Την Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου από τις 10.00 το πρωί θα γίνει το φετινό παζάρι στο σχολείο μας. Κατασκευές, σοκολατένια γλυκά, γούρια, ημερολόγια και λογής λογής πράγματα, φτιαγμένα με πολύ αγάπη από τους εκπαιδευτικούς, τα παιδιά και τους γονείς τους θα γεμίσουν τους πάγκους του σχολείου.
Στα μεγάφωνα του σχολείου χριστουγεννιάτικη μουσική και εκπομπές φτιαγμένες από τους μαθητές της Έκτης τάξης για το European school radio.
Σήμερα μπαίνοντας στην τάξη της κας Βίκυς Αποστολοπούλου που φέτος διοργανώνει το παζάρι μας, ένιωσα πως μπήκα στο εργαστήρι του Άη Βασίλη! Οι μαθητές της με τα μικρούλικα χεράκια τους έφτιαχναν ζωγράφιζαν τακτοποιούσαν με πολύ χαρά κι ευχάριστη διάθεση.
Τα χρήματα του παζαριού όπως κάθε χρόνο θα δοθούν σε οικογένειες που έχουν οικονομικές δυσκολίες, αλλά και για κάποιες ανάγκες του σχολείου μας.
Σας περιμένουμε για να μοιραστούμε μαζί σας την χαρά που αντλείς όταν έχεις την ευκαιρία να βοηθήσεις αν μπορείς ! 🙂
Με ηρωίδα την μαγισούλα Μιράντα Τσοκοσλούρπ οι μαθητές των μικρών τάξεων του 1ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Αλικαρνασσού, ψυχαγωγήθηκαν αλλά και ενημερώθηκαν πως ο ενεργός πολίτης δεν μένει αμέτοχος παρατηρητής των γεγονότων αλλά αγωνίζεται μέχρι να φτιάξει την ζωή του όπως την έχει ονειρευτεί.
Ο θίασος κουκλοθέατρου Κλοτσηδόν μας μετέφερε στην παραμυθένια Μαγισσοχώρα στην οποία επικρατεί πανικός. Ο απαισιότατος και ξινισμένος όσο ο χυμός 111 λεμονιών μάγος Αλμυρός Πικράκης που μισεί το γέλιο, τη χαρά και τα ζαχαρωτά κατέλαβε την εξουσία. Και ενώ τα Χριστούγεννα πλησιάζουν, τα μελομακάρονα και οι κουραμπιέδες κηρύσσονται εκτός νόμου, ο Άγιος Βασίλης απαγορεύεται να εισέλθει στον εναέριο χώρο και οι μοχθηροί πιγκουίνοι του Πικράκη καίνε όλα τα ζαχαροπλαστεία. Όλα μοιάζουν πικρά, ξινά και αλμυρά. Όμως μια μικρή μαγισσούλα, η Μιράντα Τσοκοσλούρπ, αρνείται να υποταχθεί στους πικρούς νόμους και θα κάνει τα πάντα ώστε να τερματιστεί η δικτατορία των πικροαστών.
Χιούμορ, περιπέτεια και ανατρεπτικές καταστάσεις κράτησαν το ενδιαφέρον των μικρών θεατών αμείωτο από την αρχή ως το τέλος!
Η παράσταση ήταν προσφορά του Europe Direct του γραφείου πληροφόρησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης της Περιφέρειας Κρήτης, το οποίο ευχαριστούμε για μια ακόμη φορά.
Να σημειωθεί πως η παράσταση δόθηκε στο πλαίσιο της Εβδομάδας τοπικής δημοκρατίας και ήταν συνέχεια της αντίστοιχης δράσης που έγινε στο σχολείο μας στις 5.12.2013. παρουσία του Αντιδημάρχου Παιδείας, Νεολαίας, Εθελοντισμού & Καινοτομίας κου Νικολάου Γιαλιτάκη και της υπεύθυνης του γραφείου πληροφόρησης της Ε.Ε. στο Ηράκλειο κας Βασιλικής Μαντούλκα.
Το μέλλον της χώρας μας είναι σε καλά χέρια! Αυτό διαπιστώθηκε για μια ακόμη φορά σήμερα στο σχολείο μας κατά την διάρκεια της επίσκεψης του Αντιδημάρχου Παιδείας, Νεολαίας, Εθελοντισμού & Καινοτομίας κου Νικολάου Γιαλιτάκη και της υπεύθυνης του γραφείου πληροφόρησης της Ε.Ε. στο Ηράκλειο κας Βασιλικής Μαντούλκα.
