Ποιό άλλο δέντρο είναι τόσο συνδεδεμένο με ετούτον εδώ τον τόπο; Κανένα περισσότερο από τη γνωστή σε όλους μας ελιά… Από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα το ευλογημένο αυτό δέντρο είναι μπλεγμένο στην ιστορία και την καθημερινότητά μας. Ακούστε το τραγουδάκι που μάθαμε πατώντας εδώ.

Πώς θα μπορούσε λοιπόν να λείπει από τα θέματα του δικού μας σχολείου; Σαφώς και δεν θα ήταν δυνατό να παραμελήσουμε το τόσο σημαντικό αυτό δέντρο!

Για αρχή όμως, έπρεπε να ξεκινήσουμε από τα βασίκα… Τα βασικά λοιπόν είναι να ανακαλύψουμε τι χρειάζεται για να φυτρώσει κάτι. Αρχικά, όπως συμφώνησαν τα παιδιά, είναι απαραίτητος ένας… σπόρος! Κάτι τόσο μικρό, που μέσα του όμως κρύβει όλη τη δύναμη της δημιουργίας! Χρειάζεται όμως και λίγη βοήθεια… Χώμα, λίγο νερό, λίγο ήλιο, λίγο αέρα και πολήηηηη αγάπη!

  

Αρκούν αυτά; Μια δοκιμή θα σας πείσει! Τα παιδιά δοκίμασαν να φυτέψουν φακές και άλλα σποράκια χρησιμοποιώντας όσα έμαθαν, και μαντέψτε… Η δοκιμή πέτυχε! Ιδού τα αποτελέσματα…

                     

Έτσι λοιπόν, τα παιδιά μας είδαν ότι χρειάζονται λίγα, αλλά απαραίτητα πράγματα για να “πιάσει” ένας σπόρος… Και όταν τα κάνουμε όλα σωστά; Ο σπόρος βγάζει ρίζες μέσα στη γη και σιγά σιγά ψηλώνει!

  

Με τον τρόπο αυτό μπορούμε να φτιάξουμε και όμορφους κήπους , που θα μας κερνούν καθημερινά υγιεινές, φρέσκιες νοστιμιές.

  

Αφού λοιπόν είδαμε τα βασικά, ήταν ώρα να ασχοληθούμε και με την πολύτιμη ελιά μας!

Τα παιδιά κλήθηκαν να παρατηρήσουν ένα ελαιόδεντρο. Να βρούν τα διακριτά του μέρη: τον κορμό, τα κλαδιά, τα ασημοπράσινα φύλλα, τους πολύτιμους καρπούς. Βάλθηκαν να αποδώσουν και εκείνα το δέντρο της ελιάς, με όποιον τρόπο μπορούσαν. Χρησιμοποίησαν πλαστελίνη, αλατοζύμη, ή και απλό ζυμάρι. Οι δημιουργίες τους είναι μοναδικές…

  

 

Ανακαλύψαμε ακόμα πως η ελιά ήταν σημαντική από την αρχαιότητα! Τόσο σημαντική, που η μεγαλύτερη τιμή για τους αθλητές που αγωνίζονταν στους Ολυμπιακούς αγώνες ήταν να στεφθούν με τον κότινο! Ένα στεφάνι φτιαγμένο από το κλαδί άγριας ελιάς. Κάποια παιδιά θέλησαν να το δοκιμάσουν…

      

Μέχρι και το όνομα της πόλης μας ορίστηκε από το μαγικό δέντρο της ελιάς, όταν η Αθηνά και ο Ποσειδώνας αγωνίστηκαν να γίνουν προστάτες της τότε Κεκροπίας. Θυμηθείτε την ιστορία με μια αστεία απόδοση του μύθου πατώντας εδώ.

Και στην πιο πρόσφατη ιστορία μας όμως η ελιά έπαιξε τον ρόλο της, επηρεάζοντας τη λαογραφία μας. Τα παιδιά, με αφορμή τα έργα του Θεόφιλου με θέμα το λιομάζωμα, έμαθαν για αυτή την απαραίτητη διαδικασία.

Πότε και πώς γίνεται, ποια είναι τα εργαλεία που κάνουν πιο εύκολη τη διαδικασία. Σύγκριναν ακόμα τον τρόπο που γινόταν το μάζεμα της ελιάς στο παρελθόν σε σχέση με σήμερα. Εμπνευσμένα από τα έργα του Θεόφιλου, δημιούργησαν και δικά τους έργα με παρόμοια θεματολογία. Μερικά από τα εξαιρετικά έργα τους παρατίθενται παρακάτω:

                       

Πολλά είναι αυτά που παίρνουμε από την ελιά. Πολλά παράγωγα που δίνουν ποιότητα στη ζωή μας… Λάδι, σαπούνι, θρεπτικές τροφές και φαρμακευτικά παρασκευάσματα, αλλά δεν είναι μόνο αυτά τα παράγωγα. Υπάρχουν και τα παράγωγα που παίρνουμε όταν ενώνουμε τις λέξεις “ελιά” και “λάδι” με άλλες λέξεις! Τα παιδιά λοιπόν, με το κοφτερό μυαλό τους, ένωσαν λέξεις και ανακάλυψαν άλλες, καινούριες. Συζήτησαν για τη σημασία τους και έμαθαν να τις χρησιμοποιούν…

Τέλος, οι μικροί μας μαθητές έφτιαξαν ελαιόψωμα υπο την καθοδήγηση μαμάς-σεφ του σχολείου μας, που εξήγησε τη διαδικασία βήμα-βήμα! Όλοι λοιπόν, παιδιά, μαμάδες, μπαμπάδες και κυρίες, εργάστηκαν συγκεντρωμένοι για να φτιάξουν μαζί  (αλλά και ξεχωριστά) νόστιμα ψωμάκια, για να τα μοιραστούν με τους αγαπημένους τους! Η εμπειρία αυτή μας έμαθε πολλά… Ότι η φύση μπορεί να μας δώσει απλόχερα τα δώρα της, αλλά πρέπει να εργαστούμε για να τα κάνουμε κάτι. Ότι μια διαδικασία τόσο απλή, μπορεί να χαρίσει τόσο μεγάλη χαρά. Ότι το συναίσθημα του να δημιουργείς την τροφή σου με απλά υλικά , σε ενώνει με το παρελθόν μηδενίζοντας χιλιετίες.

Τα παιδιά μας χάρηκαν κάθε λεπτό της διαδικασίας! Απολαύστε μερικές από τις στιγμές που θέλησαν να μοιραστούν μαζί μας (…και τα λαχταριστά ελιόψωμά τους)…