Τα παιδιά και οι δασκάλες του νηπιαγωγείου Αγίου Κων/νου, σας προσκαλούμε στην χριστουγεννιάτικη γιορτή μας.
Δείτε τις προσκλήσεις μας φτιαγμένες απ’τα χεράκια μας για σας.

Σας περιμένουμε !!

Με αφορμή την σημερινή μέρα και με την παρουσίαση κατάλληλου εποπτικού υλικού,συζητήσαμε,προβληματιστήκαμε, προσπαθήσαμε να μπούμε στη θέση των άλλων παιδιών του κόσμου και συμφωνήσαμε στο εξής: για κάποια παιδιά, μερικά πράγματα είναι δεδομένα, για κάποια άλλα είναι ζητούμενα .Και καταλήξαμε, ότι όλα έχουν ίσα δικαιώματα στη μόρφωση,στη ιατρική φροντίδα,στη ψυχαγωγία και στην αγάπη,ανεξάρτητου χρώματος, φυλής,καταγωγής.Έτσι η σημερινή μέρα θα μας θυμίζει ότι ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλα τα παιδιά του κόσμου έχουν ίσα δικαιώματα.
Τα ζωγραφίσαμε σε ομαδική

Διαβάσαμε το ποίημα του Δροσίνη:”ότι έχεις μέσα σου παιδιάστικο να το κρατήσεις” και το απέδωσαν εικαστικά, πράγματι πολύ τρυφερά




Αλλά εκεί πού πραγματικά εντυπωσιάστηκα,ήταν όταν τους παρουσίασα ένα πανόραμα από πίνακες ζωγραφικής γνωστών ζωγράφων με θέμα το παιδί.Η προσοχή στη λεπτομέρεια,η σύγκριση μεταξύ των διαφορετικών θεμάτων, το πως έμαθαν να “διαβάζουν” τα συναισθήματα των προσώπων με άφησε άφωνη.Άλλωστε από την αρχή της χρονιάς την κάθε θεματική ενότητα την προσεγγίζαμε και μέσα από την Τέχνη ,οπότε απέκτησαν μια σχετική οικειότητα.

Το υπόλοιπο εποπτικό υλικό


Και για το ενθύμιο της ημέρας, ζωγραφίσαμε και κόψαμε το “αερόστατο” των δικαιωμάτων και το δώσαμε στους γονείς.

Μια βροχερή μέρα, αφού ήρθαμε με τις ομπρέλες στο σχολείο μας κατεβάσαμε την δική μας “ομπρέλα ” απ’την βιβλιοθήκη και γνωρίσαμε την ιστορία της.Γνωρίσαμε τις φίλες της, κι άλλες ομπρέλες ΠΟΛΥΧΡΩΜΕΣ, ΔΙΑΦΑΝΕΣ, ΑΝΟΙΚΤΕΣ, ΚΛΕΙΣΤΕΣ,με διάφορα σχέδια και ο καθένας περιέγραψε την δική του.
Γράψαμε σε λίστα τι θα έπρεπε να έχουμε μαζί μας όταν αρχίσει μια ξαφνική μπόρα.(ομπρέλα, γαλότσες, αδιάβροχο, σκουφί)

και φτιάξαμε τις δικές μας ομπρέλες

βρήκαμε το αίνιγμα για την ομπρέλα και το ζωγραφίσαμε

ήρθε η ώρα να μάθουμε από που έρχεται η βροχή;Γιατί άλλοτε βρέχει κι άλλοτε όχι;Όταν υπάρχουν σύννεφα στον ουρανό πάντα βρέχει;Μπορούμε να δημιουργήσουμε τεχνητή βροχή;
εξηγήσαμε λοιπόν όσο πιο απλά μπορούσαμε τον ΚΥΚΛΟ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ με την βοήθεια του εποπτικού υλικού μας και από διάφορες ιδέες που πήραμε από συναδέλφους στο διαδίκτυο Αφού λοιπόν τους δείξαμε την υδρόγειο, θέλαμε να καταλάβουν ότι είναι περισσότερο το νερό παρά η ξηρά, γιαυτό και ονομάζεται γαλάζιος πλανήτης

το ζωγραφίσαμε σε ομαδική

καταγράψαμε τις ιδιότητες του νερού

διαβάσαμε “ΤΟΝ ΧΙΟΝΆΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΉΘΕΛΕ ΝΑ ΛΙΏΣΕΙ” και το”ΠΕΦΤΕΙ ΠΕΦΤΕΙ Η ΣΤΑΓΟΝΑ”και τα ζωγραφίσαμε




