Την Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2018 συναντηθήκαμε με τους μαθητές και τις μαθήτριες στην είσοδο του φαραγγιού του Αλμυρού στα Λινοπεράματα, πάνω από το εργοστάσιο της ΔΕΗ και δίπλα από τις πηγές του Αλμυρού που αναβλύζουν το νερό του Ψηλορείτη, αφού αναμειχθεί στα βάθη της γης με το νερό της θάλασσας. Γι αυτό τον λένε και Αλμυρό.
Ξεκινήσαμε την πεζοπορία μας σε χωματόδρομο και όταν μπήκαμε για τα καλά στο φαράγγι, πίσω από την εκκλησία του Αγίου Αντωνίου βρήκαμε το μονοπάτι. Τα τιοχώματα του φαργγιού πανύψηλα, ειδικά από τη μεριά του όρους της Κέρης. Στην ξερή κοίτη του ποταμού φυτρώνουν σφάκες και λυγαριές. Πολλές χαρουπιές δηλώνουν έν παρελθόν όπου οι άνθρωποι ζούσαν από το φαράγγι. Στα πρανή ελιές, αγριελιές και πρίνοι. Γκρεμισμένα ασβεστοκάμινα χρησιμοποιούσαν αυτή την κάυσιμη ύλη για να κάνουν όλη αυτή την πε΄τρα του φαραγγιού ασβέστη και να τον στέλνουν στο Ηράκλειο.
?
Το φαράγγι συνεχίζει την πορεία του δυτικά και σε κάποιο σημείο στενεύει υπερβολικά. Το
?
πέρασμα αυτό μας οδήγησε στην εύφοεη κοιλάδα κάτω από τη Δόξα. Ελιές και εσπεριδοειδή εμφανίζονται μπροστά μας. Μικρή στάση για ξεκούραση και η ανάβαση προς το πλάτωμα της Κέρης ξεκινάει. Όμως το ηθικό είναι ψηλά και σε λίγη ώρα κάνουμε βόλτες μέσα στο χώρο αναψυχής ανάμεσα στα πεύκα, εκτός την ομάδα των μαθητών τους Λυκείου που
?
συνεχίζουν την ανάβαση μέχρι την κορφή του Στρούμπουλα.
Στο τέλος της διαδρομής επισκεπτόμαστε το Βουλισμένο Αλώνι, αυτή την τεράστια δολίνη, όπου μας περιμένουν οι γονείς για την αναχώρηση.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.