Η τελευταία σκηνή  αποτελεί μεγάλη επιτυχία για την ταινία μας όπου ασταμάτητα και αδιάκοπα δουλέψαμε όλοι μαζί για να έχουμε ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα!!!!Η πλοκή της σκηνής αυτής  ολοκληρώνει  την μικρή  μας ταινιούλα.

Όλα τα παιδιά μαζευόμαστε  στη βιβλιοθήκη  καθώς το τσουχτερό κρύο του χειμώνα  μας διαπερνά. Καθόμαστε στις ξύλινες καρεκλίτσες  και  μένουμε σκεπτικοί. Ξαφνικά τα φώτα σβήνουν και   στη τάξη απλώνεται μαύρο σκοτάδι!!!!!!     

Τα παιδιά ένιωσαν ένα συναίσθημα δέους και αμέσως είπαν στη δασκάλα ότι είχε γίνει διακοπή ρεύματος. Εκείνη όμως έδωσε την λύση στο πρόβλημα!!!Πήρε  μερικές λάμπες πετρελαίου και με σπίρτα τις άναψε. Τις τοποθετήσαμε στο τραπέζι. Το χρώμα της φλόγας είχε γλυκάνει την αίθουσα και της είχε δώσει μια άλλη αίσθηση ζεστασιάς. Τα παιδιά συλλογίζονταν κοιτώντας τη φλόγα της φωτιάς και άρχισαν να διαβάζουν ένα παλιό βιβλίο με λόγια ποιητικά. Ξάφνου η κυρία μας παρουσιάζει μια καινούργια μαθήτρια την Ελπίδα, ένα κορίτσι που  πραγματικά μας γεμίζει ελπίδα!!!!!!!!!!

Ιωάννα                                                      

Αφού γυρίσαμε όλες τις σκηνές της ταινίας χρειάστηκε να κάνουμε το μοντάζ. Το μοντάζ θέλει πάνω από πέντε ώρες για ένα λεπτό της ταινίας. Επίσης είναι πολύ κουραστικό γιατί πρέπει να βάζεις ήχους, να διαγράφεις ό,τι δεν χρειάζεσαι και να “κόβεις” και να “ράβεις”. Κατά την γνώμη μου πιστεύω ότι το μοντάζ παρόλο που είναι κουραστικό είναι και ενδιαφέρον. Το μοντάζ  το κάναμε η Βικτώρια Μαραγκού, ο Γιάννης Βαρθαλίτης, εγώ κι η κυρία Μαρία Ιωσηφίδου.

Άννα