Η κυρία μας έδειξε το μπλογκ μας και μας εξήγησε πως μπορούμε να ανεβάζουμε φωτογραφίες και κείμενα. Η συγγραφική ομάδα έφτιαξε το σενάριο και το συζητήσαμε. Η ταινία μας είναι φανταστικός κινηματογράφος και θα ξεκινήσουμε γυρίσματα. Όμως μια ταινία μπορεί να πάρει και 1 με 2 χρόνια αλλά η συγκεκριμένη είναι μικρού μήκους άρα μπορεί να πάρει και 2 μήνες. Γιατί τόσο χρονοβόρα?

Πίσω από κάθε ταινία ‘κρύβονται’ κάποιοι άλλοι ρόλοι όπως ο σκηνοθέτης! Ο σκηνοθέτης λέει τι να κάνει και πώς να φέρεται την ώρα του γυρίσματος ο ηθοποιός. Δεν φτάνει όμως μόνο ο σκηνοθέτης! Μεγάλο ρόλο παίζει και ο cameraman. Όλοι θα έχουμε ακουστά τη λέξη σασπένς. Αυτή η λέξη σημάνει αγωνία. Μια σωστή ταινία λοιπόν πρέπει να δημιουργεί αυτήν την απορία στον θεατή για το τι θα γίνει και στο τέλος λύνεται! Για να δημιουργήσουμε αυτήν την απορία μπορούμε να κάνουμε κοντινά πλάνα!

Δήμητρα

22/11/2015:    Σήμερα μιλήσαμε για το πώς φτιάχνεται μια ταινία.

Ο σεναριογράφος γράφει το σενάριο της ταινίας. Για τη δικιά μας ταινία δεν θα υπάρχει ένας μόνο σεναριογράφος αλλά θα φτιάξουμε μια μικρή ομάδα. Το σενάριό μας θα στηριχθεί στις ιδέες όλων των παιδιών. Η δικιά μας ταινία θα είναι σπονδυλωτή ταινία που σημαίνει πολλές μικρές ιστορίες μαζί. Σκεφτήκαμε και τι να ενώνει όλες αυτές τις ιστορίες. Είπαμε λοιπόν τις ιδέες μας αλλά δεν σας τις αποκαλύπτουμε… Θα είναι έκπληξη!

Είπαμε  για το μοντάζ που σημαίνει ότι κόβουμε και “ράβουμε” τις σκηνές. Ένα παράδειγμα γι αυτό είναι όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα κι ένας ηθοποιός έχει κάψει το χέρι του [δεν πρέπει να φανεί], κόβουμε το κομμάτι στο  οποίο φαίνεται το καμένο του χέρι και βάζει ένα άλλο χέρι από κάποιον άλλον ηθοποιό.

Ο ηχολήπτης κανονίζει για τον ήχο της ταινίας. Μπορεί να παίρνει τον ήχο μέσα από την κάμερα ή όταν η κάμερα είναι μακριά κι οι άνθρωποι χρειάζεται να ακούγονται κι ο ηχολήπτης κρατάει ”το μπουμ”.

Επίσης, είπαμε ότι μια ταινία δεν είναι ανάγκη να τα λέει όλα με ακρίβεια, αλλά σε μια ταινία μπορούμε να αφήσουμε υπονοούμενο.

Αντωνία Νομικού

Στη 2^η συνάντησή μας για το ταινιάκι, μιλήσαμε για το πώς λειτουργεί το μάτι μας και για το μετείκασμα. Το μετείκασμα είναι η λειτουργία που έχει το μάτι μας να κρατάει μια εικόνα για κάποιο πολύ λίγο χρόνο (πολύ λιγότερο κι από ένα δευτερόλεπτο). Αν μια επόμενη εικόνα έρθει σ’ αυτήν τη στιγμή, τότε βλέπουμε τις δυο εικόνες σαν να είναι σε κίνηση.

Είδαμε μια ταινία που είχε γυριστεί από παιδιά του Λυκείου Σύρου. Ένα παιδί, ο Άγγελος, ήταν ανάπηρος και προσπαθούσαν οι φίλοι του να τον βοηθήσουν, να παίζουν μαζί, να μιλάνε, να βγαίνουν βόλτες. Ο Άγγελος στην αρχή δεν ήθελε να γίνεται βάρος, αλλά στο τέλος τα σκέφτηκε όλα και πήγε με τους φίλους του.

Αφού την είδαμε η κυρία μας έδωσε μερικές ερωτήσεις: ποιος, πού, πότε, τι, γιατί. Τις απαντήσαμε και τις συζητήσαμε. Επίσης  μάθαμε ότι μια ταινία είναι μια ιστορία που αφηγούμαστε και πρέπει να κρατάμε το ενδιαφέρον του θεατή. Αν το ενδιαφέρον είναι πολύ έντονο τότε αυτό λέγεται σασπένς.

Άννα Πρίντεζη

Με χαρά σας ανακοινώνουμε ότι την Κυριακή, 1/11/2015 η κινηματογραφική ομάδα του σχολείου μας πραγματοποίησε την πρώτη της συνάντηση. Τι θέλουμε να κάνουμε με τις συναντήσεις μας που θα γίνονται μια φορά την εβδομάδα; Θέλουμε να μάθουμε διάφορα θέματα που αφορούν τον κινηματογράφο:

• τι είναι το καρέ;
• πώς λειτουργεί το μετείκασμα;
• ήταν από πάντα ο κινηματογράφος έγχρωμος και με ήχο;
• τι κάνει ο ηχολήπτης;
• ποιος γράφει το σενάριο;
• είναι σημαντικό το μοντάζ;
• ποια είναι η σκηνή και ποιο το πλάνο;
• …………………………
• …………………………
• και φυσικά να γυρίσουμε μια ταινία δικιά μας. Στις επόμενες συναντήσεις μας τα μέλη της ομάδας αποφασίζουν για το θέμα, σκέφτονται και επιλέγουν τις σκηνές, γράφουν το σενάριο, κατανέμουν και παίζουν ρόλους, “τραβούν” τις σκηνές με τις κάμερές μας, συνεργάζονται στο μοντάζ …κι απολαμβάνουν την προβολή της ταινίας, της δικιάς τους ταινίας.

Ξεκινώντας, δεν θα μπορούσαμε παρά να παρακολουθήσουμε μερικά μικρά μέρη από παλιές ταινίες. Ανάμεσα στα άλλα είδαμε απόσπασμα από την πρώτη ταινία που είχε ως θέμα το ταξίδι του ανθρώπου στο διάστημα και ένα απόσπασμα από την ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν “Μοντέρνοι καιροί”. Συζητήσαμε για την αξία που έχει να γνωρίζουμε πότε γυρίστηκε μια ταινία και ποιο είναι το πλαίσιο της εποχής της.

Κλείσαμε τη συνάντησή μας παρακολουθώντας μια σκηνή από το περσινό ντοκιμαντέρ με θέμα “…και μετά θα πάει στα εγγόνια μας” όπου αναλύσαμε σε ποιο σημείο χρειάστηκε να είναι στημένη η κάμερα ώστε να έχουμε ένα αποτέλεσμα.

Μαρία Ιωσηφίδου –  υπεύθυνη της κινηματογραφικής ομάδας