Η επίσκεψη έγινε στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής εβδομάδας τοπικής δημοκρατίας.
Η κυρία Μαντούλκα έδωσε στα παιδιά τον ορισμό του ενεργού πολίτη και ανέλυσε τα χαρακτηριστικά του γνωρίσματα. Με την βοήθεια ενός πολύ αναλυτικού πραγματικά power point κατάφερε να ευαισθητοποιήσει τα παιδιά και να τους μεταδώσει εκείνο θα έπρεπε να γίνει βίωμα όλων μας. Την υπευθυνότητα, την ενσυναίσθηση και τη συμμετοχή!
Ακολούθησε μια πολύ ενδιαφέρουσα και ζωντανή συζήτηση ανάμεσα στα παιδιά και τον αντιδήμαρχο, η οποία κατέληξε σε μια διακήρυξη των μαθητών της ΣΤ τάξης του 1ου Δημοτικού Σχολείου Ν. Αλικαρνασσού για την συμμετοχή τους στην τοπική κοινωνία.
Οι άνθρωποι του κινηματογράφου και γενικά οι άνθρωποι που ασχολούνται με τις τέχνες, είναι άνθρωποι με τη χαρά ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους.
“Σαν να μην τους άγγιξε η κρίση” όπως παρατήρησε η Ειρήνη μια μαθήτρια μου κατά την διάρκεια της επίσκεψης του σκηνοθέτη Μιχάλη Μουρτζή σήμερα στην τάξη μας.
Ο Μιχάλης είναι η ζωντανή απόδειξη πως η τέχνη
είναι για να δημιουργούμε αλλά και να εξελισσόμαστε σαν άνθρωποι.
“Η καλλιέργεια της ψυχής είναι δεδομένη για τους ανθρώπους της τέχνης, αρκεί να είμαστε αυτό που κάνουμε…και να μην γινόμαστε αυτό που είμαστε μέσα από την δουλειά μας.” μας είπε και στα παιδιά αυτό φάνηκε πολύ δυσνόητο.
Ο Μιχάλης Μουρτζής ξεκίνησε ραδιόφωνο στα 14 από τον ραδιοφωνικό σταθμό music club, ενώ στα 18 έφυγε για το Manchester U.K.
όπου σπούδασε κινηματογράφο, ραδιόφωνο και θέατρο.
Ο άνθρωπός μας δηλαδή αφού εμείς φέτος στην τάξη προσπαθούμε να γυρίσουμε μια κινηματογραφική ταινία μικρού μήκους, να φτιάξουμε μια ραδιοφωνική εκπομπή στο European school radio και να οργανώσουμε ένα μαθητικό έντυπο.
Μεγαλεπήβολα σχέδια θα μου πείτε… Εμάς όμως μας ενδιαφέρει το ταξίδι και η γνώση που θα πάρουμε κατά την διάρκειά του κι όχι τόσο πολύ ο προορισμός. Κι έτσι ψάχνουμε.
Και η κινηματογραφική αγωγή προσφέρεται πολύ για την καλλιέργεια της κριτικής σκέψης, την καλλιέργεια της ψυχής και την απόκτηση θετικής στάσης στην ζωή.
Σε γεμίζει αντοχές και σε κάνει να βλέπεις το ποτήρι της ζωής μισογεμάτο και όχι μισοάδειο.
Ο Μιχάλης Μουρτζής έμεινε μαζί μας 2 ώρες και κανένα παιδί δεν δυσανασχέτησε. Ο λόγος του θεατρικός παραστατικός, οι ιστορίες του όλο χιούμορ κι ενδιαφέρον.
Εκείνη που ξεχωρίσαμε είναι πως γύρισε την πρώτη του ταινία ο Woody Allen για την οποία και αμείφθηκε μ ένα τεράστιο χρηματικό ποσόν,
απλά προωθώντας ο ίδιος τον εαυτό του ως τον καλύτερο σκηνοθέτη στην εταιρεία columbia. Μπορεί ο Woody Allen να είναι ένας από τους καλύτερους σκηνοθέτες αλλά εκείνη την περίοδο
ο μόνος που το ήξερε ήταν ο ίδιος. Μπλοφάροντας αρχικά, έπεισε την εν λόγω εταιρία πως λέει αλήθεια! Και τα κατάφερε!
Το κουδούνι χτύπησε και βγήκαμε διάλειμμα. Τα παιδιά βγαίνουν διάλειμμα, φωνάζοντας δυνατά και τρέχοντας για να εκτονωθούν στην αυλή.
