Tiens moi au courrant!

Σήμερα είναι η τρίτη και τελευταία μέρα του 1ου Πανελλήνιου Συνεδρίου στην Ημαθία με θέμα: ” Ψηφιακό υλικό για την υποστήριξη του παιδαγωγικού έργου των εκπαιδευτικών”. .
Δυστυχώς δεν μπόρεσα να παρευρεθώ, αν και θα το ήθελα πολύ, διότι έδινα χτες προφορικά και σήμερα γραπτά για ένα πτυχίο της γαλλικής γλώσσας.
Και για να σας αποδείξω ότι κατέχω τη γλώσσα:

“j’aime deux choses, toi et les roses
les roses pour un jour et toi pour toujours!”

ή ακόμα καλύτερα:

Parlez vous francais?
makaronia fricasser!

Είμαι σίγουρη πως το συνέδριο θα έχει μεγάλη επιτυχία γιατί οι διοργανωτές είναι υπεύθυνα άτομα με ικανότητες και δημιουργικό πνεύμα και οι παρουσιαστές όπως και τα θέματα που παρουσιάζονται είναι πολύ ενδιαφέροντα.

Οι συνέπειες του κυκλώνα Ναργκίς

Ένα γεγονός: Ο κυκλώνας Ναργκίς έπληξε τη Μιανμάρ.
Οι συνέπειες: Δεκάδες χιλιάδες νεκροί: επίσημα στις 23.000 ανεπίσημα στις 80.000 με 100.000. Πολλοί νεκροί. Οι συνέπειες: πόνος στους εναπομείναντες, αρρώστιες από τη σήψη και τις καταστροφές, απόγνωση. Οι συνέπειες:

Ο κυκλώνας που έπληξε τις καλλιέργειες της Βιρμανίας, της έκτης μεγαλύτερης χώρας σε παραγωγή ρυζιού στον κόσμο, είχε ως συνέπεια να κινηθούν ανοδικά για έκτη συνεχόμενη μέρα οι τιμές του ρυζιού.

Με την παγκόσμια ζήτηση να βρίσκεται επίσης σε επίπεδα ρεκόρ, το κόστος του ρυζιού αυξήθηκε έως 5,1% στις ηλεκτρονικές συναλλαγές …………………. Ειδικότερα η τιμή των προθεσμιακών συμβολαίων του ρυζιού…………..

Ο κυκλώνας έπληξε τις καλλιέργειες της Βιρμανίας. Το ρύζι έγινε ακριβότερο. Οι άνθρωποι που δούλευαν στις καλλιέργειες απλώς έφυγαν και πάνε. Αναλώσιμοι, πιο αναλώσιμοι και από το ρύζι.

Στην αγκαλιά του Μορφέα

null

Θυμάμαι τη γιαγιά μου, όταν προσπαθώντας να διαβάσει εφημερίδα καθισμένη στον καναπέ, την έπαιρνε ο ύπνος. Έγερνε τότε το κεφάλι της και ξυπνώντας μετά από λίγα λεπτά έλεγε: “Τι γλυκός ύπνος, βρε!”

Γλυκός ο ύπνος , γλυκό το κάλεσμά του, γλυκιά και η παράδοση σ’ αυτόν. Πόσο δύσκολο να του αντισταθούμε όταν δεν πρέπει να κοιμηθούμε! Και τι μεγάλο βάσανο όταν σε στήνει στα ραντεβού του!
Μεγάλη μορφή ο Μορφέας και η αγκαλιά του ξακουστή, μόνο που δεν είναι ο ύπνος αλλά ο γιος του…..

