Σήμερα 3 Απριλίου στης 10.00πμ στην εκπομπή “Ανέβα μήλο, κατέβα ρόδι” ,  στο Δίκτυο Fm 91,5 – diktyo fm

ακούσαμε  τα στιχάκια του ποιήματος που είχαμε  γράψει, στα πλαίσια του 1ου διαγωνισμού στιχουργικής για παιδιά .

Άσχετα με το αποτέλεσμα , σημασία έχει ότι τα παιδιά έλαβαν μέρος σε αυτή τη διαδικασία, και εννοώ τη διαδικασία της δημιουργίας.

Γιατί τα παιδιά και έξυπνα είναι και φαντασία έχουν και μεγάλη δημιουργικότητα. Στο χέρι λοιπόν, εμάς των ενηλίκων, να τους δώσουμε την ευκαιρία να “πετάξουν” με τα δικά τους φτερά.

Τη φετινή χρονιά το τμήμα μας πήρε μέρος στον 1o διαγωνισμό στιχουργικής  που οργάνωσε το Δίκτυο fm 91,5 για παιδιά, και τη Βαλεντίνα Παπαδημητράκη , που όπως δηλώνει «Αγαπώ τα παιδιά που θέλουν να μεγαλώσουν και τους μεγάλους που θέλουν να μείνουν για πάντα παιδιά». Έχει σπουδάσει θέατρο και εκπαιδευτικό δράμα στην Αθήνα. Εμείς  «δουλέψαμε»  το βιβλίο της «ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΙ ΕΝΑ ΦΙΛΙ κι ένα ΚΟΥΤΟ ΚΟΥΤΙ»,        εικονογράφηση  Μαρίνα Δημοπούλου,  από τις εκδόσεις Καλειδοσκόπιο.

Σήμερα είχαμε τη χαρά και την  ευκαιρία να μας επισκεφθεί διαδικτυακά στην τάξη μας . Τα παιδιά της έκαναν ερωτήσεις σχετικά με το συγκεκριμένο βιβλίο αλλά και γενικά για τα βιβλία, να μάθουν το πώς έφτασε στο σημείο να γράψει αυτό το βιβλίο, να δημιουργήσει μαζί τους μια νέα ιστορία αλλά και να παίξει μαζί τους. Τα παιδιά με αφορμή το δικό τους «κουτό κουτί» έδωσαν  μια νέα ζωή, όπως άλλωστε μόνο τα παιδιά ξέρουν.

Το 3ο βιβλίο που θα ασχοληθούμε για το διαγωνισμό της φιλαναγνωσίας είναι η ” Οδύσσεια”

Αρχίσαμε λοιπόν με το καράβι του Οδυσσέα.  Το ζωγραφίσαμε , το κόψαμε σε κομμάτια, τα μετρήσαμε  και τέλος ανασυνθέσαμε την εικόνα, όπως κάνουμε με τα παζλ.

Φτιάξαμε το καράβι με τα κομμάτια του τάνγκραμ

Φτιάξαμε με χαρτοδιπλωτική, χάρτινο καραβάκι, και προσπαθήσαμε, αφού χωριστήκαμε σε 2 ομάδες να βγούμε τρόπο να τα μετακινήσουμε. Ο αέρας ήταν αυτός που επικράτησε.

Πειραματιστήκαμε να  δούμε τι υλικά επιπλέουν στο νερό….

Ζωγράφισαν ό,τι τους έκανε εντύπωση από την περιπέτεια του Οδυσσέα στη χώρα του Κύκλωπα Πολύφημου

Με έμπνευση τη δοκιμασία των μνηστήρων και μετά του ίδιου του Οδυσσέα, φτιάξαμε το δικό μας παιχνίδι… Ποιος θα καταφέρει να περάσει μέσα από όλους του

Όταν ο Οδυσσέας κατέβηκε στον κάτω κόσμο να συναντήσει τον Οδυσσέα , έβλεπε πολλές σκιές. Εμείς τις βρήκαμε με τη βοήθεια του ήλιου και τις αποτυπώσαμε στο χαρτί

Παίξαμε με τα γράμματα του ονόματος του Οδυσσέα. Στην αρχή αναγνώρισαν τα γράμματα και τα   “αντέγραψαν” φτιάχνοντας  τη  νέα λέξη με κινητά γράμματα

Στη συνέχεια  κρύβαψε γράμματα και έπρεπε να θυμηθούν ποιο έλειπε και τέλος να την ανασυνθέσουν χωρίς να τη βλέπουν.

