Πόσο μακριά μπορεί να ταξιδέψει κάποιος; Αναλόγως… Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η φαντασία του; Η απάντηση λοιπόν δεν είναι ίδια για τον κάθε έναν από εμάς…

Δεν υπάρχει όμως καμία αμφιβολία οτι τα δικά μας ταξίδια, μας έχουν οδηγήσει πολύ μακριά από τα Γλυκά Νερά. Θα το καταλάβατε αυτό αν έχετε παρακολουθήσει και άλλα ταξίδια μας (π.χ. Μέρα και Νύχτα). Την τελευταία φορά που ταξιδέψαμε, πεταχτήκαμε μέχρι το μακρινό διάστημα. Το ρήμα πεταχτήκαμε δεν επιλέχτηκε τυχαία, αφού πεταχτήκαμε στ’ αλήθεια με τους πυραύλους μας, μιας και πληροφορηθήκαμε ότι μόνο έτσι μπορεί κάποιος να φτάσει στο διάστημα.

Άχρηστα χαρτάκια και ειδικά χαρτόνια ενώθηκαν για να μας δώσουν τους πιο όμορφους πύραυλους. Μέχρι και ένας αστροναύτης θα τους ζήλευε…

Έτοιμοι λοιπόν οι πύραυλοι… έπρεπε όμως να προετοιμαστούμε κιόλας για το μακρινό μας ταξίδι στο διάστημα. Παρακολουθήσαμε λοιπόν και το παρακάτω video. Προτείνουμε και σε εσάς να το δείτε αν έχετε σκοπό να μας ακολουθήσετε.

Όλα καλά μέχρι τώρα. Κάναμε και ειδική ενημέρωση για τον κάθε πλανήτη ξεχωριστά. Πως θα τον αναγνωρίσουμε (χρώμα, έδαφος); Ποιο είναι το μέγεθός του συγκριτικά με τον δικό μας πλανήτη; Είναι κρύος ή ζεστός; Ποια είναι η σειρά του από τον Ήλιο προς τα έξω (1 εως 8); Αυτά και άλλα πολλά είπαμε γιατί η προετοιμασία παίζει πολύ σπουδαίο ρόλο σε αυτές τις αποστολές! Κάποιοι από τους επίδοξους αστροναύτες μας απεικόνισαν τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος με τον δικό τους τρόπο.

Οι κάποιοι μαθητές μας σκέφτηκαν ακόμα πως θα χρειαστούν κράνος και στολή. Κανένας δεν μπορούσε να τους σταματήσει να τα δημιουργήσουν με υλικά του διέθεταν.

Δεν μπορούσαμε βέβαια να πάμε στους ξένους πλανήτες χωρίς πρώτα να ενημερώσουμε για την άφιξή μας… Παρακολουθήστε την αντίδραση των πλανητών, όταν τους ανακοινώσαμε πως σε λίγο φτάνουμε.

Με τη βοήθεια του πιστού μας υπολογιστή, πραγματοποιήσαμε λοιπόν το ταξίδι μας στο ηλιακό μας σύστημα. Με τόση προετοιμασία που κάναμε, μας φαινόταν πια τόσο γνωστό…

Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως νοιώθαμε βασιλιάδες και βασίλισσες του διαστήματος. Αυτό μας παρακίνησε να δημιουργήσουμε στέμματα και κορώνες με τους πλανήτες για να τα φορέσουμε. Δείτε παρακάτω μερικά από αυτά. Τελικά το σύμπαν μπορεί να περιστρέφεται γύρω από ένα παιδί…

Αφού μάθαμε ότι μπορούσαμε για το γνωστό υπαρκτό σύμπαν, αποφασίσαμε να εξερευνήσουμε και το φανταστικό σύμπαν. Έτσι βρέθηκε στο δρόμο μας και ο αστεροειδής του Μικρού Πρίγκηπα! Εκείνος ο μικρούτσικος πλανήτης του, με τα ηφαίστεια και το μοναδικό τριαντάφυλλο. Σαν και εμάς, και εκείνος θέλησε να εξερευνήσει το δικό του σύμπαν. Δείτε παρακάτω το παραμύθι σε μια διασκευή.