Όπως μας λέει ο Ησίοδος, το Σκότος και η Νύχτα έκαναν δύο δίδυμα αγόρια το Θάνατο και τον Ύπνο. Ο Ύπνος με τη σειρά του, μαζί με την Πασιθέα έκανε χίλια, παρακαλώ, παιδιά τους Όνειρους. Απ’ αυτά το πρώτο και σπουδαιότερο ήταν ο Μορφέας. Τα επόμενα δύο παιδιά ο Φοβήτωρ ή Είκελος και ο Φάντασος είναι και αυτά γνωστά όχι όμως σαν τον Μορφέα. Για τα υπόλοιπα 997 ούτε λόγος! Ο Ύπνος λοιπόν, καθότι ύπνος, ήταν συνέχεια ξαπλωμένος στο κρεβάτι του και κοιμόταν. Έστελνε λοιπόν τα παιδιά του, τους Όνειρους, στους ανθρώπους. Ο Μορφέας, όπως φανερώνει και το όνομά του, άλλαζε συνέχεια μορφές στα όνειρα των ανθρώπων και ειδικευόταν σε ανθρώπινες φιγούρες. Επειδή δε ήταν πολύ σπουδαίος, καθότι πρωτότοκος, εμφανιζόταν κυρίως σε ήρωες και βασιλιάδες. Είχε φτερά τόσο ελαφρά, ώστε όταν πετούσε καθόλου δεν ακουγόταν. Ζούσε σε μια σπηλιά μισοφωτισμένη,περιτριγυρισμένη από παπαρούνες. Γενικότερα όλη η οικογένεια Ύπνου κατοικούσε στα Τάρταρα κατά τον Ησίοδο ή στη Λήμνο κατά τον Όμηρο σε σπηλιές που ήταν περιτριγυρισμένες από παπαρούνες. Από εκεί πήγαζε και ο ποταμός της Λήθης.
Από τα άλλα δύο αδέλφια του Μορφέα ο Φοβήτωρ ή Είκελος έπαιρνε στα όνειρα μορφές ζώων ή τεράτων και ο Φάντασος μορφές άψυχων αντικειμένων.
Η σπηλιά που κατοικούσαν οι Όνειροι είχε δύο εξόδους: η μία ήταν κεράτινη και η άλλη από ελεφαντόδοντο. Όταν έβγαιναν οι Όνειροι από την κεράτινη, τότε τα όνειρα ήταν αληθινά κάτι σαν προμηνύματα. Όταν έβγαιναν από την άλλη, τα όνειρα ήταν ψεύτικα.
Όλα αυτά τα γράφω γιατί η ώρα είναι 4:30 το πρωί και με έχει στήσει άγρια ο Μορφέας.
Και κάτι ακόμα: η μορφίνη , η γνωστή ναρκωτική ουσία, αλκαλοειδές του οπίου, πήρε το όνομά της από το Μορφέα.

Καληνύχτα!

Πάσχα ’08

Πάσχα
Βροχή ξεβροχή, βρεθήκαμε όλοι μαζί, φιληθήκαμε, δώσαμε ευχές, το κατσίκι ψήθηκε, φαγώθηκε, είπαμε και του χρόνου με υγεία.
Χρόνια πολλά σε όλους!

Χρόνια πολλά

Τη στιγμή εκείνη πρόβαινε από το φρύδι του βουνού ο ήλιος’ έδωκε ένα σάλτο ο παπάς, βρέθηκε ομπρός στους χωριανούς, άνοιξε τις αγκάλες:
Χριστός ανέστακας, μωρέ παιδιά! φώναξε.
Η γνώριμη πολυτριμμένη λέξη: ανέστη του φάνηκε ξαφνικά μικρή, φτενή, μίζερη’ δεν μπορούσε να χωρέσει τη Μεγάλη Αγγελία’ πλάτυνε η λέξη, θέριεψε στα χείλια του παπά. Λύγισαν οι γλωσσικοί νόμοι, έσπασαν ακολουθώντας τη φόρα της ψυχής, δημιουργήθηκαν νόμοι καινούριοι’ και να, πρώτη φορά το πρωί εκείνο, ο γερο-Κρητικός, δημιουργώντας την καινούρια λέξη, ένιωθε πως αληθινά ανάσταινε, σε όλο του το μέγα μπόι το Χριστό.

(Αναφορά στον Γκρέκο)

Γειά σου Κόσμε!

Καλή αρχή από απόψε!!!

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση