Η άνοιξη μπήκε και έτσι έπρεπε να φορέσουμε να μαρτάκια μας. Αν και ο καιρός δεν δείχνει ότι κινδυνεύουμε από τον ήλιο αλλά “Μάρτης είναι πότε κλαίει πότε γελάει”. Εμείς για να είμαστε προετοιμασμένοι τα φορέσαμε.

Ένα έθιμο που το κάνουμε στο σχολείο , την πρώτη μέρα του Μάρτη, είναι, αφού μιλήσουμε για αυτό και κάνουμε διάφορα παιχνίδια, να βάλουμε “Μαρτάκια”. Μια κόκκινη με μια άσπρη κλωστή αγκαλιάζονται για να προστατέψουν, σύμφωνα με το έθιμο, τον κάθε άνθρωπο που το φοράει από τον ήλιο. Και όταν τελειώσει ο μήνας θα κρεμάσουμε τα κρεμάσουμε στα δέντρα, για να τα πάρουν τα πουλιά και να φτιάξουν τις φωλιές τους.