Και αν ο καθ’ ένας από εμάς μπορούσε να δημιουργήσει τον δικό του πλανήτη, πως άραγε θα τον έφτιαχνε; Οι κοσμογυρισμένοι πλέον μαθητές μας, βάλθηκαν να πλάσουν τους δικούς τους πλανήτες. Δείτε μερικούς από αυτούς που μας έστειλαν.

Ειδήμονες πια εξερευνητές, οι μαθητές μας απέκτησαν και Δίπλωμα Εξερευνητή!

Ένα από τα πολλά που τους ευχόμαστε να αποκτήσουν στη ζωή τους, μαζί με τη γνώση ότι, όσο μεγάλο και αν είναι το σύμπαν, ο καθ’ ένας μας έχει μια ξεχωριστή θέση μέσα σε αυτό.

Τα παιδιά ξετρελαίνονται στο άκουσμά της! Μπορούν να σχεδιάζουν το πως θα αποκτήσουν τη στολή τους εβδομάδες πριν να έρθουν οι Απόκριες, και ποτέ δεν κουράζονται να κάνουν σχέδια για τις πλάκες που θα κάνουν μεταξύ τους, ή το πόσο θα διασκεδάσουν στα αποκριάτικα πάρτι που θα βρεθούν.

Δυστυχώς, φέτος δεν ήταν οι ιδανικές Απόκριες… Πουθενά δεν έγιναν πάρτι, καρναβάλια, ή γιορτές. Ακόμα και στο σχολείο μας, που άλλοτε τέτοια εποχή δασκάλες και παιδιά ξεφάντωναν, χόρευαν και μάθαιναν όλα τα διασκεδαστικά πράγματα που λαμβάνουν χώρα τις Απόκριες, φέτος ήταν άδειο από γέλια και μουσικές…

Εμείς όμως, δεν το βάζουμε ποτέ κάτω! Και στο κάτω-κάτω, το σχολείο μας είναι εκεί που είμαστε κι εμείς γιατί το μεταφέρουμε όπου και να πάμε μαζί μας. Έτσι, σε πείσμα των καιρών, εμείς το διασκεδάσαμε και από το σπίτι μας όλοι μαζί! Άλλωστε είχαμε την  ευκαιρία να είμαστε ντυμένοι αποκριάτικα κάθε μέρα αν θέλαμε στο μάθημά μας.

Αρχικά όμως, έπρεπε να τοποθετήσουμε την αρχή της αποκριάς φέτος, που έγινε τον Μάρτη! Ευκαιρία για γραμματάκι… Το Μ,μ του Μάρτη μας λοιπόν έκαμε την  εμφάνισή του με χρώματα που όλοι ξέρουμε οτι θα το προστατέψουν από τον λαμπερό ήλιο.

Οι Απόκριες στη χώρα μας είναι η τομή της αρχαιοελληνικής κουλτούρας μας, που συναντά τη χριστιανική πίστη. Δύσκολο να το κατανοήσουμε έτσι, ε; Είναι πιο εύκολο αν απλώς εξηγήσουμε από πού έρχονται οι Απόκριες, και πού πηγαίνουν.

Οι Απόκριες προέρχονται από το τρελά πάρτυ που γίνονταν προς τιμήν του Θεού Δονήσου. Οι άνθρωποι έπιναν, έτρωγαν, έπαιζαν μουσική, χόρευαν, φορούσαν μάσκες … Σας θυμίζει κάτι; Μήπως μοιάζει με τις Απόκριες; Οι άνθρωποι που ζούσαν λοιπόν στη χώρα μας, ήθελαν να κρατήσουν αυτές τις όμορφες γιορτές χωρίς όμως να κρατήσουν την παλιά θρησκεία… Πριν την ημέρα της Ανάστασης, προηγούνται 48 ημέρες νηστείας, δηλαδή αποχής από το κρέας, το γάλα, τα αυγά, και τα παράγωγά τους (κυρίως για τους μεγάλους). Πώς όμως θα μπορέσουμε να το αντέξουμε όλο αυτό, αν δεν έχουμε φάει σωστά πριν απο αυτές τις ημέρες;

Έτσι οι άνθρωποι ταίριαξαν τα πάρτυ που αναφέραμε παραπάνω, με τις τρεις εβδομάδες πρίν την αρχή της Σαρακοστής. Την προφωνή, την κρεατινή και την τυρινή (ή της τυροφάγου). Η πρώτη μας φωνάζει πως έρχεται η Σαρακοστή, η δεύτερη μας καλεί να φάμε όσο κρέας αντέχουμε, και η τρίτη πως ήρθε η ώρα να καταναλώσουμε πολλά γαλακτοκομικά… Και στο ενδιάμεσο κάνουμε καρναβάλια, χορεύουμε, τραγουδάμε και φοράμε και τις στολές μας! Όλα τακτοποιημένα.

Καρναβάλι όμως δεν έχουμε μόνο στη χώρα μας… Για την ακρίβεια υπάρχει ένα υπέροχο καρναβάλι στη γειτονική μας Ιταλία. Εκεί συναντήσαμε και τον Αρλεκίνο, που η ιστορία του μας έμαθε να μην απογοητευόμαστε με τις δυσκολίες που μας συμβαίνουν, αλλά να προσπαθούμε να βρίσκουμε λύσεις στα προβλήματά μας. Κατασκευάσαμε και μια όμορφη μάσκα με τους χαρακτηριστικούς ρόμβους της στολής του Αρλεκίνου. Δείτε τις και εσείς:

Τα δυσάρεστα πράγματα, όπως η απογοήτευση του φίλου μας του Αρλεκίνου, συμβαίνουν ακόμα και τις Απόκριες. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλά δυσάρεστα που μπορούν αν μας συμβούν άσχετα με τη δική μας διάθεση. Η παγκόσμια ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού μας το θύμισε αυτό… Μας βοήθησε όμως να καταλάβουμε και πως τα χεράκια μας, που κρατούν την ελπίδα του κόσμου, είναι ικανά να κάνουν σπουδαία πράγματα! Δε χρειάζεται να είναι τεράστιές οι πράξεις μας, απλά να είναι σωστές… Για να γιορτάσουμε την ικανότητά μας να δημιουργούμε όμορφα πράγματα με τα χέρια μας, κατασκευάσαμε αυτή την αποκριάτική μάσκα… που είναι τα χέρια μας.

Άλλωστε γιατί να θέλουμε να βλάψουμε τους άλλους, όταν μπορούμε να κάνουμε τόσα διασκεδαστικά πράγματα που σκορπάνε τη χαρά τριγύρω μας; Οι Απόκριες είναι ένα υπέροχο παράδειγμα ανθρώπινης εφευρετικότητας σε ότι αφορά τους εορτασμούς της. Σε κάθε περιοχή της Ελλάδας υπάρχει και κάποιο τοπικό έθιμο που αποσκοπεί αποκλειστικά και μόνο στο γέλιο και τη διασκέδαση. Ευτυχώς εμείς έχουμε μαθητές που κατάγονται από πολλά και διαφορετικά μέρη. Κάποιοι αυτούς θέλησαν να μοιραστούν τα έθιμα του τόπου καταγωγής τους για να τα γνωρίσουμε κι εμείς!

Στην διαδικτυακή μας λοιπόν τάξη κάναμε τις διαδικτυακές μας βόλτες για να δούμε τα έθιμα, χορέψαμε με παραδοσιακά τραγούδια της Αποκριάς (που αρμόζουν στην ηλικία μας).

Το μοναδικό που δεν μπορούσαμε να κάνουμε μαζί, ήταν να φάμε… Αλλά βρήκαμε λύση και σε αυτό το πρόβλημα! Τα παιδιά και οι γονείς τους και οι κυρίες, ετοίμασαν νόσημα αποκριάτικα σνακ και τα απόλαυσαν όλοι μαζί την ώρα του μαθήματος. Ήταν μια ιδιαίτερη στιγμή. Ήταν ιδιαίτερα και τα σνακ. Σίγουρα δεν έχετε ξαναδεί τόσο όμορφα φαγητά… Παραθέτουμε τις φωτογραφίες που μας έστειλαν οι μαθητές μας για να πάρετε ιδέες…και να ζηλέψετε  και λίγο…

Οι Απόκριες έχουν μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας. Ποιο παιδί δεν ανυπομονεί να φτάσουν έτσι ώστε να μπορέσει να διασκεδάσει, αλλά και να βάλει τη στολή του; Εμείς δεν έχουμε γνωρίσει ποτέ κανένα…

Μια φιγούρα που θα ήταν παράληψη να λείψει από το γλέντι είναι ο αγαπητός σε όλους μας κλόουν! Εκείνος, όπως και η Αποκριά, προσπαθεί να χαρίσει σε όλους γέλιο και διασκέδαση.

