Το δέντρο της αφθονίας
από Δήμου Μαρία
Άρθρα ανά μήνα: Δεκέμβριος 2025
.
Ημέρα αναπηρίας
Η 3η Δεκεμβρίου, η οποία ανακηρύχτηκε το 1992 από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, έδωσε την ευκαιρία να προωθήσουμε την κατανόηση σε θέματα αναπηρίας και να ευαισθητοποιηθούμε για τα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ατόμων με αναπηρία, στέλνοντας μηνύματα ενότητας, αλληλεγγύης και αλληλοσεβασμού.
Μέσα από το εργαστήριο δεξιοτήτων “Σεβασμός και διαφορετικότητα” με το οποίο ασχολούμαστε τους δυο τελευταίους μήνες τα παιδιά έχουν έρθει σε επαφή με το διαφορετικό.
Με αφορμή αυτή τη μέρα ακούσαμε το αγαπημένο μας τραγούδι “Το ελεφαντάκι” στη νοηματική
και προσπαθήσαμε να το τραγουδήσουμε κι εμείς.
Και μάθαμε τη λέξη Σ’ΑΓΑΠΩ στη νοηματική
Περιηγηθήκαμε στο ψηφιακό μουσείο Αφής στην παιδική ενότητα
https://tactualmuseum.gr/psifiako-mouseio-afis-gia-paidia
https://tactualmuseum.gr
Μοναδικό στην Ελλάδα & ένα από τα 5 μουσεία του είδους του στον κόσμο
Η μοναδικότητά του έγκειται στο ότι δίνει την δυνατότητα σε Όλους, άτομα με προβλήματα όρασης και βλέποντες, όλων των ηλικιών, να προσεγγίσουν ισότιμα τον Πολιτισμό και την τέχνη με πολύτιμο εργαλείο μεταξύ άλλων την αίσθηση της Αφής και να ενημερωθούν – ευαισθητοποιηθούν για την αναπηρία της όρασης.
Φτιάξαμε και την κατασκευή μας στέλνοντας το δικό μας μήνυμα.
Από Ζουμπουλή Ματέλη Μυρσινη
Χριστούγεννα
Ο Δεκέμβρης είναι ο πιο αγαπημένος μήνας των παιδιών. Παραδοσιακά ξεκινάει με το στόλισμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου.
Φέτος ο Αι Βασίλης ήρθε στο νηπιαγωγείο μας φέρνοντας μας μια αποστολή για κάθε μέρα.
https://tinyurl.com/preview/deprecated/23loyxo3#
Τους ζήτησε να γίνουν ξωτικά -βοηθοί του και τους έδωσε ένα όνομα ξωτικού με βάση το αρχικό του ονόματος τους.
Δεν λείπουν φυσικά και οι κατασκευές λόγω ημερών. Ξεκινήσαμε με ένα ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης και τον αγαπημένο μας Αι- Βασίλη και συνεχίζουμε.
Οι δραστηριότητες συνεχίζονται……
Από Ζουμπουλή -Ματέλη Μυρσίνη
Τακτοποιώ τα συναισθήματα μου
Ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής στο νηπιαγωγείο είναι τα συναισθήματα , αναγνώριση και η σωστή διαχείριση τους. Σ’ αυτό μας βοήθησε ο λύκος Ζαχαρίας.
Στο «Ο λύκος Ζαχαρίας μαθαίνει τα συναισθήματα», η συγγραφέας Orianne Lallemand εξερευνά τη σύνθετη φύση των συναισθημάτων μέσα από την ιστορία ενός νεαρού λύκου που παλεύει με τις μεταπτώσεις της διάθεσής του. Το βιβλίο προσφέρει μια μοναδική προσέγγιση στην κατανόηση των συναισθημάτων, εντάσσοντας τη θεματολογία του σε ένα κοινωνικό πλαίσιο όπου η συναισθηματική νοημοσύνη αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη σημασία.
Η πλοκή ακολουθεί τον Ζαχαρία, ο οποίος περνά από τη χαρά στη λύπη, τον θυμό και τον ενθουσιασμό, προκαλώντας σύγχυση στους φίλους του. Αυτή η συναισθηματική αναταραχή τον οδηγεί στην ανάγκη να αναγνωρίσει και να εκφράσει τα συναισθήματά του, προσφέροντας έτσι μια εξαιρετική ευκαιρία για τα παιδιά να μάθουν πώς να διαχειρίζονται τις δικές τους συναισθηματικές προκλήσεις.
Ζωγραφίσαμε τα συναισθήματα
Διαβάσαμε το Τερατάκι των χρωμάτων.
Το τερατάκι των χρωμάτων ξυπνάει νιώθοντας περίεργα και μπερδεμένα. Δε ξέρει πώς νιώθει, σαλάτα κανονική είναι τα συναισθήματά του. Ένα κοριτσάκι θα το βοηθήσει να τα τακτοποιήσει:
– τη χαρά που είναι κίτρινο πορτοκαλί, μεταδοτική, λαμπερή, σε κάνει να θες να τη μοιραστείς,
– τη λύπη που γαλαζοφέρνει σα θάλασσα και σύννεφο απαλό και σε κάνει να θες να κρύβεσαι και να μην κάνει τίποτα,
– τον θυμό που είναι κατακόκκινος κι άγριος σα φωτιά και σε οδηγεί σε ξεσπάσματα,
– τον φόβο που είναι γκριζόμαυρος, κρύβεται σαν κλέφτης και σε κάνει μικρό κι ασήμαντο,
– την ηρεμία που είναι πράσινη, ήσυχη σαν τα δέντρα και σε γεμίζει γαλήνη,
Παίξαμε διαδραστικά παιχνίδια
Φτιάξαμε τα δικά μας τερατάκια δίνοντας τους χρώμα και χαρακτηριστικά ανάλογα με το συναίσθημα που θέλαμε να εκφράσουμε.
