Ο κύριος είναι καλός γιατί βαράει!
Αναστάσιος Αγ. Τασινός
Ιωάννινα 3 Μαρτίου 2013
Το περιστατικό που θα σας αφηγηθώ ανάγεται στην εποχή που υπηρετούσα νέος δάσκαλος σε πολυθέσιο σχολείο των Αθηνών.
Μια μέρα ήρθε στο γραφείο του συλλόγου διδασκόντων ένας ψηλός και γεροδεμένος άντρας, πατέρας μαθητή Ε` τάξης, κατόπιν πρόσκλησης του δασκάλου, εξαιτίας των προβλημάτων που δημιουργούσε ο γιος του στο σχολείο. Μόλις συνάντησε το δάσκαλο – πριν καν τον ακούσει – του είπε: «Δάσκαλε, μη διστάσεις να εφαρμόσεις στο γιο μου οποιαδήποτε πειθαρχική μέθοδο θεωρείς σωστή για να τον επαναφέρεις στην τάξη». Επειδή ήταν τόσο απόλυτος στις απόψεις του, μου κίνησε την περιέργεια και παρακολουθούσα με ενδιαφέρον τη συζήτηση. Έμαθα ότι είχε υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία επί δικτατορίας στην ΕΣΑ (Ελληνική Στρατιωτική Αστυνομία), φημισμένη την εποχή εκείνη για τη σκληρότητά της. Από την εκπαίδευση αυτή φαίνεται ότι είχε διαμορφώσει μια σκληρή μέθοδο πειθαρχίας για το γιο του. Ίσως και να είχα λησμονήσει αυτό το περιστατικό, αν μια μέρα δεν έπεφτε στα χέρια μου μια έκθεση του μαθητή, όπου έγραφε για το δάσκαλό του: «Ο κύριος είναι καλός γιατί βαράει!»
Αυτή τη φράση δεν την ξέχασα ποτέ! Ο μαθητής όχι μόνον είχε αποδεχθεί τη σωματική βία, αλλά τη θεωρούσε και ως δείκτη καλού δασκάλου! Η αυταρχική αγωγή που βίωνε στο σπίτι και στο σχολείο καθόριζε και τον τρόπο σκέψης του.
Σε ένα τέτοιο αυταρχικό περιβάλλον, όμως, τα θύματα συνήθως μεταλλάσσονται σε θύτες αργότερα στη ζωή τους, ανακυκλώνοντας τη βία.
Ιωάννινα 3 Μαρτίου 2013
Αφήστε μια απάντηση