Στο σχολείο μας φτιάξαμε άφθονους κλόουν και διασκεδάσαμε ενώ τους φτιάχναμε, αλλά και ενώ παίζαμε μαζί τους… Πέρα από τον κλόουν που έχει το σχήμα του χεριού μας, και μπορείτε να δείτε στο άρθρο μας Αριθμοί: 1 εως 5, καταπιαστήκαμε και με άλλους χαριτωμένους παλιάτσους.

Δεν παραλείψαμε φυσικά να δώσουμε μια μικρή έμφαση στο αρχικό γράμμα του κλόουν, δηλαδή το Κ,κ.

Έτσι, τους ζωγραφίσαμε με τα πολύχρωμα ρούχα τους και τα αστεία πρόσωπά τους. Κοιτώντας τα έργα των παιδιών παρακάτω, σίγουρα θα νοιώσετε ένα χαμόγελο να κάνει την εμφάνισή του στα χείλη σας. Έτσι οι κλόουν εκπληρώνουν τον σκοπό τους.

Απίστευτη η χαρά που φέρνει μαζί του ένας τέτοιος παλιάτσος. Δε μας τη χαρίζει απλώς γιατί την έχει, αλλά ο μοναδικός λόγος ύπαρξης του, είναι να μας διασκεδάζει. Να μας ελαφραίνει από τη λύπη και τις σκοτούρες μας, έστω και για λίγο. Ποιος όμως ελαφραίνει τη δική του καρδιά;

Διαβάστε το παρακάτω ποίημα που διαβάσαμε και εμείς στην τάξη, αλλά και που τα παιδιά θα ξανασυναντήσουν στο Δημοτικό. Δίνει μια άλλη διάσταση στην ύπαρξη του παλιάτσου. Φυσικά, με την όμορφη απόδοση εικόνας των παιδιών…

Μπορείτε να ακούσετε αυτό το ποίημα σε μορφή γλυκού τραγουδιού παρακάτω.

Είχαμε ακόμα την τύχη να συνοδεύσουμε έναν κλόουν στις περιπέτειές του, μέσα από την λέξεις και τις εικόνες ενός βιβλίου!

Τέλος, φτιάξαμε έναν χαρούμενο κλόουν, που μας βοήθησε να διασκεδάσουμε, αλλά και να αναπτύξουμε τις δεξιότητες λεπτής κινητικότητάς μας. Δείτε παρακάτω κάποιους από αυτούς, που μας έστειλαν οι μαθητές μας…

Ίσως κάποιο από εσάς να έχετε ακούσει ότι όλα στη ζωή είναι κύκλος… Ας φέρουμε για παράδειγμα τον Κύκλο του Νερού που ήδη έχουμε επεξεργαστεί με τους μαθητές μας. Το νερό, μοιραία, θα καταλήξει στο σημείο απ’ όπου άρχισε… Ως κύκλος όμως θα μπορούσε να μεταφραστεί η (ελπίζουμε) παντοτινή διαδοχή της μέρας με τη νύχτα… Ο Ήλιος προβάλει το πρωί για να μας ξυπνήσει και να μας δώσει το μήνυμα ότι άλλη μια όμορφη ημέρα ξεκινάει και κατά το απογευματάκι ο θα υποχωρήσει για να δώσει ευγενικά τη θέση του στη Σελήνη, που θα φωτίζει τον ουρανό όλο τα βράδυ. Εκείνη θα ξαναδώσει τη θέση της στον λαμπερό Ήλιο …και πάει λέγοντας… Ακούσαμε και δυο όμορφα τραγούδια για τον Ήλιο και τη Σελήνη. Θέλετε να διασκεδάσετε και εσείς μαζί τους; Ακούστε τα παρακάτω:

Στη διαδικτυακή μας τάξη θίξαμε αυτό το ζήτημα της διαδοχής. Γιατί συμβαίνει; Τάχα, όλα τα ουράνια σώματα γυρίζουν γύρω από τη Γη μας για να τη ζαλίσουν;