Και φτιάξαμε μια αφίσα με βάζα όπου διακρίναμε και τακτοποιήσαμε τα συναισθήματα μας.
Και φυσικά η κυρία Κατερίνα με το δικό της τρόπο δίδαξε τα συναισθήματα στα αγγλικά
Από Ζουμπουλή Ματέλη Μυρσίνη
Ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης
Μετάβαση στο calendar.myadvent.net.
Κατασκευάσαμε τα δικά μας ημερολόγια και θα σβήνουμε μια μια τις μέρες που περνούν, μέχρι να φθάσουμε στα Χριστούγεννα.
και οι ετοιμασίες συνεχίζονται με τη ζωγραφική χριστουγεννιάτικων σουπλά.
από Δήμου Μαρία
Οι Μικροί Κηπουροί
Στο πλαίσιο των Κοινοτήτων Μάθησης, μαθητές και εκπαιδευτικοί συμμετέχουν ενεργά σε δράσεις με θέμα «Οι Μικροί Κηπουροί».
Με ενθουσιασμό μοιραζόμαστε τις προσπάθειές μας: από τη φροντίδα των φυτών μέχρι τις μικρές καθημερινές ανακαλύψεις μας στον σχολικό κήπο.
Κάθε δραστηριότητα αποτελεί μια ευκαιρία για συνεργασία, δημιουργία και σύνδεση με τη φύση.
Συνεχίζουμε όλοι μαζί να καλλιεργούμε γνώσεις, δεξιότητες και… πολλά χαμόγελα!
Ο παρακάτω πίνακας θα δέχεται αναρτήσεις από τα σχολεία που συνεργάζονται μαζί μας για αυτό το πρόγραμμα:8ο Νηπιαγωγείο Μυτιλήνης Νηπιαγωγείο Κοντοπουλίου Λήμνου, Νηπιαγωγείο Σκουτάρου, 13ο Νηπιαγωγείο Στύψης, νηπιαγωγείο Ταξιαρχών
Το φθινόπωρο, οι μικροί μαθητές του Νηπιαγωγείου μας συμμετείχαν με χαρά στις εργασίες ποτίσματος και φυτέματος λουλουδιών στην αυλή του σχολείου. Οι εργασίες τους άρχισαν από τις αρχές του Φθινοπώρου και συνεχίζονται με μεγάλο ζήλο και φροντίδα. Με τα μικρά τους χεράκια φύτεψαν πολύχρωμα λουλούδια, έμαθαν πώς να τα φροντίζουν και τα πότισαν με προσοχή. Μέσα από αυτή τη δραστηριότητα ήρθαν σε επαφή με τη φύση, συνεργάστηκαν μεταξύ τους και ένιωσαν μεγάλη χαρά βλέποντας την αυλή μας να ομορφαίνει μέρα με τη μέρα.
από Μαρία Δήμου
Η Μουσική Μας Ενώνει- Music brings us together! Εβδομάδα e-Twinning
Η μουσική είναι μια παγκόσμια γλώσσα που δεν γνωρίζει σύνορα. Έχει τη δύναμη να φέρνει κοντά ανθρώπους από διαφορετικούς πολιτισμούς, ηλικίες και τρόπους ζωής. Μέσα από τους ήχους και τους στίχους της, εκφράζουμε συναισθήματα, μοιραζόμαστε εμπειρίες και δημιουργούμε δεσμούς. Η μουσική μας ενώνει, γιατί μας θυμίζει ότι, παρά τις διαφορές μας, όλοι νιώθουμε τα ίδια συναισθήματα.
Επιλέξαμε να παρουσιάσουμε στους νέους φίλους μας τον χορό τα “Ξύλα της Αγιάσου”
Τα “Ξύλα της Αγιάσου” είναι ένας δημοφιλής σκοπός και χορός της Λέσβου, ο οποίος συνδέεται με την κατασκευή του πρώτου μηχανοκίνητου ελαιοτριβείου στην Αγιάσο το 1878. Σύμφωνα με την παράδοση, ο σκοπός παιζόταν για να διευκολύνει τους εργάτες κατά τη μεταφορά των ξύλων για την οροφή, και έτσι έδωσε το όνομά του. Ο χορός είναι γνωστός και ως “Ταμπάνια” ή “Κιούρτικο” και είναι ένας χαρούμενος, αργός συρτός, που συνήθως χορεύεται σε κύκλο (μπάλο).
Το τραγούδι που επιλέχθηκε ήταν το παραδοσιακό «Νησί της Λέσβου», το οποίο χορευόταν παλαιότερα στα σχολεία μας, κυρίως στις αθλητικές επιδείξεις στο τέλος της σχολικής χρονιάς. Πρόκειται για έναν αντικριστό μπάλο. Η επιλογή του έγινε γιατί η συγκεκριμένη χρονική περίοδος συνδέεται με τη συγκομιδή της ελιάς στο νησί, αλλά και γιατί θέλαμε να δείξουμε στους φίλους μας από τα άλλα σχολεία ένα από τα σημαντικότερα προϊόντα του τόπου μας.
Για τις ανάγκες της δράσης κατασκευάστηκαν μάσκες με κλαδιά ελιάς.
και στο τέλος κάναμε και ένα ράβδισμα!
από Μαρία Δήμου
