Μία Κυριακή της κινηματογραφικής μας ομάδας, στις 23/10/2016. Στην αρχή η κυρία μας πήρε παρουσίες. Λίγο αργότερα μας ανακοίνωσε ότι θα παρακολουθούσαμε την πρώτη ασπρόμαυρη ταινία που φτιάχτηκε ποτέ από τους αδελφούς Lumiere!!  Οι πρώτες ταινίες ήταν βουβές. Είδαμε και αποσπάσματα από ταινίες με τον Τσάρλι Τσάπλιν και τον Χοντρό και τον Λιγνό. Αργότερα μας ανακοίνωσε ότι θα κάναμε μία ταινία μικρού μήκους με θέμα το εικοσιτετράωρο ενός μαθητή! Συζητήσαμε για τις σκηνές και τα πλάνα που θα τραβούσαμε με την κάμερα. Επίσης μας εξήγησε ότι υπάρχουν κάποια πλάνα που σβήνουν σιγά – σιγά (fade) και τα κοντινά πλάνα.

Νάντια – Ανδριάνα

6 Νοεμβρίου 2016

Συζητήσαμε στην τάξη ότι στο ντοκιμαντέρ θα χρειάζεται μάλλον να εκφράζουμε την ερώτηση αλλά να ακούγεται μόνο η απάντηση. Είπαμε ότι οι ερωτήσεις θα γίνονται σε ένα χώρο που θέλει  ο καθένας μας κι όχι κατ’ ανάγκη στο εργαστήριο της Πληροφορικής ή στο σπίτι. Επίσης εκφράσαμε μερικές  ιδέες μας για τους πιθανούς χώρους όπως πατάρι, ταράτσα, πισίνα.

Στη συνέχεια μιλήσαμε για τον σκηνοθέτη. Η κυρία μας εξήγησε τι ρόλο έχει ο σκηνοθέτης και μας είπε ότι είναι το πιο βασικό μέλος μιας ταινίας. Ο σκηνοθέτης είναι αυτός που σκέπτεται  πως θα  είναι μια σκηνή, αυτός που καθοδηγεί τον ηθοποιό για το τι κάνει και επίσης τοποθετεί τις κάμερες  στο σημείο που θα πρέπει να βρίσκονται. Επειδή πολλά παιδιά ήθελαν να έχουν το ρόλο του σκηνοθέτη, κάναμε κλήρωση για το ποιος θα είναι σκηνοθέτης. Είπαμε ότι θα δουλέψουμε με δυο σκηνοθέτες και βγήκαν από την κλήρωση η Ιωάννα και η Ελένη. Μετά  τελειώσαμε τις ερωτήσεις για τα παιδιά και κατά σύμπτωση εκείνη την ώρα τέλειωσε το μάθημα.

Ελένη – Εριέτα – Φανή – Χαρά

30 Οκτωβρίου 2016

Η κυρία στην αρχή μας πήρε παρουσίες.

Μετά μας εξήγησε ότι ο σκοπός του ντοκιμαντέρ που θα δημιουργήσουμε είναι να δει ο θεατής πως είναι η καθημερινότητα ενός παιδιού. Ύστερα μας είπε ποιες θα είναι οι ομάδες για να αποφασίσει ο καθένας σε ποιε ομάδα θέλει να είναι. Οι ομάδες θα είναι η συγγραφική, η δημοσιογραφική, οι κάμερες, το μοντάζ και οι δύο αφηγητές. Όμως  όλοι μαζί θα φτιάχνουμε τις ερωτήσεις για τις συνεντεύξεις. Στις συνεντεύξεις θα απαντήσουν παιδιά και γονείς. Φτιάξαμε τις πρώτες ερωτήσεις για το πρωινό ξύπνημα. Ακούγαμε όλες τις σχετικές ερωτήσεις και διαλέγαμε τηνκαλύτερη. Στο τέλος η κυρία μας μοίρασε δύο χαρτιά τα οποία πρέπει να υπογράψουν οι γονείς για να επιτρέψουν αν θέλουν να φαίνονται τα πρόσωπά μας στο ντοκιμαντέρ και για  να στείλουμε το ντοκιμαντέρ σε έναν διεθνή διαγωνισμό ταινιών μικρού μήκους.