Συνεχίσαμε να παίζουμε με το όνομα του Οδυσσέα. Αυτή τη φορά τα γράμματα τα κολλήσαμε στο χαρτί και τον ζωγραφίσαμε

Το κάθε παιδί ζωγράφισε όποια περιπέτεια του άρεσε πιο πολύ και την ¨ταξιδέψαμε ” με το ηλεκτρονικό μας ποντικάκι , προγραμματίζοντας τη διαδρομή που θέλουμε να κάνει:

Το 2ο βιβλίο του διαγωνισμού ήταν :”Ο ΜΙΚΡΟΣ ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΡΥΔΑΣ , Ταξίδι στην προϊστορία”. Ένα βιβλίο που μας ταξίδεψε στο χρόνο. Μαζί με το μικρό δράκο Καρύδα είδαμε και μάθαμε για τους πρώτους ανθρώπους αλλά και το πώς ζούσαν.

Είδαμε και στον υπολογιστή , στο youtube , από τη σειρά “Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο άνθρωπος¨

 , πώς ήταν ο πρώτος άνθρωπος , σε ποιες συνθήκες ζούσε και πώς κατάφερε, αν κατάφερε, να επιβιώσει.

Παίξαμε και εμείς μετά διάφορες σκηνές από την καθημερινότητα εκείνων των πρώτων ανθρώπων.

 Συγκρίναμε στοιχεία και από άλλα βιβλια που  σχετίζονταν με το θέμα μας

Με ένα πρόγραμμα στον υπολογιστή, έφτιαξα  ένα φύλλο και έπρεπε να ακολουθήσουν τους αριθμούς μέχρι όσο μπορούσαν , και μετά να φανταστούν τι μπορεί να εικονίζονταν και να συνέχιζαν ενώνοντας τους αριθμούς όπως νόμιζαν

                                                       . Το αποτέλεσμα ήταν πάρα πολύ ικανοποιητικό. Πολλά μικρά δρακάκια εμφανίστηκαν πολύ γρήγορα στο χαρτί.

Σκεφτήκαμε να βρούμε ένα τρόπο να δούμε με τι ζωγράφιζαν οι πρώτοι εκείνοι άνθρωποι και πού: έτσι φτάσαμε στο συμπέρασμα ότι το κάρβουνο θα ήταν ένας τρόπος ζωγραφικής στους τοίχους της σπηλιάς που ζούσαν. Το δοκιμάσαμε λοιπόν και πέτυχε

Ζωγραφίσαμε με χορτάρια

Ζωγραφίσαμε και γράψαμε με λάσπη. Αφού βέβαια τη φτιάξαμε…

Φτιάξαμε με λάσπη “πιάτο” για να δούμε αν τελικά θα τα καταφέρουμε όπως εκείνοι , οι προϊστορικοί άνθρωποι. Του δώσαμε το σχήμα του πιάτου και το βάλαμε στον ήλιο. Μας έσπασε λίγο αλλά θα το ξαναπροσπαθήσουμε με διαφορετικό χώμα.

Σαν τμήμα γραφτήκαμε σε διαγωνισμό φιλαναγνωσίας. Το 1ο πρώτο βιβλίο που έπρεπε να ασχοληθούμε ήταν "Το ταξιδιάρικο ξωτικό".

Το διαβάσαμε , το παίξαμε, προσπαθήσαμε να “μπούμε” στη θέση του μικρού Χόμπο και να νιώσουμε τα συναισθήματά του αλλά και τις σκέψεις του.

Σκεφτήκαμε να φτιάξουμε το δάσος μέσα από το οποίο πέρναγε το Χόμπο και να πάμε και εμείς μαζί του, να τον συντροφεύσουμε στις περιπέτειές του.

Έτοιμο το αποτέλεσμα:

Σκεφτήκαμε και φτιάξαμε να σύμβολα που θα δηλώνουν τη νέα μας αλφάβητο

και στη συνέχεια τα αντιστοιχήσαμε με τα γράμματα της δική μας αλφαβήτου

και μετά προσπαθήσαμε να γράψουμε το όνομά μας με το μυστικό κώδικα που είχαμε φτιάξει, όπως είχε κάνει και ο μικρός Χόμπο

Ο Χόμπο ταξίδεψε στο σπίτι κάθε παιδιού του τμήματος, για να περάσει μαζί του ένα Σαββατοκύριακο.

Κάθε παιδί έφτιαξε μια δική του ιστορία με τις περιπέτειες που πέρασε με το μικρό Χόμπο: