Στις 17 Ιουνίου 2016, ξεκινά η δίκη των 10 στελεχών* και μελών της ΑΤΙΚ (Συνομοσπονδία Τούρκων Εργατών στην Ευρώπη) στο ανώτατο δικαστήριο του Μονάχου
. Πρόκειται για την κορύφωση μιας δικαστικής-αστυνομικής επιχείρησης που άρχισε στις 15 Απριλίου 2015 σε Γαλλία, Ελβετία, Ελλάδα και Γερμανία κατ΄ εντολή των ομοσπονδιακών γερμανικών δικαστικών αρχών. Οι συλλήψεις που έγιναν στην Ελλάδα ήταν τέσσερις, ενώ έπειτα από πανελλαδική κινητοποίηση αλληλεγγύης, οι τρεις αφέθηκαν ελεύθεροι, ενώ ο ένας (ο Deniz Pektaş) παραδόθηκε τελικά στις γερμανικές αρχές.
Το κατηγορητήριο – που στήθηκε με στοιχεία των τουρκικών φασιστικών αρχών – είναι πως οι δέκα αγωνιστές είναι μέλη της παράνομης οργάνωσης Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας (μαρξιστικό-λενινιστικό) (TKP/ML). Η κατηγορία βασίζεται στο άρθρο 129 a-b του γερμανικού ποινικού κώδικα (προσθήκη του 2012) που αφορά τη σύσταση και συμμετοχή σε τρομοκρατικές οργανώσεις στο εξωτερικό.
Οι κατηγορίες είναι παντελώς αβάσιμες. Όχι μόνο γιατί το TKP/ML δε βρίσκεται καν στη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά διότι για το τούρκικο φασιστικό καθεστώς, κάθε πολιτικό κόμμα που αγωνίζεται για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες στο εσωτερικό του θεωρείται «τρομοκρατικό». Την ίδια στιγμή, το τούρκικο καθεστώς, δολοφονεί καθημερινά τούρκους και κούρδους αγωνιστές, διαπράττει μαζικά εγκλήματα στο τουρκικό Κουρδιστάν, διώκει και φυλακίζει δημοσιογράφους, εκπαιδευτικούς, και γενικότερα κάθε φωνή που στηλιτεύει την πολιτική των κυβερνήσεων Ερντογάν. Τελευταία επιδιώκει να θέσει εκτός Κοινοβουλίου και νόμου πολιτικά κόμματα που ψηφίστηκαν από εκατομμύρια εκλογείς και προετοιμάζει διώξεις ενάντια στους βουλευτές τους.
Η δίωξη των γερμανικών δικαστικών αρχών είναι στα πλαίσια της κατάπτυστης συμπαιγνίας με την τούρκικη Κυβέρνηση. Συνδέεται με τις στενές σχέσεις και συμφωνίες της Γερμανίας με την Τουρκία αλλά και με την πρόσφατη αντιλαϊκή συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας για το προσφυγικό. Ταυτόχρονα, η δίκη των τούρκων αγωνιστών είναι τμήμα των αντιδημοκρατικών πολιτικών έκτακτης ανάγκης που υιοθετούνται στην Ευρωπαϊκή Ένωση συνολικά και σε κάθε κράτος-μέλος χωριστά.
Μέχρι σήμερα, έχουν γίνει κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στους αγωνιστές της ΑΤΙΚ σε: Τουρκία, Γαλλία, Αγγλία, Ελβετία, Σουηδία, Φινλανδία, Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Ελλάδα, Κύπρο, Αυστρία, Ισπανία, Βραζιλία, Μεξικό, και αλλού. Οι Τούρκοι αγωνιστές δεν μπορούν και δεν πρέπει να αφεθούν μόνοι τους. Στο εδώλιο του κατηγορουμένου δεν βρίσκεται μόνον η ηγεσία της ΑΤΙΚ πανευρωπαϊκά. Μαζί της δικάζεται κάθε δημοκρατική και αντιφασιστική φωνή και συλλογικότητα στην Ευρώπη.
Για τους λόγους αυτούς:
- Καταδικάζουμε τη φασιστική δίωξη ΕΕ-Τουρκίας σε βάρος των Τούρκων αγωνιστών της ΑΤΙΚ.
- Απαιτούμε να σταματήσει κάθε δίωξη και να ελευθερωθούν άμεσα οι κρατούμενοι αγωνιστές.
*Müslüm Elma, Haydar Bern, Mehmet Yeşilçalı, Erhan Aktürk, Deniz Pektaş, Sami Solmaz, Musa Demir, D. Banu Büyükvaci, Sinan Aydın και Seyit Ali Uğur.
Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
Δελτίο Τύπου -Αλληλεγγύη στους Τούρκους αγωνιστές της ΑΤΙΚ
Συμπαράσταση στον συνάδελφο Σεραφείμ Ρίζο
Στις 15 Ιουνίου 2016, δικάζεται ο Σεραφείμ Ρίζος, μέλος του Δ.Σ του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων και Δημοτικός Σύμβουλος, εκλεγμένος με τη «Ανταρσία στα Χανιά», έπειτα από μήνυση του χρυσαυγίτη, Βολουδάκη Στυλιανού.
Ο συνάδελφος, κατηγορείται ότι παρακίνησε άγνωστα άτομα να χτυπήσουν τάχα το χρυσαυγίτη κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου του Ιουνίου του 2012.
Εκείνη την περίοδο, η νεοναζιστική Χρυσή Αυγή είχε συγκροτήσει τάγμα εφόδου στα Χανιά οργανώνοντας περιπολίες, επιθέσεις σε μετανάστες, αριστερούς αγωνιστές και νεολαίους. Προσπαθούσαν να τρομοκρατήσουν όποιον αντιστέκονταν στις βάρβαρες πολιτικές των μνημονίων, καλλιεργώντας, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, κλίμα βίας με επιθέσεις σε προεκλογικά περίπτερα κλπ.
Είναι προκλητική η προσπάθεια της Χρυσής Αυγής να αντιστρέψει και να συσκοτίσει την πραγματικότητα προχωρώντας, κατά την προσφιλή τακτική της άλλωστε, σε μηνύσεις. Προσπάθησαν να κατηγορήσουν τον Σ. Ρίζο, όπως και πολλούς άλλους αγωνιστές στα Χανιά, που εκείνη την ώρα βρίσκονταν στην πλατεία της Δημοτικής Αγοράς.
Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ., θεωρεί ανεπίτρεπτο το γεγονός ότι οι δολοφόνοι του Παύλου Φύσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν, κυκλοφορούν ελεύθεροι συνεχίζοντας να οργανώνουν την εγκληματική δράση της συμμορίας.
Απαιτούμε:
- να σταματήσει να λειτουργεί η βιομηχανία διώξεων σε βάρος αγωνιστών της αριστεράς και του εργατικού κινήματος.
- την άμεση παύση της δίωξης και την απαλλαγή του συναδέλφου από κάθε κατηγορία.
Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
Δελτίο Τύπου – Συμπαράσταση στον συνάδελφο Σεραφείμ Ρίζο
ΣΤΗΡΙΞΗ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ATHENS PRIDE
Στις 11 Ιούνη διοργανώνεται φετινή η διαδήλωση του Athens Pride στην πλατεία Κλαυθμώνος, στις 7:00μμ.
Οι μέρες περηφάνειας «Pride» αποτελούν πολιτικά γεγονότα που οφείλει να στηρίζει το συνδικαλιστικό κίνημα, όχι μόνο γιατί αφορούν δικαιώματα που διεκδικεί ένα τμήμα της εργατικής τάξης αλλά και επειδή αφορούν τον συνολικότερο αγώνα ενάντια στην καταπίεση, τον ρατσισμό και τον φασισμό.
Οι διακρίσεις με βάση το φύλο, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, το χρώμα του δέρματος, τη θρησκεία, την εθνικότητα είναι το ρατσιστικό όπλο στα χέρια του συστήματος προκειμένου να διαιρέσει τους εργαζόμενους και να τους αποπροσανατολίσει σε σχέση με το ποιοι ευθύνονται για τη φτώχεια, την καταπίεση, μετατρέποντας τους «διαφορετικούς» σε αποδιοπομπαίους τράγους και στόχους των φασιστών δολοφόνων.
Ταυτόχρονα δεν ξεχνάμε ότι οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής, αξιοποιώντας τη ρατσιστική πολιτική των κυβερνήσεων των μνημονίων, της λιτότητας και της ανεργίας προχώρησαν σε επιθέσεις όχι μόνο ενάντια στους μετανάστες και την Αριστερά, φτάνοντας στις δολοφονίες του Παύλου Φύσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν, αλλά και σε επιθέσεις κατά των ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπων. Σήμερα προσπαθούν να υποβαθμίσουν τη δίκη που διεξάγεται εναντίον τους και να «πέσουν στα μαλακά».
Τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ συνδέονται με τους αγώνες της εργατικής τάξης. Μέσα από τον αγώνα των εργαζομένων για δημόσια και δωρεάν υγεία μπορούμε να αυξήσουμε την χρηματοδότηση των νοσοκομείων και την κάλυψη των ιατροφαρμακευτικών αναγκών για όλους-ες. Η ιδιωτικοποίηση της Υγείας σημαίνει, μεταξύ άλλων, και τον αποκλεισμό των οροθετικών από τα αντιρετροϊικά φάρμακα, όπως είδαμε πρόσφατα. Συνεπάγεται επίσης και τον αποκλεισμό των τρανς ατόμων, καθώς και μια σειρά άλλες διακρίσεις. Το κίνημα των εκπαιδευτικών για προσλήψεις έχει τη δύναμη να οδηγήσει σε μια παιδεία χωρίς ρατσισμό και σεξισμό.
Στηρίζουμε τη διοργάνωση του Φεστιβάλ Υπερηφάνειας (Pride) στην Αθήνα και άλλες πόλεις και καλούμε τους εργαζόμενους να συμμετέχουν ενεργά. Ενάντια στον σεξισμό, την ομοφοβία, την τρανσφοβία προτάσσουμε την ενότητα της εργατικής τάξης, διεκδικούμε ίσα δικαιώματα για όλες και όλους.
Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