“Πω πω πως φωνάζουν!” Μου λέει! Κι αμέσως αρχίζει να φωνάζει κι εκείνος!! Τα παιδιά που περνούσαν από δίπλα μας εκείνη την ώρα σταμάτησαν και μας κοίταξαν παραξενεμένα!
Ένας μεγάλος να φωνάζει; Στην τάξη που το κουβεντιάσαμε λίγο αργότερα μου είπαν πως αρχικά τους φάνηκε παράξενο όμως μετά σκέφτηκαν
πως το ίδιο παράξενο θα φάνηκε και στο ίδιο που φώναζαν τα παιδιά! Και πως μάλλον αυτό θα ήθελε να τους πει! 🙂
Η συνέχεια εκτυλίχθηκε στο γραφείο των δασκάλων όπου ο Μιχάλης είδε τις ως τώρα σκηνές της ταινίας που έχουμε γυρίσει και μας έδωσε τις συμβουλές του.
Μιλάει με τόσο μεράκι και αγάπη για την δουλειά του που σε κάνει να ζηλεύεις. Πραγματικά τον ευχαριστούμε από καρδιάς.
Ευχαριστούμε πολύ και την εκλεκτή συνάδελφο θεατρικής Αγωγής Μαρία Γκούφα που μεσολάβησε για να έρθει ο Μιχάλης στην τάξη μας, αλλά και για την πολύτιμη βοήθεια της σε ότι της ζητήσουμε!
Ο σκηνοθέτης Μιχάλης Μουρτζής μιλάει με τα παιδιά της ΣΤ τάξης.
Σημαντική βοήθεια στην πρόοδο της ταινίας μικρού μήκους με τίτλο “Γιατί;”
Το πρότζεκτ μας για τη μαθητική δημοσιογραφία συνεχίστηκε σήμερα με πάρα πολύ ευχάριστο κι εποικοδομητικό τρόπο.
Είχαμε την χαρά και την τιμή να φιλοξενήσουμε στην τάξη μας για λίγες ώρες, την γνωστή και αγαπητή στην πόλη μας συντάκτρια εκπαιδευτικού ρεπορτάζ Ελίνα Φαρσάρη.
Η Ελίνα μίλησε στα παιδιά για την ιστορία της δημοσιογραφίας, αναφέρθηκε στην σταδιακή εξέλιξη της για κάποια χρόνια και στην ραγδαία εξέλιξη της, στις μέρες μας με την βοήθεια της τεχνολογίας.
Γελάσαμε πολύ με την μεγαλύτερη δημοσιογραφική γκάφα στην ιστορία της Ελληνικής δημοσιογραφίας . Τι; Δεν την έχετε ακούσει; Νομίζω πως αξίζει τον κόπο να σας την διηγηθώ:
” Σ έναν νέο συντάκτης, μάλλον μαθητευόμενος ήταν, ανέθεσε μεγάλη αθηναϊκή εφημερίδα της εποχής, Η ΑΚΡΟΠΟΛΗ, να καλύψει δημοσιογραφικά, τη γιορτής της Παναγίας τον 15 Αύγουστο στην Τήνο.
Αφού πήρε τις οδηγίες και αρκετά χρήματα για τα εισιτήρια του και την διαμονή, ο νέος δημοσιογράφος σκέφτηκε πως θα μπορούσε και ν αποφύγει το ταξίδι, εξοικονομώντας τα χρήματα για να περάσει ένα διήμερο με την “καλή του” .
Πήγε λοιπόν σ ένα φίλο του που είχε τουριστικό γραφείο έκλεισε ένα διήμερο στο Ναύπλιο για εκείνον και την αγαπημένη του.
Φεύγοντας ζήτησε από το φίλο του να του δώσει και φωτογραφίες από το πανηγύρι της Παναγίας στην Τήνο ώστε να ετοιμάσει το ρεπορτάζ του!
Το διήμερο πέρασε και όλες οι εφημερίδες κυκλοφόρησαν την επομένη της Παναγίας, 16 Αυγούστου 1940, με πρώτο θέμα τον τορπιλισμό του καταδρομικού πλοίου “Έλλη”, από άγνωστο υποβρύχιο έξω από το λιμάνι της Τήνου. Εκτός από την εφημερίδα ΑΚΡΟΠΟΛΗ που είχε πρωτοσέλιδο απλά την δοξολογία της γιορτής!” 🙂 Αν έχεις τύχη διάβαινε !!!
Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν τόσο πολύ με την Ελίνα και τα απλά μαθήματα δημοσιογραφίας της, που φυσικά όλα ετοιμάζουν το ρεπορτάζ που τους έχει αναθέσει με συγκεκριμένα γεγονότα τα οποία περιγράφει ένας υποτιθέμενος αστυνομικός διοικητής σε συνέντευξη τύπου.
Τα γεγονότα έχουν ως εξής:
“Δυο αυτοκίνητα τρακάρουν μεταξύ τους ευτυχώς μόνο με υλικές ζημιές. Στο ένα επιβαίνει μια 35 χρονη μητέρα με το μωρό της και στο άλλο ένας ηλικιωμένος κύριος.
Η σύγκρουση γίνεται στις 12.30 το μεσημέρι στην λεωφόρο 62 Μαρτύρων”
Τα παιδιά χρησιμοποιώντας τα βήματα για την δημιουργία ενός επιτυχημένου ρεπορτάζ (τα οποία και τους έδειξε) γράφουν το δικό τους ρεπορτάζ καθένας με τον δικό του τρόπο.
Μοναδικός τρόπος να διδάξει κανείς τα είδη κειμένου αλλά και να κάνεις εξάσκηση στον γραπτό λόγο με πολύ διάθεση!
Η συγκεκριμένη εκπαιδευτική επίσκεψη στην τάξη μας, συνδέεται άμεσα με πολλά μαθήματα του αναλυτικού μας προγράμματος.
Η γλώσσα, η αγωγή του πολίτη, και η ιστορία από τα γνωστικά αντικείμενα. Επίσης ένα σωρό στόχοι επιτεύχθηκαν όπως για παράδειγμα η ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και η ενεργοποίηση της έννοιας του ενεργού κι ενημερωμένου κοινωνικά και πολιτικά πολίτη.
Για να είμαι ειλικρινής η ημερίδα που παρακολούθησα σήμερα από τις 8.30 το πρωί έως τις 18.00 το απόγευμα αν και πολλές ώρες ήταν από τις πιο ενδιαφέρουσες!
Ο τίτλος της ημερίδας ήταν “Ακαδημία Πλάτωνος-Ανάπτυξη της γνώσης και καινοτόμων ιδεών” και ο φορέας ήταν το ίδρυμα μείζονος Ελληνισμού. Η διοργάνωση της ημερίδας ήταν καταπληκτική. Είχα να πάω σε τόσο καλά οργανωμένη επιμόρφωση, από την εκπαιδευτική δράση Teachers 4 Europe. Ναι ναι! Τόσο καλή!!
Αν και πολλά από αυτά που ακούσαμε ήταν εντελώς καινούρια για μας και κάποιοι ίσως και να πήγαμε πιο πολύ από περιέργεια πραγματικά φύγαμε ενθουσιασμένοι. Η φιλοσοφία είναι άμεσα συνδεδεμένη με την παιδική φύση και με την σωστή καθοδήγηση πραγματικά έχουν να κερδίσουν ένα σωρό πράγματα με αβίαστο τρόπο. Απλά μαθαίνοντας να συζητούν. Τηρώντας βέβαια πάντα τις σωστές αρχές ενός διαλόγου.
1. Μιλάω ελεύθερα
2. Αλλά ακούω τι έχει να πει και ο άλλος
3. Απαντώ σ αυτό που λες κι όχι σε ότι θέλω εγώ
4. Αν Συμφωνώ ή διαφωνώ το λέω αλλά πάντα το στηρίζω με επιχειρήματα
Ένας εύκολος τρόπος για να καλλιεργήσω τον συλλογισμό μου. Ν αποκτήσω αυτοπεποίθηση, να λέω την άποψή μου ελεύθερα και να την στηρίζω! Αυτά στο πρώτο μέρος.
Στο δεύτερο μέρος επίσης εξαιρετικά ενδιαφέρον συνδέσαμε την τοπική ιστορία με την φιλοσοφία μ ένα παιχνίδι θησαυρού! Τι; άσχετα σας φαίνονται αυτά τα δυο; Κι εμάς μας φάνηκαν αρχικά. Αλλά στην πορεία καταλάβαμε!