Μια ματιά της λύσης προσπάθησαν να μας προσφέρουν οι κυρίες, όταν έφεραν τη λάμπα ή τον φακό τους και φώτισαν την μικρή μας Υδρόγειο σφαίρα. Λέμε μικρή, γιατί η Υδρόγειος Σφαίρα είναι πάρα, πάρα, πάρα, πάρα  πολύ μικρότερη από το πρωτότυπο, που είναι ο πλανήτης μας. Ρίχνοντας το φως στη μια μεριά της Υδρογείου, οι έξυπνη μαθητές μας μπόρεσαν να καταλάβουν πως περίπου αυτό συμβαίνει και με το φως του Ήλιου. Όταν το φως του φτάνει κάπου πάνω στη Γη, εκεί υπάρχει ημέρα. Συμπερασματικά, από την άλλη πλευρά, υπάρχει νύχτα.

Τα παιδιά του Σχολείου μας, όπως θα έχετε καταλάβει μέχρι τώρα, έχουν ματάκια ανοιχτά και παρατηρούν με μεγάλη προσοχή πολλά από τα πράγματα που συμβαίνουν τριγύρω τους. Έτσι μπορούσαν να μας δώσουν πολλές πληροφορίες για τα πράγματα που συνήθως κάνουμε την ημέρα και τα πράγματα που κάνουμε την νύχτα. Είχαμε δε την ευκαιρία να παίξουμε παντομίμα πάνω στο θέμα, αλλά και να συζητήσουμε τη φύση των πραγμάτων που γίνονται τη μέρα, ή τη νύχτα αντίστοιχα…

Παρακάτω θα δείτε την απεικόνιση της ημέρας και της νύχτας από τους μαθητές μας, καθώς και χαρακτηριστικές δραστηριότητες που λαμβάνουν μέρος σε αυτές τις ώρες.

Για να επιστρέψουμε όμως στην εναλλαγή μέρας και νύχτας, και να σας λύσουμε κάθε απορία, παρακολουθήστε και εσείς ένα από τα χαριτωμένα video που παρακολούθησαν οι μαθητές μας. Σίγουρα θα καταλάβετε και εσείς πολλά…

Μετά απο αυτό, σίγουρα θα σκεφτείτε πως το Φεγγάρι τελικά μας πέφτει κομματάκι μακριά. Τίποτα όμως δεν είναι αρκετά μακριά για κάποιον που έχει όνειρα να τον οδηγούν και φίλους να τον συντροφεύουν. Αυτό διαπιστώσαμε από τα δύο βιβλία που διαβάσαμε.

(Μπορείτε να ακούσετε και να δείτε και εσείς τον Φεγγαροσκεπαστή, πατώντας εδώ.)

Τα παιδιά εμπνεύστηκαν πολύ από τις ιστορίες και δεν τους ήταν καθόλου δύσκολο να βρουν τρόπους να φτάσουν στο φεγγάρι. Απολαύστε μερικά από τα έργα τους, που δείχνουν ακριβώς αυτό.

Μιας και το τελείωμα του θέματος αυτού συνέπεσε με την έναρξη των Αποκριών, αποφασίσαμε μια ημέρα να ντυθούμε Ήλιοι και Φεγγάρια! Τα παιδιά και βοηθοί τους, έβαλαν τα δυνατά τους, όλη τους τη φαντασία και μεταμορφώθηκαν! Παραθέτουμε έναν λαμπερό Ήλιο και μια ασημένια Σελίνη για να πιάσετε το νόημα.

Σας αφήνουμε με μια αστεία εκδοχή, για το πως ο Ήλιος και η Σελήνη πήραν τη θέση τους στον ουρανό.

Τα παιδιά, πριν ακόμα περάσουν την πόρτα του Νηπιαγωγείου, έχουν ήδη πολλά βιώματα που αφορούν στους αριθμούς. Σχεδόν όλα άλλωστε γύρω μας βασίζονται στους αριθμούς… Παρ’ όλη όμως την τριβή με διεργασίες που κατά βάθος είναι μαθηματικές, τα παιδιά στα 3-4 έτη, συχνά δεν συνειδητοποιούν την αριθμητική ποσότητα. Μετρούν αλλά για αρκετά παιδιά αυτό σημαίνει απλώς πως απαγγέλουν λέξεις (που τυχαίνει να είναι αριθμοί) όπως θα έλεγαν ένα μικρό ποιηματάκι ή την αλφάβητο.

Εδώ λοιπόν έρχονται οι κυρίες, οι γονείς, αλλά και η πνευματική ωριμότητα των παιδιών (σε αναλογία με την ηλικία τους) στα 5 έτη, να τους δείξουν πως οι αριθμοί δεν είναι απλώς λέξεις που βάζουμε στη σειρά, αλλά ο ακρογωνιαίος λίθος μιας καλά δομημένης κατασκευής που ονομάζεται Αριθμητική! Ένα σημαίνει… τόσα! Δύο, σημαίνει.. τόσα (που είναι ένα παραπάνω από το ένα) και πάει λέγοντας. Μια εσωτερική διεργασία που για τον ενήλικο εγκέφαλο γίνεται αυτόματα, βρίσκεται τώρα στο επίπεδο της συνειδητοποίησης για ένα παιδί των 5 ετών.

Στο σχολείο μας λοιπόν έχουμε καταπιαστεί με την πρώτη πεντάδα (1-5), και είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας παρουσιάσουμε μερικές από της δουλειές μας…

Αριθμός 1

Όσο ακόμα ήμασταν στο σχολείο μας είχαμε ξεκινήσει με τον αριθμό ένα.

Τον περπατήσαμε…

ασχοληθήκαμε με το ένα προς ένα…

κάναμε γραμμούλες μέσα στο ένα…

και κάναμε και εξατομικευμένες εργασίες για αυτόν τον αριθμό.

Αλλά μιας και έχουμε και καλλιτεχνική φύση, σκεφτήκαμε τι θα μπορούσε να είναι το “1” αν δεν ήταν “1”… Σας παρουσιάζουμε τις δημιουργίες μας στο παρακάτω video.

Αριθμός 2

Με τον ίδιο τρόπο περίπου κινηθήκαμε και για το “2”.

Ξανά τα παιδιά κλήθηκαν να ολοκληρώσουν εξατομικευμένες εργασίες για καλύτερη κατανόηση του πλήθους του αριθμού.

…και για μια ακόμη φορά ξεδίπλωσαν το φανταστικό τους ταλέντο…!

Αριθμός 3

Δυστυχώς το lock down μας έκλεισε στα σπίτια μας πριν την ολοκλήρωση του “3”, αλλά προλάβαμε να το περπατήσουμε τουλάχιστον…

Μιας και η δημιουργικότητα μας ακολουθεί παντού, και όχι μόνο στο σχολείο μας, τα παιδιά κατάφεραν να στολίσουν με όμορφους και ευφάνταστους τρόπους τον αριθμό “3” Μας έδειξαν ακόμα με τι τους μοιάζει το “3”. Μερικά από τα έργα τους μπορείτε να θαυμάσετε παρακάτω…

Αριθμός 4

Αφού μετρήσαμε στη διαδικτυακή μας τάξη, και προσπαθήσαμε να έρθουμε σε έμπρακτη επαφή με τον αριθμό “4”, κάναμε και πάλι αυτό που μας ευχαριστεί πολύ… Βάλαμε τη φαντασία μας να δουλέψει και να πλεχτεί με τις γνώσεις μας. Παρακάτω βλέπετε το αποτέλεσμα…

Αριθμός 5

Ο τελευταίος αριθμός αυτής της πεντάδας! Φυσικά οι μαθητές μας τον καλόπιασαν και αυτόν με τον μοναδικό τους τρόπο…

Έφτιαξαν και έναν όμορφο κλόουν με την πιο οικεία τους πεντάδα, τα δαχτυλάκια τους! Αυτός ήταν ένας από τους τρόπους μας να συνδέσουμε την αγαπημένη μας Αποκριά με το θέμα μας. Ορίστε το χαρούμενο αποτέλεσμα…

Ο πλανήτης μας, η Γη, λέγεται αλλιώς και γαλάζιος πλανήτης. Αν τον κοιτάξουμε από το διάστημα είναι εμφανές πως το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειάς του είναι καλυμμένο από νερό! Το νερό και το οξυγόνο είναι οι βασικοί λόγοι που ο πλανήτης μας φιλοξενεί οργανική ζωή… Το νερό λοιπόν είναι πολύ σημαντικό για όλα τα έμβια όντα και φυσικά και για εμάς τους ανθρώπους.

Πως θα μπορούσαμε, εμείς στο σχολείο μας, να μην αναφερθούμε στο νεράκι μας; Αυτό μας ξεδιψά μετά από το παιχνίδι μας, αυτό μας δροσίζει, μας κρατά καθαρούς, μας χαρίζει ατελείωτες ώρες παιχνιδιού και χαράς στη θάλασσα, και άλλα πολλά…

Το νερό, αν και την περισσότερη ώρα είναι στην υγρά του μορφή, μπορούνε να το συναντήσουμε και σαν πάγο ή και χιόνι (στερεό), αλλά και σαν αέριο (ατμός).

Αυτός ο ατμός, του τον ονομάζουμε υδρατμό, είναι και μεγάλος βοηθός στην ανακύκλωση του νερού… Όμως, αν και τον βλέπουμε να δραπετεύει από την κατσαρόλα στην κουζίνα, δεν τον βλέπουμε να δραπετεύει από τη θάλασσα, τις λίμνες ή τα ποτάμια… Μήπως τελικά δε συμβαίνει έτσι; Είχαμε μερικές αμφιβολίες για το ζήτημα… Έπρεπε λοιπόν να το διαπιστώσουμε μόνοι μας. Αφού εμείς είμαστε μικροί επιστήμονες αποφασίσαμε να κάνουμε ένα πείραμα!

Σε ένα σακουλάκι βάλαμε λίγο νερό και το κολλήσαμε στο τζάμι. Εξατμίζεται το νερό με τη ζέστη που δέχεται από τις ακτίνες του ήλιου μόνο; Οι μαθητές μας, που έκαναν το πείραμα, ξέρουν την απάντηση… Δείτε μερικές φωτογραφίες που μας έστειλαν, και θα διαπιστώσετε και μόνοι σας.

Είναι αλήθεια λοιπόν… Οι ακτίνες του ήλιου έχουν τη δύναμη να κάνουν το νερό ελαφρύ, αυτό εξατμίζεται, και μετά ξανακολλά  στο σακουλάκι! Κάπως έτσι σχηματίζεται και η βροχή… Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…

Στην παρακάτω εικόνα θα δείτε ένα κατατοπιστικό σχήμα για το τί ακριβώς είναι ο κύκλος του νερού. Οι σελίδες αυτές είναι από το βιβλίο μιας μαθήτριάς μας που ήθελε να τις μοιραστεί μαζί σας.

Το νερό λοιπόν, από τις θάλασσες, τις λίμνες, τα ποταμάκια, γίνεται υδρατμός όταν το ζεσταίνει ο ήλιος, ανεβαίνει ψηλά, σχηματίζει σύννεφα. Όταν το νερό μέσα στα σύννεφα πυκνώσει και περάσει και ένας ψυχρός αέρας, οι σταγονούλες ξαναπέφτουν κάτω σαν βροχή.

Αν ο αέρας είναι λίγο πιο ψυχρός, οι σταγονούλες μας γίνονται χιόνι!

Κάποιες πέφτουν κατ’ ευθείαν στη θάλασσα για να ξαναρχίσουν το ταξίδι τους…

Κάποιες άλλες πέφτουν στο έδαφος, τις απορροφά το χώμα και ξεδιψάνε τα φυτά. Κάποιες άλλες πέφτουν στα βουνά, κυλάνε προς τα κάτω, σχηματίζουν ποταμάκια και κυλώντας όλες μαζί καταλήγουν στις λίμνες και τις θάλασσες. Από εκεί θα ξαναεξατμιστούν, και θα ξαναγίνουν σύννεφα και πάααααααλι από την αρχή….

Δύσκολο, ε; Δείτε αυτό το βίντεο που μας βοήθησε και εμάς να καταλάβουμε καλύτερα τη διαδικασία…

Οι μαθητές μας έκαναν και τη δική τους απόδωση του Κύκλου του Νερού… Απολαύστε μερικά από τα έργα τους.

Σας αφήνουμε με ένα όμορφο μελοποιημένο ποιηματάκι, που μιλά για τον Κύκλο του Νερού…