Φέτος το νηπιαγωγείο μας παίρνει μέρος στο διαγωνισμό των ΕΛΤΑ “Save Santa”.

To μήνυμα του διαγωνισμού είχε ως εξής:

‘Τα τελευταία 32 χρόνια είμαστε οι πιστοί βοηθοί του Αϊ Βασίλη στα ΕΛΤΑ. Όλα πήγαιναν καλά… μέχρι που κόλλησε στην οθόνη… κι αυτός!

“Αφού κανείς δεν γράφει πια γράμματα”, μας είπε “και είναι όλοι, μικροί-μεγάλοι, στα κινητά”, “θα το ρίξω κι εγώ στο tablet, τα βιντεοπαιχνίδια και τα stories… Και τώρα τα δώρα περιμένουν στην αποθήκη, κι εκείνος θέλει να γίνει influencer!

Αλλά υπάρχει ελπίδα! Πάμε να του θυμίσουμε ότι υπάρχουν πράγματα που δεν παλιώνουν ποτέ; Όπως η γλυκιά αγωνία όταν ρίχνουμε το γράμμα μας στο κόκκινο γραμματοκιβώτιο και η μαγεία όταν έρχεται η απάντησή του;

Η αποστολή μας: Να μαζέψουμε τα περισσότερα γράμματα που έχουν γραφτεί ποτέ! Να τον πείσουμε ότι τα Χριστούγεννα δεν θα είναι ποτέ ίδια χωρίς αυτόν!”

Έτσι κι εμείς αποφασίσαμε να γράψουμε γράμμα στον Αι Βασίλη προτείνοντας του λύσεις για να ξεκολλήσει από την οθόνη του κινητού.

Ο Πασχάλης μας βοήθησε να ταχυδρομήσουμε τα γράμματα στο κόκκινο κουτί των ΕΛΤΑ.

Περιμένουμε με ανυπομονησία την απάντηση του Αι -Βασίλη!!!!

Από Ζουμπουλή-Ματέλη Μυρσίνη

Με τις 5 βασικές αισθήσεις γνωρίζουμε τον κόσμο γύρω μας .Έτσι αυτή τη βδομάδα παίξαμε και εξερευνήσαμε τον κόσμο μας.

Γνωρίσαμε τις πέντε αισθήσεις του ανθρώπινου σώματος (Όραση, Αφή, Όσφρηση, Ακοή, Γεύση).

Μέσα στο αυτί  ζει η κυρία ΑΚΟΗ.

Αναγνωρίσαμε ήχους από 

Μέσα στη μύτη μας ζει η κυρία ΌΣΦΡΗΣΗ.

Πήραμε μια βαθιά ανάσα και ανακαλύψαμε σε τι μας χρησιμεύει η μύτη….περνάει ο αέρας, είπαν τα παιδιά, ο οποίος κουβαλάει το οξυγόνο που χρειάζεται το σώμα μας για να ζει. Μιλήσαμε γι αυτά που μας αρέσει να μυρίζουμε και γι αυτά που δεν αντέχουμε τη  μυρωδιά τους.

Στη γλώσσα μας ζει η κυρία ΓΕΥΣΗ.

Εδώ μας βοήθησαν οι δραστηριότητες που έγιναν στο πρωινό τμήμα μα αφορμή τα φθινοπωρινά φρούτα.

Έπειτα την κατασκευάσαμε.

Στα μάτια μας ζει η κυρία ΟΡΑΣΗ.

Παρατηρήσαμε προσεκτικά αυτά που βλέπουμε γύρω μας και μιλήσαμε για την σημασία των γυαλιών όταν η όραση μας δεν μας βοηθά.

Στα χέρια μας ζει η κυρία ΑΦΗ.

Μας βοηθά να αναγνωρίσουμε τα διάφορα υλικά με τα οποία ερχόμαστε σε επαφή.

Παίξαμε με τις κυρίες αισθήσεις προσπαθώντας να τις αντιστοιχήσουμε με το σύμβολο τους.

Στη συνέχεια τις ζωγραφίσαμε όπως τις φανταζόμασταν

Η κυρία Κατερίνα μας βοήθησε να μάθουμε τις αισθήσεις και στα αγγλικά μέσα από παιχνίδια και τραγούδια.

Από Ζουμπουλή Ματέλη Μυρσίνη

Βόλτα στη χώρα των σχημάτων κάναμε αυτή την εβδομάδα με τους μικρούς μας φίλους παίρνοντας αφορμή από τον φανταστικό βιβλίο “Αχ Όλιβ”

Η Όλιβ είναι η πιο υπέροχη και καταπληκτική καλλιτέχνης σε όλο τον κόσμο. Οι γονείς της είναι επίσης αναγνωρισμένοι και σοβαροί καλλιτέχνες. Ζωγραφίζουν τρίγωνα ,κύκλους και τετράγωνα και μάλιστα ασπρόμαυρα. Η Όλιβ όμως έχει άλλα σχέδια……..

Γνωρίσαμε κι εμείς τα σχήματα όχι μόνο αυτά που ζωγράφιζαν οι γονείς της Όλιβ αλλά πολύ περισσότερα.

Ζητήθηκε από τα παιδιά να φέρουν από την τάξη αντικείμενα που έχουν το ίδιο σχήμα με τα δικά μας.

Στη συνέχεια με τη συνοδεία μουσικής τα παιδιά έτρεχαν στο χώρο  στον οποίο ήταν διασκορπισμένα διάφορα σχήματα και με το σταμάτημα της μουσικής σταματούσαν σε συγκεκριμένο σχήμα.

Μάθαμε αινίγματα για τα σχήματα και προσπαθήσαμε να δώσουμε απαντήσεις

Σκεφτήκαμε πράγματα που μοιάζουν με τα σχήματα

Τα παιδιά προσπάθησαν να γίνουν σοβαροί ζωγράφοι και με σχήματα να φτιάξουν τις δικές τους δημιουργίες. Έφτιαξαν σπίτια, ήλιο παιδάκι, βιβλίο με σελιδοδείκτη……

Έπειτα στο άλλο μισό κάνσον ζωγράφισαν όπως η Όλιβ

Διαβάσαμε το παραμύθι “Ο κύκλος και το τρίγωνο μαλώνουν”

Ο-ΚΥΚΛΟΣ-ΚΑΙ-ΤΟ-ΤΡΙΓΩΝΟ-ΚΑΒΓΑΔΙΖΟΥΝ

Η κυρία Κατερίνα μας έμαθα τα σχήματα και στα αγγλικά

Και τώρα παίζουμε

Από Ζουμπουλή Ματέλη Μυρσίνη

Το νηπιαγωγείο μας τίμησε τους ήρωες του 40 . Τα νήπια είπαν τα ποιήματα τους , η Δόξα στεφάνωσε τους ήρωες και η Ελλάδα αγκάλιασε τα παιδιά της.

Την ημέρα της 28ης παρακολουθήσαμε τη θεία λειτουργία στην εκκλησία και μετά το πέρας αυτής τα παιδιά κατέθεσαν στεφάνι στο μνημείο που βρίσκεται στον αυλόγυρο και μετά είπαν τα ποιήματα τους.

Από Ζουμπουλή Ματέλη Μυρσίνη

Πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο και το όνομα μας πρωταγωνιστεί. Το όνομα του παιδιού είναι η ταυτότητα του, έχει συναισθηματική αξία για εκείνο  γι΄αυτό και πρόθυμα  πειραματίζεται με διάφορους τρόπους ώστε να το αναγνωρίσει και κατ΄επέκταση να το γράψει.

Ένας τρόπος ήταν το αλατοζύμαρο. Τα παιδιά έπαιξαν με τη ζύμη και έφτιαξαν το αρχικό τους .

Τα αρχικά μας ψήθηκαν και μετά παίξαμε μ΄αυτά. Προσπαθήσαμε να αναγνωρίσουμε το δικό μας ανάμεσα στα άλλα.

Ένας άλλος τρόπος ήταν να το γράψουμε με το δάχτυλο σε αλεύρι ( ιδέα από τη σχολική σύμβουλο) .Βέβαια τα παιδιά πρόσθεσαν ότι το ίδιο θα μπορούσε να γίνει με αλάτι, με άμμο και με πάστα ελιάς !!!!

Από Ζουμπουλή Ματέλη Μυρσίνη

Αποθανατίσαμε την πρώτη μέρα των μαθητών μας στο σχολείο.

Επεξεργαστήκαμε δυο αγαπημένα παραμύθια το “Φιλάκια στο τσεπάκι” και ” Ένας μαρκαδόρος μια φορά”

Η εβδομάδα μας έκλεισε με γλυκά κεράσματα και κατασκευές.