Δεκαοχτώ λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας, 1973. Επιτομή. Κέδρος, 1977.
και το ακούσαμε μελοποιημένο.
https://www.youtube.com/watch?v=IfodF_QlF7k
τα παιδιά ακούγοντας τη μουσική ζωγράφισαν το ποίημα με το κυκλάμινο.
Παράλληλα μας δόθηκε η ευκαιρία να δούμε τη διαφορά ανάμεσα σε ένα ποίημα και ένα πεζό κείμενο.
Αλλά και να δούμε την ιστορία που κρύβεται πίσω από αυτά τα τραγούδια του Ρίτσου. Είπαμε πως κάποια ποιήματα κρύβουν μέσα τους μυστικά που πρέπει να ανακαλύψουμε(συμβολισμούς)…
και η ιστορία έχει κάπως έτσι:
Ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος ήταν ένας πολύ γενναίος και καλόκαρδος άνθρωπος, που πίστευε ότι όλοι οι άνθρωποι πρέπει να ζουν με ελευθερία, με δικαιοσύνη, με ισότητα και με αγάπη και να μην χωρίζονται σε πλούσιους που καλοπερνάνε και σε φτωχούς που υποφέρουν. Όταν ήταν νέος, την Ελλάδα κυβερνούσαν κάποιοι άνθρωποι που δεν συμφωνούσαν με τις ιδέες του. Τους έλεγαν δικτάτορες και δεν τους άρεσε καθόλου η δημοκρατία. Ήθελαν να γίνεται μόνο το δικό τους και τους ένοιαζε μονάχα το συμφέρον τους! Τον έπιασαν, λοιπόν, και τον έβαλαν φυλακή. Εκείνος, όμως, ήταν ποιητής. Και ένας ποιητής δεν μπορεί ποτέ να σταματήσει να εμπνέεται και να γράφει. Ούτε μέσα στη φυλακή! Ακόμη κι όταν δεν τον αφήνουν! Έτσι και ο Γιάννης Ρίτσος. Όπου έβρισκε μικρά κομματάκια χαρτί, τα μάζευε και τα φύλαγε κάτω από το μαξιλάρι του. Εκεί έκρυβε και το μολυβάκι του, που από τα πολλά ποιήματα που έγραφε το έξυνε συνέχεια και είχε γίνει πολύ μικράκι, σαν σπιρτάκι. Τόσο δα που δεν το έπιανε κανένα μάτι. Τη νύχτα, όταν όλοι κοιμούνταν, στεκόταν πλάι στο μικρό καγκελόφρακτο παραθυράκι της φυλακής του και έγραφε ποιήματα με το φως του φεγγαριού. Έτσι έγραψε τα «18 λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας».
Πως όμως θα τα έστελνε σε ένα συνθέτη για να τους βάλει μουσική, αφού δεν τον άφηναν να βγει από τη φυλακή του; Η λύση βρέθηκε με έναν τρόπο που δεν περίμενε κανείς…Ο ποιητής, που ήταν πολύ ευαίσθητος, αρρώστησε μέσα στη φυλακή. Τον μετέφεραν σε ένα νοσοκομείο και εκεί πήγε να τον δει η κορούλα του και η γυναίκα του. «Τι είναι όλα αυτά τα χαρτάκια, μπαμπά;» τον ρώτησε η μικρή Έρη. Εκείνος της χαμογέλασε, την πήρε αγκαλιά και της αποκάλυψε στ’ αυτί το μυστικό του. Η Έρη, που ήταν κι αυτή γενναία και καλόκαρδη σαν τον μπαμπά της, πήρε τα χαρτάκια με τα ποιήματα και τα έχωσε κρυφά στην τσέπη της. Αφού επέστρεψαν με τη μαμά της στο σπίτι τους, της τα εμπιστεύτηκε και εκείνη τα έβαλε σε ένα φάκελο και τα έστειλε στο συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, που ζούσε σε μια άλλη χώρα, τη Γαλλία, για να μην τον συλλάβουν οι δικτάτορες και εκείνον. Ο κύριος Μίκης, μόλις τα διάβασε, είπε με βροντερή φωνή: «Είναι έξοχα! Θα τα κάνω τραγούδια!». Έκατσε στο πιάνο του και έγραψε 18 τραγούδια, ένα για κάθε ποίημα. Όταν ο τραγουδιστής Γιώργος Νταλάρας που ήταν φίλος του, πήγε στο Παρίσι για να τον επισκεφθεί, του τα έπαιξε στο πιάνο. «Μα είναι υπέροχα, Μίκη μου! Δεν μπορώ να κρατηθώ, θέλω να τα τραγουδήσω τώρα αμέσως!», είπε κατενθουσιασμένος. Και έτσι φτιάχτηκε αυτός ο μουσικός δίσκος, που αργότερα, όταν η ελευθερία και η δημοκρατία ξαναγύρισαν στη χώρα μας – γιατί οι καλοί πάντα νικάνε, να μην έχετε καμία αμφιβολία για αυτό – τον αγάπησε και τον τραγούδησε ολόκληρη η Ελλάδα (και όχι μόνο). Ακόμη τα τραγουδάμε αυτά τα υπέροχα ποιήματα-τραγούδια.(από Evi Tsitiridou blog).
Τα συνθήματα του Πολυτεχνείου έγιναν λευκά περιστέρια
Τα παιδιά ζωγράφισαν τα χρώματα της ελευθερίας, μια λέξη με μεγάλη αξία, αγώνες και ιστορία.
από Δήμου Μαρία
Περπατήσαμε με τα παιδιά ως το Ηρώο για να αφήσουμε ένα λουλούδι στη μνήμη των πεσόντων του Πολυτεχνείου
Η επέτειος του Πολυτεχνείου μας έδωσε την αφορμή να μιλήσουμε για τις έννοιες της Δημοκρατίας στην κοινωνία αλλά και στην τάξη μας. Για την αξία της συνεργασίας , τη δύναμη της ομάδας και και για το τί μπορούμε να καταφέρουμε αν δουλέψουμε όλοι μαζί. Επεξεργαστήκαμε το συγκινητικό, αισιόδοξο, γεμάτο νοήματα παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά που μιλά για την αντίσταση των μαθητών ενός υποβαθμισμένου σχολείου οι οποίοι λειτούργησαν ως ομάδα και μαζί με τον εμπνευσμένο δασκάλο τους αντιστάθηκαν στον άπληστο άρχοντα Αρπατίλαο και ξαναβρήκαν τα χαμένα τους όνειρα.
Τα παιδιά αποφάσισαν να φτιάξουν τα δικά τους αντιεφιαλτικά μαξιλάρια με πράγματα που διώχνουν τα κακά όνειρα. Έφεραν λοιπόν ονειροπαγίδες , κουκλάκια, εικόνες αγίων , κορδέλες , πούπουλα, χρυσόσκονες κ.λ.π και έδιωξαν όλους τους εφιάλτες .
Γιορτή πολεμικής αεροπορίας η σημερινή και εμείς ασχοληθήκαμε με τα πολεμικά αεροπλάνα, είδαμε τις διαφορές του από τα επιβατικά , μελετήσαμε από ποιά μέρη αποτελούνται. Αφορμή αποτέλεσε ο κλασσικός και αγαπημένος μύθος του “Δαίδαλου και του Ίκαρου”
Γιορτάζοντας την γιορτή της 28ης Οκτωβρίου στο νηπιαγωγείο μας γνωρίσαμε τα γεγονότα μέσα από τα βίντεο
Μιλήσαμε για τη σημαία μας ,μετρήσαμε τις λευκές και γαλάζιες γραμμές, τη φτιάξαμε σε παζλ και σε κατασκευή
Μιλήσαμε για την Ειρήνη και για τις αισθήσεις μας στον πόλεμο και την Ειρήνη
Παίξαμε με το Ναι και το Όχι , μάθαμε να το ξεχωρίζουμε , να το γράφουμε , να το διαβάζουμε
Σκεφτήκαμε σε ποια πράγματα λέμε όχι και σε ποια ναι και τα ζωγραφίσαμε
Από Ζουμπουλή Ματέλη Μυρσίνη
Στα αγγλικά μιλήσαμε για την Ελληνική Σημαία μάθαμε τα χρώματα άσπρο και μπλε, μετρήσαμε τις λευκές και μπλε ρίγες
Διαβάσαμε το βιβλίο The Peace Book και στη συνέχεια το δραματοποιήσαμε
Μάθαμε τις λέξεις War – Πόλεμος & Peace – Ειρήνη και κατηγοριοποιήσαμε εικόνες που σχετίζονται με την Ειρήνη ή τον Πόλεμο
από Κατερίνα Φιλιανού
Αποκωδικοποιήσαμε το μήνυμα και ανακαλύψαμε τη σημαία…και το “ΟΧΙ” που είπαν οι Έλληνες στους Ιταλούς.
Κατασκευάσαμε στεφάνια για τους ήρωες που σκοτώθηκαν για να είμαστε εμείς ελεύθεροι!
Και ετοιμάσαμε τις προσκλήσεις για την γιορτή μας.
Την Παρασκευή 27/10/2023 έγινε η γιορτή μας, με θέμα την ΕΙΡΗΝΗ
Το Σάββατο 28η Οκτωβρίου 2023, μέρα της εθνικής μας επετείου, το Νηπιαγωγείου μας εκκλησιάστηκε. Έγινε η εκφώνηση του πανηγυρικού της ημέρας, από την προϊσταμένη του Νηπιαγωγείου κα Δήμου Μ. και στη συνέχεια η κατάθεση στεφανιών στο ηρώο που βρίσκεται την πλατεία της εκκλησίας. Οι μικροί μαθητές με καμάρι απάγγειλαν τα ποιήματά τους.
Κατάθεση από το Νηπιαγωγείο έκαναν ο Φώτης και η Παρασκευή
Κατέθεσαν στεφάνι ο Πρόεδρος του χωριού, κος Μαλακός Γ. και ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Από Ζουμπουλή Ματέλη Μυρσίνη