Μάθαμε κι άλλα πολλά αλλά είμαι πολύ κουρασμένη και δεν θα τα γράψω! Δείτε τις φωτογραφίες από τις εργασίες μας και θα καταλάβετε! 🙂
Το πιο ωραίο μάθημα για τα παιδιά είναι εκείνο που γίνεται βιωματικά. Είναι πολύ σημαντικό για να κατακτήσουν την γνώση να δουν από κοντά ν ακούσουν εμπειρίες, να αγγίξουν αντικείμενα. Μια από τις πολύ χρήσιμες εκδρομές που κάνω με όλες μου τις έκτες είναι η επίσκεψη στο εργοστάσια της ΔΕΗ και αμέσως μετά στο αιολικό και φωτοβολταϊκό πάρκο στα ΤΕΙ Ηρακλείου.
Την φετινή μας επίσκεψη ευνόησε πολύ ο καιρός. Ιδανικός. Καθόλου κρύο. Καθόλου ζέστη. Ακούσαμε τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ οι οποίοι πραγματικά δουλεύουν με αντίξοες συνθήκες προκειμένου να έχουμε ρεύμα στα σπίτια μας. Αρκετό το αεράκι για να γυρίζουν οι ανεμογεννήτριες στο αιολικό πάρκο, αρκετός ο ήλιος για να δούμε από κοντά τους ηλιακούς συλλέκτες στο φωτοβολταϊκό πάρκο.
Όταν ήμουν μικρή, εκεί γύρω στα 16, η μαμά μου (ακόμα αναρωτιέμαι γιατί) μ έστειλε να μάθω τυφλό σύστημα δακτυλογράφησης, πληρώνοντας τότε νομίζω 100 δραχμές το μήνα. Τότε βέβαια δεν υπήρχαν ηλεκτρονικοί υπολογιστές τουλάχιστον με την μορφή την σημερινή. Είχαμε όμως τις γραφομηχανές. Διάβαζα λοιπόν τα μαθήματά μου και αφού τα τελείωνα όλα, ξεκινούσα με τα πόδια από το σπίτι μου περπατώντας περίπου 1 ώρα για να φτάσω στο σημείο όπου γινόταν τα μαθήματα! Ότι μου έδειχναν εκεί, έπρεπε να το κάνω εξάσκηση στο σπίτι για να μπορώ να το θυμάμαι! Έτσι ο μπαμπάς μου, μ΄ έπαιρνε στο γραφείο του όποτε μπορούσε και με άφηνε να κάνω πρακτική τα όσα μάθαινα, σε μια τεράστια σιδερένια γραφομηχανή. Ακόμα ηχεί ο ήχος των πλήκτρων της στα αυτιά μου. Μπορώ αν κλείσω τα μάτια μου, να φέρω στην μνήμη μου τα πλήκτρα της, που βούλιαζαν στο κάθε μου άγγιγμα περίπου ως το μέσο των δαχτύλων! Μπορεί αυτά τώρα να μας ακούγονται σαν βγαλμένα από μυθιστόρημα περιστατικά, όμως δεν είναι. Είναι η πραγματικότητα της δικής μου παιδικής ηλικίας. Να πω για την ιστορία πως απέκτησα την ολόδικη μου ηλεκτρονική γραφομηχανή, όταν πήρα το πτυχίο μου από την σχολή δημοσιογραφίας το 1993. Μου την πήραν οι γονείς μου δώρο για την αποφοίτηση. Εκείνη ήταν λευκή (έμοιαζε λίγο του Άρθουρ έτσι λένε το net book που έχω τώρα. Ας πούμε πως ήταν η προγιαγιά του! 🙂 Είχε μια μικροσκοπική μακρόστενη λωρίδιτσα για οθόνη και πριν πατήσεις enter για να περάσει στο χαρτί ότι έγραφες, σου έδινε την ευκαιρία να το δεις και να το διορθώσεις. Είχε και περισσότερες από 5 γραμματοσειρές! Σας λέω ήταν μοναδική! Την έχω ακόμη καινούρια σαν να την πήρα χθες διότι δεν την πολύ χρησιμοποίησα. Μετά από 3 χρόνια κυκλοφόρησαν στο δημοσιογραφικό μας γραφείο, οι πρώτοι ηλεκτρονικοί υπολογιστές.
Τώρα θα μου πείτε γιατί τα θυμήθηκα όλα αυτά ε; Έπεσε στα χέρια μου αυτό το καταπληκτικό δωρεάν προγραμματάκι με το οποίο μπορεί κανείς να μάθει από την θαλπωρή του γραφείου του να δακτυλογραφεί με ταχύτητα και χωρίς να κοιτάζει το πληκτρολόγιο. Έχει και παιχνίδια για να μην πλήξουμε μαθαίνοντας!!! Δεν είναι εντυπωσιακό;
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