Ιωάννα  Στ΄1

Η τελευταία σκηνή  αποτελεί μεγάλη επιτυχία για την ταινία μας όπου ασταμάτητα και αδιάκοπα δουλέψαμε όλοι μαζί για να έχουμε ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα!!!!Η πλοκή της σκηνής αυτής  ολοκληρώνει  την μικρή  μας ταινιούλα.

Όλα τα παιδιά μαζευόμαστε  στη βιβλιοθήκη  καθώς το τσουχτερό κρύο του χειμώνα  μας διαπερνά. Καθόμαστε στις ξύλινες καρεκλίτσες  και  μένουμε σκεπτικοί. Ξαφνικά τα φώτα σβήνουν και   στη τάξη απλώνεται μαύρο σκοτάδι!!!!!!     

Τα παιδιά ένιωσαν ένα συναίσθημα δέους και αμέσως είπαν στη δασκάλα ότι είχε γίνει διακοπή ρεύματος. Εκείνη όμως έδωσε την λύση στο πρόβλημα!!!Πήρε  μερικές λάμπες πετρελαίου και με σπίρτα τις άναψε. Τις τοποθετήσαμε στο τραπέζι. Το χρώμα της φλόγας είχε γλυκάνει την αίθουσα και της είχε δώσει μια άλλη αίσθηση ζεστασιάς. Τα παιδιά συλλογίζονταν κοιτώντας τη φλόγα της φωτιάς και άρχισαν να διαβάζουν ένα παλιό βιβλίο με λόγια ποιητικά. Ξάφνου η κυρία μας παρουσιάζει μια καινούργια μαθήτρια την Ελπίδα, ένα κορίτσι που  πραγματικά μας γεμίζει ελπίδα!!!!!!!!!!

Ιωάννα                                                      

Αφού γυρίσαμε όλες τις σκηνές της ταινίας χρειάστηκε να κάνουμε το μοντάζ. Το μοντάζ θέλει πάνω από πέντε ώρες για ένα λεπτό της ταινίας. Επίσης είναι πολύ κουραστικό γιατί πρέπει να βάζεις ήχους, να διαγράφεις ό,τι δεν χρειάζεσαι και να “κόβεις” και να “ράβεις”. Κατά την γνώμη μου πιστεύω ότι το μοντάζ παρόλο που είναι κουραστικό είναι και ενδιαφέρον. Το μοντάζ  το κάναμε η Βικτώρια Μαραγκού, ο Γιάννης Βαρθαλίτης, εγώ κι η κυρία Μαρία Ιωσηφίδου.

Άννα

Με την κυρία Μαρία είδαμε την ταινία της προπέρσινης ΣΤ τάξης και με βάση αυτήν μιλήσαμε για το κοντινό πλάνο, το μακρινό πλάνο, για τη θέση της κάμερας η οποία καθορίζει από πού θα φαίνεται το πρόσωπο του ηθοποιού (από ψηλά, από χαμηλά, στο ίδιο ύψος), το μοντάζ που στην ουσία κόβει και ράβει την ταινία, το ζουμ που φέρνει κοντά τα πράγματα. Επίσης πρέπει να ξέρετε ότι μια σκηνή για να γυριστεί χρειάζεται πολλή ώρα. Και πραγματικά. Για μια σκηνή που θα διαρκέσει ένα λεπτό περίπου στην ταινία μας, χρειαστήκαμε δύο ώρες γύρισμα.

Η ταινία μας θα έχει ένα φάντασμα που διηγείται κι είναι ο ήρωάς μας. Κι αφού είναι φάντασμα δεν θα το βλέπουμε…Χμ…Περίεργο…
Νίκος