μάθαμε τα διάφορα καιρικά φαινόμενα και γνωρίσαμε κι αυτά που δεν ξέραμε. Παίξαμε με τα δάχτυλά μας και τις παλάμες μας, πώς ξεκινάει η βροχή και στη συνέχεια γίνεται μπόρα και καταιγίδα. Μάθαμε το ποίημα του Ζ.Παπαντωνίου,”από που είσαι ποταμάκι” και το ζωγραφίσαμε.Και φυσικά μετά από την βροχή έρχεται το ουράνιο τόξο,με τα 7 υπέροχα χρώματά του.Τα ονομάσαμε:κόκκινο,πορτοκαλί,κίτρινο,πράσινο,γαλάζιο,μπλε,μοβ, παίξαμε παιχνίδι μνήμης, και τέλος το φτιάξαμε ομαδικά με γκοφρέ χαρτί.

βρήκαμε σύνθετες λέξεις, με πρώτη λέξη το νερό:νερόφιδο , νεροτσουλήθρα, νεροπότηρο, νερόμυλος, νεροπίστολο, αφού πρώτα κάναμε τις ερωτήσεις:πώς λέγεται το φίδι που ζει στο νερό;…πώς λέγεται το παιχνίδι-πιστόλι που πετάει νερό;…κ.ο.κ.

μιλήσαμε για το ρόλο του νερού στη ζωή μας και στη θρησκεία μας.Είναι στοιχείο κάθαρσης και γιαυτό συμπεριλαμβάνεται σε μυστήρια (βάπτιση, θεία ευχαριστία) ακολουθίες και γιορτές(αγιασμός, θεοφάνεια).

γνωρίσαμε πόση σημασία είχε το νερό στα παλιά χρόνια και παίξαμε το έθιμο της “περπερούνας”

τραγουδήσαμε και γράψαμε το τραγούδι της περπερούνας

γίναμε σταγόνες νερού.Πού βρισκόμαστε, από πού ξεκινάμε, περπατάμε σαν ανάλαφρες ή βαριές. Γίναμε σταγόνες βροχής κυλιστήκαμε στο ποτάμι κάτω από γέφυρες μπήκαμε στο πλυντήριο με τα ρούχα.
Χωριστήκαμε σε δύο ομάδες και προσπάθησαν κρατώντας στο χέρι ένα πλαστικό ποτήρι νερό ,να κάνει ο καθένας μια διαδρομή που έχει ορισθεί, χωρίς να χύσει το ποτήρι του.Στο τέλος της διαδρομής αδειάζουν το νερό σε δύο λεκάνες. Κερδίζει όποια ομάδα τελειώσει πρώτη.
δώσαμε τα εξής φύλλα εργασίας:

μετρήσαμε τις ομπρέλες, από το 1 έως το 5

και κλείσαμε τη θεματικά ενότητα μαθαίνοντας κι άλλα ποιήματα σχετικά με την βροχή


Φεύγω κι εγώ λοιπόν ανάλαφρα σαν τις ψιχάλες …για να τα πούμε στην επόμενη ανάρτηση!

Πώς να μην εμπνευστεί κανείς απ’αυτό το ταπεινό δενδράκι που μόλις το αντικρίσει κανείς φωνάζει Ελλάδα; Έτσι εμπνευστήκαμε κι εμείς μαζί με τα παιδιά και σας παρουσιάζουμε το θέμα μας ,όπως το δούλεψε με τη φαντασία του ο λαός μας μέσα στη μυθολογία του , οι ζωγράφοι και οι ποιητές μας αιώνες τώρα.Το προσεγγίσαμε λοιπόν, διατροφικά, ιστορικά, μυθολογικά, εικαστικά, λαογραφικά, ολυμπιακού ιδεώδους.Αφού συγκεντρώσαμε το εποπτικό υλικό μας, το αναρτήσαμε στον πίνακα της παρεούλας, τοποθετήσαμε το κλαδί ελιάς με τους καρπούς της στη γωνιά της φύσης και άνοιξε η συζήτηση.
– Έχουμε κι εμείς ελιά στο σπίτι μας κυρία…
– Μ’αρέσουν οι ελιές,τώρα που νηστεύουμε κυρία…
-Ο παππούς μου μάζεψε τις ελιές απ’το χωράφι του κυρία…
Συζητήσαμε για το μάζεμα της ελιάς, τη διατροφική της αξία για τις θεραπευτικές της ιδιότητες, την παραγωγή αρωμάτων και τον καθαρισμό του σώματος.Περιγράψαμε το κουραστικό, αλλά τόσο χρήσιμο ταξίδι για την υγεία μας.Απ’τον αγρό(την παραγωγή), στο λιοτρίβι(μεταποίηση), στην αποθήκευση, διακίνηση και κατανομή(εμπόριο) και από την κουζίνα(μαγειρική)στην κατανάλωση(τραπέζι).

Ζωγραφίσαμε και κολλήσαμε σε λογική σειρά το ταξίδι της ελιάς

Ταξινομήσαμε με βάση ένα χαρακτηριστικό(τόμπολα αρίθμησης)και ξεχωρίσαμε τις ελιές σε ψιλές και χονδρές

Η ελιά και το λάδι κατέχουν σημαντική θέση στην ορθόδοξη πίστη μας, από το μυστήριο της βάπτισης ως το καντήλι της εκκλησιάς και το εικονοστάσι του ελληνικού σπιτιού.Απ’το όρος των ελαιών που προσευχήθηκε ο Χριστός(γι’ αυτό το λάδι ονομάζεται δάκρυ του Χριστού)ως το κλαδί ελιάς που έφερε το περιστέρι στο Νώε μετά τον κατακλυσμό.

Η ιστορία της ελιάς χάνεται στα βάθη των αιώνων. Στην αρχαία Κρήτη και στα ανάκτορα της Κνωσού το λάδι αποθηκεύονταν σε μεγάλους αμφορείς.Στο Ζάκρο της Κρήτης βρέθηκαν ελιές μέσα σε πήλινο κύπελλο από το 1450 π.Χ!Και ο Όμηρος αναφέρει ότι στη χώρα μας, υπήρχαν μεγάλες εκτάσεις με ελιές και συστηματικοί ελαιώνες.
Κόψαμε και ζωγραφίσαμε και εμείς τούς δικούς μας αμφορείς.Το αποτέλεσμα ήταν πραγματικά εντυπωσιακό!!

Μέσα απ’τη Μυθολογία ταξιδεύουμε σε κόσμους φανταστικούς και συναρπαστικούς.Συναρπαστικός ήταν και ο μύθος της διαμάχης του Ποσειδώνα και της Αθηνάς για το όνομα της πόλης Αθήνας.

Δραματοποιήσαμε τον μύθο, ομολογώ …με πολύ επιτυχία

στο ολοήμερο, ζωγράφισαν το μύθο ομαδικά

Αρχαία τέχνη και ελιά

Αναφερθήκαμε στον ΚΟΤΙΝΟ,το στεφάνι αγριελιάς με το οποίο βραβεύονταν οι νικητές των αρχαίων ολυμπιακών αγώνων και το φτιάξαμε ατομικά

Μιλήσαμε για τον Ελύτη και φτιάξαμε κι εμείς τον δικό μας ελαιώνα

και ατομικά

Και όπως όλοι γνωρίζουμε, από κάθε θεματική ενότητα βγαίνει και η αναδυόμενη ανάγνωση, παίξαμε λοιπόν με τις λέξεις

σε φύλλο εργασίας αντιστοιχίσαμε και γράψαμε λέξεις(δύο σε ένα ,μαθηματικά και γλώσσα μαζί)

Γίναμε μικροί επιστήμονες. Κάναμε πειράματα και γνωρίσαμε τις ιδιότητες του λαδιού
Γίναμε μικροί γεωργοί και τινάξαμε ελιές


Παίξαμε παιχνίδια ισορροπίας,κρατώντας ένα κουτάλι με ελιές στο στόμα μας και το παραδοσιακό παιχνίδι “ελιά, ελιά μαυροελιά πόσα φύλλα στα κλαδιά;
Κόψαμε και κολλήσαμε ελιές από βελουτέ χαρτί,σε κλαδί ελιάς

Τέλος διαβάσαμε το μύθο του Αισώπου “η ελιά και το καλάμι” (στα πλαίσια της φιλαναγνωσίας) και κλείσαμε το θέμα με το ηθικό δίδαγμα ότι ακόμα και οι πιο δυνατοί πρέπει να υποχωρούν

Έτσι ο Νοέμβριος μας αποχαιρετά σιγά σιγά με την όμορφη φατσούλα του, μ´όλα τα καλούδια του και το αρχικό του γράμμα γεμάτο λέξεις

Να και τα φυτά μας. Δεν περιμέναμε τόσο γρήγορη ανάπτυξη!!!Αυτός ο μήνας ήταν πραγματικά δημιουργικός!!!

Ευχαριστούμε την εκπαιδευτικό και εμψυχώτρια μουσειακών προγραμμάτων στο μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης για τις πολύτιμες πληροφορίες της μέσα από το απεριοδικό” Σύγχρονο νηπιαγωγείο”,καθώς και τις αξιόλογες συναδέλφισες για τις δημιουργικές τους ιδέες μέσα από το διαδίκτυο.