Την Κυριακή 10/1/16 γυρίσαμε την 2η σκηνή της ταινίας μας. Αλλάξαμε όλο το σενάριο για να μην είναι τόσο δραματική. Όταν ξαναγράψαμε το σενάριο βγήκαμε έξω και αρχίσαμε τα γυρίσματα της σκηνής. Στην διάρκεια του γυρίσματος κάναμε πολλές γκάφες όμως το διασκεδάσαμε πάρα πολύ. Ωστόσο η κυρία μας πάντα μας βοηθάει να διορθώσουμε τα λάθη μας. Όμως επειδή έλειπε ο Ερρίκος βοήθησε και την Δήμητρα στην κάμερα. Τα παιδιά που συμμετείχαν στο σημερινό γύρισμα σαν ηθοποιοί ήταν ο Γιάννης Βαρθαλίτης, ο Γιάννης Ρούσσος και η Τζωρτζίνα Στεφάνου. ΘΑ ΜΑΣ ΜΕΙΝΕΙ ΑΞΕΧΑΣΤΟ!!!
Γιάννης Ρούσσος  –  Γιάννης Βαρθαλίτης

Στις 9 Ιανουαρίου κάναμε το καλύτερο γύρισμα! Η Άννα, ο Νίκος, η Τζωρτζίνα και εγώ είχαμε καταπληκτική συνεργασία. Μας πήρε 2 ώρες για το γύρισμα. Βεβαία είχε και ένα καλό! Πήραμε το αίμα μας πίσω αφού η σκηνή απαιτούσε να πέσει με φόρα ένα βιβλίο κάτω και εμείς διαλέξαμε των μαθηματικών. Όμως το γύρισμα είχε και τις δυσκολίες αφού ο παραμικρός ήχος ακουγόταν στο μικρόφωνο της κάμερας και ξαναγυρίσαμε πολλές σκηνές μόνο και μόνο γιατί περνούσε ένα αμάξι ή ένα μηχανάκι.

Δήμητρα

Με την κυρία μας είδαμε την ταινία της προπέρσινης έκτης και με βάση αυτήν μιλήσαμε για το γκρο πλάνο (closeup) που σημαίνει κοντινό πλάνο, για το μακρινό πλάνο, για τη θέση της κάμερας η οποία καθορίζει από ποια μεριά θα φαίνεται το πρόσωπο του ηθοποιού, το μοντάζ που στην ουσία κόβει και ράβει την ταινία, το ζουμ που η χρήση του είναι να φέρνει κοντά τα πρόσωπα και τα πράγματα. Επίσης συζητήσαμε ότι για ένα πλάνο που διαρκεί 1 λεπτό χρειάζεται να κάνουμε γύρισμα περίπου 1 ώρα.

Η ταινία μας θα έχει κι ένα φάντασμα – ή κάπως έτσι τέλος πάντων. Δεν θα σας πούμε κάτι άλλο γιατί θέλουμε να έχετε αγωνία για να δείτε την ταινία μας.

Νίκος

Επιτέλους! Ξεκινήσαμε γυρίσματα! Μια από τις πιο όμορφες φάσεις της δημιουργίας ενός κινηματογραφικού έργου. Το πρώτο μας γύρισμα πραγματοποιήθηκε ένα κυριακάτικο κι ηλιόλουστο πρωινό. Παρόντα πλέον μόνο τα άτομα που αφορούσε η συγκεκριμένη σκηνή καθώς βέβαια και τα παιδιά που χειρίζονται την κάμερα: η Δήμητρα κι ο Ερρίκος.

• Να πω ότι οι μικρές μας πρωταγωνίστριες ξέχναγαν τα λόγια τους; Να το πω!
• Να πω ότι υπήρχαν πότε διαμαρτυρίες για τον έντονο ήλιο και πότε για το σύννεφο που μας τον έκρυβε; Να το πω!
• Να πω ότι είχαμε προβλήματα με την κάμερα; Να το πω!
• Να πω ότι περνούσαν μηχανές και μας ενοχλούσαν με το θόρυβό τους; Να το πω!
• Όμως θα πω και κάτι ακόμα: τα παιδιά είχαν άποψη για τα πράγματα κι ωραίες ιδέες: να μην φανεί η σκιά μας στο πλάνο, να σταθούμε εδώ, να περπατήσουμε εκεί, να τραβήξουμε ένα κοντινό πλάνο, να γυρίσουμε κι ένα πλάνο από μπροστά από τα πρόσωπα κι ένα σαν να φεύγουν οι πρωταγωνίστριες, κι ένα χάιδεμα στον ώμο… Ήταν υπέροχα! Καλή συνέχεια να έχουμε!

Μαρία Ιωσηφίδου – υπεύθυνη της κινηματογραφικής ομάδας